Semua Bab คุณกับเลขาเกิดมาคู่กัน แล้วจะมาคุกเข่าในงานแต่งฉันทำไม?: Bab 211 - Bab 220

221 Bab

บทที่ 211

ถึงตอนนั้น การที่เธออยากจะกลับเข้าไปในสือซื่ออีกครั้ง ก็เป็นเรื่องง่ายดายราวกับพลิกฝ่ามือโชคดีมากที่เพื่อนคนหนึ่งซึ่งเธอรู้จักตอนเรียนต่อต่างประเทศ ครอบครัวของเขาดันไปมีความเกี่ยวข้องกับภรรยาของลูกค้ารายใหญ่คนนั้นพอดี แถมภรรยาของลูกค้าท่านนั้นก็เป็นนักสะสมเครื่องประดับตัวยงเลยถ้าส่งชุดเครื่องประดับนั่นให้เธอ ก็น่าจะร่วมมือกับลูกค้ารายใหญ่คนนั้นได้สำเร็จเมื่อคิดได้ดังนั้น สือม่านก็เปิดหน้าต่างแชตกับเพื่อนคนนั้นของเธอ แล้วส่งข้อความไป…เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น หลังจากสืออวี๋ตื่นนอนและจัดการธุระส่วนตัวเสร็จ เธอก็ขับรถตรงไปที่บริษัททันทีพอไปถึงด้านล่างตึก เธอก็เห็นร่างที่คุ้นตายืนอยู่ที่หน้าประตูทางเข้าแววตาของสืออวี๋ฉายแวบความประหลาดใจ เธอขับรถตรงไปยังลานจอดรถใต้ดินทันที แล้วขึ้นลิฟต์ภายในอาคารไปยังออฟฟิศ เมื่อก้าวเข้าออฟฟิศ เธอกำลังจะเริ่มทำงาน ซือห่าวอวี่ก็เคาะประตูเดินเข้ามาด้วยใบหน้าบูดบึ้งสืออวี๋เลิกคิ้วขึ้น “ใครไปทำอะไรให้คุณอารมณ์เสียเหรอ? ทำหน้าบึ้งตึงแต่เช้าเลย”“ตอนพี่มาบริษัทวันนี้ เห็นหวังซันซันกับลูกสาวของเธอไหม?”“เห็นสิ อยู่หน้าตึก มีอะไรเหรอ?”ตอนที่เธอเห็นห
Baca selengkapnya

บทที่ 212

สืออวี๋ขมวดคิ้ว ยังไม่ทันจะได้เอ่ยปาก ซือห่าวอวี่ที่อยู่ข้าง ๆ ก็กระชากหวังซันซันให้ลุกขึ้นทันทีหวังซันซันทำท่าจะคุกเข่าลงไปอีก ซือห่าวอวี่ก็พูดเสียงเย็นชาว่า: “ถ้าคุณยังจะคุกเข่าอีก ผมจะเรียก รปภ มาลากพวกคุณออกไปเดี๋ยวนี้”ก่อนหน้านี้ ตอนที่สืออวี๋ถูกเหลียงหยวนโจวเล่นงาน ถูกคนโพสต์โจมตีในอินเทอร์เน็ตว่าเธอโกงค่าทนาย หวังซันซันก็ฉวยโอกาสซ้ำเติม โดยการเปลี่ยนทนายกลางคันพอมาตอนนี้ ทนายฝั่งเทียนหงกลับโยนคดีของเธอไปมาเหมือนลูกฟุตบอล ไม่มีใครสนใจไยดี เธอถึงได้ย้อนกลับมา คิดจะใช้การคุกเข่าเพื่อบีบบังคับทางความรู้สึก ให้สืออวี๋ยอมรับคดีของเธอกลับไปทำใหม่ พฤติกรรมเช่นนี้ทำให้เขารังเกียจเป็นอย่างยิ่งท่าทางของหวังซันซันที่เตรียมจะคุกเข่าพลันชะงักงัน เธอเงยหน้ามองสืออวี๋ด้วยดวงตาทั้งสองข้างที่แดงก่ำ “ทนายสือคะ ฉันรู้ว่าสิ่งที่ฉันทำลงไปก่อนหน้านี้มันเลวร้ายมาก ฉันขอโทษคุณจริง ๆ หวังว่าคุณจะยกโทษให้ฉันนะคะ”สืออวี๋มองเด็กผู้หญิงตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างหวังซันซันด้วยท่าทางหวาดกลัวหงอ ๆ แล้วหันไปพูดกับซือห่าวอวี่ว่า “คุณพาเด็กออกไปก่อน”“ได้ครับ”ซือห่าวอวี่ย่อตัวลง มองไปทางเยว่ซินอี๋แล้วพูดว่
Baca selengkapnya

บทที่ 213

สืออวี๋นิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ๋ยปาก: “ไม่ว่าคุณจะให้เงินฉันกี่เท่า ฉันก็จะไม่กลับมารับคดีของคุณอีก แต่ฉันช่วยติดต่อทางเทียนหงให้ได้ ให้พวกเขาหาทนายมารับช่วงต่อคดีของคุณ คุณลองพิจารณาดูนะคะ”ส่วนเรื่องที่ว่าจะชนะคดีในท้ายที่สุดหรือไม่ นั่นก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธออีกต่อไปแล้วเพราะไม่ว่าใครจะมารับคดีนี้ มันก็มีความเป็นไปได้สองทางคือชนะหรือแพ้“ทนายสือคะ ฉันเชื่อใจคุณแค่คนเดียว”“แต่ตอนที่ฉันถูกใส่ร้ายป้ายสี คุณเองก็ไม่เชื่อใจฉันไม่ใช่เหรอคะ? ไม่อย่างนั้นคงไม่ยอมรับเงื่อนไขของทางเทียนหงหรอก ฉันไม่ใช่นักบุญ ทำเรื่องกลับมารับคดีของคุณอีกครั้งไม่ได้หรอกค่ะ การช่วยติดต่อทางเทียนหงให้ คือสิ่งเดียวที่ฉันพอจะทำได้”พอเห็นท่าทีเด็ดเดี่ยวของสืออวี๋ หวังซันซันก็เริ่มร้อนรนใจ เธอร้องไห้พลางพูดว่า: “ทนายสือคะ นี่คุณจะทนดูฉันกับลูกสาวถูกไอ้บ้าเยว่เผิงนั่นทุบตีจนตายจริง ๆ เหรอคะ?”“คุณหวังคะ ฉันไม่ใช่พระเจ้า ทนายความที่ทำคดีหย่าร้างได้ก็ไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียว ที่เทียนหงก็มีทนายเก่ง ๆ อีกหลายคน ฉันพูดได้เพียงเท่านี้ หวังว่าต่อไปคุณจะไม่มารอดักรอฉันที่ใต้ตึกบริษัทอีกนะคะ”เธอลุกขึ้นเดินไปที่ประตู
Baca selengkapnya

บทที่ 214

จงชู่ชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ก็ตั้งสติได้ทันที “ได้ครับ ประธานเหลียง”ช่วงเย็น สืออวี๋จัดเอกสารเสร็จเรียบร้อยและกำลังเตรียมตัวเลิกงาน เธอก็ได้รับข้อความจากซือเยี่ยนพอดี[เย็นนี้อยากกินอะไร?]สืออวี๋กำลังจะตอบกลับ ซือห่าวอวี่ก็เคาะประตูเข้ามา “พี่สืออวี๋ เย็นนี้เราไปกินข้าวเย็นด้วยกันเถอะครับ ขอบคุณที่เมื่อคืนพี่ไปรับผม”เมื่อได้ยินดังนั้น แววตาของสืออวี๋ก็ฉายแววประหลาดใจ พยักหน้าแล้วพูดว่า: “ได้สิ เมื่อคืนคนที่ขับรถคือซือเยี่ยน ชวนเขาไปด้วยเลย”ซือห่าวอวี่: “…”เห็นเขาเงียบไป สืออวี๋ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากถาม: “เป็นอะไรไป? ไม่อยากเจอเขาเหรอ?”ไม่อยากเจอแน่นอนอยู่แล้ว! ใครจะอยากไปกินข้าวกับคนที่ตัวเองชอบ โดยมีก้างขวางคอนั่งอยู่ข้าง ๆ บ้างล่ะโดยเฉพาะอย่างยิ่ง อีกฝ่ายยังเป็นอาเล็กของเขาอีกครั้นจะยั่วหยุก็ไม่กล้า แต่ในใจก็ยังไม่ยอมแพ้แต่ก็ได้แต่คิดอยู่ในใจเท่านั้น“เปล่าครับ คือผมตั้งใจว่าตอนกินข้าวจะคุยเรื่องงานกับพี่ไปด้วย ถ้าเรียกเขามาด้วยจะไม่สะดวกหรือเปล่า? หรือเอาไว้คราวหน้าผมค่อยเลี้ยงข้าวเขาต่างหากดีไหมครับ?”“ไม่ต้องยุ่งยากขนาดนั้นหรอก เดี๋ยวเราก็คุยเรื่องของเราไป เขาก
Baca selengkapnya

บทที่ 215

ถ้าไม่ใช่เพราะว่าที่นี่คือร้านอาหาร เขาอาจจะอดใจไม่ไหวที่จะจูบเธอส่วนที่เธอพูดอะไรไปบ้างนั้น ไม่ได้เข้าหูเขาเลยสักคำเมื่อเห็นว่าซือเยี่ยนไม่ตอบ สืออวี๋จึงเงยหน้าขึ้นมองเขา “ทำไมคุณไม่พูดอะไรเลยล่ะคะ”ซือเยี่ยนเพิ่งได้สติกลับมา “เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ”สืออวี๋: “…”สรุปว่าเมื่อกี้เขามัวแต่เหม่อลอย ไม่ได้ฟังที่เธอพูดเลยสินะ“ฉันบอกว่าคุณจะเปลี่ยนเมนูที่ถูกกว่านี้สักสองอย่างไหมคะ ห่าวอวี่เพิ่งเริ่มทำงาน ยังไม่ค่อยมีเงิน”ซือเยี่ยนกำลังจะอ้าปากพูด ซือห่าวอวี่ที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามก็ชิงพูดขึ้นก่อน: “พี่สืออวี๋ ไม่เป็นไรครับ เงินแค่นี้ผมยังจ่ายไหว พี่ไม่ต้องห่วงผม”สืออวี๋ไม่ค่อยเข้าใจพฤติกรรมประเภทหน้าใหญ่เกินตัวของเขาสักเท่าไหร่ “เรามากันไม่กี่คน ไม่จำเป็นต้องสั่งของแพงขนาดนี้เลยค่ะ แล้วมันก็ไม่คุ้มด้วย”“ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวเดือนหน้าเงินเดือนออกผมก็มีเงินแล้ว”ซือเยี่ยนเลิกคิ้ว เขาดูก็รู้ว่าซือห่าวอวี่จงใจแกล้งทำเป็นน่าสงสารต่อหน้าสืออวี๋ อั่งเปาที่เขาได้รับมาตามปกติรวมกันก็ปาไปเป็นสิบล้านแล้ว กับอาหารราคาหลักพันแค่สองอย่างเนี่ยนะ จะทำให้เขากินจนหมดตัวได้?แววตาของเขาไหววูบเ
Baca selengkapnya

บทที่ 216

“ดูท่าว่า นายคงอยากกลับเมืองหลวงแล้วสินะ”ซือห่าวอวี่ยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ “คุณอาเล็กครับ ถ้าผมกลับไปเมืองหลวง ผมก็จะไปกินข้าวเย็นเป็นเพื่อนคุณปู่คุณย่าทุกวัน ทีนี้พอพูดมากเข้า เกิดผมเผลอหลุดปากพูดอะไรที่ไม่ควรพูดออกไป คุณอาเล็กก็น่าจะเข้าใจผมใช่ไหมครับ?”“ดูเหมือนว่าไม่กี่ปีที่ฉันไม่อยู่บ้าน นายจะเก่งกาจขึ้นเยอะเลยนะ รู้จักข่มขู่คนเป็นแล้วด้วย”สายตาของซือเยี่ยนเย็นชา ทั่วทั้งร่างมีไอความเย็นแผ่ซ่านถ้าเป็นปกติ ซือห่าวอวี่คงกลัวจนตัวสั่นไปแล้วทว่าตอนนี้ทั้งสองคนคือศัตรูหัวใจ เขาจะแสดงความขลาดกลัวออกมาแม้แต่น้อยไม่ได้เด็ดขาด มิฉะนั้นแล้วจะเอาอะไรไปสู้กับซือเยี่ยนได้ซือห่าวอวี่จ้องมองซือเยี่ยนตรง ๆ มุมปากประดับรอยยิ้ม “คุณอาเล็กครับ ทั้งหมดนี้ก็เพราะคุณอาสอนมาดี”หว่างคิ้วของซือเยี่ยนเต็มไปด้วยความเย็นชา “ถ้างั้นวันนี้ฉันจะสอนนายอีกเรื่องที่มันไม่มีความหวังน่ะ รีบตัดใจซะแต่เนิ่น ๆ จะดีกว่า ไม่อย่างนั้นคนที่จะเจ็บปวดทีหลังก็คือนายเอง”“คุณอาเล็กครับ ในสายตาคุณอา ผมอาจจะไม่มีหวัง แต่ในสายตาผม คุณอาต่างหากคือคนที่ไม่มีหวัง”ด้วยความที่ท่านย่าซือกับท่านผู้เฒ่าซือให้ความสำคัญกับซือ
Baca selengkapnya

บทที่ 217

แต่ตอนนี้คือโอกาสที่จะได้อยู่กับสืออวี๋ และนี่อาจเป็นโอกาสเดียวในชีวิตของเธอ เขาไม่มีทางปล่อยมันไปเด็ดขาดเขากระดกไวน์แดงในแก้วจนหมดรวดเดียว ก่อนจะหันหลังเดินเข้าห้องนอนไปชั่วพริบตาเดียวก็ถึงบ่ายของวันรุ่งขึ้น สืออวี๋เพิ่งตื่นจากงีบหลับกลางวัน ก็ได้รับโทรศัพท์จากซ่งจื่ออิน“อาอวี๋ ฉันถึงหน้าประตูหมู่บ้านแกแล้ว แต่ยามไม่ให้เข้า ฉันรออยู่ข้างนอกนะ”“โอเค รอฉันสิบนาทีนะ”สืออวี๋รีบล้างหน้าล้างตา เปลี่ยนเสื้อผ้า หยิบมือถือกับกระเป๋าแล้วจึงออกจากห้องไปพอเดินมาถึงหน้าหมู่บ้าน เธอก็เห็นซูเปอร์คาร์สีชมพูของซ่งจื่ออินจอดอยู่ไม่ไกลทันทีที่ขึ้นรถ ซ่งจื่ออินก็ยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า: “เมื่อวานตอนที่ฉันเห็นโลเคชั่นหมู่บ้านที่แกส่งให้ ก็รู้สึกคุ้น ๆ อยู่เหมือนกัน เพิ่งจะนึกออกว่า ตอนที่โครงการนี้สร้าง บริษัทของพี่ชายฉันก็เคยมีดีลด้วยนะ รู้สึกว่าทางผู้พัฒนาโครงการจะแถมบ้านให้เขาสองหลังเลยล่ะ”สืออวี๋ฉายแววประหลาดใจ “บังเอิญขนาดนั้นเลยเหรอ”“ก่อนที่บริษัทซ่งซื่อจะเปลี่ยนสายธุรกิจ หลัก ๆ ก็ทำอสังหาริมทรัพย์นี่แหละ เคยร่วมมือกับผู้พัฒนาในเมืองเซินตั้งหลายเจ้า เดี๋ยวคืนนี้กลับไปฉันจะถามเขาดูว่าห้อ
Baca selengkapnya

บทที่ 218

ปกติถ้าพวกเขาอยากได้อะไรที่เกินเงินค่าขนมของตัวเอง ก็จะไปทำงานพาร์ทไทม์หาเงินซื้อเอง สมัยเรียนมหาวิทยาลัย การแต่งตัวและการกินอยู่ของซ่งจื่ออินก็ไม่ต่างจากคนส่วนใหญ่ เลยมีน้อยคนมากที่จะรู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของประธานสือกรุ๊ปแม้ว่าตอนนี้คุณพ่อของเธอจะไม่จำกัดเรื่องเงินแล้ว แต่เสื้อผ้าที่ซ่งจื่ออินใส่ในชีวิตประจำวัน ส่วนใหญ่ก็ยังเป็นของที่ซื้อตามตลาดนัด“ได้”ซ่งจื่ออินลองเสื้อผ้าเสร็จ ก็เลือกซื้อชุดที่ค่อนข้างพอใจสองสามชุด พอรูดบัตรเสร็จก็ให้ทางร้านจัดส่งไปที่บ้านตระกูลซ่งโดยตรงทั้งสองคนกำลังจะเดินออกจากร้าน ร่างเพรียวบางร่างหนึ่งก็เดินเข้ามาในร้านพอดีพอเห็นว่าเป็นเสินหลี สีหน้าของซ่งจื่ออินก็เคร่งขรึมลงทันทีสืออวี๋เองก็ประหลาดใจไปชั่วครู่ แต่พอนึกถึงเรื่องที่เหลียงหยวนโจวเคยบอกว่าจะแต่งงานกับเสินหลี ก็ไม่รู้สึกแปลกใจอีกต่อไปเสินหลีในวันนี้แตกต่างจากเมื่อก่อนที่ดูเรียบง่ายจืดชืด เธออยู่ในชุดแบรนด์หรูสั่งตัด ผมยาวดัดลอนอ่อน ๆ ในมือหิ้วถุงช้อปปิ้งแบรนด์ไฮเอนด์หลายใบ บนข้อมือสวมนาฬิกาประดับเพชรแวนคลีฟแอนด์อาร์เพลส์ เผยให้เห็นความหรูหราประณีตตั้งแต่หัวจรดเท้าซ่งจื่ออินแค่นเสียงเ
Baca selengkapnya

บทที่ 219

“ดูภายนอกก็ดูดี ไม่นึกเลยว่าจะทำเรื่องน่าขยะแขยงแบบนี้ได้!”“เหอะ ๆ ของทั้งเนื้อทั้งตัวรวมกันก็เกือบสิบห้าล้านแล้วมั้ง ผู้ชายคนนั้นก็คงรวยน่าดู ไม่อย่างนั้นจะรีบพุ่งเข้าไปจับขนาดนั้นเหรอ?” …เสียงซุบซิบดูแคลนรอบข้าง ยิ่งทำให้เสินหลีรู้สึกรังเกียจชืออวี๋มากขึ้นไปอีก เห็น ๆ อยู่ว่าตัวเองคุมแฟนไม่อยู่ มีสิทธิ์อะไรมาโทษเธอด้วยล่ะ? ถ้าเป็นรักแท้จริง ๆ คบกันปีสองปีก็แต่งงานกันแล้ว นี่เหลียงหยวนโจวคบกับเธอมาห้าปีแล้วยังไม่แต่ง ก็ได้แต่พูดว่าเขาไม่เคยคิดจะแต่งงานกับสืออวี๋เลยต่างหาก เธอแค่ปรากฏตัวได้ถูกจังหวะก็เท่านั้น เธอไม่ได้ผิดอะไรเลยยิ่งคิด เสินหลีก็ยิ่งโมโหขณะที่เธอกำลังจะโต้เถียงสืออวี๋ จู่ ๆ ก็รู้สึกปวดเกร็งที่ท้องขึ้นมาอย่างกะทันหัน“อ๊า... ท้องของฉัน...”เธอรีบกุมท้อง ใบหน้าซีดเผือดจนแทบไร้สีเลือดผู้คนที่มุงดูอยู่รอบตัวเธอรีบถอยห่างทันที บนใบหน้าของทุกคนมีแต่ความดูถูกเหยียดหยามและรังเกียจ กลัวว่าเสินหลีจะแกล้งพาลใส่พวกเขาเมื่อเห็นว่าทุกคนมีแต่ท่าทีเย็นชา ไม่มีใครยอมช่วยเรียกรถพยาบาลให้ เสินหลีจึงทำได้เพียงทนความเจ็บปวดที่รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ แล้วกดโทรศัพท์หาเหลียง
Baca selengkapnya

บทที่ 220

“อืม ผู้ชายเฮงซวยแบบนั้น ก็ไม่มีอะไรให้ต้องเสียดายจริง ๆ นั่นแหละ เราไปกันเถอะ”อีกด้านหนึ่ง หลังจากเหลียงหยวนโจวอุ้มเสินหลีไปส่งที่รถ เขาก็ยืนอยู่ข้างรถและพูดด้วยสีหน้าเย็นชาว่า: “ผมยังมีธุระที่บริษัท เดี๋ยวให้คนขับรถส่งคุณไปโรงพยาบาล”พูดจบ ก็ทำท่าจะปิดประตูสีหน้าของเสินหลีเปลี่ยนไป เธอยื่นมือไปคว้าแขนเสื้อของเขาไว้ทันที “หยวนโจว คุณไม่ไปกับฉันเหรอคะ? ถ้าเผื่อลูกเป็นอะไรขึ้นมา…”เหลียงหยวนโจวพูดแทรกขึ้นมาอย่างหมดความอดทน “ผมไม่ใช่หมอ อีกอย่าง ต่อไปนี้ถ้าคุณเจอสืออวี๋ก็หลีกเลี่ยงเธอซะ พยายามอย่าไปปรากฏตัวต่อหน้าเธอ”“ว่าไงนะคะ?”เสินหลีมีสีหน้าไม่อยากจะเชื่อ “คุณไม่แม้แต่จะถามสักคำว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้น ฉันถูกรังแกหรือเปล่า แต่กลับบอกให้ฉันเห็นสืออวี๋แล้วต้องเป็นฝ่ายหลีกเลี่ยง?”เรากำลังจะแต่งงานกันอยู่แล้ว เขาไปเข้าข้างสืออวี๋ได้ยังไง!“จำเป็นต้องถามด้วยเหรอ ด้วยนิสัยของสืออวี๋ ถ้าคุณไม่ไปหาเรื่องเธอก่อน เธอก็ไม่แม้แต่จะชายตามองคุณด้วยซ้ำ”“งั้นคุณก็หมายความว่าทั้งหมดเป็นความผิดของฉันงั้นสิ”เหลียงหยวนโจวหมดความอดทน เขามองเธออย่างเย็นชา แววตาหนาวเยียบ“รู้ตัวก็ดีแล้ว ที่ผม
Baca selengkapnya
Sebelumnya
1
...
181920212223
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status