Todos los capítulos de Thorns Of Seduction: Capítulo 21 - Capítulo 30

Pagdating nila sa lungsod, unti-unting bumigat ang trapiko at lumaki ang mga gusali sa paligid. Sa bawat kanto ay may mga ilaw na nagkukumpitensya, at ang mga tao’y abala sa kani-kanilang paglalakad. Tahimik lang si Cressida, nakamasid sa tanawin sa labas, hanggang sa tumigil ang sasakyan sa harap ng isang mataas at makintab na building na agad niyang nakilala bilang isa sa mga pagmamay-ari ni Arcturus. Lumabas agad ang isa sa mga tauhan at binuksan ang pinto para sa kanila. Bumaba si Arcturus at marahan siyang inalalayan palabas, gaya ng nakasanayan. Ramdam ni Cressida ang mga matang nakatingin sa kanila mula sa paligid—mga empleyado, mga receptionist, kahit ilang taong nasa lobby. Sanay na siya sa mga ganitong eksena, pero hindi pa rin niya maiwasang maramdaman na para siyang nasa entablado. Sa loob, mararamdaman agad ang lamig ng aircon at ang amoy ng leather at kape. Maluwang ang lobby, at bawat detalye ay sumisigaw ng yaman at kapangyarihan. Walang nagawa si Cressida kundi sum

Naging masigla ang opisina matapos ang mga biro ni Cressida. Ang tawanan ay parang nagtanggal ng bigat sa paligid, at lahat ng mata ay tila mas humanga pa sa kanya. Ngunit sa gitna ng masayang usapan, si Cressida ay bahagyang tumingala kay Arcturus, hawak pa ang braso nito na parang hindi na niya kayang bitiwan.“Love,” malambing niyang sambit, halos parang bulong lang na siya lang at si Arcturus ang nakakarinig, “shall I call them ba or not?”Sandali munang tumigil si Arcturus sa pagtingin sa mga bisita, saka ibinaling ang mata sa asawa. May bahagyang ngiti sa labi nito, ‘yung tipong proud at natutuwa na ganito siya ka-komportable. “Call them,” simple pero buo niyang sagot, sabay bahagyang pisil sa kamay ni Cressida.At doon, dahan-dahang ibinalik ni Cressida ang tingin kay Nathalie. Hindi na niya kailangang magsalita. Isang mapang-asar na ngiti lang, sapat na. Ngiti na nagsasabing“I’m the one standing next to him. I’m the one he listens to.”Parang na-freeze si Nathalie sa kinatata

Habang abala ang lahat sa tawanan matapos ang mga pasabog na pagpapakilala ng tatlo, biglang kumislap ang mata ni Cressida nang mapansin niyang panay ang sulyap ni Reed kay Conah. Hindi niya pinalagpas ang pagkakataon. Tumayo siya mula sa pagkakaupo at ngumisi ng maloko. “Well, well, well…” nagsimula siya, parang may balak na kalokohan. “Since parang hindi ka mapakali diyan, Mr. Harrington, let me do the honor.” Sabay lapit siya kay Conah at hinila ito palapit. “Guys, this is Constance Fedelyn Al. But for you, Reed—” bahagya siyang nag-pause para magbigay ng suspense— “she’s Conah.” Nanlaki ang mata ni Reed at agad nagtaas ng kamay na parang nagtatanggol. “Hoy, wala akong sinasabi ah!” pero halata sa mukha niya na bigla siyang nahiya, lalo’t halos lahat ng nasa sala ay nakatingin na sa kanya. “Oh my god, look at him!” tili ni Charlie, tinakpan ang bibig pero halata ang excitement. “Caught in 4K,” dagdag naman ni Ibyang, sabay high-five kay Charlie. Si Conah, kalmado pa rin,

Amoy na amoy ang halimuyak ng mga bagong lutong putahe pagpasok pa lang sa dining area. Mainit pa ang usok na umaangat mula sa malaking mangkok ng chicken curry, kasunod ang mabangong aroma ng beef mushroom steak na nakahain sa gitna. May fried pork na ginayakan ng bawang at sibuyas, at sa gilid ay mga platong puno ng buttered vegetables, pansit, at matatamis na prutas.“Damn, this looks like a feast!” sigaw ni Charlie na agad naupo, parang siya ang bida ng hapunan. “Who’s the chef? Kasi pakakasalan ko na siya right now.”“Ako,” sagot ni Ibyang ng pabiro, sabay taas ng kilay. “Pero hindi kita papakasalan kahit kailan.”Nagtawanan ang lahat. “Rejection agad, girl,” hirit ni Conah habang nagbubuhos ng tubig sa baso. “Wala ka talagang laban.”“Hoy! Pwede namang friendship proposal, okay?” depensa ni Charlie, sabay kuha ng fried pork. “Look, I’m already loyal.”“Loyal sa pagkain, oo,” sabat ni Reed, nakakunot ang noo pero hindi maitago ang ngiti. “Baka bukas wala na tayong tira.”Umiling

Hindi pa rin nawawala ang ngiti sa labi ni Cressida nang tuluyan na silang maghiwalay ng tingin ni Arcturus. Nakatitig pa rin ito sa kanya, seryoso ang mga mata, habang siya naman ay biglang nagkaroon ng malokong kislap sa mga mata.“Arc…” aniya, sabay pakunwaring buntong-hininga. “You’re being too dramatic again.”Bahagyang napakunot ang noo ng lalaki. “Dramatic? Ako?”“Mhmm,” sagot ni Cressida, nakangiti, sabay dampot ng throw pillow sa sofa. “Gusto mo ba makita kung gaano ka talaga ka-dramatic?”Bago pa makasagot si Arcturus, mabilis na itinulak ni Cressida ang unan sa dibdib nito—sapat na para mabigla siya at mapaatras. “Cress—” tawag nito, pero nakatawa na siya nang maloko. At hindi doon nagtapos—tumayo siya bigla mula sa sofa at tinulak nang marahan si Arcturus sa balikat, kaya napasandal ito.“Hoy!” reklamo ni Arcturus, pero halata ang natatagong ngiti sa gilid ng kanyang labi.“Goodnight!” anunsyo ni Cressida, parang isang batang nagwawagi, sabay takbo palayo.“Cressida—!” taw