“การที่เราจะอยู่ด้วยกันหรือไม่มันก็ไม่เกี่ยวกับคุณ และก็ไม่ใช่เรื่องที่คุณจะมายุ่ง เหลียงหยวนโจว ถ้าคุณรู้สึกผิดกับฉันจริง ๆ ก็อย่าโผล่หน้ามาให้ฉันเห็นอีก ฉันไม่อยากเห็นหน้าคุณอีกแล้วจริง ๆ”พูดจบ เธอก็หันหลังรีบเดินตรงไปยังทางเข้าตึกเหลียงหยวนโจวมองตามแผ่นหลังของเธอ สีหน้าของเขาก็มืดครึ้มลง เมื่อนึกถึงตอนที่ตัวเองยังไม่ได้เลิกกับสืออวี๋อย่างเด็ดขาด ซือเยี่ยนก็มาเฝ้าคอยจ้องตาเป็นมันอยู่ข้าง ๆ แถมยังมีเรื่องในงานเลี้ยงของสืออวี๋ครั้งนั้น คำพูดเหล่านั้นที่ซือเยี่ยนพูดกับเขา ความโกรธก็พลุ่งพล่านขึ้นมาในใจของเหลียงหยวนโจว เขาไม่มีโอกาสที่จะทำให้สืออวี๋กลับมาอยู่ข้าง ๆ เขาแล้ว แต่เขาก็จะไม่ยอมทนดูสืออวี๋กับซือเยี่ยนได้อยู่ด้วยกันอย่างแน่นอน!เมื่อเดินเข้ามาในโถงลิฟต์ สืออวี๋ก็เห็นซือเยี่ยนกำลังยืนรอลิฟต์อยู่ เธอจึงชะลอฝีเท้าแล้วเดินไปหยุดยืนอยู่ข้าง ๆ เขา“สวัสดีตอนเย็นค่ะ เพิ่งไปซื้อของกลับมาเหรอคะ”ซือเยี่ยนพยักหน้า “อืม สวัสดีตอนเย็นครับ”หลังจากทักทายกันแล้ว สายตาของซือเยี่ยนก็เอาแต่จ้องมองหน้าจอแสดงชั้นของลิฟต์ ราวกับมีบางสิ่งดึงดูดความสนใจของเขาอยู่สืออวี๋เม้มริมฝีปาก ที่
อ่านเพิ่มเติม
เข้าสู่ระบบ
