All Chapters of ลูกหมาของมาเฟีย [ราฟาเอล×ซีลีน]: Chapter 11 - Chapter 20

สองสัปดาห์ต่อมา สถานที่สำหรับใช้จัดงานแต่งเริ่มมีการเตรียมการบ้างแล้ว ทุกครั้งที่เธอเดินลงมาที่ล็อบบี้โรงแรมเพื่อรับประทานมื้อเช้า ซีลีนก็เห็นว่าสวนซีกหนึ่งของโรงแรมกำลังมีการปิดปรับปรุง ริคคาโน่คงตั้งใจใช้สวนเป็นสถานที่จัดงาน เพราะงานแต่งจัดขึ้นเฉพาะช่วงเช้า ส่วนช่วงเย็นจะเป็นดินเนอร์เฉพาะเครือญาติเท่านั้น ก็ดี...เธอเองก็ขี้เกียจปั้นหน้ายิ้มรับแขกทั้งเช้าและเย็น ทันทีที่บอดี้การ์ดเปิดประตูห้องรับรองให้หญิงสาวเดินเข้าไป ซีลีนก็ต้องยิ้มออกมาเมื่อเจอกับร่างสูงใหญ่ของริคคาโน่ ผู้นำของรูซโซ่และลูซโซ่เวิลด์ ไวด์คนปัจจุบัน เขาเป็นคนเก่งและเด็ดขาด เธอเคยได้ยินจากฌองรวมถึงอ่านบทสัมภาษณ์เขาจากเว็บไซต์ธุรกิจหลายสำนัก ก่อนที่เขาจะก้าวขึ้นมาเป็นผู้นำ ธุรกิจเครือลูซโซ่เติบโตเฉพาะในยุโรป ริคคาโน่เป็นคนแรกๆ ที่ตัดสินใจขยายธุรกิจมาที่เอเชียโดยไม่สนว่าคู่แข่งที่มีอยู่แล้วจะมากขนาดไหน เขาเป็นคนกล้าตัดสินใจ กล้าเสี่ยง และรอบคอบ "สวัสดีค่ะ ริคคาโน่" เสียงทักทายของเธอ ทำให้คนที่ยืนหันหลังชมวิวจากตึกสูงหันมา

ปังๆๆ "ฉันปวดฉี่!!" แม่งเอ้ย! คนตัวโตคิดไม่ตกกับสิ่งที่กำลังเผชิญ เขารู้ตัวแล้วว่าในอาหารต้องมียาบางอย่างใส่ลงไปแน่ๆ ไอ้น้องเหี้ย! ความจริงเขาเอะใจอยู่แล้วเชียว มาพลาดเพราะยัยตะกละหน้าห้องน้ำแท้ๆ ราฟาเอลไม่มีเวลาคิดเรื่องที่พลาดพลั้งลงไปแล้ว มื้อหยาบลงมือสาวกุมความยิ่งใหญ่ของตนเองไว้ ออกแรงรูดลำรักที่กำลังตั้งชูชันขึ้นเพราะฤทธิ์ความใคร่เต็มอก เหงื่อกาฬของคนตัวสูงมีมากจนเขาต้องถอดเสื้อสูททิ้งลงกับพื้นห้องน้ำ ปลดกระดุมจนเผยให้เห็นแผงอกกำยำน่าลูบไล้ มือหนาออกแรงรูดชักจนข้อมือกระทบกับหน้าท้องดัง 'ปึก! ปึก!' "อ่าส์..." ริมฝีปากหยักเปล่งเสียงครางออกมาอย่างสุดกลั้น โคตรเงี่ยx!! เงี่ยxล้วนๆ ไม่มีอย่างอื่นผสม ฤทธิ์ยาที่รุนแรงขนาดนี้เขาเองก็เพิ่งเคยเห็น นึกไม่ออกว่าน้องชายไปหาของแบบนั้นมาจากไหนและเมื่อไหร่ ทั้งที่เขาส่งคนคอยสะกดรอยตามแท้ๆ ปังๆๆ "ราฟาเอลเปิดประตู ฉันปวดฉี่~" ปวดฉี่ก็บ้าแล้ว! ขนาดเขาที่กินน้อยกว่าเธอยังเป็นขนาดนี

แพขนตาสวยขยับขึ้นลงเมื่อรับรู้ถึงแสงแดดยามเช้าที่สาดเข้ามาจากกระจกด้านนอก เมื่อคืนเธอเมาจนลืมปิดผ้าม่านนอนหรืออย่างไร ยกมือควานหามือถือส่วนตัวที่ควรจะอยู่ที่หัวเตียง แต่กลับพบเพียงขาโคมไฟและความว่างเปล่า มือถือเธอหายไปไหน? ปวดหัวไปหมด... หญิงสาวจึงฟุบลงบนหมอนและนอนต่ออีกครั้ง ระหว่างนั้นก็พยายามทบทวนว่าเมื่อคืนเธอไปสร้างความเดือนร้อนที่ไหนมาหรือเปล่า พลิกกายเปลี่ยนเป็นท่านอนหงาย ก็รับรู้ถึงหลายสิ่งที่ผิดปกติ อย่างแรก เธอเปลือยเปล่า ซีลีนไม่ใช่ผู้หญิงที่ชอบนอนแก้ผ้า แต่เธออาจจะเมาจนไม่มีสติ อย่างที่สองคือ ความจุกหน่วงบริเวณท้องน้อย รวมถึงอาการปวดเมื่อยตามร่างกาย เพียงแค่ขยับตัว ฝืนลุกขึ้นนั่ง ก็รู้สึกว่ามีของเหลวบางอย่างไหลออกมาจากร่างกาย ประจำเดือน? ไม่นี่...อีกหนึ่งสัปดาห์นี่นา เธอคำนวณไว้แล้วว่ามันจะหายทันงานแต่งพอดี สมองมันสั่งให้รีบหันไปมองที่นอนด้านข้าง ในกรณีที่เลวร้ายที่สุด ว่างเปล่า... สาวผมบลอนด์พยายามนึกถึงเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่

สามวันก่อนวันแต่งงาน เจ้าบ่าวถูกเปลี่ยนตัวกะทันหัน ไม่มีเหตุผลอะไรที่จะอ้างกับแขกในงานได้ดีกว่าการบอกว่าทั้งสองตกหลุมรักกัน จึงมีการเปลี่ยนเจ้าบ่าวตามความเหมาะสม รักกัน...เหอะ! ริคคาโน่เสียใจมาก ความปรารถนาที่จะเอาลูกชายคนเล็กกลับเข้าสู่ตระกูลริบหรี่ลงทุกวัน แม้เวลาจะผ่านไปนับสัปดาห์ แต่ไม่มีท่าทีว่าชายผู้ยิ่งใหญ่คนนี้จะสลัดความทุกข์ใจออกไปได้เลย หลายครั้งที่พ่อวูบล้ม จนเขาต้องเรียกหมอมาตรวจและเฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิด เอกสารสองแผ่นที่ระบุถึงสัญญาการแต่งงาน ถูกจรดลายเซ็นลงนามภายในห้องพักของเจ้าของร่างระหง ซีลีนเองก็ใช้เวลาพักฟื้นนับสัปดาห์ กว่าอาการป่วยไข้จะทุเลาลง ภายในสัญญาไม่ระบุอะไรไปมากกว่า การหย่าจะเกิดขึ้นนับจากวันที่แต่งงานไม่เกินสองปี ภายใต้การฟื้นตัวของอเมทิสต์ที่สามารถยืนด้วยขาตัวเองได้อีกครั้งนับตั้งแต่เสียอองรี อาร์โนลด์ผู้ก่อตั้งไป นอกจากนี้การแบ่งสินสมรสหลังการหย่า ยังเป็นไปตามเงื่อนไขของราฟาเอลแต่เพียงผู้เดียว นั่นหมายถึงเขาจะให้หรือไม่ให้ก็ย่อมได้ และสิ่งที่เพิ่

สามวันให้หลัง หลังจากที่ทั้งคู่ทยอยส่งบรรดาญาติๆ ที่มาร่วมงานกลับอิตาลีและฝรั่งเศสเรียบร้อยแล้ว สามีหมาดๆ ก็กำลังนั่งไขว่ห้างมองภรรยาคนสวยซึ่งกำลังวุ่นวายกับการจัดการกระเป๋าที่จะนำไปอิตาลี "ห้าใบแล้ว" บ่นอุบอิบออกมาเมื่อกระเป๋าใบที่ห้าถูกแพ็กแล้วใช้เท้าถีบไปเก็บมุมห้อง "ไม่ช่วยก็อย่าบ่น" ตวัดสายตาใส่อย่างหงุดหงิด จากนั้นจึงหันไปลากกระเป๋าใบที่หกมาเปิด หากอยู่ด้วยกันครบปี ริ้วรอยบนใบหน้าเธอคงเพิ่มขึ้นจากการอารมณ์เสียเพราะเขา "แล้วจะให้ช่วยอะไร ให้เก็บกางเกงในให้ไหมล่ะ" คำพูดหยาบโลนที่เอ่ยถึงของใช้ส่วนตัวอย่างไม่กระดากปาก ทำให้ซีลีนนึกหมั่นไส้ "เออ ไปหยิบมา ตากอยู่ระเบียงนู่นน่ะ" ชี้นิ้วสั่งไปยังตำแหน่งระเบียงห้องนอน คนถูกใช้ให้ไปเก็บกางเกงในหน้าตึงฉับ สาวเท้าเดินเข้าไปใกล้คนตัวเล็ก ซึ่งกำลังเก็บเสื้อผ้าอยู่หน้าตู้เสื้อผ้าหวังจะสั่งสอนให้หลาบจำ มือหนาขยุ้มท้ายทอยของหญิงสาวเอาไว้แล้วรั้งเข้าหาตนเอง เธอที่เซไปตามแรงชายถึงกับแสดงสีหน้าแตกตื่นอย่างลืมตัว "อ๊ะ อย่ามาจับตัวฉัน!" "พูด