“ได้ ๆ ตกลงช่องแกชื่ออะไรวิว” “ภาพวิวเล่าเรื่อง” “เออ ง่ายดีใช้ชื่อตัวเอง คิดบ้างก็ได้นะเพื่อน” “เจ้าของช่อง ‘จินนี่และพู่กัน’ แบบมึงไม่น่าจะว่าใครได้นะ” ตัวเองก็ใช้ชื่อตัวเองกับผัว ยังจะมาว่าคนอื่นอีก “เออว่ะ กูลืม” นั่นไง “ชื่อกูเพราะตั้งเป็นอะไรก็เพราะหมดแหละ ฟังดูแลดูดีมีสกุลขึ้นมาทันที” ซ่า…มือฉันที่ทำเป็นรูปดอกไม้ประคองสองข้างแก้ม ต้องยกค้างเมื่อโดนน้ำที่สาดจากรถกระบะคันที่ขับสวนมา “ฮ่า ฮ่า” เสียงหัวเราะชอบใจของจินนี่บ่งบอกว่ามันไม่โดนน้ำ มีแค่ฉันที่โดนเต็ม ๆ “อีจินนี่ ทำไมไม่บอกกันบ้าง” “อ้าว! กูอยากเห็นคนสวยเปียก” เปียกค่ะ ตอนนี้เปียกไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ทันทีที่เรามาถึงริมตลิ่งแม่น้ำคำ มีลานกว้าง ๆ สำหรับจอดรถมอเตอร์ไซค์และรถกระบะสองสามคัน มีชายหญิงสามสี่คนยืนย่างหมูอยู่เตาถ่านที่ยกสูงขึ้นประมาณเอว ดูแล้วน่าจะเป็นถังสองร้อยลิตรตัดครึ่ง เรื่องกินเรื่องใหญ่จริง ๆ ริมฝั่งแม่น้ำมีแคร่ไม้ไผ่ขนาดใหญ่ที่ยื่นออกไปกลางน้ำ แค่ห้อยขาก็สามารถจุ่มเท้าลงน้ำได้แล้ว “วิวมาเมื่อไหร่” เสียงเพื่อน ๆ
Last Updated : 2025-09-24 Read more