Lahat ng Kabanata ng Trapped in Seduction: Between CEO and Mafia Boss: Kabanata 41 - Kabanata 50

Sa kalayuan, halos hindi na marinig ni Aurora ang ugong at lakas ng mga baril, pero ang bawat tunog ay parang humihiwa pa rin sa kanyang balat. Nakatitig siya sa salamin ng SUV habang papalapit ang mga ilaw ng safe house. Sa kanyang dibdib, hindi mapakali ang puso; hindi niya alam kung takot, pangamba o pananabik ang kumakapit sa kanya.“Malapit na tayo,” sabi ni Eira, nanginginig ang tinig kahit pilit niyang pinapakalma ang sarili. “Huwag kang titingin sa likod.”Pero hindi makatiis si Aurora. Sa gitna ng usok at dilim, naaaninag niya si Lucas—ang pigura nito, nakataas ang baril, nakaharang sa mga tauhan ni Samuel. Sa bawat tibok ng kanyang puso ay may kasamang kirot at init. Para bang sa gitna ng gulo, mas malinaw niyang naririnig ang sarili: Lucas, huwag kang mawawala sa akin.Hinigpitan niya ang hawak sa mga bata. “Magiging okay si Lucas…” bulong niya, pero ang kanyang sariling tinig ay nagbibitak-bitak.Sa kabilang banda, nagbabaga ang lupa sa pagitan nina Lucas at Samuel. Umuuso

Ang hangin sa labas ng safehouse ay amoy usok at malamig na bakal. Mula sa maliliit na bintana, kita ang maulang lansangan at ang dilim ng gabi. Si Aurora, nakadikit sa pader, ay pinagmamasdan ang anino ni Lucas habang nag-aayos ito ng mga baril at mapa sa mesa. Sa kabilang dulo, nakaupo si Calix na walang imik, tila may binabalak, samantalang si Selene ay nagbabalik sa kanilang mga talaan, tahimik ngunit may mga matang nanlilisik.Lumapit si Lucas kay Aurora.“Pagod ka na,” bulong nito.“Hindi pa ako pwedeng mapagod,” sagot niya, pilit na matatag.“Hindi lang laban ‘to, Aurora. Buhay mo ang kapalit,” mariin ni Lucas, at dahan-dahang hinaplos ang kanyang kamay.Nag-init ang balat ni Aurora sa init ng paghawak ni Lucas. Parang muling bumalik ang mga gabing dati nilang pinagsaluhan bago sumiklab ang lahat. Ngunit sa gilid ng kanyang paningin, naroon si Calix, nakatingin sa kanila. Malamig ang tingin, parang nagbibilang ng bawat galaw nila.“Ang lambot pala ng mga rebelde,” biglang sabad

Humahaplos pa rin ang alaala ng halik ni Lucas kay Aurora habang sila’y magkatabing nakaupo sa loob ng sasakyang papalayo sa Red Crest compound. Sa bawat tibok ng kanyang puso ay parang pinupunit ang hangin sa pagitan nila ni Samuel. Ang kanyang mga kamay ay nanginginig, hindi alam kung sa takot, pananabik, o kasalanan.“Hindi ka pa rin nagsasalita,” bulong ni Lucas, ang tinig niya mababa at mabigat. “Alam kong marami kang iniisip, Aurora. Sabihin mo sa akin, sino ba talaga ang mahal mo?”Tumitig siya sa labas ng bintana, pinagmamasdan ang mga ilaw na kumikislap sa gitna ng gabi. Hindi siya sumagot. Sa halip ay naalala niya ang dalawang anak na naiwan kay Samuel at kung paano sila yumakap sa kanya bago siya pinasakay ni Lucas.“Aurora…” mas madiin ngayon ang boses ni Lucas. “Kung sasama ka sa akin, wala nang balikan. Ibubuwis ko ang lahat para protektahan ka, pero kailangan kong malaman kung handa kang sunugin ang lahat para sa atin.”Sa tabi niya nakatayo sina Calix at Selene, ang da

Sumisingasing ang mga dingding ng lumuluhang safehouse. Amoy usok at pulbura ang hangin, habang sabay na hinahatak ni Lucas si Aurora palabas ng guho. Basang-basa pa ang buhok niya sa ulan, at ang apoy sa paligid ay parang mga matang nakatitig sa kanila.“Aurora, kumapit ka,” mariing bulong ni Lucas habang pinipigilan ang panginginig ng kanyang mga kamay. “Huwag kang bibitaw.”“Kailangan nating bumalik para sa mga bata,” halos wala nang boses si Aurora. “Naiwan sila sa silong.”“Ligtas sila. Dinala na nina Calix. Kumapit ka muna sa akin,” sagot ni Lucas, habang patuloy silang nagmamadali palabas.Paglabas nila sa nasusunog na pasilyo, bumungad ang itim na van na may bukas na pinto. Doon nakatayo si Calix — malamig ang tingin, pero nakahawak sa baril na nakatutok sa paligid. Sa loob ng van, nakayakap si Selene sa dalawang bata, pinapakalma ang mga ito.“Dito!” sigaw ni Calix. “Bago sila makasunod!”Hindi pa man sila nakakaakyat ay pumutok ang bala mula sa dilim. Sumabog ang salamin ng

Malalim ang gabi, at tanging mga anino ng naglalakihang puno ang saksi sa pagtakbo ni Aurora. Humihingal siya, hawak-hawak ang malamig na balikat ni Lucas habang magkasabay silang nakasilip sa lumang bodega sa gilid ng Red Crest compound. Dito dinala sina Calix at Selene ang mga bata kanina pa—mga batang dapat ay natutulog na sa kanilang silid pero ngayo’y bihag ng dalawang taong pinakakatiwalaan pa ni Samuel.“Hindi ko akalaing gagawin nila ito,” garalgal na bulong ni Aurora. “Selene… palaging mabait sa mga bata. Bakit?”Humigpit ang kapit ni Lucas sa kanya. “Kung paano sila pinalaki ni Samuel, hindi nakapagtataka. Ginagamit niya pati sariling anak para kontrolin ka.” Sumulyap siya sa bodega, sumilay ang malamlam na liwanag ng mga lampara. “Pero hindi natin sila pwedeng basta lusubin. Alam kong may tao sa loob.”Nanginginig ang kamay ni Aurora. “Kung may masaktan sa kanila…”“Walang mangyayaring masama,” sagot ni Lucas, pero matalim ang titig. “Pero kailangan mong maging matatag. Kap