The CEO'S Lethal Obsession의 모든 챕터: 챕터 181 - 챕터 190

LILY'S POV“Saan ka pupunta?” tanong ni Wade habang nakahiga pa rin sa kama. Medyo paos ang boses niya, halatang kakagising lang.Napalingon ako sa kaniya habang inaayos ang bag ko. “Uuwi lang muna ako saglit,” sagot ko, pilit na kalmado. “Magbibihis lang ako, baka amoy hospital na ’ko.”Bahagyang kumunot ang noo niya. “Hindi mo kailangang magmadali. P’wede mo namang ipakuha kay Wayne ang mga gamit mo,” sabi niya, parang hindi siya kumbinsido.Ngumiti ako, pilit na natural. “Okay lang. Gusto ko ring makaligo sa bahay. Maiba naman ang hangin. Isa pa nakakahiya naman kay Wayne kapag gano’n.”Tinitigan niya ako nang ilang segundo, para bang sinusuri kung nagsasabi ba talaga ako ng totoo. Pero sa huli, bumuntong-hininga lang siya at tumango. “Sige. Pero kumain ka muna bago ka umalis, ha? At mag-ingat sa daan. Tawagan mo ako ‘pag nakarating ka na.”Ngumiti ako, pero may kung anong kumurot sa dibdib ko. “Oo, Wade. Don’t worry, babalik agad ako. Saka ikaw rin kumain ka at kapag may pagkain n

LILY'S POV Dalawang oras ang lumipas bago ako muling bumalik sa hospital matapos ang naging pag-uusap namin ni Sanders Chilton. Pagkatapos ng aming pag-uusap ay isa lang lang ang napagtanto ko – malapit ko ng makamit ang hustisya para sa pamilya ko. Malakas ang kutob kong si Sanders Chilton ang nasa likod ng lahat dahil sa pagiging gahaman nito sa pera at posisyon. Nagawa nga niyang traydurin ang kaniyang sariling pamangkin, paano pa kaya ang taong sinasabing kaibigan niya – ang ama ko?I need to gather solid evidence. Hindi p’wedeng sumugod na lang ako ng basta. Nagkamali na ako matapos kong pairalin ang emosyon ko noon at ayaw ko nang maulit iyon.Dumiretso ako sa hallway patungo sa private wing. Pamilyar na sa akin ang daan dahil halos dito na ako nakatira nitong mga nakaraang linggo. Pagdating ko sa tapat ng silid ni Wade, nagulat ako nang may bumulaga sa akin — si Wayne. Nakasandal siya sa pinto, may hawak na papel at naka-cross arms. Suot pa rin niya ang pormal na damit niya,

LILY'S POVPagkarating namin sa penthouse ay sumalubong sa amin ang malamig na simoy ng aircon. Hindi ko mapigilang mamangh. Napakalaki talaga ng penthouse niya. Napakalawak ng espasyo at maganda ang mga disenyo. Halatang pinaghandaan at pinag-isipan. Tiyak ding mga mamahalin ang mga materyales na ginamit dito.Bumaling ako sa kaniya. “Pinaghandaan mo talaga ito, ano?”“Of course, I told you already. Gusto kong tumira kasama ka sa iisang bubong. Kaya pinaghandaan ko talaga ito. I want you to live in a good place.” Sinipat ni Wade ang paligid. “I adjusted it to your liking.”“Hindi ba masyado naman itong malaki? I mean, hindi ibig sabihin nito na pumapayag na ako ha. I am just thinking logically. Napakalaki nitong penthouse para sa ating dalawa,” malumanay kong sabi.Sumenyas si Wade sa mga tauhan niya na ipasok ang mga kagamitan namin. Kaya mabilis na tumalima ang mga tauhan niya, saka pa siya bumaling sa akin.“Maliit nga ito kumpara sa mansyon,” sabi niya, sabay ngiti sa akin at haw

LILY'S POVPagkatapos naming kumain, tahimik na naming inayos ang mesa. Si Wade pa mismo ang nag prisintang maghugas ng pinggan kahit ilang ulit ko siyang sinabihan na ako na lang. “Ayaw kitang mapagod. Ikaw na ang nagluto kaya dapat ako naman ang maghuhugas ng pinggan,” sabi niya kanina. May ngiti sa labi niya pero halatang seryoso siya sa sinasabi niya.Tinaasan ko siya ng kilay. “Marunong ka bang maghugas?” “Ah, there’s a dishwasher machine here?” inosenteng sambit niya. Natawa ako. “Akala ko pa naman ikaw mismo ang maghuhugas.” Napailing ako. “Sige na. Ilagay mo na ang mga pinggan sa dishwasher.”“Maupo ka na ro’n sa salas. Ako na ang bahala rito.”Nauna akong maupo roon sa salas at sumunod din siya matapos niyang ayusin ang lahat sa dishwasher machine. Ngayon ay pareho na kaming nakaupo sa sofa. Naka-sandal ako sa gilid, at siya naman ay nakahilig. Isang braso ang nakapalibot sa akin habang marahan niyang hinihimas ang braso ko. Ang lamig ng aircon, pero mainit ang pakiramdam

Cecilia's POV“Fuck!” sigaw ko, sabay hampas ng flower vase sa pader. Tumilapon ang mga bubog sa sahig, kasabay ng luha kong matagal ko nang pinipigilang bumagsak.Hindi ako makapaniwala. Hindi ako makapaniwalang natalo ako — na siya ang pinili ni Wade. Nang araw na mailigtas ni Wade ang babaeng iyon ay kitang-kita ko kung paano niya aluin ang babae. Kung paano ito yakapin ni Wade habang ako ay naroon nakamasid lang sa kanila. Napaupo ako sa sahig, hawak-hawak ang ulo ko. “Dapat patay ka na, Lily,” bulong ko sa pagitan ng aking mga hikbi. “Dapat namatay ka na!”Pinikit ko ang aking mga mata. Pilit kong iwinawaglit sa isipan ko ang tagpong gusto kong makalimutan pero para iyong sirang plakang ayaw mawala sa isip ko. Napahagulgol akong muli. Hindi ko matanggap na naglaho ang pinangarap kong lalaki. Dapat ngayon ay ikakasal na kaming dalawa. “She ruined everything,” bulong ko, halos hindi ko na makilala ang sarili kong boses. “She took everything from me. Lahat.”Tumayo ako muli at tu