บททั้งหมดของ สถานะแค่รู้สึกดี ( NC 18+ ): บทที่ 121 - บทที่ 130

พวกเราคิดว่าเธอคบหากับหมอธาร์เสียอีก แต่ไม่ใช่ เราเจอกันอีกครั้ง ในสถานะที่เปลี่ยนไป เธอคือว่าที่ภรรยาไอ้หมออัส ส่วนฉันคือว่าที่เมียน้อยหรือมือที่สาม “ฉันเลิกกับหมออัสแล้วนะ เผื่อเธออยากต่อมือจากฉัน” คุณหมอสาวพูดขึ้นเมื่อเราอยู่กันแค่สองคน บุญโดนลูกพี่ลูกน้องเรียกไปช่วยรับแขกอีกด้าน ทำให้คุณหมอแสนดีกล้าพูดประโยคนี้ออกมา “คงไม่ค่ะ ไม่ได้ชอบของเหลือ” ฉันเองก็ไม่คิดจะหวนกลับไปหาไอ้ผู้ชายเฮงซวยนั่นอยู่แล้ว “แปลกเนอะ เรานี่รสนิยมผู้ชายเหมือนกันเลย” ฉันขมวดคิ้วกับคำพูดของเธอ “อ๋อ เธอคงยังไม่รู้ ฉันกับพี่ไธม์เราเคยคบกัน แต่เพราะตอนนั้นเขาไม่มีเวลาให้ ฉันก็เลยเลือกพี่อัสเพราะเขาดูแลฉันได้ดีกว่า” ​ มือฉันทั้งสองข้างจิกบนฝ่ามือตัวเองแน่น พยายามทำให้จิตใจเข้มแข็ง “จะบอกอะไรให้นะ ถึงเธอจะชอบเขา แต่เขาไม่มีทางชอบเธอหรอก เขาไม่ชอบผู้หญิงศัลยกรรม เขาหลงใหลพวกที่เพอร์เฟกต์ ทั้งหน้าตาและมันสมอง” เป็นสิ่งที่ฉันเถียงไม่ได้เลยสักนิด ใช่ฉันรู้ดีว่าสิ่งที่คุณหมอสาวตรงหน้าพูดเป็นเรื่องจริง คนที่เขามีข่าวด้วยแต่ละคนสวย ๆ ทั้งนั้น แม้แต

“อยู่กันไปนาน ๆ ความผูกพันต่างหากที่ยั่งยืนมากกว่าความรัก ความหลง” พ่ออธิบายทั้งยังลูบผมฉันอย่างเบามือ อย่างที่ท่านเคยปลอบทุกครั้งที่ฉันบอกว่าอกหักบทที่ 23 มะยงชิดชีสเค้ก เช้าวันใหม่ฉันปวดหัวไม่น้อย คงเพราะเมื่อคืนดื่มไปเยอะ แต่ก็สบายใจขึ้นมามากเลย ดูเวลาหน้าจอมือถือ อืมเกือบสิบเอ็ดโมงแล้ว Miscall สามสายจากเขา ห้องไลน์ส่วนตัว Thyme : คุณกลับบ้านเหรอ ผมถามกับน้าชาติ ฉันนั่งมองข้อความนั้น แค่ไม่ได้เจอไม่กี่ชั่วโมงก็คิดถึงเขาจังเลย ฉันหลับตาลงน้ำตาที่เอ่อในตาไหลผ่านใบหน้าถึงใบหู ยังไม่ทันที่ฉันจะพิมพ์ตอบเขา เขาก็โทรมา “ค่ะ” ‘คุณจะกลับวันไหน’ “ฉันขอหยุดสักสองสามวันได้ไหมคะ คิดถึงพ่อกับแม่” ‘อืม จะให้ผมไปรับไหม’ ถ้าอยากมารับจะถามทำไม “ไม่เป็นไรค่ะ ว่าจะติดรถเพื่อนกลับ” เพื่อนที่ไหนกันนะ ฉันมันคนเพื่อนน้อย ‘ผมให้น้าชาติไปรับนะ’ “ได้ค่ะ” ‘จะกลับวันไหน’ “พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะ” ฉันเม้มปาก คิดเข้าข้างตัวเองได้ไหมว่าเขาคิดถึงอยากเจอฉัน

วันนี้คุณหมอสุดหล่อใส่เชิ้ตสีขาวทรงโอเวอร์ไซซ์ แขนเสื้อพับไว้แนวข้อศอก กางเกงขาสั้นสีเทามีลายใบไม้สีขาว เรียบ ๆ แต่โคตรหล่อ แว่นกันแดดที่เข้ากันกับใบหน้าหล่อเหลา ดูดีตั้งแต่เกิด น้อยแต่มาก เรียบแต่เท่เป็นอย่างนี้สินะ “รู้ได้ไงว่าอยู่นี่” “เห็นในคลิป” เขาว่าและยกกาแฟของฉันขึ้นจิบ ทั้งที่มันเหลือแค่นิดเดียว “น้องคะขอเอสเปรสโซ่ร้อนเพิ่มช็อต” ฉันหันไปสั่งกาแฟให้เขาเพิ่ม “คุณทำไมมาเร็วจัง” จากที่บอกให้เขามารับจนถึงเวลานี้แค่สองชั่วโมงเอง “รถไม่ติด แอบกินของหวานเหรอ” เขามองมะยงชิดชีสเค้กที่อยู่ในกล่อง ฉันเม้มปากแน่นอย่างคนที่มีความผิด “กินคำเดียวเอง” “ไม่อยู่ในสายตาคุณกินอะไรไปบ้างเนี่ย” ฉันเบะปากให้คำพูดเขา เป็นเขาไม่ใช่เหรอ ที่เลือกพาแขกไปเลี้ยงและทิ้งฉัน “นาน ๆ กินทีเอง คุณไม่เมาเหรอ” “ผมไม่ได้ดื่มเยอะ อาจารย์ผมเขาอยากไปเที่ยวที่แบบว่าอืม” ฉันพอจะเข้าใจที่เขาหมายถึง “ฉันแค่รู้สึกเหมือนโดนทิ้ง เรามาด้วยกันแต่ตอนกลับคุณไปกับคนอื่น” ฉันมองหน้าเขาในตอนที่พูดอยากให้เขารับรู้ความรู้ส

ทั้งยังทำให้ฉันที่นอนอยู่บนอก กระเด้งกระดอนและร้องครางอย่างสุขสมกับความสุขที่เขามอบให้ สองมือแกร่งดึงรั้งแก้มก้นของฉันให้แยกออกมากขึ้น นั่นยิ่งทำให้เขาส่งตัวตนเข้ามาลึกขึ้น “ผมชอบท่านี้” “อ๊ะ” ฉันก็ชอบ “ขย่มหน่อย ที่รักกินเยอะวันนี้” ฉันชอบเสียงเรียกของเขา เวลาที่เราสองคนอยู่บนเตียงแบบนี้ “ไหนบอกว่าชีตเดย์ไง” ฉันออดอ้อนแต่ก็ยอมลุกขึ้นนั่งบนตัวเขา อา...ในท่านี้ ยังไม่ทันจะขยับความอุ่นชื้นกลางกายก็มากขึ้น อืม มันดีอย่างนี้นี่เอง ถึงเร็วที่สุดในตอนที่ได้อยู่ด้านบน มือบางของฉันวางไว้บนกล้ามท้องแน่น ๆ ของเขา ส่ายร่อนเพื่อเพิ่มความร้อนแรง เสียงครางกระเส่าของเขาดังยิ่งขึ้น เวลานี้ฉันคือผู้ควบคุม มือหนาข้างหนึ่งจับแก้มก้นฉันไว้แน่น บางจังหวะที่เขาตอกกลับ ฉันเองก็ร้องครางไม่เป็นภาษา รุนแรง เร่าร้อน ยิ่งกว่าทะเลยามบ่ายที่แสงแดดกำลังแผดเผา เราสองคนก็เช่นกัน ต่างคนต่างแผดเผากันและกัน “ผมทำเอง” “อ๊ะ อ๊ะ” เมื่อสิ้นเสียงเขา สิ่งที่ฉันทำได้แค่เพียงกระเด้งกระดอน ร้องครางบนร่างแกร่ง เขาเด้งเอวเขาใส่ในท่าที่ตัวเองกำลังนอน

“นั่นสิ ฉันยังคิดเลยว่าทำไมหมอไม่เอะใจเลย” “มันโง่” นั่นเป็นน้องยังไงว่าพี่ตัวเอง “จ้า พ่อคนฉลาด” ฉันบึนปากให้คนที่ชมตัวเอง “อย่างน้อยผมก็ไม่เข้าใจผิด เหมือนใครบางคนหรอก ถามจริงเถอะ นั่นแค่แฟนเพื่อน ถ้าเป็นแฟนคุณเองคุณไม่ฆ่าตายเลยเหรอ” ก็ใครจะไปรู้ว่าแฟนเพื่อนมีแฝด “ไม่รู้สิ อยากลองไหม” “ไม่เอา คุณน่ากลัว ผมไม่กล้าหรอก” หวงความโสดตลอดพ่อคนเจ้าชู้ “เรื่องคนอื่นฉันเก่งค่ะ ถ้าเรื่องตัวเองฉันทำอะไรไม่ได้หรอก” ทำได้แค่อ้อนพ่อกับแม่ ร้องไห้กับทะเลและเมาโดยที่เขาไม่เคยรับรู้ “ไม่เคย ผมว่ามันงี่เง่า ถ้าเขาไม่รักเราแค่เดินออกมา ถ้าเขามีคนใหม่เราก็แค่ปล่อยวาง คนไม่รักกันแล้วจะรั้งไว้ทำไม” อืม...นั่นสินะ “บางครั้งของที่เรารัก มันก็ยากเกินกว่าจะยกให้ใครนะคะ” “คนเราไม่มีสิทธิ์ยกใครให้ใครหรอก และเราก็รั้งคนที่จะไปไม่ได้หรอก ในเมื่อเขาหมดใจ จะเอาอะไรมารั้ง” นั่นสินะ ในเมื่อหมดใจกันแล้ว “คุณเคยอกหักไหม” “วันนี้เป็นอะไร สอบสวนผมจัง” เขาดึงฉันลงนั่งบนตักโดยที่มีเขานั่งขัดสมาธิอยู่กับพ