บททั้งหมดของ หย่าครั้งนั้น ฉันเกิดใหม่ในเส้นทางของตัวเอง: บทที่ 51 - บทที่ 60

เรื่องนี้แพร่กระจายไปทั่วมหาวิทยาลัยอย่างรวดเร็ว จากหนึ่งเป็นสิบ จากสิบเป็นร้อย...มีข่าวลือว่า “คุณชายสามหรง” ที่คนพูดถึงกันหนาหู ปรากฏตัวอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยเอ แถมยังเป็นเพื่อนกับอาจารย์ซูย่างของพวกเขาอีกด้วย ได้ยินมาว่าสาเหตุที่คุณชายสามมาที่มหาวิทยาลัยเอ ก็เพื่อช่วยอาจารย์ซูย่างชี้แจงความจริงเกี่ยวกับเรื่องนี้นั่นเองลองคิดดูดี ๆ ถ้าทั้งสองคนเป็นแค่เพื่อนธรรมดา ๆ จะให้คุณชายสามผู้ยุ่งสุด ๆ ลงมาจัดการด้วยตัวเองหรือ? แค่ส่งผู้ช่วยมาคนเดียวก็สะสางเรื่องนี้ได้แล้วดังนั้น ความสัมพันธ์ของคนทั้งสองคงไม่ธรรมดาแน่ ๆ แต่ต้องยอมรับเลยว่าอาจารย์ซูย่างกับคุณชายสามหรงที่เดินเคียงกันนั้นดูเข้ากันจริง ๆ ถ้าสองคนนี้ได้คบกันจริง ๆ แล้วมีลู หน้าตาคงสวยหล่อจนฟ้าต้องอิจฉาเลยทีเดียว!โพสต์ลือเรื่องอาจารย์ซูย่างในเว็บบอร์ดถูกลบจนเกลี้ยงหมดแล้ว แทนที่ด้วยภาพของซูย่างและหรงอวี้เดินเคียงกัน ช่วงเวลาที่แสนสงบงามก็คงเป็นเช่นนี้เองตอนนี้ในช่องคอมเมนต์เริ่มมีจิ้นกันแล้ว แต่เจ้าตัวทั้งสองไม่รู้อะไรเลยสักนิดตอนนี้ในห้องเรียน ข่าวเรื่องที่แม่ฝู่มามหาวิทยาลัยเพื่อใส่ร้ายซูย่างได้แพร่กระจายไปทั่วแล้ว สายตา

“คุณป้า หยาฮุ่ย เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้นเหรอ?” ถึงกู้อวี่หนิงจะไม่รู้รายละเอียดทั้งหมด แต่ก็พอจะเดาได้ลาง ๆ ว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวกับซูย่างแน่ ๆ ก็มีแค่ซูย่างเท่านั้นแหละ ที่จะทำให้สองแม่ลูกคู่นี้โมโหได้ขนาดนี้แม่ฝู่ได้ยินคำถามนั้นก็วางเครื่องประดับในมือลง สีหน้ามืดครึ้ม ท่าทางของเธอตอนนี้แทบไม่ต่างจากพวกป้าปากจัดชอบจุ้นเรื่องชาวบ้านเท่าไรนักกู้อวี่หนิงมองภาพนั้นแล้วก็เพียงแค่เลิกคิ้วขึ้นนิดหน่อย โดยไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติม“ทุกอย่างมันเป็นความผิดของยัยซูย่างนังสารเลวนั่น! ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ฉันคงไม่ต้องอับอายต่อหน้าคนตั้งมากขนาดนั้น…” แม่ฝู่เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นในมหาวิทยาลัยวันนี้ออกมาทีละอย่าง โดยไม่รู้สึกเลยว่า ตัวเองมีส่วนผิดอยู่บ้างกู้อวี่หนิงก็พอเข้าใจทั้งหมดแล้ว ที่แท้สองแม่ลูกคู่นี้ตั้งใจจะเล่นงานซูย่าง แต่กลับถูกซูย่างสวนกลับจนหน้าแตกเองฝู่หยาฮุ่ยรีบขยับตัวมานั่งข้างกู้อวี่หนิงอย่างคล่องแคล่ว แล้วคล้องแขนเธออย่างสนิทสนม พลางพูดขึ้นว่า “พี่สะใภ้ พี่น่ะฉลาดกว่าพวกเราตั้งเยอะ ไม่ลองช่วยคิดหน่อยเหรอว่าจะทำยังไงดี?”แม่ฝู่ได้ยินดังนั้นก็หันมามองลูกสาวแวบหนึ่ง แต่พอคิดถึง

“ซูย่าง ฉันก็ขอโทษไปแล้ว เธอยังอยากให้ฉันทำยังไงอีกล่ะ? แม่ฉันไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ นะ…” ฝู่หยาฮุ่ยได้แต่กลั้นความโกรธแล้วรีบเดินตามไป ปากก็พูดจ้อไม่หยุด กลัวว่าซูย่างจะไม่เชื่อในคำขอโทษของเธอซูย่างมองอีกฝ่ายด้วยสายตาเย็นชา “ถ้าเธอกับแม่ของเธอไม่อยากสร้างความเดือดร้อนให้ฉัน หรืออยากจะขอโทษจริง ๆ วิธีที่ดีที่สุดก็คืออยู่ให้ห่างจากฉันให้มากที่สุด เท่าที่จะไกลได้ก็ไปให้ไกลเท่านั้น”ฝู่หยาฮุ่ยที่เดิมทีก็โกรธอยู่แล้ว พอโดนถ้อยคำกระตุ้นแบบนี้ ความโกรธก็แทบจะปะทุออกมาในทันทีได้แต่ยืนมองซูย่างเดินห่างออกไปเรื่อย ๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความชิงชังแหลมคมดั่งคมมีด เธอนี่มันผู้หญิงสารเลว ไว้หน้าดี ๆ แล้วกลับมาทำเป็นเชิดใส่ คอยดูต่อไปเถอะ!เรื่องที่ฝู่หยาฮุ่ยมาขอโทษถูกเพื่อนนักเรียนคนอื่นนำไปโพสต์ลงในเว็บบอร์ดของมหาวิทยาลัยอย่างรวดเร็ว แถมยังมีรูปภาพแนบมาด้วย ความน่าเชื่อถือจึงค่อนข้างสูงและด้วยเหตุนี้เอง ชื่อเสียงของฝู่หยาฮุ่ยในมหาวิทยาลัยจึงค่อย ๆ ดีขึ้นทีละน้อย“ไม่อยากจะเชื่อเลยนะว่ายัยฝู่หยาฮุ่ยที่ทั้งหยิ่งทั้งเอาแต่ใจจะมีวันที่ยอมขอโทษด้วย เรื่องมันก็เป็นความผิดของแม่เธอแท้ ๆ แล้วจะลากเธอมาเก

ซูย่างยืนนิ่งไปด้วยความประหลาดใจ มือของเขาเรียวยาว ข้อนิ้วเด่นชัด บุหรี่ในมือเรืองแสงสลับดับอยู่เป็นจังหวะ และในดวงตาของเธอมีรอยยิ้มบาง ๆ ปรากฏขึ้นโดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ตัว“คุณหรง มาที่นี่ได้ยังไง?”หรงอวี้พ่นควันสุดท้ายออกมา แล้วดับบุหรี่ในมือ “ผมมาหาคุณ”“มาหาฉันเหรอ?” ซูย่างเผลอชะงักไปเล็กน้อยหรงอวี้พยักหน้าแล้วส่งบัตรเชิญให้เธอ นั่นคือบัตรเชิญใบนั้นที่หรงอินตั้งใจจะให้ แต่เธอปฏิเสธไม่รับไว้ก่อนหน้านี้“คราวนี้ผมมาก็เพราะอยากเชิญคุณซูให้มาร่วมงานเลี้ยงของตระกูลหรง คุณซูเคยบอกว่าติดหนี้น้ำใจผมอยู่ครั้งหนึ่ง ผมคิดไปคิดมาเลยอยากขอให้คุณมาร่วมงานในฐานะคู่ควงของผม ถ้าคุณไม่อยากมาก็ไม่เป็นไร ไม่ต้องรู้สึกเกรงใจหรือกดดันนะครับ”เสียงของหรงอวี้แผ่วต่ำเจือความแหบพร่า ดวงตาลึกซึ้งของเขาเปล่งประกายระยับ คล้ายจะยิ้มแต่ก็ไม่ใช่รอยยิ้มเต็มที่ซูย่างรับมันมา ปลายนิ้วรู้สึกร้อนวูบขึ้นเล็กน้อยจริง ๆ แล้ว หลังจากที่ปฏิเสธหรงอินไป เธอก็เริ่มรู้สึกเสียใจเล็กน่อย ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะที่เธอกลายเป็นคนแคร์สายตาคนอื่นขนาดนั้น?ยิ่งไปกว่านั้น เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่ต้องอับอายอะไรเลย จึงไม่มีเหต

“พี่สะใภ้ พี่ดูสิว่ายัยผู้หญิงสารเลวนั่นมันได้ใจแค่ไหน!” ฝู่หยาฮุ่ยพูดพลางขบกรามแน่นด้วยความแค้นกู้อวี่หนิงรีบละสายตาที่มองอยู่ก่อนหน้า แล้วเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มสุภาพ “ตอนนี้เธอเป็นคู่ควงของคุณชายสามหรงนะ จะไม่ให้เธอดีใจได้ยังไงกัน? สาว ๆ ในห้องจัดเลี้ยงนี้ มีสักกี่คนที่ไม่อยากเป็นคู่ควงของคุณชายสามหรงบ้างล่ะ?”นอกจากเธอที่ทั้งอิจฉาและริษยาแล้ว ยังมีผู้หญิงไม่น้อยที่รู้สึกเช่นเดียวกัน ภายนอกอาจดูเฉยชา แต่ในใจกลับสาปแช่งซูย่างซ้ำไปซ้ำมาไม่รู้กี่รอบแล้วเมื่อได้ยินดังนั้น ฝู่หยาฮุ่ยก็ยิ่งเดือดดาลขึ้นไปอีก ทำไมผู้หญิงอย่างซูย่างถึงได้ยืนอยู่ข้างหรงอวี้? แล้วทำไมคน ๆ นั้นถึงไม่ใช่เธอ?!กู้อวี่หนิงมองไปรอบ ๆ ห้องโถง เห็นว่าคุณปู่ไม่ได้อยู่ที่นี่ เธอจึงเงยหน้ามองขึ้นไปยังชั้นสอง แล้วก็เข้าใจขึ้นมาทันทีแววตาของเธอฉายประกายขึ้นมา เธอไม่เชื่อหรอกว่าคุณปู่หรงจะยอมรับผู้หญิงที่เคยผ่านการหย่ามาก่อนแบบนั้นได้คิดได้ดังนั้น กู้อวี่หนิงก็รีบผละออกจากกลุ่มคนตระกูลฝู่ทันทีหรงอินพูดกับซูย่างด้วยความตื่นเต้นพลางจับมือเธอไว้ “พี่ซูย่าง พี่สวยมากเลยค่ะ วันนี้ยิ่งกว่าวันปกติอีกนะ ฉันไม่เคยเห็นใครใส