Lahat ng Kabanata ng Married to the Trillionaire Top Boss: Kabanata 1 - Kabanata 10

“Mag-ingat ka sa mga kapit-bahay ko. Kahit na minsan ng nakapunta ang asawa mo rito, may kakayahan pa rin siyang makipag-usap sa mga ito.” Luminga-linga si Aria Jane bago bumaba mula sa back seat ng itim na Rolls Royce. “Kris, gutom na ako. Nakakain ka na ba? If not, why don’t we order something?” malanding bulong nito, saka pumasok siyang sa back door ng bahay na hindi inikot ang mga mata sa paligid.“Pwede bang mamaya na tayo kumain? Ta-Tatapusin mo natin ito. I miss you so much. I’ve been thinking about you since yesterday,” malanding wika ng lalaki, hindi na mapigilan ang rumaragasang init sa loob nito. Banayad niyang tinapik ang braso nito. “Isang araw lang ang lumipas na ‘di tayo nagkita. Pero bawat sandali na ginagawa natin ito, pareho pa rin—nami-miss pa rin kita.”Pinisil ni Kristoff ang beywang ng babaeng minamahal, balingkinitan ang katawan nito at hapit sa katawan ang suot nitong hanggang tuhod na pencil skirt. Walang kapantay ang pangungulila niya sa dalaga. Muli siyang

Kristoff had told Collette he’d been allocated a house by his office. Of course, that was a lie. Hindi nito sinabi ang gangyang allocation. Sinabi lang nito na nag-renta ito ng apartment na medyo malayo sa opisina dahil nababagot na ito sa pare-parehong lumang paligid. Halos lahat ng mga empleyado ay nakatira malapit sa company building maliban sa kanyang asawa na pinili lumayo. Matapos ang dalawang buwan na paninirahan nito sa Makati ay masasabi nitong nakaramdam ito ng kapayapaan—saka susubukan nilang manirahan na walang kinikilingan o hindi umaasa sa iba sa isang apartment malapit sa opisina nito.“Sino ba may sabi sa’yo na umuwi ka ng Lipa? Hindi ako ‘yon, kundi ikaw? Kusa kang umalis. Gusto mong manirahan sa mga magulang mo, pero ginamit mo ang hyperemesis bilang excuse. Malala na ba iyon? Matapos mong ma-discharge sa ospital ay nagmamadali kang umuwi at sinabi mong walang mag-aalaga sa’yo. Marami ibang babae dyan na kaya nilang alagaan ang sarili nila. Pero ikaw—nakapa-spoiled m

“Ah—” Hindi natapos ang pagsasalita si Collette dahil nilampasan siya ng asawa, walang pakialam. Hindi gaya kahapon na gigil na gigil siyang nilalambing. Pero ngayon walang yakap o halik. Just a cold silence of a man too eager to leave.Hinabol niya ito. “Kris… h’wag ka naman ganyan. Huwag mo akong iwasan. Hindi pa nga ako tapos magsalita—iiwan mo na ako?” Hinuli niya ang kamay nito nang akma nitong pihitin ang door knob.“Hindi ako nagtatampo,” pakli nito. “Sasamahan ko ngayong gabi ang big boss ko na kakagaling mula sa Singapore. Huwag mo na akong hintayin. Siguradong late akong uuwi kagabi.” Binigyan siya ng mabilis na halik sa noo bago lumabas at sumakay sa kotse nito.Napako siya sa kinatatayuan niya, mahigpit niyang naikuyom ang mga palad. Nais niyang yakapain ito pero wala na ito—nagmamadali, ang layo-layo. Wala siyang ibang ginawa kundi ang kawayan ito bago nito itinaas ang salamin ng bintana at nawala sa kalye. Nang bumalik siya sa loob ay napuna niya ang malalam na liwanag

Mapait na nagtangis ang mga luha ni Coco nang binawi niya ang kamay. “P-Pathetic? Ako? Ikaw, ano ka? Ano kang klaseng asawa na iniiwan ang buntis niyang asawa para makipaglampungan sa ibang babae? Sini siya? Sabihin mo!” Nabasag ang marupok niyang boses na parang basa nang sumigaw.Nilamukos nito ang kanyang bibig, bumakas ang panic sa mukha nito.“Bitawan mo ko!” Tili niya, winasiwas ang sarili. “Bitawan mo ko, hayop ka! Sino ba ang babaeng iyon? Sabihin mo ang pangalan niya, kung ayaw mong balikan ko siya at mapatay ng di oras!”“Huwag kang gumawa ng eksena dito!” babala nito, humahangos din sa galit. “She’s nobody, do you hear me? Just some woman who works here. That’s it.” Hinablot nito ang palapulsuhan niya, pinipilit siyang kaladkarin patungo sa exit. “Umuwi na tayo ngayon din!”Pumiglas siya, tinaas ang boses. “Ah, ito pala ang sinasabi mong ‘business dinner’? Palaging mauuwi sa hotel room kasama ang ibang babae pagkatapos makipag-entertain sa foreign clients mo, tama? Bitawan

Nawalan ng ganang kumain si Coco. Gayunpaman ay nakaya niyang magluto gamit ang natitirang sangkap na nasa refrigerator: isang bowl ng udong na may sardinas, egg omelet at pinakuluang chinese cabbage. Luhaan ang kanyang mga mata at nagdudurugo ang kanyang puso habang pinipilit na nguyain ang pagkain. Hindi niya matatanggap ang sinapit ngayon.Paano kapag malaman ng ama niya na ang unica hija nito—nag-asawa ng isang gwapo at parang mayamang lalaki—ay nakakatanggap lamang ng bente mil pesos bilang allowance, kahit na milyon ang sahod ng asawa nito? Palagi nitong pinagmamayabang na pang-meryenda lang daw ang half-milluon. Dapat nga lakihan nito ang pagbigay sa kanya para pang-shopping kung totoong mag-asawa sila.Mabilis niyang niligpit ang gamit bago pa makauwi si Kristoff. Kapagkuwan ay sandali siyang umupo sa sofa ng sala para hintayin ito. Gaya ng inaasahan niya ay agaran itong umuwi. Kumislot siya nang marinig ang ingay ng sasakyan nitong pumarada sa garahe ng apartment.“Ngayon nas