All Chapters of บังเอิญเป็นผัวเธอ (NC 18+): Chapter 131 - Chapter 140

“ฮัลโล ทั้งสองคนฉันอยู่ตรงนี้ ช่วยสนใจฉันหน่อย” เจ้แตงโมงเรียกสติเราสองคนกลับมา“ขอโทษค่ะเจ้”“ตกลงยังไง โสดทั้งคู่”“ผมโสดครับ แต่น้อยหน่าผมไม่รู้”“หมอพี ฉันโสดย่ะ”“แล้วพี่หมอคิม”“ฉันปฏิเสธเขาไปแล้ว”“จริงเหรอ” หมอพีไม่พูดเปล่า ดึงฉันมากอดแล้วพรมจูบทั่วหน้า“นี่! จะทำอะไรกันฉันอยู่ตรงนี้” เจ้แตงโมเอ็ดอีกที“ขอโทษครับผมดีใจไปหน่อย” คนดีใจก็ไม่ยังไม่ยอมปล่อยมือจากมือฉัน“ตกลงจะยังไงกัน” เจ้แตงโมที่มองหน้าเราทั้งสองคน“เราจะคบกันครับ”“หมอพี”“ได้กันยัง” คำถามเจ้แตงโมทำให้ฉันหน้าร้อนหนักกว่าเดิมอีก“ยังเจ้”“ตกลงจะกินหรือจะฉีด”“อะไรเจ้”“ยาคุมไง”“เจ้ หนูไม่ได้มีอะไรกับหมอพี”“เดี๋ยวก็มี” ดูๆ หมอพีได้ทีเอาใหญ่“หมอพี!”“ตกลงจะคบกันว่างั้น” เจ้แตงโมถามเราสองคนย้ำอีกครั้ง เจ้เหมือนนางฟ้าเลยช่วยให้เราเข้าใจกัน..จะได้คบกันแล้ว..ดีใจจัง"ค่ะ/ครับ" เราสองคนตอบพร้อมกัน“หมอพี นายนามสกุลอะไรนะ” เจ้แตงโมหันไปถามหมอพีเรื่องนามสกุลอีกครั้ง...ทำไมเหรอ“มหากิจอนันต์ ครับ”“นายเป็นอะไรกับ ไอ้ภิพบ”“พี่พบ เป็นพี่ชายผมครับ”“น้อยหน่า ฉันไม่เห็นแกคบกับไอ้คนนี้ แกออกไปจากห้องน้องฉันเดี๋ยวนี้”“อะไรกั

เอาจริงไม่อยากออกมาเลยอยากกอดทั้งผ้าเช็ดตัวแบบนั้นแหละ แค่เห็นเนินที่อยู่ขอบผ้าเช็ดตัวก็อดจินตนาการไปถึงไหนต่อไหน ต้องใจเย็นๆ เพิ่งคบกันเองผมอยากให้น้อยหน่ามั่นใจในตัวผมว่าผมไม่ได้คบกับเธอเพราะเรื่องอย่างว่า อยากให้เราค่อยเป็นค่อยไป ถึงมันจะโคตรขัดใจผมก็ตาม ...อดใจอีกนิดนะพีไม่นานน้อยหน่าก็ออกมาในชุดทำงาน จั๊มสูทสีส้มทับด้วยสูทสีขาว เดี๋ยวนะข้างในเป็นเกาะอกเหรอ เนื้อ นม ไข่ ของจริงเลย ผมปวดหัวขึ้นมาทันที"หมอพี กินข้าวกันเถอะ""อือ""อร่อยไหมคะ วันนี้เราใส่กุ้งไปเยอะมาก""อือ""หมอพี ไม่สบายเหรอ""อือ""อ๊าวเป็นอะไร""น้อยหน่า พียังมีข้อเสียอีกไม่รู้น้อยหน่าจะรับได้ไหม""หา ข้อเสียอะไรเหรอ" ผมเงยหน้าขึ้นสบตาน้อยหน่า"พีเป็นคนขี้หวงของ""แล้ว""นมนั่นของพี พีไม่อยากเผื่อแผ่ให้ใครมอง""หมอพี""เปลี่ยนได้ไหม ไม่ชอบชุดนี้เลย" น้อยหน่าเป็นสาวมั่น ผมก็แอบนอยด์นะถ้าเธอไม่ยอมเปลี่ยน จากนั้นเธอก็เดินเข้าห้องไป เปลี่ยนเป็นชุดสีดำคอเต่า พร้อมกางเกงสีดำดูสวยเท่ไปอีกแบบ แต่ แต่ เสื้อมันรัดไปไหม มันทำให้คนจิตนาการไปได้มากกว่าชุดเมื่อกี้อีก โคตรเครียด มีแฟนมันต้องเครียดขนาดนี้เลยเหรอวะเอาวะถ้าบอกใ

"คิดถึงเหมือนกันครับ" แค่ได้ยินคำว่าคิดถึง หัวใจก็พองโตแล้ว ไอ้หมอพีเอ๊ย ...จะไก่อ่อนไปไหนว่ะ บางครั้งผมก็กลัวนะ เพราะผมไม่เคยมีแฟนไม่รู้หรอกว่าเราต้องแสดงออกยังไง ทำตัวยังไง ส่วนน้อยหน่าเธอเคยคบกับพี่หมอคิม ลึกๆผมก็แอบเปรียบเทียบตัวเองกับพี่หมอคิมนะ เรื่องฐานะผมไม่กลัวหรอก เรื่องความรักผมว่าผมชนะขาด แต่เรื่องเดียวที่ผมกลัวคือเวลา ผมกลัวว่าเวลาผมจะไม่มีเวลาให้น้อยหน่าเพียงพอ ตอนนี้ผมก็เรียนเฉพาะทางเข้าปีที่สามแล้วยิ่งยุ่งมากด้วย@ สามทุ่ม คอนโดหมอพีผมกลับมาถึงคอนโดก็สามทุ่มแล้ว นี่กลับรถไฟฟ้าแล้วนะยังถึงสามทุ่มไม่ต้องบอกว่าถ้ากลับรถยนต์จะถึงตอนไหน ชีวิตหมอไม่ได้สบายเลย แต่ทุกครั้งที่เห็นคนไข้ทุกข์ทรมานจากโรคร้าย แล้วได้ช่วยคนไข้มันก็ทำให้มีความสุขอย่างบอกไม่ถูกนะ ผมเดินเข้ามาในห้องของน้อยหน่า ก็เห็นคนนอนหลับใหลอยู่ตรงโซฟาตัวยาวเด็กน้อยของผมแม้แต่ตอนหลับก็ยังน่ารัก“อือ...อือ””ตื่นได้แล้ว พีหิวแล้ว””หิวเหรอ”"มาก""อือ อือ หมอพี""กับข้าวอร่อยเท่าน้อยหน่าไหม"น้อยหน่า talksทำมาเป็นอ่อย ทำให้อยากแล้วจากไปตลอดแหละ ไอ้หมอผี"พี ไม่เคยลองรู้ได้ไงว่าอร่อย""ก็อยากลองนะว่าอร่อยไหม""อย

"ทานตะวันเดี๋ยวนะทำไมแกรู้ว่ามีถุงยางในห้องแค่สาม" น้อยหน่าก็ถามขึ้น"ก็มันมีแค่สาม ฉันกับหมอก้องก็เลยได้แค่สาม ขี้เกียจขอเพิ่ม หมอก้องบอกว่าคืนนี้จะขอสักสองกล่อง""กรี๊ดๆๆๆๆ นังเพื่อนแรด" น้อยหน่ากรี๊ดเสียงดัง ฟังก็รู้ว่าหล่อนอิจฉา ทานตะวัน และเมญ่าขนาดไหน"ใครสนยะ ส่วนแกก็เก็บไว้ให้หยากไย่ขึ้นเถอะ..ชิ"เมญ่ากับทานตะวันก็ยังคุยกันเรื่องชวนสยิวของเมื่อคืนไม่หยุด คนที่นั่งทำหน้านิ่งและตะลึงอยู่ก็คือแม่สาวเวอร์จิ้นคนเดียวในกลุ่มอายุจะ ยี่สิบหกอยู่แล้วยังซิงอยู่ ทั้งที่มันไม่ได้อยากจะซิง แต่หมอพีว่าที่ผัวของนางไม่ยอมทำอะไรสักที นอกจากเกือบจะเสียซิง และเกือบจะ...ตลอด ไม่เสียสักที ก่อนมานี่นางก็หวังไว้มาก"พวกแกช่วยพูดเรื่องอื่นได้ไหม ฉันเครียด....คืนนี้แหละฉันจะจัดการหมอพี""แกลองรุกบ้างดีไหม" ทานตะวันแม่สาวแซ่บประจำกลุ่มแนะนำเพื่อนสาวเวอร์จิ้น"แกเคยได้ยิน ชุดนอนไม่ได้นอนไหม หรือไม่ก็คอสเพลย์อะไรแบบนี้""ไม่เอาฉันไม่กล้า" นั่นไงมันจะไม่ซิงได้ไง อะไรก็ไม่กล้า..."คืนนี้พวกหนุ่มๆคงเมาน่าดู แกก็ลองอ่อยหมอพีตอนเมาสิ" เมญ่าแนะนำน้อยหน่า ก็แปลกใจกันอยู่นะปกติหมอพีเป็นพวกชอบแสดงความรักจะตาย ตัว

“โอ๊ย...พี..ไม่เอาแล้ว.เจ็บ”“น้อยหน่าอีกนิดนะเดี๋ยวจะดีเอง”เขาเริ่มค่อยๆขยับเข้าออกทีละนิด ทีละนิด...อือ..อือ..ความเจ็บค่อยๆจางหายไปบ้างถึงไม่หมดก็เถอะ ...แต่มันก็ดีกว่าตอนแรก..“อือ..พี”“อือ..” เสียงครางของสองเรากับเสียงเนื้อสัมผัสกันเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ เพียงไม่นานหมอพีและฉันก็เกร็งกระตุก ฉันรู้สึกอุ่นวาบในท้องน้อย...อือ..มันดีอ่ะ..ตอนที่ตัวตนของผมเข้าไปในตัวน้อยหน่า มันทำให้ผมแทบคลั่ง อืม..นี่คงเทียบไม่ได้กับอุ้งมือของตัวเอง มันอุ่นร้อนบีบรัดจนตัวตนผมแทบขาดออกมา มันนุ่ม รัด ให้ความรู้สึกดีมากก็แบบนี้สินะที่ใครๆได้ลองแล้วต้องติดใจ ยิ่งเราได้โยกตัวตนของตัวเองเขาไปในร่างของคนรักและพาเธอไปถึงจุดหมายด้วยแล้วยิ่งทำให้ความสุขของผมล้นทะลักออกมา มากกว่าทุกครั้ง“น้อยหน่า..ไอ้พี่คิมมันเป็นแฟนไม่ใช่แฟน”“หือ” ฉันไม่เข้าใจความหมายของหมอพีเท่าไหร่จนเขาพูดต่อ“แต่ต้องขอบคุณที่คุณเก็บไว้ให้ผม..ไม่เสียแรงที่ผมก็เก็บไว้ให้คุณ”“อือ..อือ” หมอพียังยื่นหน้ามาจูบฉันอีกหลายครั้ง“เราเป็นคนแรกของกันและกันนะน้อยหน่า ได้กันแล้วก็อย่าทิ้งกันนะ”อะไรนะ หมอพีก็ไม่เคยเหรอ ..ไม่สิ ไม่เคยทำไมเก่งขนาดนี้ล่ะ เ