Chapter 6: A Spy

Nakaramdam ng pagkatalo si Collette nang pumatak ang alas dyes sa kanyang relo. Apat na buwan siyang buntis kaya hindi niya maiwasang maantok at masakal ng nakakabinging musika. She kept whispering apologies to her baby.

Pumatak ang alas onse ng gabi, lalong bumigat ang kanyang dibdib—nagsisisi siya na nilustay niya ang pera at ang maling suspetsang laban sa kanyang asawa. Ngunit, bilang pumailanlang ang malakas na boses ng DJ mula sa speakers at inanunsyo ang “two-in-one show.”

Her gaze shifted instinctively toward a shadowed corner she hadn’t noticed before.

Agaran natukoy ni Coco ang bulto ng lalaki, lumabas na may babaeng hawak-hawak ang beywang. Awtomatikong nagwala ang kanyang pulso, bumilis ang pagtahip ng kanyang dibdib.

“And now, the higlight of tonight’s event… ladies and gentlemen, the show we’ve all been waiting for. Para lang ito sa mga hinirang. Sa mga walang reservation, please process to the cashier or doon sa east side ng club para magkaroon kayo ng magandang pwesto para magsisimulang performance.”

Dosinang mga ulo ang bumaling sa entablado, lumakas ang tugtog ng musika at napuno ng amoy ng alak ang buong paligid. Sumilakbo ang palakpakan nang tumuntong sa spotlight ang dalawang mananayaw na babae at isang half-naked na mananayaw na lalaki. Pero wala sa entablado ang kanyang mga mata kundi nandoon sa lalaki na sa palagay niyang kamukha ng kanyang asawang si Kristoff. Hindi niya matanggal ang paningin sa gawi nito.

“Kristoff…” bulong niya sarili, lumiliyab ang kanyang mga mata. Kumislot siya nang masaksihan kung paano dinikit ng lalaking minamahal ang katawan nito sa babae, naglalabing ng todo na kulang na lang ay lalanggamin. Walang hiyang ginapang nito ang kamay sa balakang ng babae at nilipat sa likod, pinisil-pisil na para bang walang ibang taong nakatingin sa mga ito.

Sumikip ang sikmura niya sa malasawang galawan ng lalaki na humahalo sa tawa nito na halatang lasing. Bumabaliktad ang sikmura niya, kaunti na lang ay lalabas na ang kinain niya. Ora-orada siyang tumayo, habang hawak ang tyan. 

Habol ang hininga niyang kumakalap ng hangin. Nang sandaling nawala ang sakit ng tyan niya ay sinubukan niyang tawagan ang kanyang asawa. Paulit-ulit. Hindi na mabilang kung ilang miss call ang ginawa niya, subalit hindi nito sinasagot. Sa huli ay tuluyan niyang pinakawalan ang mga luha na kanina pa umaabang. Tumigas ang mukha niya sa tindi ng galit. “Ah, kaya pala. Everytime na sinasabi mong busy ka, everytime na uuwi ka ng madaling araw—kasi ang totoo ay may kalaguyo ka. Hindi ang sinasabi mong trabaho!” Humigpit ang paghawak niya sa cellphone hanggang sa pumuti ang buto sa kamao niya, saka nagmartsa pabalik sa loob.

“Ma’m dumating na po ba ang boyfriend niyo?” magalang na tanong ng Waiter nang masalubong niya ito. Pero hindi niya pinansin, nilampasan niya na parang hangin.

Lumabo ang mga mata niya at tanging si Kristoff ang nakikita.

“Sir…” basag na boses na tawag niya sa kanyang asawa, pero nilamon ng ingay ng musika at hiywan ang kanyang boses. Tumawa ng tumawa si Kristoff, habang nakaakbay ang isang kamay sa babae, at may hawak na baso ang kabilang kamay.

Lumipit siya, sinubukan sumigaw ng malinaw. “Sir!” she screamed out of her lungs.

May iilang lalaki ang napalingon, kasama doon si Kristoff. Isang iglap ay napalis ang ngiti nito. Dali-daling binitawan ang babae nito. Pasuray-suray siyang sinugod ito, habang hawak ang tyan. “Kristoff Serrano…” mapait siyang humikbi.

“Coco! You—t*ng*na!” nagmumura itong sinalubong siya. Hinatak siya sa braso at kinaladkad palayo sa magulong lugar. “Siraulo ka ba? Anong ginagawa mo rito? Sino ba’ng buntis ang pupunta sa ganitong lugar? Gusto mo talaga akong pahiyain eh. You’re pathetic!”