All Chapters of Valentina: The Unwanted Wife : Chapter 11 - Chapter 20

Pagkatapos kong magluto ay naligo na ako. Halos one our and a half din ako sa kusina. And it’s eight o'clock in the evening, mag-isa. Sinuklay ko ang aking buhok habang nakaharap sa nakabukas kong maleta. Busy ang mata ko sa paghahanap kung ano ang susuotin na damit. Kinuha ko ang isang short shorts na kulay puti at pinaresan ito ng isang white oversized T-shirt na kulay puti din. Isinuot ko ito at pagkatapos ay lumabas na ng kuwarto at bumalik sa kusina para ihanda ang mga niluto ko. Kakain akong mag-isa. Inayos ko ang pagkalagay mo sa mesa saka kinuha ang cellphone ko at pinicture-an ito. Naka-apat na shots ako bago ko ito pinost sa I*******m ko with the caption "Eating adobo in Thailand.” with the hashtag alone. Pagkatapos kong ma-post nag-log out na ako at hindi na tinignan ang likes and comments. Umupo na ako sa upuan saka nagsandok nga kanin ng bigla nalang bumukas ang pinto at maya-maya pa ay may narinig aking mga yabag. "Bakit parang may naglalakad na nakatakong?" ku

Pero seryoso ako, Val. Anong gagawin mo pagbalik mo bukas sa hotel na tinutuluyan niyo ni Aekim?" tanong sa akin ni Solomon.Nandito kami ngayon sa kuwarto niya. Ako ang nakahiga sa kama nito at si Solomon naman ay nakahiga sa mahabang sofa. Huminga ako ng malalim. Dahil kahit ako mismo ay hindi ko alam ang gagawin. Hindi ko alam kung paano ko harapin si Aekim bukas lalo na kung doon natulog si Leona. Unti-unting namuo ang mga luha ko sa mata habang iniisip ang paglalampungan ng dalawa sa kama ni Aekim. "Hindi ko alam." sagot ko saka suminghot. "Umiiyak ka, Val?" gulat na tanong nito sa akin saka bumangon mula sa pagkakahiga nito. "I can't hold my tears. Naiisip ko pa lang na may ginagawa silang milagro sa kama nasasaktan ako. Nadudurog ang puso ko. Masakit, Sol. Sobrang sakit." wika ko sabay hagolgol.Lumapit sa akin si Solomon at niyakap ako. “Pareho lang tayo ng narara

"Dahil diyan, p'wede mo na kunin ang card sa wallet ko. Nando'n 'yong para sa'yo. Pinagawa ko na iyon nang dumating ako dito sa Thailand. Ibibigay ko sana sa'yo pag-uwi ko ng Pilipinas kaso nandito kana e, excited masyado." nakangisi na wika nito sa akin. Ako naman na excited ay agad naman tumayo at patakbo na tinungo ang kuwarto nito. Pagkapasok agad na hinanap ko ang pantalon na suot nito kagabi. Dahil alam kong nando'n ang wallet ni Solomon.Nakita ko na ang pantalon ni Solomon, nakasabit sa gilid nang kulay dark brown na kabinet. Agad kong nilapitan at kinapa ang mga bulsa nang pantalon. At sa wakas nahanap ko din ang wallet, nasa bandang p'wetan nang panatalon. Kinuha ko at tumambad sa akin kang itim na wallet. Nakangiti na binuksan ko at tumambad sa akin ang iba't-ibang ibang klase nang card na meron ito. "Tss. Card collector ba siya? Ba't ang dami?" nakanguso kong wika habang tinitingnan isa-isa ang card. Halos lahat VIP card sa hotel, bar, fancy restaurants, Malls and etc."

Nagising ako dahil sa lamig. Pagising ko ramdam ko agad ang sakit ng ulo. “Aray.” mahina na daing ko habang nakahawak sa ulo. Nakangiwi na kinuha ko sa loob nang nag cellphone para matingnan ang oras.“Tsk. Halos isang oras din pala akong nakatulog na nakaupo “Bakit ang ingay?” ani saka pilit na sinisilip kung may tao ba, baka mamaya kasi minumulto na ako. Alam kong may tao, hindi ko alam kung saan banda ang mga nagsasalita. Hindi ko naman maintindihan ang mga sinasabi ng mga ito dahil nga sa iba ang language nila. “Pakialam ko naman sa pinag-uusapan nila.” ani ko at muling ipinikit ang mga mata. Mapanakit din ang ininom namin ni Solomon, e. Sobrang sakit sa ulo.Nakaramdam ako ng uhaw buti na lang at may dala akong tubig. Kinuha ko ito sa ref ni Solomon kanina bago ako umalis. Baon ko ito. Binuksan ko ang bottle water ngunit hindi ko ito mabuksan. Naka-ilang subok na ako at kahit anong gawin kong ikot-iko

"Kumain ka na." malamig na wika sa akin ni Aekim.Gusto ko man na hindi ito sagutin ngunit ayoko ng dagdagan pa ang galit nito sa akin."Mamaya na. Salamat." sagot ko saka nagpatuloy sa pag-scroll sa cellphone ko."Kumain ka na, alas diyes na." wika ulit nito. Inilayo ko ang cellphone ko sa mukha ko at tumingin sa direksiyon nito. "Tapos na ba kayong kumain?" "Oo.""Okay. Mamaya na ako kakain kapag umalis na kayo.""Tsk. Bahala ka"Natuwa na sana ako sa ginawa nito ngayon ngunit ang boses nito ay ang siyang gumising sa akin sa katotohanan. Ang malamig nitong boses na siyang bumabalot sa akin pusong nasasaktan. "Dito ka ba magdi-dinner mamaya?" tanong ko."Hindi. May i-me-meet akong tao para sa negosyo na itatayo ko dito." sagot nito."Ah, gano'n ba. Congrats." tanging nasabi ko dahil wala naman akong masabi kundi iyon lang.