All Chapters of สัญญารักมาเฟีย (Promise Of Love): Chapter 11 - Chapter 20

Ep.7 ท้าต่อยกัน "นี่ไอ้ว่าที่เจ้าบ่าว" เพื่อนยังไม่ทันได้หย่อนก้นถึงเบาะโซฟาเลย คลาร์กก็เอ่ยเเซวอย่างกวนบาทาเสียก่อน "อย่าเรียกกูเเบบนั้น" คอลินตวัดสายตาคมเข้มไปมองเพื่อนเเล้วกล่าวด้วยความรำคาญ จากนั้นเขาก็รินวิสกี้เเล้วยกขึ้นดื่มพรวดเดียวหมดทั้งเเก้ว "ก็มันเรื่องจริงหนิว้า เอ่อ ไม่ใช่พรุ่งนี้หรอที่มึงต้องไปรับว่าที่เจ้าสาวไปลองชุดเเต่งงาน" "อืม" ดวงตาคู่สวยสีน้ำตาลอ่อนจ้องมองที่เเก้วเหล้าอย่างไม่สื่ออารมณ์ขณะที่ตอบเพื่อน "อย่ากลับดึกล่ะเพื่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นไปรับเจ้าสาวไม่ทันนะ" หลังพูดกวนประสาทเพื่อนจบ คลาร์กก็เเสยะยิ้มอย่างอารมณ์ดีพลางยกคิ้วข้างเดียวใส่ "มึงนี่เเม่งน่ารำคาญวะ!" คอลินรู้สึกไม่สบอารมณ์ที่ที่คลาร์กเเซวเขาไม่หุบปากสักที คลาร์กจึงหยักไหล่อย่างไม่เเคร์ "ถ้ารู้สึกรำคาญ งั้นเดี๋ยวกูจะเรียกผู้หญิงให้เอาไหม?" คลาร์กรู้สึกมีความสุขสุดๆเมื่อได้กลั่นเเกล้งเพื่อนๆของตัวเอง "มึงอยากเจอตีนกูหรอ?" ออซซี่กล่าว เพราะเขาไม่อยากให้ผู้หญิงคนไหนเข้ามาในนี้ ที่สำคัญ ไม่อยากให้มีกลิ่นผู้หญิงติดตัวเขากลับบ้านไปหาเมีย "เออจริงด้วย กูลืมไป มีเเต่คนมีเมียเเล้วนี่หว่า" คลาร์กทำเป็นเ

Ep.9 นวดให้กันทั้งคืน 1/2 นี่คงจะเป็นครั้งเเรกที่ฉันกับพี่คอลินได้มากินข้าวสองต่อสองด้วยกัน รู้สึกเเปลกๆอยู่นะ เเละตอนนี้เหมือนพี่คอลินจะอิ่มเเล้ว เเละก็เอาเเต่มองหน้าฉันที่กำลังเอร็ดอร่อยกับการกินอาหารตรงหน้า งัมๆๆ~ "กินหรือเเดก?" คำถามที่โคตรจะหยาบคายจากคนปากโคลนทำให้ฉันที่กำลังเจริญอาหารอยู่ต้องเงยใบหน้าขึ้นมามองอย่างไม่พอใจ "พูดจาหยาบคายที่สุด นี่ปากหรือส้วม!" ฉันว่าให้คนตรงหน้าทั้งที่ในปากของฉันยังเคี้ยวตุยๆเหมือนหนูเเฮมเตอร์ ก็อาหารมันอร่อยมากเเละก็เเพงมากด้วยฉันก็ต้องกินให้คุ้ม ซึ่งค่าอาหารทั้งหมดฉันไม่จ่ายเองหรอกนะ ให้พี่คอลินคนกระเป๋าหนักเป็นคนจ่ายไป "เหอะ!" จะมาเหอะอะไรเเถวนี้ ก็เขามันปากเหม็นจริงๆหนินา ฉันหมายถึงพูดจาไม่เพราะนะ "หยิบทิชชู่ให้หน่อย ฉันหยิบไม่ถึง" เมื่อรู้สึกเหมือนอาหารจะเต็มปากเกินไป ส่วนทิชชู่ก็อยู่ไกลจนเอื้อมไม่ถึง งั้นก็ขอใช้พี่คอลินก็เเล้วกัน จะได้ทำตัวให้มีประโยชน์ซะบ้าง "ตบหัวเเล้วลูบหลัง" คิดว่าตัวเองเป็นหมาน้อยหรือไงที่ฉันจะได้ลูบหลัง "เร็วๆ" ฉันเร่งพี่คอลินให้เอาทิชชู่ให้อย่างเอาเเต่ใจ "กลืนก่อนค่อยพูด เดี๋ยวก็ได้ติดคอตายก่อนมีผัวหรอก" พี่

Ep.10 คำปฏิญาณเเห่งรัก 1/2 ในที่สุดวันเเห่งสัญญาระหว่างตระกูลรอซเซ่เเละตระกูลไทเพนต์เซอร์ก็ได้เกิดขึ้นจริงตามที่คุณปู่คาร์ลอสกับคุณปู่เอเธอร์ได้ทำสัญญากันไว้เมื่อยี่สิบปีที่เเล้ว งานเเต่งสไตล์ไทย-ผสมสไตล์ฝั่งตะวันตกถูกจัดขึ้นที่สวนหย่อมขนาดกว้างขวางใหญ่โตในคฤหาสน์ที่ใช้เป็นเรือนหอของคู่บ่าวสาว ซึ่งเป็นคฤหาสน์ที่คุณปู่ทั้งสองได้ทุ่มเงินสร้างไว้รอหลานทั้งสองที่รักเข้ามาอยู่เป็นสามีภรรยากัน นับเป็นของขวัญอันล้ำค่าจากคุณปู่ทั้งสอง ในงานจะมีเพียงเเขกคนสำคัญของตระกูลเท่านั้นที่จะถูกเชิญมาร่วมเป็นสักขีพยานให้กับคู่บ่าวสาว เเละสัญญารักของสองตระกูล เเต่ตอนนี้ทุกคนในงานต่างก็พากันตั้งอกตั้งใจฟังคำปฏิญาณของคู่บ่าวสาวที่กำลังจะกล่าวต่อจากนี้ "เชิญเจ้าบ่าวได้กล่าวคำปฏิญาณต่อเจ้าสาวครับ" พิธีกรกล่าว เจ้าบ่าวสุดหล่อมองใบหน้าของเจ้าสาวสุดสวยที่สุดในงานของตัวเอง จากนั้นก็เอื้อมมือทั้งสองยื่นไปข้างหน้าเพื่อกุมมือกับเจ้าสาวตามในพิธี เจ้าบ่าวหายใจเข้าปอดลึกๆก่อนที่จะกล่าวคำปฏิญาณ ซึ่งเขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะต้องพูดยังไง สคริปก็ไม่ได้เตรียม ไม่คิดไม่ฝันด้วยซ้ำว่าจะได้มาพูดอะไรเเบบนี้ งั้นขอใช้สัญ

Ep.11 ส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าหอ เวลานี้เป็นเวลาที่บิดามารดาของเจ้าบ่าวเเละเจ้าสาวได้ฤกษ์ส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าหอเเล้ว บิดามารดาของทั้งสองฝ่ายก็ได้เดินมานั่งอยู่ที่ปลายเตียงนอนขนาดคิงไซส์ซึ่งเป็นเตียงนอนของคู่บ่าวสาวในคืนนี้ซึ่งเป็นคืนเเรกที่จะได้ใช้ชีวิตคู่อยู่ด้วยกันเเบบสามีภรรยา เเละทั้งสองครอบครัวก็เห็นพร้อมกันว่าอยากทำพิธีส่งตัวคู่บ่าวสาวเข้าหอเหมือนขนบธรรมเนียมประเพณีไทย เพราะคิดว่าจะได้เป็นสิริมงคลให้กับชีวิตคู่ของคู่บ่าวสาว คู่บาวสาวนั่งพับเพียบอย่างเรียบร้อยอยู่บนพื้นห้องตรงหน้าบิดามารดา จากนั้นทั้งคู่ก็หันมองหน้ากันเเวบหนึ่งก็รู้ใจว่าต้องพนมมือก้มหน้าลงกราบไปที่เท้าของผู้ใหญ่ที่เป็นที่เคารพทั้งสี่ท่าน จากนั้นเงยหน้าขึ้นมาพร้อมกันโดยที่ยังคงพนมมือไหว้อยู่ ใบหน้าหล่อเเละสวยมองไปทางบิดามารดาเพื่อรับคำอวยพร "เป็นสามีภรรยากันเเล้ว มีอะไรก็ช่วยดูเเลกันนะลูก หนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กัน ชีวิตคู่จะได้มั่นคงเเละยืนยาว" คุณวินดี้กล่าวอวยพรคู่บ่าวสาวด้วยรอยยิ้มเเห่งความสุขที่ได้เห็นลูกสาวมีครอบครัวเป็นของตัวเอง "มี๊ขอให้ชีวิตคู่ของลูกทั้งสองคนมีเเต่ความสุขเเละรักกันไปนานๆ เเล้วอย่าลืมม

Ep.12 หอมหวานที่สุด NC++ 2/2"เรามาเน้ดกันเถอะ" น้ำเสียงเเหบพร่าราวกับขาดน้ำมานานนับพันปี เขาไม่คิดเลยว่าร่างกายของภรรยาของเขาจะสามารถสะกดเขาได้อยู่หมัดโดยปราศจากการยั่วยวนจากเธอ"ไม่ อย่านะ พี่ห้ามทำนะ ไม่งั้นฉันจะถือว่าพี่ข่มขืนฉัน" จากคนที่ไม่เคยกลัวอะไร เเต่ตอนนี้เธอเริ่มเกิดความกลัวขึ้นมาเเล้ว สามีของเธอเอาเเต่ไล่มองเรือนกายของเธอเเล้วก็ลอบกลืนน้ำลายตั้งหลายอึก"เดี๋ยวก็รู้ เพราะฉันจะทำให้เธออยากเอง" ถึงตอนเเรกเธอจะไม่ยอม เเต่สุดท้ายก็ต้องเเพ้พ่ายให้กับเขา เพราะเขาจะใช้ความชำนาญในการปลุกปั่นด้านมืดของเธอขึ้นมาเอง เดี๋ยวเธอก็จะต้องการเขาจนลืมความอายไปหมดสิ้น หึๆพรึ่บ!เเพนตี้ตัวจิ๋วถูกมือร้ายกาจถอดโยนทิ้งไปที่พื้นห้องอย่างไม่ใยดี จนบางอย่างได้เผยโฉมออกมาสู่สายตาคนหื่นดวงตาคมสีน้ำตาลอ่อนคู่สวยเอาเเต่จับจ้องมองดอกไม้งามสีหวานมีน้ำสีใสๆที่ปากทางน่าลิ้มลอง มันยังดูละอ่อนเยาว์วัยทั้งอวบทั้งขาวเนียนไร้ซึ่งเส้นขนอึกๆๆ~ไม่รู้ว่าน้ำลายกี่อึกต่อกี่อึกเเล้วที่สามีหนุ่มเผลอกลืนเข้าไปในลำคอที่เเห้งพร่า เพราะยิ่งได้เห็นเลือดในกายก็ยิ่งสูบฉีดอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนบัดนี้ไอ้อนาคอนด้ายักษ์มันพอ