บททั้งหมดของ แน่ใจนะว่ารักกัน ( NC 18+ ): บทที่ 31 - บทที่ 40

“ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่ ฉันไม่มีลูกโง่อย่างแก รู้ไหมว่ากว่าฉันจะหาทางให้แกเจอกับหนูบุญได้ ฉันต้องลำบากแค่ไหน ดีเท่าไหร่แล้วที่เขาชายตามองแก แล้วนี่แกเอาความมั่นหน้ามาจากไหนไปเลิกกับเขา” ยิ่งคิดคุณหญิงแจ่มใสยิ่งโมโห “บุญดูถูกผม แถมยังฟุ่มเฟือยอีก” ส‍ร‍ร‍วิชญ์เอ่ยแย้ง “เพราะเขารวยไง เขาถึงฟุ่มเฟือยได้ แกรู้ไหม เฉพาะทรัพย์สินส่วนตัวของน้องบุญก็เป็นพันล้านแล้ว ชาตินี้แกจะหาเมียจากไหนที่รวยเป็นพันล้าน คิดสิคิด! หัวของแกมีไว้แค่กั้นหูใช่ไหม” นิ้วชี้เรียวยาวประดับด้วยเพชรเม็ดโตชี้และกดย้ำข้างขมับของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นลูก อาจารย์หนุ่มนั่งทับส้นเท้าตัวเองอยู่บนพื้นพรม โดยที่คุณหญิงแจ่มใสนั่งอยู่บนโซฟา เขากำมือแน่นวางอยู่บนหน้าขาอย่างคนรอรับการลงโทษ “ผมขอโทษ” “กลับไปง้อเธอ รู้ใช่ไหม ถ้าแกทำไม่สำเร็จ ใครบ้างที่จะเจ็บตัว” คำขู่ของคนที่เขาเรียกว่าแม่มาตลอดชีวิต คำนั้นทำให้เขาสั่นสะท้าน น้ำตาไหลรื้นเพราะความกลัว คุณหญิงแจ่มใสภาพลักษณ์ภายนอกแสนใจดี ออกงานการกุศลมากมาย หากแต่เบื้องหลัง เธอทั้งอำมหิตและใจร้าย เขาต้องอยู่อย่างหวาด

สู้เขาเอาเงินนั้นไปซื้อของขวัญให้บุญ‍นำ‍พาที่ช่วยเขาไม่ดีกว่าเหรอ “ตอนเราซื้อ เราก็ตัดสินใจร่วมกัน ทำไมเวลานี้เบย์จะทิ้งภาระให้ไหมคนเดียว” เธอตัดพ้อน้ำตารื้นอย่างที่ชอบทำ รู้ว่าเขาแพ้น้ำตา “ไม่ขายรถ ก็ขายบ้านสิ เอาเงินไปโปะรถ ก็ถือเป็นทางออกอีกอย่าง นี่เป็นวิธีแก้หนี้ตามตำราเลยนะ” นายแพทย์หนุ่มแนะนำอย่างใจเย็น เขาเดินออกมาจากชีวิตเธอเรียกว่าตัวเปล่า ไม่สิ หนี้บัตรเครดิตอีกสองแสน ตอนนี้ก็ยังต้องผ่อนจ่าย แล้วเวลานี้เธอจะให้เขาช่วยผ่อนรถที่ไม่ได้ขับ “เบย์! ทำไมใจร้ายแบบนี้” “ผมเหรอที่ใจร้าย ไหมพอเถอะ ผมเหนื่อยแล้ว เลิกกันแล้วก็ต่างคนต่างอยู่ ผมไม่มีเงินให้คุณหรอก หนี้บัตรเครดิตก็ยังไม่หมดเลย รถผมก็ไม่มีแล้ว ขายไปแล้ว ผมไม่เหลืออะไรแล้วจริง ๆ” นายแพทย์ปทัฏฐานกล่าวอย่างหมดความอดทนกับคนตรงหน้า เขาไม่เคยมองเห็นความเห็นแก่ตัวของเธอเลยสักครั้ง ที่มองไม่เห็นเพราะไม่อยากมอง หรือว่าไม่ตั้งใจมอง เรื่องนี้ตัวเขาก็ไม่เคยถามตัวเอง จนกระทั่งวันนี้ ภาพของม่าน‍ไหมชัดเจนขึ้น “ผมต้องตรวจคนไข้” คุณหมอเจ้าของห้องตรวจ

แจ็คไม่ยอมบอกเลิกบุญ‍นำ‍พา ม่าน‍ไหมพยายามแสดงตัว สุดท้ายแล้วความสัมพันธ์ของม่าน‍ไหมกับแจ็คก็รู้ถึงหูบุญ‍นำ‍พา และเห็นมันกับตาที่คอนโดของม่าน‍ไหม ม่าน‍ไหมกับแจ็คคบกัน แต่กลับไม่ราบรื่น จนกระทั่งม่านไหมเรียนจบ ทั้งสองคนต่างก็มีคนใหม่ แจ็คไปเรียนต่อต่างประเทศ ทำงานและแต่งงานอยู่ที่นั่น สุดท้ายเธอกับบุญ‍นำ‍พาก็กลับมาในวงโคจรเดียวกันอีกครั้ง และไม่พ้นเรื่องผู้ชายที่ต้องมาเจอกัน ม่าน‍ไหมคิดว่าบุญ‍นำ‍พาต้องการจะแก้แค้นเธอแน่ ๆ ผู้หญิงไฮโซคนนั้นลงทุนสืบเรื่องของเธอกับปทัฏฐานและจงใจแย่งเขาไปจากเธอ ม่าน‍ไหมคงจะลืมคิดไปสักนิดว่า ตัวเองนั้นเป็นคนบอกเลิกปทัฏฐานบุญ‍นำ‍พาวางโทรศัพท์มือถือลงบนโต๊ะอาหาร เปิดโหมดพระจันทร์ ไม่อยากให้ใครรบกวนเวลานี้ เวลาดินเนอร์ใต้แสงเทียนกับคนตรงหน้า ไม่เคยรู้มาก่อนว่าแฟนเก่าที่ทิ้งคุณหมอสุดหล่อตรงหน้าคือม่าน‍ไหม ไม่อยากเชื่อว่าคนกันเองทั้งนั้น โลกมันกลมจริง ๆ “มีอะไรหรือเปล่าครับ” ปทัฏฐานถามเมื่อสังเกตเห็นบุญ‍นำ‍พาใช้เวลากับโทรศัพท์ค่อนข้างนาน เธออาจมีงานด่วน “ไม่มีอะไรค่ะ กินดีกว่า”

“เบย์รักหนูมาก กลับไปหาเขาเวลาไหนก็ได้” ม่าน‍ไหมเอาแต่ใจตัวเองแค่ไหน เขาก็ตามใจเธอตลอด และครั้งนี้ก็เหมือนกัน เธอคิดว่าแค่กลับไปง้อและบีบน้ำตากับแฟนหนุ่มสักเล็กน้อย เขาก็คงใจอ่อนเหมือนเคย แต่สิ่งที่ทำให้เธอเริ่มไม่สบายใจ คือเขาไม่ยอมอ่านข้อความเธอ ไม่อ่านและแน่นอนว่าไม่ตอบ ...กลับมาที่ปัจจุบันเตียงคนไข้ที่มีคุณหมอสาวนอนพักฟื้นอยู่นั้น ข้างเตียงมีนางสุรีพรนั่งอยู่ไม่ไกล เธอถอนหายใจอย่างเหนื่อยล้า “ป่านนี้มันมีคนใหม่แล้วมั้ง เลิกกันตั้งสองเดือนกว่าแล้วนี่ สมน้ำหน้า ทำไมแกถึงได้โง่นักนะ เป็นหมอเสียเปล่า” เพราะความโมโห ผู้เป็นแม่ด่าลูกสาวจนตัวโยน ด้วยว่าเป็นห้องพักพิเศษ นางจึงไม่กังวลใจว่าจะมีใครได้ยิน ส่วนม่าน‍ไหมได้แต่นอนหันหลังให้ผู้เป็นแม่ น้ำตายังไหลออกมาไม่หยุด น้อยใจปทัฏฐาน และเสียใจที่แม่ของเธอไม่ช่วย ทั้งยังซ้ำเติมไม่หยุด “แม่กลับไปเถอะ ไหมอยากพัก” สุดท้ายคุณหมอสาวคนสวยก็ตัดบท “ย่ะ เสียเวลาจริง ๆ” ว่าแล้วคนเป็นแม่ก็เดินออกจากห้องพักอย่างเสียอารมณ์ม่าน‍ไหมเป็นลูกที่เธอภูมิใจในเรื่องการเรียน อาชีพที่ทำ แต่กลั

เรื่องของเส้นสายหรือคอนเน็กชันเป็นเรื่องที่พูดยากจริง ๆ เพื่อนของลูกชายใช้เวลาติดต่อเพียงไม่กี่วันก็ได้คนมาซื้อสต๊อก ทั้งยังเป็นการซื้อขายแบบเงินสด ถึงจะเป็นราคาที่ถูกกว่าราคาที่พวกเขาซื้อมาขาย แต่ก็ถือว่าได้ราคาเหมาะสม ขายทั้งสต๊อกได้ถึงห้าสิบล้าน แต่ก็ยังมีของที่ขายไม่ได้อีกเยอะ ซึ่งน่าจะขายเป็นซากหรือไม่ก็จัดการนำไปบริจาค จากที่ทุกข์ใจเรื่องหนี้ กังวลใจว่าอาจจะต้องขายที่ดินเพื่อใช้หนี้ ตอนนี้ความกังวลใจคลายลงอย่างมาก ไม่นานคู่ค้าก็มา การเจรจาเป็นไปอย่างราบรื่น ราวกับว่ามีการพูดคุยกันก่อนหน้านี้แล้ว นี่เป็นเพียงการเซ็นเอกสารการซื้อขายและกำหนดการส่งมอบสินค้าเท่านั้น บ่ายวันเดียวกันก็มีการนัดหมายให้ผู้เช่าพื้นที่ระยะยาวเข้ามาพูดคุยกับประสิทธิ์และราตรี ราคาค่าเช่าเป็นที่น่าพอใจ เพราะทั้งสองไม่คิดจะขายที่ดินอยู่แล้ว การเช่าระยะยาวจึงไม่ใช่ปัญหา ที่ดินห้าไร่พร้อมโกดังถูกเช่าในราคาสิบล้านบาทในระยะเวลาห้าปี ถือว่าเป็นราคาที่ค่อนข้างถูก หากแต่เพราะพวกเขาร้อนเงิน หนี้ของซัปพลายเออร์ทั้งหมดเกือบหกสิบล้าน ทั้งยังมีหนี้ธนาคารระยะสั้นที่กู้มา