Lahat ng Kabanata ng ทวงแค้น ลวงพิศวาส: Kabanata 1 - Kabanata 9

ในคลับประจำและโซนประจำ คุณหมอทั้งสามนั่งดื่มกินพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่แล้วเรดาร์ของหมอสาวก็ทำงาน เมื่อสัมผัสได้ถึงรังสีสายตาของผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดเข็ดฟัน พวกหล่อนมองมาทางผู้ชายของเธอและเพื่อนชายรักสนุกของเธอตาไม่กะพริบ และเหมือนสองหนุ่มข้างกายเธอจะเล่นด้วยเสียนี่ สองสาวที่สวยที่สุดในกลุ่มเดินเฉียดกรายผ่านโต๊ะของเธอ พวกหล่อนทิ้งสายตามาที่หมอหนุ่มทั้งสอง แล้วเดินนวยนาดผ่านไปทางโซนด้านหลัง ซึ่งรู้กันดีว่าเป็นโซนเชือดของหนุ่มสาวกลัดมันสองหนุ่มหยิบตาให้กันแล้วขอตัวเธอไปเข้าห้องน้ำสักครู่เธอรู้ดีทันทีว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้ เธอเจ็บปวดไปทั้งใจเมื่อรู้ว่าคนที่เธอหมายปองกำลังจะไปมีความสุขกับผู้หญิงคนอื่นอีกแล้ว ทำไมเขาถึงมองข้ามเธอตลอดเวลาทั้งๆ ที่เธอก็สวยงามไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าใคร มีผู้ชายดีๆเข้ามาจีบเธอตลอดแต่เธอเลือกที่จะรอเขาคนเดียวเท่านั้น และนี่คือสิ่งที่เธอได้รับกลับมาเสมอ แต่ในฐานะเพื่อนเธอจะแสดงความรู้สึกอะไรมากมายนักไม่ได้เลยหมอสาวยกแก้วขึ้นดื่มรวดเดียวจนหมด เธอเติมแล้วดื่มแบบนี้อีกหลายแก้วติดกันจนมึนเมาได้ที่ เธอไม่มีสติพอที่จะควบคุมตนเองได้อีกแล้ว จึงออกเดิ

งานสัมมนาเชิงวิชาการของสูตินรีแพทย์ทั่วประเทศ ถูกจัดขึ้นที่โรงแรมเดอแกรนด์เวียงพิงค์ จังหวัดเชียงใหม่ หนึ่งในสาขาโรงแรมของครอบครัวขวัญข้าว โรงแรมสาขานี้สร้างได้ยิ่งใหญ่อลังการ ถูกออกแบบและตกแต่งออกมาในสไตล์ล้านนาโดยพ่อเลี้ยงของเธอนั่นเอง ตัวโรงแรมตั้งอยู่ท่ามกลางสวนป่าร่มรื่น ความงดงามที่มีสไตล์แบบนี้ดึงดูดนักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศให้หลั่งไหลมาพักผ่อนจนยอดจองห้องพักแทบจะเต็มตลอดทั้งปี พิชญะ ราวิน และพริมา เดินทางมาถึงโรงแรมแห่งนี้ในตอนค่ำ หมอหนุ่มสาวจึงแยกย้ายกันเข้าห้องพักผ่อน เพื่อที่พรุ่งนี้ต้องตื่นขึ้นมาเข้าร่วมงานสัมมนาตั้งแต่เช้า พิชญะ หมอหนุ่มรูปหล่อกำลังเร่งฝีเท้าออกจากห้องพักเพื่อตรงไปยังลิฟต์ ใกล้เวลาเปิดงานสัมมนาเข้าไปทุกที แต่เขาดันนึกขึ้นได้ว่าลืมโทรศัพท์มือถือไว้ในห้องพัก จึงต้องขึ้นมาเอาและต้องเดินอย่ารีบเร่งแบบนี้ ระหว่างเดินผ่านทางแยกของชั้น หมอหนุ่มก้มลงมองดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือเรือนหรู เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็พบเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งที่เดินตรงออกมาจากทางแยกนั้นและเงยขึ้นมาจากการดูเวลาที่นาฬิกาข้อมือของเธอเช่นกัน

แต่เรื่องราวมันไม่ง่ายแบบนั้น เมื่อขวัญข้าวล็อกเป้าหมายไว้ที่ตัวเขาแล้ว เย็นนั้นเขาจึงได้รับการ์ดเชิญให้ไปร่วมรับประทานอาหารกับเธอ เขาจึงตอบรับไปกับพนักงานที่นำการ์ดมาให้ ว่าเขาจะไปและขอพาเพื่อนไปด้วยสองคน“ดีใจนะคะ ที่คุณรับคำเชิญ”ขวัญข้าวเอ่ยต้อนรับเขาและเพื่อน“ครับ”“สวัสดีค่ะ ฉันขวัญข้าว หรือเรียกข้าวก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ”“ครับ ผมพิชญะ เรียกน้ำเหนือ หรือเหนือก็ได้ครับ นี่เพื่อนผม ราวิน หรือหมอวิน นี่ก็พริมาหรือหมอพรีมครับ”“ยินดีที่ได้รู้จักคุณหมอทุกคนนะคะ”“ยินดีเช่นกับครับ” ราวินเอ่ยขึ้น“ยินดีเช่นกันค่ะ” พริมาตอบรับคำทักทาย“เชิญนั่งก่อนค่ะ วันนี้ขออนุญาตเลี้ยงขอบคุณหมอเหนือนะคะ ที่อุตส่าห์ช่วยดึงตัวข้าวเอาไว้ตอนเราเดินชนกัน ไม่งั้นข้าวหงายหลังล้มกับพื้นแน่ค่ะ”คำพูดเหล่านั้น สร้างความไม่พอใจให้หมอสาวคนสวยเป็นอย่างมากเพราะแค่มองด้วยหางตาก็รู้ว่าแม่นั่นจ้องจะงาบผู้ชายที่เธอหมายปองมานาน“เหนือก็เป็นสุภาพบุรุษแบบนี้เสมอแหละค่ะคุณข้าว ไม่ต้องคิดมากนะคะ”ภายใต้รอยยิ้มหวานของหมอสาวซ่อนความรู้สึกไม่พอใจเอาไว้อย่างมิดเม้น“ทานข้าวกันดีกว่าค่ะ สัมมนาเครียดกันทั้งวันคงหิวกันแย่”

ทั้งคู่ทานอาหารเลิศรสพร้อมดื่มไวน์ไปเกือบหมดขวด เธอชวนเขาคุยนั่นนี่ไม่หยุดตลอดเวลา และเขาก็ตอบคำถามเธอไม่หยุดแบบไม่มีเบื่อในตัวเจ้าหนูจำไมนี่เหมือนกัน “หมอมีพี่น้องไหมคะ ที่บ้านอยู่กันกี่คน” “นี่มาถึงเรื่องสำรวจสำมะโนครัวผมแล้วหรือครับ” “อยากรู้จักหมอให้มากกว่านี้นี่คะ” เธอเอียงคอเล็กน้อย ส่งสายตาออดอ้อนจนเขาต้องถอนหายใจอย่างแพ้ทาง ท่าถนัดเลยสินะ เอียงคอทำหน้าตาน่ารักเนี่ย “มีน้องสาวหนึ่งคนครับ อยู่กันสามคน ผม แม่ และน้อง” “พ่อหมอ เอ่อ” ใจหนึ่งอยากรู้ ใจหนึ่งก็กลัวว่าหากพ่อเขาเสียแล้วจะไปตอกย้ำรอยแผลเขาหรือไม่ “พ่อผม ทิ้งผมกับแม่ไปตั้งแต่ผมแปดขวบ เขาทิ้งพวกเราไปอยู่กับผู้หญิงจอมมารยาที่อยากได้สามีชาวบ้านจนตัวสั่น หรืออาจจะเพราะผู้หญิงคนนั้นรวยมาก จะบันดาลชีวิตที่สวยหรูให้เขาดีกว่าที่อยู่กับแม่ เขาเลยทิ้งพวกเราไป” แววตาวูบไหวของหมอตกอยู่