All Chapters of ยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+): Chapter 111 - Chapter 116

เสือ พยัคฆินทร์ | talk : ผมตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวหนักท้ายทอยสุด ๆ หันไปมองเวลาในนาฬิกาปลุกตรงหัวเตียงก็พบว่าเป็นเวลาบ่ายสองโมงกว่าแล้วก้มลงมองตัวเองก็พบว่ายังใส่เสื้อผ้าชุดเจ้าบ่าวแบบลำลอง เป็นเสื้อเชิ้ตสีขาวกับกางเกงสแลคสีเดียวกันชุดเดิมที่ใส่เมื่อคืนนี่คงเป็นครั้งแรกตั้งแต่เกิดมาที่เมาจนภาพตัด หลับไปตอนไหนก็ไม่รู้แล้วขึ้นมานอนบนห้องได้ยังไงวะ เท่าที่จำได้ตอนตีสามยังตั้งวงเมาอยู่กับเพื่อน ๆ น้อง ๆ อยู่เลยนี่ว่าเมื่อคืนโดนยื่นน้ำเมาให้หลายขนาน เจ้าบ่าวอย่างผมจะปฏิเสธได้ยังไง แขกผู้ใหญ่ไม่เท่าไหร่ แต่ไอ้บรรดาเพื่อน ๆ ผมที่มีตั้งแต่เพื่อนสมัยอนุบาลยันปริญญาโทที่พร้อมใจกันมารวมตัวร่วมแสดงความยินดีให้ เราเลยเอาให้สุดกันไปข้างหนึ่ง เรียกได้ว่ายิ่งกว่างานเลี้ยงรวมรุ่นเสียอีก และไหนจะพรรคพวกเพื่อน ๆ ของไอ้สิงห์กับไอ้มังกรที่ผมรู้จักอีกเพียบ ผมนี่กระดกเบียร์กระดกเหล้าแทนน้ำเปล่ากันเลยทีเดียวแต่จะว่าไปงานนี้มันเป็นความทรงจำที่ดีของผมครั้งหนึ่งในชีวิตเลย ได้แต่งงานกับผู้หญิงที่ผมรัก แล้วก็มีครอบครัวและเพื่อนทุกคนที่สำคัญในชีวิตผมมาร่วมแสดงความยินดี มีโมเมนต์ที่ดี ๆ ร่วมกัน ถึงกว่าจะจบงา

“หนูยังกินยาคุมอยู่ไหมคะ” ปากถามออกไป มือก็เริ่มลูบไล้หน้าขาอ่อนขาว ๆ แล้วเลื่อนมือสอดใต้สาบกระโปรงชุดนอนเข้าไปยังท้องแบนราบ กดน้ำหนักมือบีบขย้ำเอวบางเบา ๆ จนเธอเริ่มหายใจถี่ขึ้นเบา ๆ ผมจึงขยับตัวขึ้นคร่อมเธอเอาไว้ ผมรู้ดีว่าควรปรนเปรอเธอยังไงให้เธอมีอารมณ์ร่วมด้วยไวที่สุด“ถามทำไมเหรอคะ?” เพียวใช้สองมือประคองใบหน้าของผมไว้แล้วทำสายตายั่วยวนใส่อย่างที่ชอบทำเป็นประจำเวลาเราอยู่ด้วยกันสองต่อสองบนเตียงนอน บอกเลยว่าเมียผมแม่งโคตรร้อนแรงอะ ขนาดตอนไม่ทำสายตาแบบนี้ใส่ยังน่าขย้ำแล้วนี่ยิ่งทำผมจะเอาอะไรไปอดใจไหวกันละครับอยากรีดน้ำออกสุด ๆ แล้วตอนนี้ ไอ้เสือร้ายในกางเกงนี่แข็งปั๊กจนปวดหนึบแทบจะแตกอยู่แล้ว“มาทำน้องให้สองแฝดกันเถอะนะครับ คนดี” “หึ ไม่ทันแล้วละค่ะ” เพียวส่ายหน้าให้หัวเราะหึในลำคอเบา ๆ แล้วยกยิ้มหวานส่งมาให้ผม“ไม่ทันอะไรเหรอคะ น่า... นะ พี่ไม่ไหวแล้วเนี่ย” พูดไปก็เสยสะโพกสอบให้แก่นกายที่กำลังพองขยาดใหญ่ให้เบียดเสียดกับเนินเนื้ออวบอูมกลางกายสาว ตอนนี้ผมไม่มีสติจะมาสงสัยอะไรกับคำพูดเธอหรอกนะ เพราะว่าในสมองพร่าเบลอไปหมดแล้วหน้าก็ยั่ว ตัวก็โคตรหอม นมก็ใหญ่ ช่วงล่างนี่ก็ฟิต

@เช้าวันต่อมา…“เรียกมาทำไมแต่เช้าเลยวะ” ไอ้สิงห์มันถามอย่างอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ที่วันนี้ผมเรียกทุกคนมารวมตัวทานข้าวพร้อมหน้ากันแต่เช้าที่บ้านใหญ่ ซึ่งช่วงนี้ไอ้น้องบ้านี่มันก็เหมือนจะมีเรื่องให้คิดให้หงุดหงิดใจอยู่ผมเลยไม่ได้ถือสาอะไรมันมากมายโดยตอนนี้มีทั้งครอบครัวผมและป๊ากับแม่ของเพียวอยู่ด้วย เพราะผมตั้งใจจะบอกข่าวดีเรื่องที่กำลังมีลูกอีกคนหรือสองคนไม่แน่ใจ อยู่ในท้องเมียผม กะว่าตั้งใจจะบอกให้รู้พร้อม ๆ กันเลยทีเดียว “ในเมื่อทุกคนมากันพร้อมแล้ว ผมก็จะขอแจ้งเลยแล้วกันนะครับ” ลุกขึ้นยืนแล้วทำน้ำเสียงจริงจังจนเพียวถึงกับหลุดขำพรืด“อะไรกันลูก ทำไม? มีเรื่องอะไรสำคัญเหรอ” แม่ผมหันมาถามในขณะที่มือก็ยังห้ามสองแฝดไม่ให้แย่งแตงกวาชิ้นเดียว ไม่รอช้าผมก็ยกที่ตรวจครรภ์ขึ้นมาวางไว้กลางโต๊ะอาหาร“กรี๊ส... เจ้จะมีน้องให้สองแฝดแล้วเหรอเนี่ย” แต่คนที่สายตาไวสุดดันเป็นยัยหงส์ตัวแสบนี่สิ ที่ยื่นมือมาปาดหน้าทุกคนแล้วหยิบที่ตรวจครรภ์ไปดูแล้วหวีดออกมาท่าทางดีใจ “เว่อร์ไปมั้ย ได้ข่าวว่าไม่ชอบเด็ก” ไอ้มังกรมันพูดว่าน้องสาวพลางยกมือกอดอกทำหน้าเอือมระอาใส่ ช่วงหลัง ๆ ไอ้สองคนนี้มันเป็นอะไร เหมือนคนที