All Chapters of ยอดดวงใจนายพยัคฆ์(18+): Chapter 31 - Chapter 40

“โอ๊ย เคสด่วนอีกแล้ว นี่กะไม่ให้พักกันเลยรึไง” อยู่ ๆ ยัยหงส์ที่กำลังก้มหน้าจดจ่ออยู่กับมือถือก็โวยวาย“นี่ทั้งโรงพยาบาลไม่มีหมอคนอื่นเหลือแล้วเหรอ” เพียวเป็นคนพูด“หมอแม่ลูกอ่อนลาคลอดไปสองคนอะเจ้ช่วงนี้ แถมนี่เป็นเคสด่วนแทรกมาเพราะเกิดอุบัติรถชนกันหลายคัน เจ็บหนักหลายรายเลย หงส์โดนตามตัวด้วยเนี่ย”“ปะ งั้นพี่ไปส่งเองดีกว่า ต้องผ่านโรงพยาบาลพอดี ส่วนบ้านเราอะคนละทาง ไอ้เสือจะได้ไม่ต้องวนกลับไปกลับมา” ไอ้เรย์มันเสนอตัว ซึ่งเป็นการออกความเห็นที่ดีมาก ทำตัวมีประโยชน์ที่สุดแล้วเท่าที่รู้จักกับมันมา“เอางั้นก็ได้ค่ะ” หงส์พูดจบก็หันเดินไปขึ้นรถไอ้เรย์ทันที ส่วนมันก็หันมาขยิบตาให้ผมก่อนจะขึ้นรถไป ตอนนี้เลยเหลือแค่ผมกับเพียวอยู่ในรถ และผมก็ยังไม่ออกรถแต่เลือกที่จะหันไปมองคนที่นั่งเงียบอยู่ข้าง ๆ แทน“มีอะไรจะบอกผมไหม”“หืม บอกอะไรคะ” เธอหันมาถามผมด้วยสีหน้างง ๆ แบบคนไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร ดูน่ารัก น่ากินชะมัดทำเป็นงง หึ! แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก เพราะคืนนี้สวรรค์เปิดทาง โดนผมสอด เอ้ย ซักจนสว่างแน่!“คืนนี้เรามีเรื่องต้องคุยกัน... ทั้งคืน”“ฮะ! คะ คุยอะไรคะ” เธอหันมาถามผมด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักเล็กน

ผมดึงมือทั้งสองข้างของเธอลงมาให้จับใต้ข้อพับขาตัวเอง และกระชับมือเธอเอาไว้ ดันให้ขาสองข้างแยกออกจากกันกว้างจนกลีบกุหลาบงามเบ่งบาน“จับไว้นะครับ คนดี”ผมเงยหน้าขึ้นไปบอกเธอที่ตอนนี้กำลังมองลงมายังผมด้วยสายตาอ้อนวอน ไม่รู้เหมือนกันว่าเธอกำลังอ้อนอะไร ระหว่างอ้อนให้ผมหยุดหรืออ้อนให้ผมทำเธอต่อกันแน่ เธอจะรู้รึเปล่านะว่ายิ่งส่งสายตาแบบนั้น มันยิ่งดูยั่ว...ขนาดไหนลิ้นร้อนปาดลงบนกลีบกุหลาบกลางกายสาวจนเธอสั่นสะท้าน มือหนาส่งนิ้วกลางเรียวยาวค่อย ๆ สอดแทรกผ่านความชุ่มชื้นเข้าสู่ความคับแน่น ริมฝีปากหนาดูดดุนขบเม้มลงบนติ่งเกสร แตะปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดจนหญิงสาวตัวสั่นเทิ้ม กระตุกเกร็งผมช้อนสายตาขึ้นไปมองใบหน้าเหยเกของเธอที่ตอนนี้กำลังกัดริมฝีปากล่างพยายามกลั้นไม่ให้ส่งเสียงครางออกมา มือเรียวกำลังจิกผ้าปูที่นอนแน่น และหน้าอกที่กำลังกระเพื่อมขึ้นลงเพราะหายใจหอบถี่ ยิ่งทำให้ผมได้ใจ ส่งนิ้วชี้สอดเพิ่มเข้าไป จ้วงแทงเข้าออกในช่องทางรักคับแน่นของเธอเร็วขึ้น รัวขึ้น พร้อมกับกดปลายลิ้นลงติ่งกระสันจนเธอกลั้นไม่ไหว“อ๊ะ อ๊า คุณเสือ อ๊า...” เธอครวญครางเสียงกระเส่า แล้วแอ่นสะโพกรับอย่างลืมตัวเมื่อผมมอบความเส

เพียว นับพัน | talk : “อื้ม...” ฉันตื่นขึ้นเพราะเสียงนาฬิกาปลุกในตอนเช้า บิดตัวไล่ความเมื่อยขบที่แล่นไปทั่วร่าง ปวดเมื่อยเนื้อตัวเป็นบ้า โดยเฉพาะช่วงขาที่สั่นจนแทบไม่มีแรงยก สมองก็พลันผุดภาพเหตุการณ์เมื่อคืนขึ้นมาในหัว‘เฮ้อ ไม่น่าไปท้าทายอำนาจมืดเลยเรา’ คนอะไรแรงเยอะชะมัด เซ็กซ์จัด ตะกละตะกลาม กินไม่อิ่มสักทีหลังจากที่เมื่อคืนฉันลองดีใช้ปากให้เขาแล้วหยุดไปกลางคันเพราะนึกหมั่นไส้อยากแกล้งคนบ้ากามคืนดูบ้าง แต่ฉันคิดผิดเพราะหลังจากนั้นเขาก็อุ้มฉันเข้าห้องน้ำแล้วจัดฉันต่อในท่ายืน ทั้งตอกทั้งกระแทกจนฉันแทบไม่มีแรงยืนหากเขาไม่กอดเอวเพื่อช่วยพยุงเอาไว้เสร็จจากท่ายืนก็ต่อตรงเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้า จบจากห้องน้ำก็ยังลากมาต่อที่เตียงอีกสองยกอย่างเอาแต่ใจ อ้อนวอนขอให้หยุดก็แล้วแต่เขาไม่ใจอ่อนให้เลย จนฉันภาพตัดมารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงนาฬิกาปลุกนี่แหละแต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าฉันเองก็รู้สึกดีมาก ยอมรับตรง ๆ เลยว่าฉันชอบเซ็กซ์ของเขา ทั้งดุเดือด เผ็ดร้อน ถึงจะมีเจ็บและจุกอยู่บ้างแต่ความเสียวซ่านก็มีมากกว่า ว่าแต่วันนี้จะมีปัญญาลุกไปทำงานไหวไหมเนี่ย “อ๊ะ!” ทันทีที่ขยับตัวลุกขึ้นแต่ย

เสือ พยัคฆินทร์ | talk :ผมโดนเพียวเนรเทศออกจากห้องของเธอเพราะเถียงกันเรื่องไอ้ลมนั่น สุดท้ายก็ต้องระเห็จกลับห้องตัวเองมา ทว่าทันทีที่เปิดประตูเข้าไปก็ต้องชะงักเมื่อเห็นไอ้น้องเวรนั่งกอดอกจ้องผมเขม็งอยู่ที่โซฟาปลายเตียงแต่ก็ไม่แปลกใจที่จะเห็นมัน อยากกเสือกถึงขั้นมานั่งรอเลย“พี่มีอะไรจะบอกผมมั้ย” มันถามผมเสียงนิ่งท่าทางเคร่งขรึม ซึ่งขัดกับบุคลิกมันฉิบหาย ทำเป็นเก๊ก เหอะ น่ากลัวตายเลยมึง!ผมไม่ตอบแล้วเดินผ่านมันเข้าไปห้องน้ำ จะเตรียมพาเพียวออกไปข้างนอก เมื่อกี้ตอนที่เธอไล่ผมออกจากห้องก็ได้ยินเธอบอกจะอาบน้ำไปหาแม่ที่โรงพยาบาล ซึ่งผมก็ตั้งใจเอาไว้แล้วว่าจะเป็นคนพาเธอไปเองอยากไปเยี่ยมว่าที่แม่ยายอย่างเป็นทางการในฐานะลูกเขย ไม่ใช่หลาน จากนั้นก็พาเธอไปหาอะไรอร่อย ๆ ทาน วันนี้ยังไม่มีอะไรตกถึงท้องตั้งแต่เช้า แถมเมื่อคืนยังใช้พลังงานกันหนักมากทั้งคู่ ผมเลยปล่อยให้ไอ้สิงห์มันนั่งมองผมไปอย่างนั้น หมั่นไส้แม่ง จนกระทั่งผมอาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำก็ยังเจอมันนั่งมองผมอยู่ตรงที่เดิมอย่างรอคำตอบ “นี่มึงยังอยู่อีก?”“ว่าไงเฮีย” มันถามผมอีกครั้งเสียงเข้ม“มึงจะอยากรู้ไปทำไม”“พี่กับเพียวเป็นอะไรก

“สวัสดีค่ะ... ป๊า” ฉันยกมือไหว้พ่อเลี้ยงซึ่งปกติฉันเรียกเขาว่าป๊าตั้งแต่จำความได้ตั้งแต่ยังเล็กฉันไม่รู้มาก่อนว่าท่านเป็นแค่พ่อเลี้ยง เพิ่งมารู้เอาตอนโตแล้ว แต่ด้วยความชินนั่นแหละเลยยังเรียกท่านแบบนี้มาตลอดเพราะทั้งท่านทั้งแม่เป็นคนสอนให้เรียกเองฉันทักทายแค่ป๊านะ แต่กับอีกคนคงไม่ ฉันไม่แม้แต่อยากจะมองหน้าด้วยซ้ำไปเพราะสิ่งที่เขาทำอยู่ นี่ถ้าไม่เห็นแก่หน้าป๊าหรือคุณลุงที่ท่านขอให้พูดคุยกันดี ๆ ฉันคงต่อยไอ้พี่เพชรหน้าหงายทันทีที่เห็นหน้าไปแล้วแหละ “มากันทำไมคะ?” “ป๊ามีเรื่องอยากคุยกับหนู กับแม่” “คุยกับหนูก็พอค่ะ แต่ห้ามไปยุ่งกับแม่เด็ดขาด!” ถึงแม่จะอาการดีขึ้นแล้วแต่ก็ยังไม่หาย ฉันไม่อยากให้มีเรื่องอะไรไปกระทบจิตใจท่านอีก หากป๊าอยากเคลียร์กับแม่ก็คงต้องรอไปก่อนแล้วกัน “เพียวฟังป๊าก่อนนะลูก” “คือพี่ก็มีเรื่องอยากคุยกับเรา...” อยู่ ๆ พี่เพชรก็หาจังหวะแทรกเข้ามาจนฉันหันไปมองหน้าแล้วด่าทางสายตา“อย่ามองหน้าพี่แบบนั้นสิ” พี่เพชรพูดเสียงอ่อนพลางลุกขึ้นมาหาฉันที่นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้าม“ถอยไป!” ฉันเสียงดังจนพี่เพชรถึงกับสะดุ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาใ