ร่างบางถูกเหวี่ยงกองบนพื้น วิรุตม์เดินเข้ามาหา ปลดกระดุมเสื้อ ว่าที่คุณแม่ใช้มือลูกท้องนิ่วหน้าน้ำตาเริ่มเอ่อ ดวงตากวาดมองหาทางรอดให้กับตนเอง เมื่อเห็นวิรุตม์เผลอเลยพลักเข้าเต็มแรงวิ่งสวนออกมา จังหวะนั้นญรันต์กระโจนเข้าหาผลักชาติชายจนล้มลงแล้วกระชากปืนที่เหน็บตรงเอวไว้ จอไปทางพวกมัน“ถ้าพวกมึงไม่ถอยกูยิง!” ดวงตาวาวโรจน์ วิรุตม์และพวกยกมือขึ้น “รินมาหาพี่เร็ว”ญรินดาวิ่งมาหา ญรันต์จับมือน้องไว้แน่น“วิ่งออกไปเลยนะริน อย่าหันกลับมา”“พี่ต้องไปกับรินสิพี่รัน!” เธอบอก รู้สึกเป็นห่วงขึ้นมา“พี่ไปแน่ จะคอยระวังหลังด้วย รินไปก่อนเลย”เธอฟังคำพี่เดินนำไป ไม่วายหันกลับมามองเห็นพี่ชายตามมาติดๆ พวกมันยังติดตามมาไม่ห่าง สองเท้าวิ่งสุดกำลัง หันมองพี่ตลอดทางปัง ปัง ปัง!เสียงปืนดัง เธอก้มลงอุดหูสีหน้าตื่นตระหนก ญรันต์วิ่งมาหลบกับน้องสาวอย่างรวดเร็ว“พวกมันจะฆ่าพวกเรา” ญรันต์บอกเสียงกร้าว“ทำยังไงดีพี่รัน!”“ไม่ต้องห่วงริน พี่ไม่ยอมให้รินเป็นอะไรไปแน่ หลานต้องได้เกิดมา เชื่อพี่นะ” น้ำเสียงแน่วแน่ และเขาคิดแบบนั้นจริงๆ“จับมือพี่ไว้ริน พี่จะพาวิ่งออกไป”เธอสบตาพี่ชายน้ำตาเอ่อ หากพี่ไม่ทำชีวิตตัวเองพ
Última atualização : 2025-10-20 Ler mais