ดวงตาของฝู่เฉินซีมืดหม่นลง ริมฝีปากกระตุกขึ้นโดยไม่รู้ตัวผู้หญิงตรงหน้านี้เปลี่ยนไปมากเหลือเกิน ทุกวันนี้เธอกล้าพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงแบบนี้ได้ด้วยเหรอเห็นผู้ชายตรงหน้าไม่พูดอะไร ซูย่างก็หมดความสนใจที่จะต่อความยาวกับเขา เตรียมจะยกเท้าเดินจากไปแต่ไม่ทันจะก้าวขาออกไป ก็ถูกมือใหญ่คว้าข้อมือไว้แน่นฝู่เฉินซีไม่มีความอดทนถึงขนาดนั้น เขากระชากแรงจนซูย่างถูกดึงกลับมายังที่เดิม ผิวขาวเนียนของเธอมีรอยนิ้วมือปรากฏขึ้นทันที“ซี๊ด——”ซูย่างกุมข้อมือตัวเองที่เจ็บแปลบเงยหน้าขึ้นจ้องผู้ชายตรงหน้าด้วยสายตาโกรธจัด“ฝู่เฉินซี คุณต้องการอะไรกันแน่? คุณ…”“ฉันว่าพวกเราจำเป็นต้องคุยกันหน่อย”ยังพูดไม่ทันจบ ฝู่เฉินซีก็พูดแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา แต่สายตากลับเผลอมองไปที่ข้อมือแดงช้ำของซูย่าง แล้วจู่ ๆ ก็รู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมาในใจซูย่างหัวเราะอย่างเยือกเย็นออกมา “ขอโทษนะ ฉันไม่สนใจ แล้วก็ไม่อยากคุยด้วย”คำพูดของซูย่างทำให้ฝู่เฉินซีพูดไม่ออก และในขณะเดียวกันก็จุดไฟความโกระในใจเขาขึ้นมาเต็มเปี่ยม“ซูย่าง ฉันพยายามอย่างที่สุดแล้วที่จะรักษาหน้าระหว่างเราสองคนไว้ ฉันให้เงินกับบ้านเธอเพราะรู้สึกผิดกับ
อ่านเพิ่มเติม