บททั้งหมดของ สถานะแค่รู้สึกดี ( NC 18+ ): บทที่ 111 - บทที่ 120

“อ๊ะ คุณอย่ากัด” เสียงเธอเบาหวิวเพราะตอนนี้ผมกำลังมัวเมากับรสหวานของยอดอกเต่งตึง ไม่น่าเชื่อว่านมเธอจะหวานและหอมขนาดนี้ ยอดอกเล็ก‍‍ ๆ‍ นั่นก็สู้ลิ้นฉิบหาย “คุณอย่าดูดแรง” เธอดึงรั้งผม แต่แรงแค่นี้จะทำอะไรผมได้ ผมลูบไล้กลางลำตัวของเธอที่ตอนนี้เริ่มฉ่ำชื้นเพราะความอยาก “อ๊ะ อื้ม” เมื่อนิ้วมือผมแทรกผ่านความคับแน่นเข้าไปสัมผัสความนุ่มลื่นข้างใน หัวใจผมเต้นหนักกว่าเดิม อยากเปลี่ยนมือเป็นอย่างอื่นเสียตอนนี้ แต่ผมอยากให้เธอร้อนมากกว่านี้ หลังจากดูดกลืนสองเต้าจนพอใจ ผมก็เลียไล้ลงต่ำไปเรื่อย หยิบหมอนมารองใต้สะโพกกลมกลึง เมื่อถึงแอ่งสะดือบุ๋มก็แวะทักทายไล้วนสอดลิ้นเข้าหยอกล้อกับสะดือสวย เพิ่งรู้สึกว่าสะดือเธอสวย หน้าท้องเธอหดเกร็ง ลมหายใจหอบกระเส่า ด้วยความสยิวซ่าน “ผมชอบกลิ่นคุณ” มือข้างหนึ่งผมช้อนสะโพกเธอให้ยกขึ้นสูงอีกนิด เพื่อให้ผมได้สูดกลิ่นและลงลิ้นได้ถนัดถนี่ “อ๊ะ! คุณเสียว” ปากผมไม่ว่างตอบแต่อยากบอกว่าที่ทำให้หมดก็อยากให้เธอเสียว เหมือนกับผมที่เสียวมาก ส่วนนั้นของผมปวดร้าวอยากจะปลดปล่อยเสียตอนนี้ ผมขยับนิ้วมือเร็วขึ้น พร้อมทั้ง

“อืมเนอะ มากกว่าวิทยาศาสตร์ก็ไสยศาสตร์นี่แหละ” “ใช่ไหม เชื่อกว่าพ่อแม่ก็หมอดูนี่แหละค่ะ เป็นไงสนใจไหม กล้วยกินอยู่ใช่ไหม พี่ไธม์เอาให้กล้วยกินแล้วใช่ไหม” “ใช่‍‍ ๆ‍ กินมาหลายเดือนแล้วเนี่ย หุ่นกระชับมีร่องสิบเอ็ดเนี่ยเพราะออกกำลังกายกับโปรตีนของบุญเลยนะ” ฉันพูดความจริงและก็มีอวยเพิ่มอีกนิดหน่อย “ดีใจจัง นี่‍‍ ๆ‍ ถ้ากล้วยมีญาติผู้ใหญ่ลองให้กินก็ได้นะ ลองถ่ายคลิปดูหรือไม่ก็รับเป็นตัวแทนก็ได้นะ ของเราไม่ต้องสต็อกของ สามารถไลฟ์ผ่านติ๊กต็อกแล้วใช้สต็อกของทางเราได้เลย” เรียกได้ว่าติ๊กต็อกนี่เป็นการปฏิวัติวงการขายของออนไลน์และการไลฟ์เลยก็ว่าได้ เราจะไลฟ์ขายอะไรก็ได้ที่อยู่ในติ๊กตอกไม่ต้องแพ็กของส่งของก็รับค่านายหน้ารัว‍‍ ๆ‍ “เดี๋ยวเราให้พ่อเราลองกินดู ถ้าดีเดี๋ยวให้พ่อเราไลฟ์ขายดู” “จริงเหรอกล้วย น่ารักที่สุดเลย” ฉันยิ้มกับความน่ารักของบุญ ตระกูลนี้เขาน่ารักกันทั้งนั้นหรือไงนะ หลังจากอ่านแผนการตลาดทั้งหมดจนเข้าใจ ฉันก็อ่านผลตอบแทนที่ได้รับ บอกได้เลยว่าอีกล้วย ถ้าไม่รวยคราวนี้จะรวยคราวไหนกัน “ตาเป็นประกายเชียวนะเห็

“เจ็บ” “เดี๋ยวก็หาย” ถึงจะเป็นแค่คำปลอบโยนแต่ฉันก็รู้สึกดี เวลาเขาปลอบแบบนี้ ‘เดี๋ยวก็หาย’ ให้ความรู้สึกดี “อยากกอด” “อ้อนจัง” เขาว่าทั้งยังขยับกอดฉันเบา คงเพราะกลัวว่าฉันจะเจ็บแผลหนึ่งเดือนต่อมา ฉันมองภาพตัวเองในกระจกและยิ้มอย่างพอใจ ขนาดหน้าอกที่ใหญ่ขึ้น ไม่ใหญ่จนเกินไปพอดีกับขนาดของตัวฉันหลังจากลดน้ำหนัก รอยแผลโดยทั่วหายไปหมดแล้ว รอยแผลตรงรักแร้ก็แทบมองไม่เห็น คุณหมอไธม์ใช้การผ่าตัดรักแร้แทนการผ่าตัดใต้ราวนม เพื่อให้ไม่มีแผลบริเวณใต้ราวนม “ชอบไหม” คำถามของคนที่ยืนซ้อนด้านหลังของฉัน “สวยค่ะ ฉันต้องถ่ายรูปหลังทำไว้ให้คนไข้ดูหรือเปล่า” “อืม ไม่ต้องดีกว่า” เขาทำท่าทางคิดหนัก ทำไมของฉันไม่สวยพอจะโชว์เป็นเคสตัวอย่างให้คนไข้ดูหรือไง เชอะ ทำเองกับมือยังไม่พอใจอีก “คุณ สายน้ำจะคลอดแล้ว เราไปหาของฝากให้หลานกันไหม” “คุณดูได้เลย ช่วงนี้ผมยุ่งนิดหนึ่ง” เขายุ่งจริงนั่นแหละ เขามีเปิดสาขาเพิ่มที่ศรีราชา ชลบุรี “คืนนี้ฉันมีไลฟ์กับบุญนะ ไม่แน่ใจว่าจะเลิกกี่ทุ่ม” เราสองคนเริ่มไลฟ์ข

บทที่ 20 เยี่ยมเด็กชายเหนือ และแล้วฉันก็ได้มาเยี่ยมเหนือสักที คิดถึงหลานมาก ไม่ได้เจอหน้ากันนี่เกือบหกเดือนแล้ว “เหนือทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะครับ” ฉันมองหลานชายที่หยุดตรงหน้าฉันอย่างไม่มั่นใจ “เหนือนึกว่าไม่ใช่ป้ากล้วย” “อ้าวทำไมละครับ” “หน้าป้ากล้วยไม่เหมือนเดิม เหี่ยวลงด้วย” “เหนือ ป้ากล้วยผอมลงครับ ไม่ใช่เหี่ยว” ฉันแก้คำพูดของเด็กชายตัวน้อยวัยห้าขวบ “แกผอมลงเยอะ แถมหน้าตาแกเปลี่ยนไปเยอะมากกล้วย ถึงจะมีเค้าเดิม แต่ความสวยมันมากจนฉันขนลุก ว่านี่เพื่อนฉันหรือเปล่า” สายน้ำว่า ทั้ง ๆ ที่เราสองคนก็วิดีโอคอลด้วยกันบ่อย ๆ “แกก็เว่อร์” ฉันตอบอย่างอาย ๆ “ป้ากล้วย ไม่เหมือนป้ากล้วยของเหนือเลย เหนือชอบแบบเดิม” เจ้าหลานชายตัวดีกลับไม่ชอบฉันที่หน้าตาสวยจนใคร ๆ เหลียวหลัง “ทำไมละครับ” ฉันดึงเจ้าเด็กเข้ามากอด เจ้าตัวเล็กก็ปีนขึ้นมานั่งข้างบนโซฟากลางห้องรับแขก “เหนือไม่คุ้นแบบนี้ ป้ากล้วยสวยเกินไป” ฉันยิ้มกับคำชมของเด็กชายตัวน้อย “งั้นขอป้ากล้วยหอมแก้มหน่อยได้ไหมครับ” “ได

บทที่ 21 หึงหวง วันนี้ฉันกลับมาถึงห้องด้วยความเหนื่อยล้า ไลฟ์กินเวลาสามชั่วโมงใช้พลังอย่างมาก จากสองทุ่มถึงห้าทุ่ม กว่าจะกลับมาถึงห้องเกือบเที่ยงคืน ฉันอาบน้ำแต่งตัวแล้วก็ล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้า วันนี้ทั้งวันฉันยังไม่ได้คุยกับคุณหมอเลย คิดถึงเขาจัง “คิดถึงจังเลย” แรงกดย้ำ ๆ ตรงข้างแก้มทำให้ฉันตกใจตื่น เขากลับมาแล้ว “คุณ คิดถึงจัง” ฉันกอดคนที่ไม่ได้กอดมาหลายวัน ความคิดถึงที่มีมันล้นในอกอยากจะโทรหาเขาวันละหลายต่อหลายครั้ง ริมฝีปากของเขาทาบทับลงมาอย่างอย่างโหยหา ฉันเองก็โหยหาเขาเช่นกัน ลิ้นอุ่นร้อนลากไล้ในปากของฉันอย่างคิดถึง มือฉันลูบไล้ผิวกายแกร่งความเย็นจากผิวกายนั้น ทำให้รับรู้ว่าเขาเพิ่งอาบน้ำมาไม่นาน ฉันไล้มือทั่วแผ่นหลังเรื่อยจนถึงท่อนล่างที่เปลือยเปล่า เขาเปลือยเปล่าและพร้อมพรัก มือฉันรูดสาวตัวตนเขาอย่างคิดถึง เสียงครางในลำคออย่างพอใจของเขาทำให้ฉันสาวรูดเร็วขึ้น “ใจเย็น ๆ ครับ ขอผมกินคุณก่อน” “อ๊ะ!” ชุดนอนสายเดี่ยวของฉันถูกดึงให้พ้นร่าง เขาครอบครองยอดอกตูมทรงหยดน้ำที่เขาเป็นคนทำให้กับมืออย่างทะน