All Chapters of ยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+): Chapter 91 - Chapter 100

“สนใจสิ นี่ก็ลูกพี่นะ รู้เมื่อไหร่ว่าท้อง แล้วทำไมถึงไม่ยอมบอกพี่ครับ”“ลูกที่ไม่ได้ตั้งใจมี ลูกที่ทะลุยาคุมมาเกิด หนูก็ไม่รู้จะบอกไปทำไม เผลอ ๆ บอกไปเดี๋ยวได้คิดว่าหนูตั้งใจปล่อยท้องจับพี่กันพอดี” เธอพูดด้วยท่าทีเกรี้ยวกราดในตอนแรก แต่แววตากลับวูบไหวเต็มไปด้วยความน้อยอกน้อยใจ และความกังวลอย่างบอกไม่ถูก จนผมอดไม่ได้ที่จะยื่นมือไปประคองหน้าสวยนั่นไว้ก่อนที่น้ำตาใส ๆ ที่กำลังคลอเบ้าอยู่จะหล่นลงมาบนแก้มขาวนอล ผมไม่ชอบเห็นเธออยู่ในโหมดนี้เลย“คิดอะไรแบบนั้นครับ รู้ไหมว่าพี่ตั้งใจมีเค้า ลูกไม่ได้ทะลุยาคุมมาเกิดสักหน่อย แล้วหนูก็ไม่ได้จับพี่สักหน่อย เพราะพี่นี่แหละที่อยากจับหนูเอง” ผมพูดปลอบคนบนตักเพื่ออยากให้เธอสบายใจขึ้น แต่ที่พูดไปเพราะผมคิดแบบนั้นจริง ๆ ว่าผมนี่แหละที่อยากจับเธอ“อะไรนะคะ.. ‘ตั้งใจมี’ หมายความว่าไง?”“ก็ตามนั้น” “ตั้งใจมีบ้าอะไร ก็พี่เป็นคนป้อนยาคุมให้หนูเองทุกวันไม่ใช่เหรอ?”“อ่าฮะ ป้อนเองทุกวัน แต่นั่นมันโฟเลต ไม่ใช่ยาคุม”ครับ ผมเปลี่ยนยาเองแหละ ตอบออกไปแบบหน้าชื่นตาบาน ถึงจะเสี่ยงโดนด่า แต่ผมไม่กลัวหรอก เพราะเตรียมหูชาไว้แล้วปกติเพียวจะกินยาคุมแบบรายเดือนทุกวันช่ว

ผลสรุปที่เขาได้รับรู้มาคือดาลันตั้งท้องจริง ๆ อายุครรภ์เกือบจะสี่เดือนแล้วซึ่งนั่นหมายความว่าเด็กคนนั้นไม่ใช่ลูกของเขาแน่ แต่ที่ดาลันทำเพราะแค่อยากจะหาใครสักคนมาเป็นพ่อให้ลูกแล้วแจ็คพอตดันมาตกที่เขาเขาได้อ่านข้อมูลรวมถึงผลเลือดจากการที่ดาลันไปฝากครรภ์ ผลยืนยันออกมาว่าดาลันไม่ได้มีโรคติดต่ออะไร เขาจึงโล่งใจไปเปราะหนึ่ง“นั่นสินะคะ ถ้าเกิดเด็กคนนั้นเป็นอะไรขึ้นมา พี่คงจะรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตที่ทำร้ายลูกของตัวเอง” พรนับพันเอ่ยออกมาเสียงเบาเมื่อเธอนึกไปถึงคำพูของดาลันที่เคยบอกว่า นั่นไม่ใช่ครั้งแรกที่ทั้งคู่เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งต่อกัน คิดแล้วมันก็จุกในใจจนน้ำตาเอ่อคลอเต็มสองเบ้า หรือว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่ได้มีแค่เธอคนเดียวจริง ๆ เด็กคนนั้นอาจจะเป็นลูกของเขาจริง ๆ ก็ได้“หนูคิดอะไร ดาลันท้องสี่เดือนกว่าแล้วนะ ตอนนี้ก็คงห้าเดือนได้แล้วมั้ง ซึ่งเป็นไปไม่ได้ว่าจะเป็นลูกพี่แน่ ๆ เรื่องของพี่เพิ่งเกิดขึ้นมาเดือนหนึ่งเองนะครับ” เขาพูดอธิบายให้เธอฟังพลางยกมือขึ้นปาดน้ำใส ๆ ที่เริ่มไหลออกจากหางตาคมสวยอย่างใส่ใจ แต่กระนั้นพรนับพันก็ยังไม่ปักใจเชื่อ“แล้วที่ดาลันพูดว่า นั่นไม่ใช่ครั้งแรกที

แต่เพราะลูกสาวและภรรยาได้ห้ามและขอร้องเอาไว้เขาถึงได้ใจเย็นลงและคิดตามที่ภรรยาพูด ว่าที่ผ่านมาตระกูลกิตติไพศาลนั้นเป็นมิตรที่ดีและคอยช่วยเหลือพวกเธอสองแม่ลูกเป็นอย่างดีตลอดเวลาที่อยู่ที่นั่น และการที่ทั้งคู่มีความสัมพันธ์กันนั้นก็เกิดจากความยินยอมของพรนับพันเองด้วย ส่วนเรื่องผิดใจระหว่างชายหญิงนั้นมันก็เป็นเรื่องธรรมดาที่สามารถเกิดขึ้นได้ในทุก ๆ คู่เป็นสัจธรรมยิ่งพอมาเห็นการกระทำของชายหนุ่มตรงหน้าเขาก็รับรู้ได้เลยว่าผู้ชายคนนี้คงจะเป็นคนที่เขาจะฝากลูกสาวไว้ให้ดูแลแทนเขาได้จริง ๆ ที่เขามั่นใจขนาดนี้เพราะบรรดาพี่ชายทั้งสองของพรนับพันนั้นได้ส่งคนไปตามสืบเรื่องราวของว่าที่ลูกเขยแล้วเอามารายงานเขาตลอดนั่นแหละ เขาจึงวางใจเพราะเห็นว่าชายหนุ่มไม่ใช่คนไม่ดีอะไรพยัคฆินทร์ที่ได้ยินดังนั้นก็ใจชื้นขึ้นมา ยิ้มหน้าบานพร้อมขอบคุณว่าที่พ่อตาแม่ยายแล้วลุกขึ้น แต่ในขณะที่คนบ้านนี้อยู่ในอาการดีอกดีใจ พชรพี่ชายของพรนับพันดันทำตาขวางไม่ชอบใจเสียอย่างนั้น“อะไรกันป๊า ให้อภัยง่ายจังอะ หมอนี่มันทำน้องนอนร้องไห้ตั้งหลายคืนเลยนะ เผื่อลืม!” พชรพูดขัดแล้วหันไปแซะชายหนุ่มอายุมากกว่าที่เป็นว่าที่น้องเขย ด้วยยังโ

นับวันเขายิ่งทั้งรักทั้งหวงเธอเพิ่มมากขึ้นทุก ๆ วัน ยิ่งมีลูกด้วยกันก็ยิ่งหลงเข้าไปใหญ่ เพราะพรนับพันเป็นแม่ที่สมบูรณ์แบบที่สุดแล้วในสายตาเขา สวย ฉลาด เก่งรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานที่ไม่มีที่ติ หรือการเลี้ยงลูก เธอเป็นแม่ที่ดีและทุ่มเทให้ลูกมากจริง ๆ เพียะ! “ลองชุดให้เสร็จก่อนค่ะ อย่าเพิ่งซน” มือเรียวยกขึ้นตีมือหนาที่กำลังซุกซนเลื่อนมาบีบหน้าอกเธอเบา ๆ แล้วดุใส่เขาไปหนึ่งที“ก็ใครใช้ให้ใส่ชุดนี้กันล่ะ หืม” “แค่ลองดูเล่น ๆ เองค่ะ ออกไปก่อนเถอะนะ หนูขอเปลี่ยนชุดแป๊บเดียว” ว่าจบเธอก็หันกลับมาเผชิญหน้าสบสายตากับร่างสูงแล้วออกแรงดันเขาเพื่อให้ออกไปจากห้องลองชุด เพราะถ้าเกิดให้อยู่นานไปกว่านี้มีหวังเธอคงได้เสร็จเสือโหยก่อนจะลองชุดเสร็จเป็นแน่ แต่เขากลับขืนตัวเอาไว้ไม่ยอมออกไป“เดี๋ยวพี่ช่วย”มือหนาลูบไล้ไหล่สวยพลางยื่นมือลงไปช่วยปลดกระดุมหลังชุดเดรสเกาะอก นิ้วยาวกรีดกรายบนเนื้อนวลเนียนตั้งแต่ท้ายทอยแล้วค่อย ๆ เลื่อนลงมาจนถึงกลางหลัง ปลุกกระตุ้นอารมณ์กระสันให้แผ่ซ่าน ปากหยักละเลียดขบกัดเบา ๆ ลงบนใบหูขาวจนร่างสาวขนลุกซู่ ยิ่งเมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนผ่าวที่รดรินลงมาบนใบหูก็แทบทำให้

ตั้งแต่มีหลานแฝดตัวน้อยเพิ่มเข้ามาในบ้าน ครอบครัวก็เหมือนถูกเติมเต็มขึ้นมาอีกครั้ง เพราะต่อให้ทุก ๆ คนจะยุ่งแค่ไหนในแต่ละวัน พวกเขาก็มักจะหาเวลาว่างมาอยู่ด้วยกันแบบนี้เสมอ ด้วยเพราะหลัก ๆ แล้วก็ล้วนแต่จะเห่อสองแฝดที่เป็นเหมือนเทวดาและนางฟ้าตัวน้อยของบ้านนี้ จะมีขาดสมาชิกไปบ้างในบางที เช่นวันนี้ที่ขาดสิงหราชไปเพราะกำลังติดงานด่วนจนกลับมาฟัดหลานรักไม่ได้ แต่ก็ไม่วายวิดีโอคอลมาคุยให้ได้เห็นหน้ากันทุกวัน“ลูกล่ะคะ?” พรนับพันเอียงคอถามสามีที่อาสาดูลูกให้ เมื่อเธอออกมาจากห้องน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จกลับไม่เห็นลูกแฝดอยู่ในห้องเสียนี่มีแค่เพียงสามีที่นอนแทบเปลือยกายอย่างสบายใจอยู่บนเตียง เหลือเพียงแค่ผ้าขนหนูปกปิดท่อนล่างอยู่เท่านั้น สายตาแพรวพราวของเขาที่กำลังมองมาทำให้เธอรับรู้ได้ทันทีว่าเขากำลังคิดจะทำอะไร“พ่อกับแม่ขอลูกไปนอนด้วยน่ะครับ” พยัคฆินทร์เอ่ยตอบพลางลุกจากเตียงเดินไปหาร่างเพรียวที่ยืนหันหน้าเข้าหากระจกตรงโต๊ะเครื่องแป้งร่างสูงยืนซ้อนหลังร่างบางที่กำลังเช็ดผมอยู่ เลื่อนใบหน้าหล่อเหลาคมคายเข้าไปใกล้เรือนกายหอมกรุ่นแล้วสูดดมอย่างอ้อยอิ่งเล่นเอาหญิงสาวขนลุกซู่ แต่ก็ยังแสร้งทำเป็นไม่รู