All Chapters of Trapped In The Zillionaire’s Sweet Obsession: Chapter 11 - Chapter 20

“I, DAMION MARQUEZ, don't accept rejections. You’re mine, Czarina Melody Ocampo. You’re my woman.”Nanigas si Czarina sa kinauupuan. Namutla siya ngunit kasabay no’n ay kumulo ang dugo niya sa galit. Ilang segundo lang at malakas niyang itinulak si Damion. Tumama ang likod nito sa pintuan ng sasakyan, rinig ang mahinang kalabog sa loob.“First and foremost,” aniya, nangingitngit ang panga, “hindi mo ako pagmamay-ari! At kahit kailan, hinding-hindi ako magiging sa’yo!”Kahit na magpakasal pa silang dalawa ay hindi-hindi siya magiging pagmamay-ari ng isang demonyong katulad ni Damion Marquez.Damion chuckled roughly, almost weakening her knees. Then, his face darkened with anger but laced with desires. “God, Rina…” mariin nitong wika, nakakunot ang kilay, ngunit ang labi’y may mapanganib na ngiti. “The way you reject me—so fierce… so damn beautiful.”“Are you insane?!” singhal ni Czarina, pinipilit huwag ipahalata ang pagkabog ng dibdib. “You call this beautiful?!”“Yes.” Walang alinlan

‘HE’S CRAZY!’ Iyon agad ang sigaw ni Czarina sa kanyang isip. Halos maging siya ay mabaliw na rin sa pinagagawa ng lalaking ito. She didn’t even know what she did to make this man obsessed with her and it’s freaking insane.Hindi na nagsalita pa si Czarina at tahimik na lang siyang kumakain, seryosong ngumunguya na para bang iyon lang ang paraan para hindi siya mabaliw sa presensya ni Damion Marquez. Isa pa, gutom talaga siya. Pangalawa, natatakot siya na kung makikipag-usap pa siya ng matagal kay Damion, baka may masabi pa siyang iba. At alam na alam niyang hinding-hindi siya mananalo sa lalaking ito. “This man is dangerous…” bulong niya sa isip. Kaya kahit kumakabog ang dibdib niya, pinilit niyang unahin ang pagkain.Habang siya’y nagmamadali, si Damion naman ay kumakain nang mabagal at elegante. His every movement was refined, controlled. Naningkit ang medyo singkit na mga mata ni Czarina na nakatitig sa lalaki, bahagyang nainis nang makitang kahit sa pagnguya ni Damion ay napaka-g

NAALIMPUNGATAN si Czarina. Nagising mula sa masamang panaginip. Napaupo ito sa kama, habol-hininga, bahagyang may malalaking butil ng pawis sa noo, at basa ang pisngi. Mabilis niyang pinunasan ang luha sa pisngi pero natigilan siya nang makita ang itim na bedsheet ng kama kung saan siya nakaupo ngayon. Namutla siya. Hindi niya kwarto ito kaya nasaan siya?“Na-kidnap ako?!” mabilis niyang bulong, sabay sabunot sa buhok. Halos mapahawak siya sa dibdib dahil sa sariling imagination. Ngunit ilang segundo lang, natawa rin siya nang mapagtanto ang kawalang-kwenta ng sinabi niya. “Kidnapin ako? Come on, sino magbabayad ng ransom sa’kin? Wala nga akong ipon! At hindi rin ako mayaman.”Tila nababaliw na siya habang inilibot ang tingin sa paligid. Hindi niya kilala ang silid na ito, kaya alam niyang hindi sa kanya at lalong-lalo na sa mansyon ng mga Marquez. Pero masyado naman itong magara kumpara sa warehouse kung saan dinadala ang mga nadakip ng mga kidnappers. Kaya imposibleng dinakip nga si

“NILALANDI?” halos pasigaw na ulit ni Czarina, hindi makapaniwala.Kung may nanglalandi man sa kanilang dalawa, si Damion iyon! Siya na nga ang nagpipilit lumayo, siya pa ang napagbibintangan? Kung siya lang ang masusunod, mas gugustuhin pa niyang hindi na muling magtagpo ang landas nila. “Peaceful life, please!”Napaismid si Czarina. “Naniniwala ka ba sa tsismis na ‘yon?” Tanong niya, pilit pinapakalma ang kanyang tono. “Of course not!” mabilis na sagot ni Wendy, sabay todo iling. Diretso ang tingin nito sa kanya, parang lecturer sa harap ng klase. “Oo, pinakamaganda ka sa journalism department natin, may itsura ka rin naman, pero girl… hindi ka naman qualified para i-seduce si Young Master Marquez, okay?”Nanlaki ang mga mata ni Czarina. “Excuse me?!” halos malaglag ang panga niya.Binato niya ng basang tuwalya si Wendy. “Hoy! Ano’ng ‘hindi qualified’?!”Napahalakhak si Wendy habang umiwas. “Well, totoo naman! Baka sa dami ng babaeng lumalapit kay Damion, kailangan magpa-audition pa

“FIFTY…” Nanlumo si Czarina. Hindi siya makapaniwala sa narinig. Fifty-five million. Alam niyang mahal ang blue and white porcelain at antique pa, pero hindi niya ini-expect na ganito ito kamahal. “Bina—” handa na sanang ipaliwanag ni Czarina ang nangyari at si Monique ang nakabasag, pero naunahan na siya.“She broke it!” Agad na itinuro ni Monique si Czarina, may panunuyang ngisi sa labi. “Let her pay for it.”“Hindi ako iyon!” Mabilis na tanggi ni Czarina, nanlalaki ang medyo singkit nitong mga mata.“Charles,” tawag ni Monique sa lalaki saka ito nilingon na tahimik lang sa likod ni Monique na para bang tuta na napagalitan ng amo. “Ikaw na nga nagsabi, who broke it?”“Of course, it was her,” walang alinlangang saad ni Charles habang nakatingin kay Czarina.Parang binuhusan ng malamig na tubig si Czarina. Namumula ang mga mata maging ang pinsgi sa labi na inis at galit. Ngayon alam na niya na sinadya iyon ni Monique para mapunta sa kanya ang sisi. Kumulo ang kanyang dugo.“We both sa