Semua Bab The Billionaire’s Rebound: Bab 21 - Bab 30

Nyx’s Point of View BUONG gabi akong binabagabag ng mga sinabi ni Nanay—lalo na yung huli niyang binitawan na salita. Hindi mawala sa isip ko ang linyang iyon. Paulit-ulit na pinapa-play ng utak ko: ‘Buksan mo ang puso para kay Liam.’ Kahit anong gawin ko—yakapin si Nathaniel, humiga, tumagilid—hindi nawawala yung mga salitang iyon. Gusto ko na lang iumpog ang ulo ko sa dingding. Tapos, para bang inaasar ako ng tadhana. Kasi kinabukasan ay nandoon si Liam sa mesa ko na may bitbit na kape. “Good morning, Nyx.” Mababa ang tono niya; natigilan ako. Iniisip muli ang sinabi ni nanay. Posible kayang totoo iyon? A knot twisted my throat but I managed to give him a small smile. “Thanks for this.” Sambit ko nang makalapit at kinuha ang coffee. Hindi siya nagsalita, ngumiti lang siya at ang kanyang mata ay kumislap. At hindi ko alam kung bakit parang pinipiga ang puso ko kasi alam ko. Hindi ko kayang suklian ang pagmamahal na kaya niyang ibigay sa akin. Hindi lang ako ready. Hindi p

Nyx's Point of View NAGING gamay ko ang trabaho kahit kaliwa't kanan pa ang aking ginagawa. Pinagkakatiwalaan na rin ako ni Liam sa maraming bagay, kaya naging magaan sa aking ang lahat. Plus humuhupa na rin ang sakit ni baby pero kailangan pa rin ng surgery ngunit hindi na ganoon kalala. Nabibigay ko na rin paunti-unti ang masaganang buhay sa kanya at nakapaghulog-hulog na rin ako sa mga utang ko kay nanay. Ang sarap pala sa pakiramdam na kumita ka para sa sarili mo. Para maging maayos ang kalagayan ng anak mo. Parang nabunutan ako ng maliit na tinik sa aking dibdib sa lahat ng dagok na dumating sa buhay ko. Pero sabi nga nila hangga't nabubuhay ka ay hindi nauubos ang pagsubok sa buhay mo. At habang ninanamnam ko ang unti-unting pagbangon ko ay siya namang muling paglubog ko. Busy ako habang piniprepare ang weekly reports at inoorganize ang contracts at property listing nang tumunog ang aking phone. Hindi ko sana iyon papansinin dahil oras ng trabaho, ngunit nakita ko ang p

Nyx's Point of View HINDI ko inalis ang aking tingin sa aking monitor. Nilakihan ko ang aking mga mata at kahit halos hindi ko na maramdaman ang aking daliri ay patuloy pa rin ako sa pagtitipa. Mabuti na lang at may paraan pa upang marevive ko iyong draft presentation kaya nag edit na lang ako para sa final version kasi hindi ko pala nasave iyon kaya hindi ko marerevive. Sakto naman na pagdating ni Liam at 8:55 am na. Nasa last page na lang ako at mabilis ko ng tinapos iyon. My heart felt relieved after finishing it just in time. Liam checked it, "This is much better." Puri niya, ngumiti sa akin at ngumiti rin ako pabalik sa kanya na para bang hindi nakasalalay doon ang buhay ko kanina lang. Kita ko ang pagside eye ni Cassandra sa akin na parang hindi niya nagustuhan na naayos ko iyon within an hour. Nagpaalam na si Liam. Doon lang ako nakahinga ng maluwag at agad na nagtungo sa coffee vendor upang uminom muna ng kape para magising ang diwa ko. Sumasakit ang mata ko sa sobr

Nyx's Point of ViewWALANG nakakaalam kung anong nangyari sa usapan nina Liam at Cassandra, pero mag-isa ng bumalik si Liam.Naglakad siya papalapit sa amin—or mas tamang sabihin, papalapit sa akin. Kita sa pag-igting ng kanyang panga na hindi siya nasiyahan sa naging usapan nila."Iuuwi ko na si Nyx." Ang bawat salitang lumabas sa kanyang bibig ay mabigat, kaya walang naglakas-loob na magbiro sa pagkakataong iyon.Tahimik lang ang lahat na maging paghinga namin ay aming pinipigilan.Tumayo ako at tumingin sa mga kasama namin. "Pasensya na, sa susunod na lang uli," sambit ko bago sumunod kay Liam na malalaki ang mga hakbang paalis doon. Dalawampung minutong biyahe ngunit nagtangkang magsalita sa amin. Ang narinig ko lang ay ang mabibigat niyang paghinga at ang lakas ng kabog ng dibdib ko.I was too afraid to strike a conversation. Kanina ko pa kasi napapansin ang higpit ng kanyang pagkahawak sa manibela—halos maglitawan ang mga ugat niya sa kamay.Kahit nang makarating na kami sa bah

Nyx's Point of ViewLIAM held my hand and immediately pulled me away from the chaos. Away from the place that suffocated me.Para akong hihimatayin habang pinapaandar ni Liam ang sasakyan. Wala akong maramdaman—parang namanhid ang buong katawan ko.Habang tulala ako, hindi ko namalayan na may luhang dumaloy sa aking pisngi. Kaagad ko itong pinalis. A sharp exhale cut through the silence like a blade. It felt like a nightmare seeing the two people who ruined my life. Bumabalik sa akin ang lahat: ang hindi nila pagrespeto sa akin, ang pagkawala ng isa ko pang anak, ang pagpili ni Maverick kay ate kaysa sa akin, at ang pagsawalang-bahala niya sa buhay ko.They were the worst people I've ever met. And I would never forgive them. Never."You're hurting yourself," natauhan lang ako nang magsalita si Liam.Napatingin ako sa kamay ko—ang kuko'y nakabaon sa aking palad, namumula na. Agad kong inalis ang pagkakabaon at mabil