All Chapters of หย่าครั้งนั้น ฉันเกิดใหม่ในเส้นทางของตัวเอง: Chapter 61 - Chapter 70

100 Chapters

บทที่ 61

ฝู่หยาฮุ่ยยิ้มมุมปากพลางเดินเข้ามา “โอ้ย ชุดของคุณหนูหรงเลอะซะขนาดนี้เลย! ฉันพกชุดราตรีสำรองมาด้วยพอดี เห็นว่าหุ่นของคุณหนูหรงกับฉันก็ใกล้เคียงกัน เอาอย่างนี้สิ ลองเปลี่ยนไปใส่ชุดของฉันก่อนเถอะ?”ถ้าสามารถทำให้หรงอินยอมเปลี่ยนใส่ชุดของเธอได้ ก็อาจใช้โอกาสนี้สร้างความสัมพันธ์งกับคุณหนูหรงได้บ้างแต่หรงอินส่ายหน้า “ไม่เป็นไร ที่นี่ฉันยังมีชุดกระโปรงอีกหลายชุด”เธอรีบยกชายกระโปรงขึ้นแล้วคว้ามือซูย่าง “พี่ซูย่าง ไปกับฉันเถอะ”เธอไม่มีทางทิ้งให้พี่ซูย่างถูกคนอื่นรังแกได้ ยิ่งไปกว่านั้นเธอยังให้สัญญากับพี่ชายไว้แล้วด้วยในตอนนั้นเอง บริกรคนหนึ่งเดินเข้ามา “คุณซู คุณชายสามขอให้คุณไปพบครับ”พอหรงอินได้ยินก็รีบปล่อยมือซูย่างทันที “พี่ซูย่าง พี่ไปหาพี่ชายฉันก่อนเถอะนะ เดี๋ยวฉันเปลี่ยนชุดเสร็จจะรีบตามไป อย่าให้ใครมาแกล้งพี่ได้ล่ะ”เธอจ้องฝู่หยาฮุ่ยด้วยสายตาแข็งกร้าวหนึ่งครั้ง ก่อนจะยกชายกระโปรงขึ้นแล้วเดินขึ้นไปบนชั้นสองซูย่างยิ้มเล็กน้อย แล้วพูดกับบริกรว่า “ช่วยพาฉันไปหน่อย” จากนั้นก็ไม่สนใจกู้อวี่หนิงกับฝู่หยาฮุ่ยอีกเลยพอเธอเดินจากไป ฝู่หยาฮุ่ยก็โกรธจนขบฟันแน่น “ไม่รู้จริง ๆ เธอมีดีต
Read more

บทที่ 62

ได้ยินถ้อยคำชวนคลื่นไส้นั้น ซูย่างโกรธจนหน้าซีด ดวงตาแดงฉานจ้องมองชายคนนั้น “ฉันเตือนคุณนะ! ถ้าคุณกล้าจับขนเส้นเดียวบนตัวฉัน ฉันจะไม่มีวันปล่อยคุณ!”“อยู่นิ่ง ๆ หน่อย! ตอนนี้ทั้งสวนหลังก็มีแค่เราสองคน ประตูก็ถูกฉันปิดแล้ว เธอยังคิดจะหนีอีกเหรอ?” ชายคนนั้นกระชากมือซูย่าง ดึงร่างเธอเข้ามาในอ้อมอก ใบหน้าที่มันเยิ้มและเหี่ยวย่นของเขาแดงจัดด้วยความตื่นเต้น มืออีกข้างก็เอื้อมจะวางลงบนบ่าของเธอซูย่างยกขาถีบทันที ได้ยินเพียงเสียงกรีดร้องเจ็บปวด ชายคนนั้นกุมเป้าโค้งตัวลงด้วยความทรมาน “เธอ! ฉันจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่!”แต่มืออีกข้างของเขาก็ยังไม่ยอมปล่อยข้อมือของซูย่าง เขาฝืนความเจ็บปวดลุกขึ้นยืนอีกครั้งซูย่างพยายามดิ้นสุดแรง ข้อมือของเธอราวกับถูกคีบไว้ด้วยคีมเหล็ก ผิวขาวนวลเริ่มแดงช้ำขึ้นมาแล้วเธอตาแดงก่ำด้วยความสิ้นหนทาง กัดฟันแน่น แล้วตัดสินใจเด็ดขาด มืออีกข้างคว้าชายชุดกี่เพ้าขึ้น เตรียมจะฉีกทิ้ง “ศักดิ์ศรีบ้าบออะไร ช่างหัวมันเถอะ!ตอนนั้นเองชายคนนั้นก็เริ่มฟื้นแรงขึ้นมา เขายกมือขึ้นด้วยความโกรธตั้งใจจะตบเธอ แต่กลับพบว่ามือนั้นหยุดค้างอยู่กลางอากาศ ขยับต่อไม่ได้เลย“ใครมันกล้ามาขัดขวาง
Read more

บทที่ 63

คิดไปคิดมาก็ยังรู้สึกว่ามันแปลกนัก ก่อนอื่นชุดของหรงอินถูกทำให้เปื้อน จากนั้นเธอก็ถูกพาตัวมาที่นี่ไม่ต้องให้เธอพูดมากนัก หรงอวี้ก็ได้สั่งให้คนไปตรวจสอบกล้องวงจรปิดแล้ว“ผมรู้ คุณไม่ต้องห่วงนะ ฉันจะหาคนคนนั้นให้เจอ เธอเข้าไปข้างในก่อน ที่นี่อากาศหนาว”ซูย่างคลุมเสื้อของเขาไว้ ซึ่งยังอบอวลไปด้วยไออุ่นจากร่างเขา ทำให้หัวใจของเธออบอุ่นขึ้นมาเขามักจะปรากฏตัวขึ้นในช่วงเวลาแบบนี้เสมอ ตอนที่เธอกำลังสิ้นหวัง เขาก็จะนำแสงสว่างมาส่องทางให้ จนเธออดไม่ได้ที่จะเอนตัวเข้าไปใกล้หรงอวี้อีกหน่อยหัวใจของเธอยังคงเต้นแรงไม่หยุด เหตุการณ์อันน่าหวาดเสียวเมื่อครู่ ได้แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ และผสมปนเปไปด้วยความอบอุ่นเล็กน้อยที่มาจากหรงอวี้เธอพยักหน้า เดินตามอยู่ข้าง ๆ หรงอวี้ “ขอบคุณนะ ฉันติดบุญคุณคุณอีกแล้ว”แววตาของหรงอวี้ยังคงเย็นชา เหตุการณ์เมื่อครู่ก็ทำให้เขาโกรธเช่นกัน เพียงแต่เมื่อเผชิญกับคำขอบคุณอย่างจริงใจของซูย่าง เขากลับรู้สึกไม่ค่อยสบายใจนัก “คุณเป็นแขกที่ผมเชิญมาร่วมงานเลี้ยง ถ้ามีเรื่องเกิดขึ้น ผมต้องเป็นคนรับผิดชอบ ครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องของบุญคุณ”หรงอวี้พาซูย่างกลับเข้าไปในห้องโถงใหญ
Read more

บทที่ 64

หรงอวี้ทำหน้าขรึม “คนคนนี้ในงานเลี้ยงได้ติดต่อหรือพูดคุยกับใครบ้าง?”“คุณชายสาม เขาเป็นคนรับหน้าที่เสิร์ฟเหล้า แขกในงานเลี้ยงส่วนใหญ่ก็น่าจะเคยติดต่อกับเขาครับ”“ไม่ต้องหาหรอก ฉันรู้แล้วว่าเป็นใคร”เสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นมา ซูย่างกับหรงอวี้หันไปมองพร้อมกัน เห็นว่าเป็นจ้าวเสี่ยวฉีที่เดินเข้ามา“เมื่อกี้ทำไมไม่เห็นนายเลยล่ะ?” ซูย่างถามด้วยความสงสัย“ถ้าฉันไม่มาช้า ก็คงไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้หรอกสิ” จ้าวเสี่ยวฉีพูดพลางยกโทรศัพท์ขึ้นโชว์เขาเปิดสิ่งที่อยู่ในมือออกมา ปรากฏว่าเป็นรูปถ่ายใบหนึ่งชายคนหนึ่งยืนอยู่ในสวนด้านหลัง หญิงสาวคนหนึ่งถือแชมเปญยืนอยู่ข้าง ๆ เขา พลางพูดอะไรบางอย่างชายคนนั้นก็คือคนที่คุกคามซูย่างในสวนด้านหลังเมื่อครู่นี้เอง และผู้หญิงในภาพนั้นก็คือฝู่หยาฮุ่ย!สายตาของซูย่างคมกริบ ฝู่หยาฮุ่ยหาเรื่องเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตอนนี้ยังคิดหาวิธีต่ำช้าแบบนี้ขึ้นมาอีกจ้าวเสี่ยวฉีเลื่อนดูรูปถัดไป พลางหัวเราะเย็น ๆ “เกรงว่าคงไม่ใช่แค่เธอคนเดียวหรอก”ในภาพถ่ายเป็นเหตุการณ์เมื่อครู่ที่หรงอินยืนปกป้องเธออยู่ ด้านหลังมีพนักงานเสิร์ฟถือถาดที่เต็มไปด้วยแก้วเหล้าเดินผ่านมา แต่ข้างหลังเ
Read more

บทที่ 65

หรงอินร้องอุทานขึ้นทันที “อั๊ยย๊ะ คุณกู้ช่างซุ่มซ่ามจริง ๆ รู้ทั้งรู้ว่าฉันอยากดื่มกับคุณ ทำไมไม่หลบหน่อยล่ะ เดี๋ยวคนอื่นจะเข้าใจผิด คิดว่าฉันตั้งใจทำนะ”“ไม่เป็นไรค่ะคุณหนูหรง เป็นฉันเองที่ไม่หลบให้” กู้อวี่หนิงตอบ สีหน้าดูอึดอัดอย่างเห็นได้ชัดรอบข้างมีคนหันมามองกันมากขึ้น ราวกับเหตุการณ์นี้กำลังซ้ำรอยกับตอนที่กระโปรงของหรงอินถูกทำให้เปียกก่อนหน้านั้นหรงอินแกล้งทำท่าเข้าอกเข้าใจแล้วพูดว่า “คุณกู้ช่างซวยเหมือนฉันเลยนะ กระโปรงของฉันก็เพิ่งถูกไวน์หกใส่เมื่อกี้เอง โชคดีที่ฉันมีชุดราตรีสำรองอยู่หลายชุด ไม่สู้ฉันพาคุณไปเปลี่ยนชุดใหม่ดีไหม?”กู้อวี่หนิงยังไม่ทันได้ตอบ ฝู่หยาฮุ่ยก็ลุกขึ้นพูดแทนทันทีว่า “ดีเลย พี่สะใภ้ไปเปลี่ยนชุดกับคุณหนหรงก่อนเถอะนะ”ถ้าสามารถผูกสัมพันธ์กับคนตระกูลหรงได้ ก็จะยิ่งมีโอกาสเข้าใกล้คุณชายสามหรงมากขึ้นกู้อวี่หนิงไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายกำลังวางแผนอะไร ของเหลวที่หกใส่ทำให้ชายกระโปรงเปื้อนเป็นสีประหลาดจนใส่ต่อไม่ได้จริง ๆ เธอจึงพยักหน้าน้อย ๆ ให้หรงอินแล้วพูดว่า “งั้นก็ต้องขอบคุณคุณหนูหรงด้วยนะคะ”พูดจบ กู้อวี่หนิงก็เดินตามหรงอินขึ้นไปชั้นบนพอเข้าห้องไป หรงอิ
Read more

บทที่ 66

พูดจบเธอก็เดินตรงไปทางบันได ในหัวเต็มไปด้วยเรื่องสร้อยเส้นนั้นที่หรงอินพูดถึง หรือว่าคุณชายสามหรงตั้งใจจะมอบสร้อยเส้นนั้นให้เธอกันแน่?ตอนที่ได้ยินหรงอินพูดว่าสร้อยเส้นนั้นราคาหลายร้อยล้าน ดวงตาของเธอถึงกับเบิกกว้างแน่นิ่งไปแน่ ๆ ต้องเป็นเพราะหรงอวี้มองว่าเธอดีกว่าซูย่างแน่นอนหัวใจของเธอเต้นแรงไม่หยุด เพียงแค่คิดว่าคุณชายสามหรงจะพบเธอเพียงลำพัง ก็ทำให้ตื่นเต้นจนแทบควบคุมตัวเองไม่ได้ เมื่อเดินมาถึงห้องด้านซ้ายสุดและเคาะประตู ใบหน้าก็แดงระเรื่อไปทั่วเพียงเคาะประตูเบา ๆ ประตูก็เปิดออกเอง เธอก้าวเข้าไปในห้อง ซึ่งมืดสนิทไปทั่ว ไม่มีแม้แต่ไฟดวงเดียวที่เปิดอยู่“คุณชายสามหรง?” เธอเอ่ยเรียกเบา ๆ อย่างลองเชิงสองครั้งไม่มีใครตอบกลับ ความมืดรอบตัวทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมา“ปัง!” หลังเสียงประตูปิดดังสนั่น เธอจึงตกสู่ความมืดมิดอย่างแท้จริง“คุณชายสามหรง! คุณอยู่ไหมคะ?” น้ำเสียงของเธอสั่นเครือ สองมือคลำไปตามผนังพยายามหาสวิตช์ไฟ แต่สิ่งที่สัมผัสได้มีเพียงผนังเย็นแข็งเท่านั้นในจังหวะนั้นเอง มีเสียง แปะ ดังขึ้น ไฟก็สว่างวาบขึ้นมาเธอเพิ่งจะรู้ตัวว่าภายในห้องนอกจากเธอแล้ว ยังมีชายอีกคนอย
Read more

บทที่ 67

“ฝู่หยาฮุ่ย เธอหาเรื่องฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ครั้งนี้ยังกล้าทำเรื่องชั่วร้ายขนาดนี้อีก เธอคิดหรือว่าตระกูลฝู่จะคอยหนุนหลังให้เธอตลอดไป? ถ้าคราวนี้ตระกูลฝู่ช่วยเธอไม่ได้ล่ะ?”“ฉันเป็นคนตระกูลฝู่! แน่นอนว่าพี่ชายฉันต้องคอยหนุนหลังฉันอยู่แล้ว! แล้วเธอล่ะ มีหน้ามาว่าฉันได้ยังไง? เธอเองก็อาศัยคุณชายสามหรงคอยหนุนหลังไม่ใช่เหรอ! ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดเลยนะ อย่ามาพูดจามั่ว ๆ!” เสียงแหลมของฝู่หยาฮุ่ยดังจนแทบจะเจาะทะลุแก้วหูสายตาของหรงอวี้คมกริบราวคมมีดที่สะท้อนแสงเย็นยะเยือก เขาจ้องฝู่หยาฮุ่ยจนเธอรู้สึกขนลุก “คุณฝู่ เรื่องวันนี้ที่เกิดขึ้นในสวน คุณคงรู้ดีสินะ? ทำไมถึงต้องทำแบบนั้น?”“คุณชายสาม! คุณต้องเชื่อฉันนะ ไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเธอต่างหาก!” ฝู่หยาฮุ่ยชี้ไปที่ซูย่าง “ผู้ชายคนนั้นเมื่อกี้ต้องเป็นคนที่เธอจงใจจัดฉากมาปั่นหัวฉันแน่ ๆ! ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยจริง ๆ!”ในตอนนั้นเอง กู้อวี่หนิงซึ่งอยู่ในห้องชั้นสองได้ถอดชุดที่เปื้อนออก และเปลี่ยนเป็นชุดราตรีชุดใหม่เรียบร้อยแล้วขณะกำลังจะลงบันได เธอกลับได้ยินเสียงกรีดร้องแหลมสูง คล้ายเสียงผู้หญิงกรีดร้อง กู้อวี่หนิงรู้สึกแปลกใจจึงเดินเข้าไปใกล้ประตู แล้วแนบหู
Read more

บทที่ 68

แม่ฝู่ชี้นิ้วไปที่ซูย่าง ปลายนิ้วสั่นด้วยความโกรธ “เธอ! เธอกล้าทำเรื่องแบบนี้ได้ยังไง! ที่นี่น่ะ งานเลี้ยงของตระกูลหรงนะ!”เธอพูดกับหรงอวี้ด้วยความเจ็บใจว่า “คุณชายสามหรง ซูหยางส่งคนมารังแกลูกสาวฉัน คุณต้องแยกแยะให้ออกนะ!”ซูย่างแค่นหัวเราะเยาะ พูดอย่างประชดว่า “ฮึ! เก่งจริงนะ กลับคำใส่ร้ายฉันได้ด้วย!”“ฉันพูดความจริงทั้งนั้น!” ฝู่หยาฮุ่ยกรีดร้องออกมาฝู่เฉินซีพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “งั้นให้คุณปู่หรงช่วยตัดสินเรื่องนี้หน่อยดีไหม?”หรงอวี้ไม่ได้ขัดข้อง รีบสั่งให้คนไปเชิญคุณปู่หรงมา นอกจากท่านแล้ว ยังมีบุคคลผู้ทรงอิทธิพลอีกหลายคนด้วยงานเลี้ยงนี้ยังไม่ทันจะเริ่ม ก็เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้นมากมายเสียแล้ว ทำให้คุณปู่หรงรู้สึกไม่พอใจอยู่บ้างในสายตาของเขา ซูย่างเป็นเพียงอดีตภรรยาของฝู่เฉินซี เรื่องทั้งหมดนี้เป็นเรื่องภายในของตระกูลฝู่แท้ ๆ แต่ตอนนี้กลับดึงตระกูลหรงเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยตอนแรกได้ฟังคำพูดของฝู่หยาฮุ่ย จากนั้นซูย่างก็เล่าความจริงของเหตุการณ์ให้ฟังอีกครั้งหรงอวี้ทำหน้าถมึงทึง มองฝู่หยาฮุ่ยที่ร้องไห้สะอึกสะอื้น พลางแต่งเติมเรื่องราวโยนความผิดทั้งหมดให้ซูย่าง ทำให้ซูย่างกลา
Read more

บทที่ 69

เธอมีท่าทีสงบนิ่งราวกับไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องเมื่อครู่นี้เลย ทำให้คุณปู่หรงอดไม่ได้ที่จะมองเธอมากขึ้นอีกสองครั้งเพียงแต่เขามองฝู่หยาฮุ่ยด้วยแววตารังเกียจ เด็กแค่อายุเท่านี้กลับคิดเล่ห์เหลี่ยมมากมาย แบบนี้ตระกูลฝู่คงสิ้นหวังแล้ว“ไม่ได้! ห้ามแจ้งตำรวจ! ถ้าส่งไปสถานีตำรวจหยาฮุ่ยก็จบแล้ว!” สีหน้าของแม่ฝู่แดงก่ำเธอรีบหันความคิดไปที่ซูย่างทันนที “ซูย่าง เธออย่าทำแบบนี้กับหยาฮุ่ยเลยนะ ยังไงเธอก็เคยเป็นพี่สะใภ้ของหยาฮุ่ยมาก่อน จะใจร้ายแบบนี้ไม่ได้! อีกอย่างนะ เธอรอดมาได้ก็ไม่ได้เสียอะไรนี่นา!”ซูย่างจ้องมองไปที่แม่ฝู่ด้วยสายตาเยือกเย็น แล้วพูดเสียงแข็งว่า “ตอนฝู่หยาฮุ่ยทำเรื่องพวกนั้น เธอไม่เคยคิดเลยว่าฉันเคยดีกับเธอแค่ไหน เรื่องที่เธอทำผิดเอง ฉันก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยให้โอกาสเธอ”บนใบหน้าของซูย่างมีความมุ่งมั่นแน่วแน่ที่ไม่อาจปฏิเสธได้ ส่วนฝู่หยาฮุ่ยถึงกับตกใจจนใจสั่น เธอไม่คิดเลยว่าเรื่องจะถูกเปิดโปงเร็วขนาดนี้ และยิ่งไม่คาดคิดว่าซูย่างจะอัดคลิปวิดีโอเอาไว้เธอตกใจจนร้องไห้น้ำตาไหลพราก คว้ามือฝู่เฉินซีไว้แน่น “พี่! ช่วยฉันที! ห้ามไปสถานีตำรวจ!”คุณชายสามหรงไม่มีทางช่วยเธอแน่ คนเดียวที่ส
Read more

บทที่ 70

“ใครกันที่ไม่สบายใจ! ฉันไม่เคยคิดว่าเธอเป็น...”“หยาฮุ่ย ฉันรู้ว่าเธอไม่สบายใจ คำพูดเมื่อกี้ก็แค่พูดเพราะโมโห แต่ตอนนี้คุณซูจะไปแจ้งความแล้ว เธอยอมรับผิดเถอะนะ” กู้อวี่หนิงรีบขัดคำพูดของฝู่หยาฮุ่ยขึ้นมาทันทีฝู่หยาฮุ่ยจ้องกู้อวี่หนิงเขม็ง แต่ก็รู้ดีว่าอีกฝ่ายกำลังช่วยเปิดทางให้ เธอจึงพูดอย่างอึดอัดพลางมองไปที่ซูย่างว่า “เป็นฉันเอง ฉันผิด...”ซูย่างมองท่าทางของเธอก็รู้ได้ทันทีว่าคำพูดพวกนั้นไม่ได้มาจากใจ ไหน ๆ ที่นี่ก็เป็นงานของตระกูลหรง และเธอเองก็เป็นแค่คู่ควงของหรงอวี้ จึงไม่อยากทำให้เรื่องบานปลายไปมากกว่านี้ โดยเฉพาะเมื่อเห็นว่าคุณปู่หรงเริ่มไม่พอใจแล้ว“ในเมื่อคุณหนูฝู่ยอมรับผิดแล้ว เรื่องนี้ฉันจะยังไม่เอาเรื่องก็ได้ แต่หวังว่าคุณหนูฝู่จะอย่ามายุ่งกับฉันอีก ไม่อย่างนั้นคลิปวิดีโอนี้ ฉันสามารถส่งให้ตำรวจได้ทุกเมื่อ” ซูย่างพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังหรงอวี้กวาดตามองฝู่หยาฮุ่ยกับกู้อวี่หนิงก่อนพูดเสียงเย็นว่า “ซูย่างเป็นแขกที่ฉันเชิญมาเอง เรื่องที่เกิดขึ้นฉันก็มีส่วนรับผิดชอบ คุณหนูฝู่ คราวหลังคิดให้ดีก่อนจะทำอะไร อย่าทำเรื่องที่ทำให้ตัวเองต้องเสียใจภายหลัง”หัวใจของซูย่างอบอุ่นขึ้น
Read more
PREV
1
...
5678910
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status