บททั้งหมดของ หย่าครั้งนั้น ฉันเกิดใหม่ในเส้นทางของตัวเอง: บทที่ 41 - บทที่ 50

100

บทที่ 41

ดวงตาของฝู่เฉินซีมืดหม่นลง ริมฝีปากกระตุกขึ้นโดยไม่รู้ตัวผู้หญิงตรงหน้านี้เปลี่ยนไปมากเหลือเกิน ทุกวันนี้เธอกล้าพูดกับเขาด้วยน้ำเสียงแบบนี้ได้ด้วยเหรอเห็นผู้ชายตรงหน้าไม่พูดอะไร ซูย่างก็หมดความสนใจที่จะต่อความยาวกับเขา เตรียมจะยกเท้าเดินจากไปแต่ไม่ทันจะก้าวขาออกไป ก็ถูกมือใหญ่คว้าข้อมือไว้แน่นฝู่เฉินซีไม่มีความอดทนถึงขนาดนั้น เขากระชากแรงจนซูย่างถูกดึงกลับมายังที่เดิม ผิวขาวเนียนของเธอมีรอยนิ้วมือปรากฏขึ้นทันที“ซี๊ด——”ซูย่างกุมข้อมือตัวเองที่เจ็บแปลบเงยหน้าขึ้นจ้องผู้ชายตรงหน้าด้วยสายตาโกรธจัด“ฝู่เฉินซี คุณต้องการอะไรกันแน่? คุณ…”“ฉันว่าพวกเราจำเป็นต้องคุยกันหน่อย”ยังพูดไม่ทันจบ ฝู่เฉินซีก็พูดแทรกขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา แต่สายตากลับเผลอมองไปที่ข้อมือแดงช้ำของซูย่าง แล้วจู่ ๆ ก็รู้สึกแปลก ๆ ขึ้นมาในใจซูย่างหัวเราะอย่างเยือกเย็นออกมา “ขอโทษนะ ฉันไม่สนใจ แล้วก็ไม่อยากคุยด้วย”คำพูดของซูย่างทำให้ฝู่เฉินซีพูดไม่ออก และในขณะเดียวกันก็จุดไฟความโกระในใจเขาขึ้นมาเต็มเปี่ยม“ซูย่าง ฉันพยายามอย่างที่สุดแล้วที่จะรักษาหน้าระหว่างเราสองคนไว้ ฉันให้เงินกับบ้านเธอเพราะรู้สึกผิดกับ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 42

จากมหาวิทยาลัยเอถึงบ้านไม่ได้ไกลนัก แต่เป็นครั้งแรกที่ซูย่างรู้สึกว่า เส้นทางกลับบ้านช่างเหนื่อยล้าเหลือเกินพอกลับถึงบ้าน เธอก็ไม่มีอารมณ์จะทำอาหารเย็นแล้ว จึงหยิบเบียร์กระป๋องจากตู้เย็นออกมา แล้วทรุดตัวลงนั่งขดอยู่บนโซฟารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมานิดหน่อยอธิบายไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมเธอรู้ดีอย่างชัดเจนว่าตัวเองไม่ได้รักฝู้เฉินซีแล้ว ตอนนี้พูดได้เต็มปากเลยว่ารู้สึกขยะแขยงเสียด้วยซ้ำแต่ตั้งแต่หย่ากันมา ฝู่เฉินซีก็มักจะมาปรากฏตัวต่อหน้าเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ทำตัวอวดศักดิ์อวดสิทธิ์อยู่ร่ำไป จนเธออดไม่ได้ที่จะรู้สึกรำคาญ แม้กระทั่งคลื่นไส้คลื่นไส้ตัวเองที่ครั้งหนึ่งเคยตาบอดไปหลงชอบผู้ชายแบบนั้นได้ยังไงแอลกอฮอล์ไหลลงคอไปจนถึงกระเพาะ ความแสบร้อนค่อย ๆ กลบความหงุดหงิดในใจของซูย่างทีละน้อยทันใดนั้น เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นปลายนิ้วขยับเล็กน้อย ซูย่างกดรับสายทันที“ที่รัก รีบออกมา เมืองหนานเฉิงเพิ่งมีบาร์เปิดใหม่ ได้ยินมาว่าดีสุด ๆ เลย!”ซูย่างคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นว่า “ส่งโลเคชันมาให้ฉันหน่อย”……พอลงจากแท็กซี่ ซูย่างก็ยืนอยู่ท่ามกลางสายลมเย็น เงยหน้ามองป้ายไฟนีออนของบาร์ ตัวอักษ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 43

หรงอวี้เงยตามอง ท่ามกลางฝูงผู้คนที่แน่นขนัด เขาก็ยังมองเห็นโซฟาที่ซูย่างนั่งอยู่ในระยะไม่ไกลนั้นได้ทันทีชายกลุ่มหนึ่งกำลังล้อมเข้ามาด้วยท่าทีไม่เป็นมิตรแววตาของชายผู้สง่างามฉายแววเยียบเย็นวาบขึ้นมา!……ทางฝั่งซูย่าง ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นนั้นไม่ใช่เรื่องเล็ก ลูกค้าหลายคนในบูธรอบ ๆ ต่างก็หันมามอง แต่ไม่มีใครกล้าเข้าไปช่วย เพราะคนพวกนั้นเป็นอันธพาลที่เที่ยวก่อเรื่องอยู่แถวนี้มานานแล้ว ไม่มีใครอยากหาเรื่องใส่ตัวหัวหน้าอันธพาลมองซูย่างกับหลินลู่ซีด้วยสายตาลามก พลางทำท่าทางอวดเบ่ง “สองสาวนี่ ฟังไว้นะ อย่าทำเป็นไม่รู้จักน้ำใจคนดี ไม่งั้นจะได้ชิมเหล่าของจริงจากฉัน! ไปถามดูได้เลยว่าฉันคือดาบแผลเป็นเป็นมีชื่อแค่ไหนในแถบนี้ อยู่กับฉัน มีแต่จะได้เสวยสุขเข้าใจไหม!”ชายที่ชื่อดาบแผลเป็นพูดไปพลาง ยื่นมือออกไปหมายจะเอื้อมไปลูบแก้มของซูย่างแววตาของซูย่างฉายแสงวาบขึ้นทันที มือขาวเรียวคว้าข้อมือดำใหญ่ของดาบแผลเป็นไว้แน่นในพริบตา!ดาบแผลเป็นซึ่งเป็นผู้ชายตัวใหญ่สูงเกือบเมตรแปด กลับเจ็บจนขยับตัวไม่ได้ สีหน้าถึงกับเปลี่ยนทันที!“แกมันอี... อ๊าก! เจ็บ ๆ ๆ!”ดาบแผลเป็นยังพูดคำหยาบไม่ทันจบดี ก็ร
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 44

คุณตำรวจควบคุมสถานการณ์ได้อย่างรวดเร็ว ไม่นานบาร์ก็กลับคืนสู่ความสงบเรียบร้อยเรื่องนี้มีพยานอยู่ไม่น้อย แถมยังมีคนถ่ายวิดีโอไว้ด้วย ซูย่างกับหลินลู่ซีจึงแค่ถูกพาไปให้ปากคำ ทำบันทึกคำให้การ แล้วก็เจรจาชดใช้ค่าเสียหายให้เจ้าของบาร์เล็กน้อย ก่อนจะถูกปล่อยตัวออกมาพอทั้งสองออกมาจากสถานีตำรวจก็เห็นรถของจ้าวเสี่ยวฉีจอดอยู่หน้าประตูสถานีอย่างเรียบร้อย พอเห็นพวกเธอสองคนออกมา จ้าวเสี่ยวฉีก็ลดกระจกรถลงแล้วโบกมือเรียก “สองสาวสุดสวย ขึ้นรถเร็ว~”ซูย่างมองผ่านกระจกรถที่ถูกลดลง เห็นเค้าโครงใบหน้าหล่อเหลาอย่างเลือนรางของชายที่นั่งอยู่เบาะหลัง เธอลังเลอยู่เพียงครู่เดียว ถัดมาอีกวินาที หลินลู่ซีก็จับมือเธอวิ่งขึ้นรถไปแล้ว“ดีจังเลย กำลังกลุ้มอยู่เลยว่าจะทำยังไงดีถ้าหารถกลับไม่ได้ตอนดึกแบบนี้!”หลินลู่ซีพรวดขึ้นไปนั่งที่เบาะข้างคนขับ ปล่อยให้ซูย่างไปนั่งที่เบาะหลังซูย่างเปิดประตูเบาะหลังออก ทันใดนั้นขาของชายหนุ่มที่เรียวยาวก็ปรากฏต่อสายตา ขากางเกงสูทราคาแพงรีดเรียบไร้รอยยับแม้แต่นิดเดียว หัวใจของเธอพลันเต้นสะท้านขึ้นมาอย่างไร้เหตุผลพอขึ้นรถได้ คราวนี้ต่างจากครั้งก่อน เพลงที่เปิดในรถของจ้าวเสี่
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 45

เธอเอียงศีรษะไปข้างหนึ่ง พยายามจะหลบออกห่าง“อย่าขยับ” เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มดังขึ้นซูย่างชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะเอ่ยออกมาอย่างเก้อเขินว่า “คุณหรง… ฉันทำเองก็ได้…”“อีกแป๊บเดียวก็เสร็จแล้ว” หรงอวี้ดูท่าทางไม่ได้คิดจะปล่อยเธอ เขาก้มหน้าลง ตั้งใจมัดผมให้เธอต่ออย่างจริงจังผมของหญิงสาวหนามาก จับรวมอยู่ในมือแล้วรู้สึกหนักเล็กน้อย ดำขลับ เรียบลื่น สัมผัสดีเยี่ยม ลมทะเลพัดพากลิ่นหอมอ่อน ๆ จากเส้นผม ลอยแทรกเข้ามาในจมูกของเขาทีละนิดผมของหญิงสาวหนามาก จับรวมอยู่ในมือแล้วรู้สึกหนักเล็กน้อย ดำขลับ เรียบลื่น สัมผัสดีเยี่ยม ลมทะเลพัดพากลิ่นหอมอ่อน ๆ จากเส้นผม ลอยแทรกเข้ามาในจมูกของเขาทีละนิดแววตาของชายหนุ่มเข้มขึ้นเล็กน้อย ลูกกระเดือกขยับขึ้นลง มัดยางเส้นสุดท้ายเสร็จแล้วก็รีบเบือนสายตาไปทางอื่นทันที“เสร็จแล้ว”“ขอบคุณค่ะ” ซูย่างก็เอ่ยขอบคุณหรงอวี้ด้วยท่าทีเก้อเขินเล็กน้อยเช่นกันหรงอวี้เห็นสีหน้าของเธอดูเกร็ง ๆ ก็อดหยอกขึ้นมาไม่ได้ “เป็นอะไรไป? หรือว่าคุณซูเริ่มหวั่นไหวกับผมแล้ว?”ซูย่างชะงักไปทันทีเมื่อครู่นี้ ความรู้สึกสะท้านในใจของเธอไม่ใช่เรื่องล้อเล่นเลยจริง ๆเพียงแต่ผู้ชายอย
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 46

ยังไม่ต้องพูดถึงเลยว่าภาพนี้ถูกถ่ายหลังจากที่เธอกับฝู่เฉินซีหย่ากันไปแล้ว ถึงแม้เธอกับเขาจะยังไม่หย่ากันก็ตาม ภาพนี้ก็เป็นแค่รูปที่เธอขึ้นรถของผู้ชายคนอื่นเท่านั้นเอง ไม่มีหลักฐานอะไรที่เป็นชิ้นเป็นอันเลยสักนิด!ใต้โพสต์นั้น คราวนี้ไม่เหมือนครั้งก่อนที่นักศึกษาพากันด่าตามกระแสโดยไม่คิด ถึงจะยังมีเสียงด่าทอไม่น้อย แต่ก็มีนักศึกษาจำนวนมากที่ออกมาปกป้องซูย่างเช่นกันนิ้วของซูย่างขยับเล็กน้อย เลื่อนหน้าจอลงไปดูในส่วนของช่องคอมเมนต์“หรือว่าอาจารย์ซูย่างไปทำให้ใครไม่พอใจเข้าเหรอ? ทำไมถึงมีคนคอยปั่นให้เธอดูแย่อยู่ในเว็บบอร์ดตลอดเลยนะ? แค่รูปเดียวที่ไม่มีหลักฐานอะไร ก็พิสูจน์ไม่ได้สักหน่อย”“ฉันว่าไม่แน่ว่าจะเป็นการปั่นให้เธอดูแย่นะ? ถ้าไม่มีช่องโหว่ แมลงวันมันก็คงไม่ตอมหรอก ทำไมคนอื่นไม่โดนปั่น มีแต่เธอที่โดนล่ะ?”“ไม่พูดถึงเรื่องอื่นนะ แต่อาจารย์ซูย่างยังสาวอยู่แท้ ๆ กลับเคยแต่งงานและหย่ามาแล้วเนี่ยนะ!”……ขณะเดียวกัน ที่ห้องทำงานของอธิการบดีมหาวิทยาลัยเอ“ฉันจะบอกให้นะ อธิการหลิน เรื่องทั้งหมดฉันก็เล่าให้คุณฟังหมดแล้ว ตระกูลฝู่ของพวกเราเคยได้ผู้หญิงอย่างซูย่างมาเป็นลูกสะใภ้ ถือว่าเ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 47

ซูย่างปรับอารมณ์ตัวเองให้สงบลงเล็กน้อย แล้วจึงเตรียมตัวออกไปทันทีแต่พอเดินมาถึงหน้าประตู ก็เจอหรงอินที่กำลังวิ่งเข้ามาด้วยท่าทีโกรธจัดพอดี“พี่ย่างย่าง!” หรงอินเห็นเธอก็ยังมีแววไม่พอใจอยู่บนใบหน้า “พี่เห็นเว็บบอร์ดแล้วใช่ไหม? เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ว่าต้องเป็นฝู่หยาฮุ่ยคนนั้นแน่ ๆ ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้!”นอกจากเธอแล้ว ก็นึกไม่ออกเลยว่าจะมีใครอีกที่จงใจเล่นงานซูย่างขนาดนี้ซูย่างยิ้มบาง ๆเด็กสาวหรงอินคนนี้ ช่างเป็นคนที่ทำให้เธอเอ็นดูเสียจริงเธอยื่นมือไปลูบหลังหรงอินเบา ๆ ปลอบให้ใจเย็นลง “ไม่ต้องกังวลนะ ถ้ามีศัตรูก็สู้กลับตามสถานการณ์เถอะ เธอรีบไปเรียนเถอะ เดี๋ยวพี่จัดการเอง”เห็นได้ชัดว่าหรงอินยังดูไม่สบายใจ แต่พอเห็นท่าทีมั่นใจของซูย่าง แล้วนึกขึ้นได้ว่าตัวเองมีคาบเรียนสำคัญต่อจากนี้ จึงทำได้เพียงกำชับด้วยความเป็นห่วงว่า “งั้นพี่ย่างย่าง ฉันขอไปเรียนก่อนนะ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้น ต้องบอกฉันทันทีเลยนะ!”ซูย่างยกโทรศัพท์ขึ้นเขย่าเบา ๆ ให้เธอดู เป็นสัญญาณให้สบายใจและรีบไปได้แล้วหรงอินเดินไปพลาง หันกลับมามองสามก้าวต่อหนึ่งครั้งด้วยความเป็นห่วงซูย่างได้แต่จนใจ ถอนหายใจออกมาเบา ๆถ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 48

“เธอกล้าพูดกับฉันแบบนี้เหรอ?” แม่ฝู่ยกมือขึ้นชี้ไปที่ปลายจมูกของซูย่าง “หรือว่าเธอคิดจะลุกขึ้นมาขัดขืน?”ซูย่างเหลือบมองเธอด้วยสายตาเยือกเย็น แล้วไม่พูดอะไรตอบกลับอีกเธอปรายตามองผู้ที่อยู่ในห้องทุกคนด้วยท่าทีเยือกเย็น“ท่าผู้บริหารทุกท่าน ดิฉันขออภัยที่เรื่องส่วนตัวของดิฉันต้องรบกวนเวลาอันมีค่าของทุกคน ดิฉันเห็นโพสต์ในเว็บบอร์ดแล้วค่ะ แต่จะตัดสินโทษดิฉันเพียงเพราะรูปภาพรูปเดียวที่ถูกเบลอจนแทบมองอะไรไม่เห็น ท่านทั้งหลายไม่คิดว่ามันน่าขำไปหน่อยเหรอคะ?”ซูย่างพูดด้วยน้ำเสียงมั่นคง ไม่อ่อนน้อมจนเกินไปและไม่แข็งกร้าวเกินไปอธิการบดีและผู้บริหารอีกหลายคนสบตากันเล็กน้อย ต่างก็รู้สึกลำบากใจอยู่ไม่น้อยพวกเขาเองก็รู้ดีว่าภาพถ่ายใบนั้นไม่มีน้ำหนักพอจะใช้เป็นหลักฐานได้ แต่ก็ไม่อาจทนต้านอำนาจและอิทธิพลของแม่ฝู่ได้เช่นกันแม่ฝู่หัวเราะเยาะเย้ย มองจ้องซูย่างแล้วพูดว่า “ถ้าฉันไม่มีหลักฐานมากพอ เธอคิดว่าฉันจะมาที่นี่หรือยังไง?”พูดจบ ก็หยิบแฟลชไดรฟ์ออกมาจากกระเป๋า แล้วส่งสัญญาณให้ผู้ช่วยอธิการเอาไปเสียบเข้ากับเครื่องโปรเจกเตอร์ จากนั้นก็จ้องซูย่างด้วยสายตาแข็งกร้าว “ฉันอยากเห็นเหมือนกัน ว่าเด
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 49

เมื่อเห็นชัดว่าคนที่มาเป็นใคร แม่ฝู่ก็รู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาในใจ ชายหนุ่มผู้มีอำนาจและบารมีตรงหน้านั้นคือคุณชายสามตระกูลหรงของเมืองหนานเฉิง ซึ่งไม่ใช่คนที่ตระกูลฝู่จะกล้าไปมีเรื่องด้วยได้ง่าย ๆ เลยเธอเหลือบตามองคลิปจากกล้องวงจรปิดที่ยังฉายอยู่บนจออย่างแอบ ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าผู้ชายในวิดีโอนั้นยังคงมองไม่ออกว่าเป็นใครบางทีเรื่องมันอาจจะเป็นอย่างที่ลูกสาวของเธอพูดก็ได้ คุณชายสามหรงแค่เล่น ๆ กับผู้หญิงอย่างซูย่างเท่านั้นเอง คนที่มีฐานะสูงส่งขนาดนั้นจะไปชอบผู้หญิงที่แต่งงานมาแล้วอย่างซูย่างได้ยังไงกันคิดมาถึงตรงนี้ แม่ฝุ่ ก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาทันที ลูกสาวของเธออย่างหยาฮุ่ยไม่เพียงแต่เป็นกุลสตรีในตระกูลใหญ่เท่านั้น แต่ยังมีการศึกษาสูงกว่าผู้หญิงอย่างซูย่างมากนัก ขอเพียงมีโอกาส ลูกสาวของเธอก็จะต้องปีนขึ้นไปเกาะต้นไม้ใหญ่อย่างคุณชายสามหรงได้แน่นอนสิ่งที่เธอต้องทำตอนนี้ ก็คือทำให้ผู้หญิงอย่างซูย่างกลายเป็นคนไร้ค่าให้ได้ ไม่เพียงแต่ต้องทำให้คำกล่าวหาว่าเธอนอกใจสามีระหว่างแต่งงานกลายเป็นเรื่องจริงเท่านั้น แต่ยังต้องทำให้คุณชายสามหรงห่างเหินจากเธอด้วย ต่อหน้าผู้คนมากมายขนาดนั้น ผู้ชายย่อมรักศั
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 50

“ก็จริงอย่างที่ว่า ถ้าคุณชายสามไม่มาทันเวลา ฉันก็คงกลายเป็นผู้หญิงที่ถูกกล่าวหาว่านอกใจสามีระหว่างแต่งงานไปแล้วสินะ สมัยนี้การปล่อยข่าวเท็จช่างง่ายดายเหลือเกิน แค่ใช้ปากพูดก็ทำลายคนได้แล้ว”ซูย่างเหลือบตามองแม่ฝู่ด้วยสายตาเรียบเฉย แม่ลูกคู่นี้ดูท่าจะว่างจัด ทั้งวันไม่ทำอะไรนอกจากผลัดกันวางแผนใส่ร้ายเธอ ถึงขั้นยอมทำทุกอย่างเพื่อทำลายชื่อเสียงของเธอให้มัวหมองก็ทำให้เธอเปิดหูเปิดตาขึ้นมากทีเดียวถัดจากนั้น เสียงทุ้มต่ำแฝงเสน่ห์ของเขาก็ดังขึ้นข้างหู “ถ้าผมจำไม่ผิด คนที่กลับมาคือคนรักเก่าของคุณชายฝู่ จากนั้นคุณชายฝู่ก็เป็นฝ่ายขอหย่ากับย่างย่างเอง ย่างย่างของพวกเราเป็นคนจิตใจดี มีน้ำใจยอมให้เขาได้กลับไปอยู่กับคนรักเก่าอย่างเต็มใจ”ซูย่างหันไปมองเขาด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย ก่อนจะกลับมาสงบนิ่งตามเดิม ด้วยฐานะของหรงอวี้ การจะสืบเรื่องราวอะไรสักอย่างย่อมไม่ใช่เรื่องยาก ตอนที่เขามาขอให้เธอช่วยรักษาหรงอินนั้น เกรงว่าคงได้สืบประวัติของเธอจนรู้หมดแล้วที่เขารู้เรื่องพวกนี้ ก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกอะไร“คุณนายฝู่ ตอนที่ฉันกับคุณฝู่ยังไม่หย่ากัน เขาก็ไปสวีทหวานกับคุณกู้ของเขาแล้ว แบบนี้คุณว่าตกลง
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
34567
...
10
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status