All Chapters of รักแรก รักเธอ รักเดียว ( NC 18+): Chapter 71 - Chapter 80

เมื่อโดนเขาทะลวงด้วยนิ้วและเล่นลิ้นไปทั่วกลีบสาว เพียงไม่นานฉันก็ถึงจุดหมายอย่างสุขสม ฉันนอนหอบหายใจ ความสุขพร่างพรายดั่งว่าตัวเองได้ก้าวข้ามวิมานอย่างที่หลายคนบอก “เราเอาเลยนะ” คำถามสุดน่ารักของเขา ตัดกับภาพหนุ่มแบดบอยเวลานี้เหลือเกิน รอยเพนต์ลายเกียร์สุดกร้าวใจกับเลสคอรับกันอย่างลงตัว ฉันขานรับให้เขาพร้อมเข้ามา มือบางของฉันลูบไล้ผิวกายเขา ลากตั้งแต่ต้นคอเรื่อยลงมาถึงซิกซ์‍แพ็‍กลอนงาม มองจุดเชื่อมของเราสอง ความรู้สึกดิบเถื่อนของเขาทำฉันจะขาดใจตาย…ตายเพราะความหล่อ เมื่อเขาขยับโยกเลสคอสีเงินที่ใส่อยู่ขยับตามแรงที่เขากระแทกลงมานั่น ยิ่งทำให้ฉันเตลิดเพลิดเพราะความกร้าวใจของภาพ ผู้ชายแสนสุภาพ หากแต่เวลาอยู่บนเตียงกลับดุดันและแรงดี “เธอจ๋า เราขอแรงกว่านี้ได้ไหม” “อ๊า! แรง ๆ เลย” จะแรงแค่ไหนอีวิวก็สู้ตาย ทันทีที่ฉันบอกว่าแรงได้เต็มที่ สะโพกฉันก็ไม่ติดทันที รู้ว่าขาของตัวเองเกยอยู่บนหน้าขาของเขา เขาจับสะโพกฉันไว้แน่นและโยกขยับเข้าหา เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังทั่วห้อง แต่ยังไม่ดังเท่าเสียงครางของเราสอง หวังว่าโรงแรมระดับนี้คงกลบเสียงครางของเราทั้งส

เครื่องดื่มโกโก้ที่ภาพทำเอง รวมทั้งโกโก้นิบส์หรือคาเคานิบส์ก็กำลังเป็นที่นิยม คนปลูกโกโก้ไม่ต้องห่วงว่าจะไม่มีที่ขายเพราะตอนนี้เราสามารถแปรรูปกันได้เอง ทำตลาดเอง ขายเอง เก๋จะตายว่าไหม “อุ‍ลเป็นพระเอกภาพ” “พระเอกอะไรพุงเยอะขนาดนี้” ว่าน้องว่าพุงเยอะแต่กลับยกแขนให้น้องห้อยเล่นต่องแต่ง ความรักของภาพกับอุ‍ลนี่มันความรักแบบกาสะลองซ้อง‍ปีปหรือไงกันนะ “พุงเยอะแต่หล่อไง” อุ‍ลอวยตัวเองทั้งยังหันไปสวัสดีสองหนุ่มพู่กันกับเต้ “ทีกับคนอื่นมีไหว้สวัสดีด้วย ทีกับพี่ไม่เคยไหว้ มานี่เลยโดนจกพุงแน่” ภาพว่าทั้งยังกอดคนพุงเยอะไว้แน่น “อย่า!!! ภาพ…เดี๋ยวอุ‍ลขี้แตก อายสาว” คนอายสาวรีบห้ามไม่ให้พี่ชายตัวเองจกพุง ภาพนั้นทำให้ฉันกับเพื่อน ๆ หัวเราะและจิน‍นี่ก็ยกกล้องถ่ายภาพไว้ตั้งแต่แรก “ไม่แกล้งแล้ว ขี้เกียจล้างตูดให้” “ภาพเล่นน้ำคลองได้ไหม” คนที่อยากเป็นพระเอกในตอนแรกมองน้ำคลองหน้าโฮม‍ส‍เตย์แล้วอยากเล่นขึ้นมาทันที “ได้สิ น้ำไม่ลึกมาก อุ‍ลว่ายน้ำเป็นนี่ ใช่ไหม” “ใช่ครับ อุ‍ลเก่ง” คนเก่งอวยตัวเอง คลองเล็ก ๆ หน้าโฮมสเตย์น้ำไหลแรงระดับหนึ่ง

“หาเงินว่ายากแล้วแต่เก็บเงินยิ่งยากมากกว่า วิวกลับมาอยู่บ้านแปดเดือน เงินที่ตัวเองหาได้จริง ๆ ยังไม่ถึงแสน เพิ่งได้ให้เงินพ่อกับแม่แค่ห้าพันบาท แล้วแบบนี้จะให้วิวจัดงานแต่งหมดเป็นล้าน ๆ เหรอคะ วิวรู้ว่าทุกคนมีเงิน ทุกคนรวยแต่นี่มันงานแต่งงานวิวนะคะ วิวก็อยากมีส่วนออกค่าใช้จ่ายบ้าง แต่วิวไม่มีเงินนี่นา” น้ำตาของฉันหยดลงหลังมือตัวเอง “แต่ถ้าทุกคนอยากจัดวิวก็ตามใจ แต่วิวแค่บอกว่าวิวคงไม่มีความสุข วิวเสียดายเงินและวิวก็รู้สึกผิดกับตัวเอง” “ไม่จัดก็ไม่จัด ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ จัดงานแต่งก็ต้องตามใจเจ้าสาว เอาตามนั้นแหละ” เป็นยายของฉันที่พูดขึ้น เมื่อยายพูดแล้วทุกคนก็เหมือนปลดล็อก เห็นด้วยกับสิ่งที่ฉันคิด “เอาก็เอา ถือว่าเป็นการรณรงค์แต่งงานง่าย ๆ ไม่ฟุ่มเฟือยไม่เป็นหนี้” เป็นพ่อผู้ใหญ่ภพที่ตอนนี้ยอมตามใจลูกสาวและแม่ยาย “มีอีกเรื่องค่ะ” ฉันรีบพูดขึ้น “เรื่องอะไรอีกเจ้าวิว” เป็นแม่ที่คงเหลืออดกับฉัน “เรื่องสินสอด แม่อย่าเรียกเยอะนะคะ” ฉันมองหน้าแม่อย่างขอร้อง ไม่อยากให้ภาพต้องหมดตัวเพราะมาขอสาว “พ่อกับแม่ไม่ได้เรียกเลย เราไม่ได้

ฉันโดนหลอกอีกแล้ว ภาพบอกจะพาไปเที่ยวเมืองจีนแต่นี่คืออะไร “ไม่เหมือนจีนตรงไหนเอาปากกามาวง” พอภาพถามแบบนี้ฉันก็ไม่รู้จะโต้แย้งยังไง “แต่ของที่นี่แพงมากนะ” พู่กันพูดขึ้นหลังจากจ่ายค่าห้องพักเป็นเงินหยวน นี่ถ้าไม่ใช่เพราะเราสี่คนมาฮันนีมูนสองหนุ่มคงไม่ยอมจ่ายเงินค่าโรงแรมหลายพัน “ไม่ต้องกินอะไรเยอะ ดูก็พอ” จิน‍นี่กระซิบบอกฉัน “เออ กินเยอะเดี๋ยวอ้วนเนอะ” ฉันเห็นด้วย ‘เมืองคิงส์โรมัน’ มันคือเมืองจีนที่อยู่ที่ลาวทุกอย่างที่นี่เหมือนเมืองจีน คนจีนเยอะกว่าคนลาวสกุลเงินที่ใช้ยังเป็นเงินหยวน ไม่แปลกที่ภาพจะบอกว่าพามาเที่ยวจีน “แกเคยมาไหมจิน‍นี่” “ไม่‍เคยไม่รู้ว่ามีอะไรบ้าง ลองไปเดินเที่ยวกันก่อนไหม จะได้ถ่ายคลิปไปลงช่องด้วย” จิน‍นี่ว่า ฉันก็พยัก‍หน้าเห็นด้วย “เป็นเมืองที่จีนที่สร้างในลาวแหละ เน้นคาสิโน” เป็นภาพที่พูดในตอนที่เราเริ่มเดินตามสถานที่ต่าง ๆ ถามว่าสวยไหม มันก็สวยแบบเมืองที่เขาสร้างขึ้น ไม่ว่าจะเป็นสวนดอกงิ้วหรือสวนดอกไม้ก็ใหญ่โตเต็มไปด้วยดอกไม้เมือง‍หนาวพื้นที่หลายไร่ แต่ให้เปรียบเทียบกับดอยตุงสวนดอกไม้ขอ

เสียงโทรศัพท์ทำฉันละสายตาจากกล้ามแน่น ๆ มาดูเบอร์โทรศัพท์ถอนหายใจแล้วก็กดรับ “ว่าไงเฮียผา” ‘ผู้หญิงโสดที่ยังไม่มีแฟนนี่เขาคิดยังไง’ ฉันขมวดคิ้วกับคำถามของเฮียผา “เขาแค่ไม่‍อยากมีมั้ง” ‘หรือว่าหาไม่ได้วะ’ ฉันกลอกตาอีกรอบแต่มือยังไล้บนหน้าท้องแกร่ง ปมของผ้าขาวม้าทำฉันอยากปลด อะไรที่ใหญ่โตกำลังขดอยู่ใต้ผ้าขาวม้านั่น “ใหญ่” ‘อะไรใหญ่ ไอ้วิว’ “เออ เฮียผาคิดไปใหญ่แล้ว ผู้หญิงโสดเขาก็แค่ยังไม่เจอใครถูกใจ เฮียชอบก็จีบสิ” ‘อยากได้แต่ไม่‍อยากจีบ’ ภาพจับมือฉันออกจากปมผ้าขาวม้าที่อยากปลด “อ้าว!” ‘จะอ้าวอะไร แค่อยากได้ไง อยากได้เฉย ๆ แต่ไม่‍อยากคบ’ พอได้ยินคำพูดเฮียผาแล้วฉันก็ได้แต่ถอนหายใจ เป็นอย่างนี้กันทั้งฝูงเลยหรือไงนะ “อยากได้ก็ไปขอเขาโน่น” ‘เขาจะให้ไหม’ “ถามเขาสิ มาถามวิวทำไม เฮียผาเนี่ยก็เหี้ยไม่ต่างจากเฮียบอมเลยนะ พวกมึงเนี่ยเหมาะกับเป็นเพื่อนกันจริง ๆ” ฉันเหลืออดแล้วเหมือนกัน ไอ้พวกผู้ชายเหี้ย ๆ ไม่ดีเหมือนภาพเลยสักนิด ‘เท่าที่กูจำได้ มึงก็เคยได้ผัวมึงแล้วไม่เอาเขาจริง’