Todos los capítulos de Thorns Of Seduction: Capítulo 51 - Capítulo 60

Mabilis ang naging pag-ikot ng mga araw para kay Cressida. Matapos ang kanyang unang photoshoot, sunod-sunod ang tawag na natanggap niya mula sa agency. Hindi na siya ordinaryong aplikante—she was now the face to watch. Minsan ay hindi siya makapaniwala na bawat umaga ay binubuksan niya ang kanyang schedule at nakalista roon ang mga pangalan ng malalaking brands: Dior, Yves Saint Laurent, Chanel. Ang mga pangalang dati’y nakikita lang niya sa magazine covers, ngayon ay bahagi na ng kanyang araw-araw.---Nasa isang grand ballroom siya ng isang five-star hotel sa Monte Carlo. Punô ng ilaw, mga racks ng haute couture gowns, at mga stylists na abala sa kani-kanilang ginagawa. Habang inaayusan siya ng makeup artist, ramdam niya ang bilis ng tibok ng puso niya.“Relax, darling,” bulong ng hairstylist habang inaayos ang maluwag na waves ng buhok niya. “You have the face the camera loves. Just trust yourself.”Ngumiti si Cressida. “I’ll try.”Paglabas niya sa set, naka-catwalk heels at suot

Nagulat si Cressida, pero ngumiti.“Honestly? I’m not sure. I used to. But now… I believe more in transformation. That every dress I wear is a new version of me.”Tumango si Anikha, halatang natuwa.“That’s a rare answer. Most girls talk about fairy tales.”“I used to. But I woke up.” sabay ngiti ni Cressida, may halong lungkot at tapang.Tumawa si Anikha, mahina, parang ngayon lang muling natuwa sa isang modelo.“I like you. Most people wear the dress. You inhabit it.”---Pagkatapos ng ShootPagkatapos ng huling gown—isang dramatic na off-shoulder piece na may trailing veil na anim na metro—lumapit si Anikha sa creative team.“Send these directly to Paris. I want her on our October cover.”Nagkatinginan ang team. Si Cressida, na narinig iyon, napahawak sa dibdib.“Wait, cover?” bulong niya.“As in, L’Officiel cover?”Tumango si Anikha.“Yes. You deserve more than page six. You’re the beginning of a new era.”---Kabanata: Sa Likod ng LenteMula nang matapos ang bridal photoshoot sa

Mula sa malawak na bintana ng kaniyang hotel suite, tanaw ni Cressida ang dagat na tila kumikislap sa ilalim ng araw ng Monaco. Ang mga yate’y nakahanay sa daungan, tila mga alahas na pawang ipinagyayabang ng mga may-ari nito. Sa ibaba, maririnig ang huni ng mga ibon na sumasabay sa ingay ng mga sasakyang dumaraan sa boulevard. Ngunit sa kabila ng lahat ng iyon, ang atensyon niya’y nasa iisang bagay lamang—ang araw ng kaniyang unang photoshoot para sa L’Officiel Monaco.Isang malambot na katok ang gumising sa kaniyang pagmumuni.“Cressida, darling,” tinig ng isang babae, malamig pero kaaya-ayang pamilyar. Pagbukas niya ng pinto, bumungad si Anika Fontaine, nakasuot ng silk jumpsuit na kulay emerald green, ang buhok ay nakapusod na malinis, at nakasabit sa kaniyang braso ang isang Hermès Kelly bag. Ang presensiya nito’y halos singliwanag ng araw—elegante at makapangyarihan, ngunit hindi nakaka-intimidate.“My dear, are you ready for your big day?” tanong ni Anika, sabay halik sa magkab

Mataas na ang araw nang tuluyang bumangon si Cressida mula sa kama. Kung sino mang makakakita sa kanya mula sa labas ng bintana ng suite ay iisipin marahil na isa siyang babaeng walang problema: nakatanaw sa dagat ng Monaco, suot ang puting silk robe, hawak ang tasa ng kape. Ngunit sa loob niya, may bigat na hindi niya maalis.Magdamag siyang nagising-gising, bumabalik sa isip ang headline na nabasa niya kagabi. Ang mga salita’y tila naka-ukit na:“Billionaire Arcturus Thorne to Wed Heiress Nathalie Amberwood — Wedding Date Confirmed.”Kasunod pa nito, ang linya na mas lalong tumaga sa puso niya: “The couple is expecting their first child.”Binalot ng malamig na hangin mula sa dagat ang kanyang balat nang buksan niya ang bintana. Hindi niya maintindihan kung bakit siya apektado. Dapat ay tapos na siya kay Arcturus. Dapat ay puro galit ang nararamdaman niya, lalo na’t si Nathalie ang nabuntis nito. Pero bakit may halo pa ring kirot, bakit may tanong pa ring hindi masagot?Ipinilig niya

Maaga pa lang, gising na si Cressida. Hindi na niya hinintay ang alarm; bago pa tumunog, idinilat na niya ang mga mata. Mula sa bintana ng suite, dahan-dahang sumisilip ang araw, tinatablan ng ginto ang dagat ng Monaco. Sa sandaling iyon, ramdam niya ang halo ng kaba at pananabik—ngayon ang final fitting para sa Paris Fashion Week.Naglakad siya papunta sa kusina, nakasuot pa ng satin pajama set. Binuhos niya ang kape sa tasa, at habang pinapanood ang umuusok na likido, bumalik sa isip niya ang kahapon—ang charity boutique, ang mga litrato ng mga batang nasa brochure. Isang simpleng memorya, pero tila ba hindi mawala.“Later,” bulong niya sa sarili, pinilit na isantabi. “Today is for Paris.”---Matapos ang mabilis na shower, nagbihis siya ng chic ngunit simple—high-waisted trousers, cream silk blouse, loafers, at isang beige trench coat. Pinili niyang understated ang porma, hindi para magtago, kundi para magpakita ng effortless elegance. Nagsuot siya ng pearl studs sa tenga, walang a