บททั้งหมดของ แน่ใจนะว่ารักกัน ( NC 18+ ): บทที่ 61 - บทที่ 70

“ที่รัก ผมไม่ไหวแล้ว” “ใหญ่มาก” ทันทีที่กางเกงชั้นในทรงบรีฟที่เธอเลือกซื้อให้เขารูดลงไปกองกับพื้นเท่านั้น ความเป็นชายของเขาก็ดีดผึงแทบฟาดหน้าของบุญ‍นำ‍พา เธอหัวเราะคิกคักชอบใจ มือบางยังไม่ยอมแตะต้องน้องชายเขา แต่เธอกลับส่งสายตาเย้ายวนมองสบตาเขา มือบางลูบไล้วีไลน์เขาขึ้นลง “ที่รัก อย่าทรมานผม” เป็นปทัฏฐานที่ทนแทบไม่ไหว อยากให้เธอแตะต้องเขา ทำกับเขาอย่างที่เขาเคยทำกับเธอ ปลายลิ้นสีชมพูอมแดงอย่างคนสุขภาพดีเริ่มแตะต้องเขาจากพวงสวรรค์ทั้งสองก้อน เธอลากเลียขึ้นจนจดปลาย “อา...อา” ปทัฏฐานร้องครางอย่างไม่อาจห้ามตัวตนของตัวเองได้ มันดีเหลือเกิน ดีเสียจนเขาไม่คิดว่าในชีวิตนี้จะเสียวได้เท่านี้มาก่อน “บุญ...อืม” เขาเขย่งปลายเท้าเพราะความเสียว มือข้างหนึ่งค้ำยันกับผนังที่กรุด้วยกระจกเงา ส่วนมืออีกข้างวางบนผมนุ่มสลวยของเธอ เธอลากลิ้นจากตำแหน่งเดิมไปหาตำแหน่งปลายแท่งร้อนอีกครั้ง และอีกครั้ง ทำให้ทั้งแท่งร้อนชุ่มฉ่ำ จากนั้นมือเรียวยาวก็เข้ากอบกุมแท่งร้อนที่กำไม่มิด เธอสาวมือขึ้นลงและลงขึ้น ส่วนปลายหัวที่มีรอยแยกและมีเส้นสองสลึงซึ่

คุณหมอหนุ่มยื่นมือที่ทั้งใหญ่และยาวกว่าจับกับมือผู้ชายตรงหน้า พลางคิดในใจ ‘คงจะเล็กอย่างที่บุญจินตนาการ’แต่คิดเท่านั้น เขากลับไม่พอใจ รู้สึกไม่ชอบขี้หน้าแฟนเก่าของเธอขึ้นมาทันที “โอ๊ย!” สรรวิชญ์ร้องลั่น ทั้งยังดึงมือออกจากมือใหญ่ของคนตรงหน้า “โทษทีครับ” ปทัฏฐานกล่าวขอโทษ เขาไม่อยากเป็นคนนิสัยไม่ดีต่อหน้าบุญ‍นำ‍พา แค่แฟนเก่าของเธอ เขารับมือได้สบายอยู่แล้ว “คุณบุญ‍นำ‍พาครับ เชิญบนเวทีหน่อยครับ” เจ้าหน้าที่เดินมากระซิบให้บุญ‍นำ‍พาขึ้นเวที เพื่อมอบรางวัลให้ทีมงานฝ่ายขายดีเด่น “หมออยู่นี่นะคะ ห้ามไปไหน อย่าให้ใครรังแก” เธอกระซิบ ทั้งยังใช้หางตามองไปยังสรรวิชญ์ “ไม่ต้องห่วงครับ ผู้ชายของบุญจะไม่ยอมให้ใครมารังแก” เขากระซิบตอบ เรียกรอยยิ้มเต็มดวงหน้าของบุญ‍นำ‍พา “บุญเขาสวย รวย เก่ง” สรรวิชญ์เริ่มพูดขึ้นมาก่อน “ครับ” ปทัฏฐานรับคำเสียงเรียบง่าย “แม่ผมอยากได้เขาเป็นลูกสะใภ้เพราะเขารวย” ส‍ร‍ร‍วิชญ์พูดและแค่นยิ้ม ยกแก้วแชมเปญในมือกรอกลงคอจนหมด “อยากได้คนรวย แต่ไม่ได้ดูตัวเองเลยว่ามีอะไรเท่าเทียมเธอไหม” คนเมา

ปลดปล่อยและหวีดร้องอย่างรุนแรง “อา…ผมชอบเวลาที่รักถึงแบบนี้จัง” เขายังคงดูดกลืนและสาวนิ้วเข้าออก ถึงเธอจะร้องห้าม แต่เขากลับไม่เชื่อฟัง “หมอขา…” “บนเตียง ผมบอกว่าไง” “ที่รักขา บุญไม่ไหวแล้ว” เธอร้องคราง ความสุขสมรอบแรกก่อนหน้านี้ไม่กี่นาที แต่เวลานี้เขากำลังเร่งเร้าให้เธอสุขสมอีกครั้ง “แตกอีกรอบที่รัก” เขาสั่ง สะโพกสาวยกลอยเพราะความเสียวที่ไม่อาจอดกลั้น เธอจิกเล็บเท้าทั้งสองลงบนที่นอนนุ่ม แอ่นเนินเนื้อให้เขาได้ชิมรสถนัดมากกว่าเดิม “อา…” ร่างบอบบางกรีดร้องกระตุกเกร็งปลดปล่อย ปทัฏฐานมองเธออย่างหลงใหล เขาคุกเข่าจ่อท่อนลำที่พร้อมมอบความสุขให้เธอ “สดนะครับ” เพราะรู้ว่าหญิงสาวป้องกันตัวเองอย่างดี เขาเองไม่เคยแม้แต่จะคิดมีใคร อยากสัมผัสเธอโดยไร้สิ่งกั้นขวาง บุญ‍นำ‍พาพยักหน้า “อา/อา” ทั้งสองคนร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกัน ร่องรักตอดตุบรุนแรงเพราะสุขสมถึงสองครั้งสองครา คนบนร่างร่อนเอวหยอกเย้าเรียกเสียงครางดังจากคนทั้งคู่ มือหนาบีบเคล้นเต้างามสะกิดปลายยอดอกเล่น เธอแอ่นอกตอบรับปลายนิ้ว เขาไล่

“เธอคิดว่าคนที่ส่งสติกเกอร์ตอบกลับเธอคือหมอเบย์อย่างนั้นเหรอ ฮ่าฮ่า” เสียงหัวเราะของบุญ‍นำ‍พาทำให้คนฟังอย่างม่าน‍ไหมยิ่งเจ็บใจ ข้อความที่เธอเฝ้าส่งไปพร่ำเพ้อถึงความลำบากที่ไม่มีเขา รำพึงรำพันถึงรักครั้งเก่านั่น ไม่ใช่ปทัฏฐานหรอกหรือที่อ่านมัน แล้วสติกเกอร์สู้ ๆ ที่ส่งตอบกลับมา ที่เธอเผลอไผลบอกกับตัวเองว่าเขายังมีใจ ไม่ใช่เขาหรอกหรือที่ส่งกลับมา ม่าน‍ไหมกำมือแน่นด้วยความโกรธ มองคนตรงหน้าอย่างอาฆาต “ม่าน‍ไหม จะบอกอะไรให้นะ เขาไม่เคยได้อ่านมันสักครั้ง เลิกยุ่งกับผู้ชายของฉัน!” บุญ‍นำ‍พาประกาศกร้าว พร้อมทั้งจ้องหน้าคนตรงหน้าไม่ยอมหลบสายตา ความหึงทำให้เธอเลือดขึ้นหน้า ถ้าเป็นผู้ชายอื่น บุญ‍นำ‍พาคงไม่สนใจ แต่ผู้ชายคนนี้ของเธอ นึกสมเพชผู้หญิงตรงหน้า แพทย์หญิงม่าน‍ไหมคงเกิดนึกเสียดายผู้ชายที่ตื่นเช้ามาทำกับข้าวให้ ตอนเย็นก็ยังทำกับข้าวให้ เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไม่ติดเพื่อน ไม่เจ้าชู้ ติดเมีย! คำนี้ คิดแล้วบุญ‍นำ‍พาได้แต่ยิ้มแก้มปริ ก่อนหน้านั้นม่าน‍ไหมแทบหายไปจากชีวิตของปทัฏฐานและบุญ‍นำ‍พา ได้ข่าวว่าอีกฝ่ายมีแ

“บุญเขาทั้งเก่งทั้งรวย ไม่สิ รวยมาก คนธรรมดาอย่างหมอเบย์เขาคงไม่กล้าอาจเอื้อมหรอก ถ้าจะอาจเอื้อม เขาก็คงต้องพิสูจน์ตัวเองอีกนานว่าเขาจะดูแลพี่สาวเราได้” คำพูดของภูมิยังวนเวียนอยู่ในหัวเธอไม่หยุด อยู่ที่จีนทั้งสัปดาห์ก็วนเวียนคิดแต่เรื่องนี้เท่านั้น มันผิดเหรอที่เธอ ‘รวย’ แค่มองว่าเธอคือเธอเท่านั้นไม่ได้เหรอ ทำไมต้องเอาองค์ประกอบอื่นมาเกี่ยวข้อง เงินเธอมีเยอะจนใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด เธอไม่ได้อยากได้เงินของผู้ชาย เธอแค่อยากได้ผู้ชาย ไม่สิ เธอแค่อยากได้เขาเท่านั้นเอง มันผิดเหรอ คืนนั้นเขาไม่ได้กลับมานอนที่ห้องของเธอ เพิ่งกลับมาจากจีน คิดว่าจะได้อยู่ด้วยกัน แต่เขากลับทิ้งเธอให้นอนคนเดียว น่าโมโหนักเชียงใหม่ ณ งานแต่งของใบ‍บุญ‍ญา ปทัฏฐานนั่งคลึงแก้วในมือเล่น หลังแยกตัวออกมาจากกลุ่มของรุ่นน้องที่เป็นลูกสะใภ้โช‍ติ‍ภิ‍วรรธแล้ว เขาหลบมุมมานั่งอยู่ในโซนของสวนดอกไม้เมืองหนาว ภาดร หรือดอน ลูกชายเอกอัครราชทูตบินมาร่วมงานแต่งของใบ‍บุญ‍ญากับอินน์ ความบังเอิญของคนรวยสินะ เมื่อเจ้าประกายแก้วรัตนารู้จักสนิทสนมกับเอกอัครราชทูตก็เลยส่งลูกชายมาร่วมงาน บินตรงจากจ