All Chapters of ยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+): Chapter 101 - Chapter 110

ทันทีที่ขึ้นลิฟต์มาถึงชั้นที่ทำงาน สายตาของทั้งคู่ก็ไปหยุดอยู่ที่สองหนุ่มต่างวัยคือธีกับไม้ที่ตอนนี้กลับกลายมาเป็นน้องที่สนิทของพวกเขาไปโดยปริยาย “โอ๊ยย! เลี่ยนเว่อร์ หวานกันไม่หวาดไม่ไหว ช่วยเห็นใจคนโสดหน่อยคร้าบบบ” ไม้เอ่ยแซวตามด้วยเสียงกลั้วหัวเราะของธีที่ยืนอยู่ด้วยกัน “มึงยังไม่ชิน?”“ก็ชินอยู่แหละพี่ธี แต่กลัวเจ้จะเบื่อบอสของผมแล้วหนีไปอีกนี่ดิ ไม่ไหวว่ะแบบนั้น” ด้วยความเข็ดขยาดของไม้และใครต่อใครในบริษัทเมื่อครั้งที่พรนับพันไม่อยู่ ทุกคนต่างรับรู้ว่าเจ้านายหนุ่มหัวเสียและเป็นบ้าได้ขนาดไหน บรรยากาศในบริษัทเต็มไปด้วยความตึงเครียดในทุก ๆ วัน ทำอะไรก็เหมือนจะไม่ถูกใจเขาเอาเสียเลย ความกดดันที่ส่งผ่านถึงทุกคนเล่นเอาหลายคนทนรับไม่ไหวแล้วลาออกไปก็เคยมี ซึ่งบรรยากาศในตอนนั้นมันต่างจากตอนนี้โดยสิ้นเชิง วันไหนที่มีพรนับพัน วันนั้นบริษัทจะเป็นเหมือนสวรรค์ของเหล่าพนักงานถ้วนหน้า เพราะตั้งแต่มีเธอเข้ามาก็ทำให้คนหน้านิ่งมาดขรึมอย่างพยัคฆินทร์ยิ้มกว้างได้ เขาเปลี่ยนไปกลายเป็นอีกคนเลยทีเดียว จากเสือร้ายกลับกลายเป็นแมวตัวใหญ่อย่างง่ายดายเมื่อได้อยู่ใต้อาณัติของเมีย“พูดมากฉิบหาย งานที่กูสั่ง

“ฮือ... พี่ขอโทษจริง ๆ นะคะ ขอโทษค่ะ” พนักงานคนนั้นยืนตัวสั่นยกมือไหว้เธองก ๆ“ว้ายคุณเพียวขา ทำไมเละเทะขนาดนั้นคะเนี่ย” เสียงพี่แหม่มเลขาของสามีดังขึ้นมาแต่ไกลพร้อมทั้งจ้ำอ้าวเข้ามาหา ในขณะที่พนักงานคนนั้นได้แต่ยืนขอโทษเธอนับครั้งไม่ถ้วน“อุบัติเหตุนิดหน่อยค่ะพี่แหม่ม รบกวนช่วยถือเอกสารให้หน่อยค่ะ” เธอตอบรับผู้เป็นเลขาแล้วยื่นเอกสารสำคัญในมือไปให้ช่วยถือ พลางหันไปส่ายหน้าให้พนักงานคนนั้นด้วยสีหน้ายิ้ม ๆ เป็นเชิงบอกว่าเธอไม่เป็นอะไร ไม่ต้องคิดมาก ยังดีที่กาแฟมันไม่ได้ร้อน แต่ตอนนี้สิ่งสำคัญคือเธอคงต้องรีบหาชุดมาเปลี่ยนก่อนถึงจะออกไปพบกับลูกค้าได้“มาทางนี้ดีกว่าค่ะเดี๋ยวพี่พาไปเปลี่ยนชุด” เลขาสาวอุ้มกอดเอกสารเอาไว้ในอ้อมแขนข้างหนึ่ง ส่วนมืออีกข้างคว้าหมับเข้าไปที่ข้อมือของภรรยาเจ้านายแล้วเดินนำเธอกลับเข้าไปในห้องทำงานที่พรนับพันเพิ่งจะออกมา“รอพี่สักครู่นะคะ เดี๋ยวพี่จะไปหาชุดมาให้เปลี่ยน”“เดี๋ยวค่ะ ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่แหม่ม พอดีเพียวเคยเอาเสื้อผ้ามาสำรองไว้เผื่อเปลี่ยนอยู่สองสามชุด” เธอบอกเลขาแล้วหันหน้าเดินเข้ามายังห้องพักผ่อนส่วนตัวที่ซ่อนอยู่ในห้องทำงานประธาน มันเป็นห้องที่เขาเอาไ

เพียว พรนับพัน | talk :“เสร็จรึยังคะลูกสาวคนสวยของแม่” ฉันหันไปตามเสียงเรียกหวานหูของคนที่เปิดประตูเดินยิ้มเข้ามาในห้อง“ใกล้เสร็จแล้วค่ามาดามขา เหลืออีกนิด” เสียงพี่ช่างแต่งหน้าที่เป็นสาวประเภทสองตอบกลับคุณแม่พี่เสือไปแทนฉันเพราะตอนนี้ฉันกำลังโดนเติมสีปากอยู่ใช่ค่ะ ตอนนี้ฉันกำลังแต่งตัวแต่งหน้าเพราะว่าวันนี้ฉันกำลังจะได้เป็นเจ้าสาวแล้วสามเดือนผ่านไปไวเหมือนโกหก จากวันที่พี่เสือเซอร์ไพรส์ขอแต่งงานในวันนั้นเหมือนมันเพิ่งผ่านไปแค่ไม่กี่วันเองได้แต่ยืนมองดูตัวเองในกระจกบานใหญ่ในห้องแต่งตัวเจ้าสาวห้องถัดมาจากห้องหอ ฉันอยู่ในชุดเจ้าสาวแขนยาวแบบเปิดไหล่ท่อนบนประดับด้วยลายลูกไม้เกรดพรีเมี่ยมที่ถูกสั่งตัดมาแบบพิเศษ ไล่ระดับลงไปยังกระโปรงสุ่มยาวลากพื้นตอนนี้เราอยู่ในบ้านหลังใหม่ที่สร้างขึ้นในพื้นที่บริเวณเดียวกันกับบ้านหลังใหญ่ของคุณพ่อคุณแม่พี่เสือ บ้านหลังนี้พี่เสือเค้าเริ่มดำเนินการปลูกสร้างตั้งแต่ตอนช่วงที่ฉันกลับไปอยู่กรุงเทพช่วงนั้นนั่นแหละ แล้วมันก็เพิ่งเสร็จพร้อมอยู่และเพิ่งขึ้นบ้านใหม่ไปสองเดือนก่อน เขาคงกะจะให้ทันทำเป็นเรือนหอเลย คุณเขาลงมือจัดการเองวางแพลนเองหมดไม่ว่าจะเรื่องบ้

“ป๊าอย่าแซวหนูสิคะ”“ก็มันตลกนี่นา ลูกสาวป๊าเคยประหม่าขนาดนี้เสียที่ไหนกัน สองสัปดาห์ก่อนก็เพิ่งแต่งไป นึกว่าจะหายตื่นเต้นแล้วเสียอีก”“หนูก็คิดว่าจะไม่ตื่นเต้นแล้วเหมือนกันค่ะป๊า แต่พอถึงเวลาจริงกลับตื่นเต้นกว่าที่คิด” ฉันคล้องแขนกอดป๊าเอาไว้แน่น แล้วเราสองคนก็ยืนคุยกันอยู่ข้างหลังซุ้มดอกไม้ซึ่งตอนนี้มีผ้าม่านสีขาวปิดกั้นไว้อยู่ รู้นะว่าป๊าแค่อยากชวนคุยให้ฉันหายประหม่าทั้ง ๆ ที่มือป๊าก็เย็นพอ ๆ กันนั่นแหละ“ว่าแต่หนู ป๊าก็ตื่นเต้นเหมือนกันแหละน่า... ดูนี่” ฉันแซวป๊ากลับพร้อมยกมืออันสั่นเทาของป๊ามาโชว์หราให้ท่านดู แต่ป๊าก็ยังคงทำเป็นเก๊กท่าไม่รู้สึกรู้สาซะงั้น รู้เลยว่าไอ้นิสัยขี้เก๊กของพี่เพชรนี่คงได้ป๊ามาเต็ม ๆขณะนั้นทีมงานออแกไนซ์คนหนึ่งก็เดินเข้ามากระซิบบอกฉันกับป๊าขึ้นว่าให้เตรียมตัว เพราะกำลังจะถึงคิวเจ้าสาวเดินเข้าแล้วก่อนที่เสียงเพลงในวันแต่งงานจะดังขึ้นม่านสีขาวที่ซุ้มประตูดอกไม้ตรงหน้าโดนเปิดออกเผยให้เห็นทางเดินที่โรยปูด้วยผืนพรมสีขาวลาดเป็นทางยาวโรยด้วยกลีบดอกไม้สีชมพูอ่อนสลับกับขาวเต็มไปตลอดทาง พื้นที่ทั้งสองข้างถูกวางไปด้วยเก้าอี้ไม้สีขาวประดับด้วยโบใหญ่เรียงราย มีครอบค

“เอาล่ะค่ะ ถึงตาเจ้าสาวกันบ้าง เจ้าสาวคะ มีอะไรอยากจะบอกกับเจ้าบ่าวบ้างมั้ยเอ่ย” ทีนี้ พิธีกรก็ได้ส่งไมค์ยื่นให้ฉันฉันหันไปมองตากับพี่เสือ ตอนนี้มันตื้นตันในอกจนความสุขมันจุกไปหมดแล้ว ไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี ฉันที่เคยพูดเก่งไม่เคยอายอะไร เจอกับพูดของพี่เสือเข้าไปทำเอาใบ้กินเลยทีเดียว แต่แล้วฉันก็ได้กลั่นคำพูดออกมาเท่าที่สามารถทำได้แล้วพูดความรู้สึกตัวเองที่ไม่เคยบอกเขาสักครั้งออกไป“ขอบคุณนะคะ ขอบคุณที่คอยดูแลเอาใจใส่กันเสมอมา ขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างที่พี่ทำให้ ปกติหนูเคยพูดเก่งกว่านี้ แต่พอมาวันนี้ ตอนนี้ เวลานี้ มันกลับพูดไม่ออกซะงั้น มันมีแค่คำว่า ขอบคุณ ขอบคุณ และก็ขอบคุณ ..you bring the best out in me. รักนะคะ จุ๊บ” พูดจบก็เขย่งปลายเท้าขึ้นไปจุ๊บแก้มเขา เล่นเอาพี่เสือยิ้มไม่หุบ หน้าบานเป็นจานข้าวหมาเลยทีเดียว ..น่ารักจัง“พี่รักหนูมากกว่า” หลังจากนั้นเราก็จูบกันโชว์แขกไปอีกรอบจ้าา คนอะไรจูบจริงจังไม่เกรงใจสายตาแขกในงานเลยบรรยากาศในงานเต็มไปด้วยความสุข ครึกครื้น สนุกสนาน ผู้ใหญ่ก็ผลัดกันรับแขกไปไม่ขาดสายหลังจากนั้นพวกเราก็ถ่ายรูปร่วมกันในงาน ทั้งถ่ายกับญาติ ๆ และกลุ่มเพื่อนเพื่อน