All Chapters of ลูกหมาของมาเฟีย [ราฟาเอล×ซีลีน]: Chapter 21 - Chapter 30

70 Chapters

CHAPTER 20 | พ่อมา

เมื่อกลับจากคอกม้า ทันทีที่เท้าเหยียบพื้น ซีลีนก็ตรงดิ่งเข้าไปในคฤหาสน์ใหญ่อย่างเร่งรีบ เธอต้องการสระผม ไอ้ม้าผี! “จะรีบไปไหน ฉันยังไม่ได้แนะนำพื้นที่กับคนในบ้านให้รู้จักเลย” “มันใช่เวลาไหม!!” อยากจะตะโกนด่าจริงๆ “เวลาที่เหมาะสมคือเวลาที่ฉันว่าง” ราฟาเอลก็คือราฟาเอล เขาเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง สิ่งใดที่เขาสะดวก นั่นคือสิ่งที่ดีเสมอ “งั้นแนะนำอย่างแรกเลย ห้องฉันอยู่ไหน” “เลี้ยวขวา ประตูใหญ่ห้องแรก” “เออแค่นี้แหละ!” เหม็นน้ำลายม้าจะตายอยู่แล้ว เธออยากอาบน้ำ อยากสระผม หญิงสาวเดินดุ่มๆ ขึ้นบันไดเพื่อไปห้องนอนตนเอง จากนั้นเสียงของราฟาเอลที่สั่งสาวใช้สองคนก็ดังเข้ามาในหูจนต้องหยุดเดิน และหันมามอง “คาลาร์ เอ็มมา ตามขึ้นไป” “เดี๋ยว จะตามฉันขึ้นมาทำไม” บ่นออกมาด้วยความหงุดหงิด ร่างสูงก้าวเท้าเดินตามขึ้นมาหยุดที่จุดพักบันได “ก็ตามไปเฝ้าหน้าห้องไง” เห็นสายตาที่ยังไม่เข้าใจจึงอธิบายเพิ่ม “คาลาร์กับเอ็มมาจะเป็นสาวใช้ของเธอ อยากได้อะไรก็บอกสอง
last updateLast Updated : 2025-10-28
Read more

CHAPTER 21 | ห้องเดียวกัน

การที่ริคคาโน่มาอยู่ชายคาเดียวกันสร้างหายนะให้กับซีลีนและราฟาเอลกว่าที่คิด หลังจากเสร็จสิ้นมื้อค่ำ ความตึงเครียดก็กลับเข้ามาสู่ทั้งคู่อีกครั้งหลังจากประตูห้องนอนปิดลง พ่อมาค้างด้วยจริงๆ ไม่ได้พูดเล่น แถมยังอยู่ที่ห้องนอนใหญ่อีกฝั่ง ตำแหน่งเดียวกันกับห้องของหญิงสาวด้วย “นายจะกลับห้องตัวเองกี่โมง” ถามหาเวลาที่แน่นอน เพราะเธอเองก็เริ่มง่วงจากการไม่ได้นอนกลางวันเต็มที “ฉันจะนอนด้วย” “ไม่ได้!” รู้ตัวว่าเผลอเสียงดังจนข้างนอกอาจได้ยิน จึงเบาเสียงพูดคุยลง “ฉันไม่ชอบนอนร่วมเตียงกับใคร” “ก็ทำอย่างกับไม่เคยนอน” คนที่ถือวิวาสะนั่งเตียงของเธอเอ่ยขึ้นอย่างไม่ทุกข์ร้อน “เตียงตั้งกว้าง” “ห้ามนอนเตียงฉัน” “นี่มันเตียงฉัน บ้านฉัน เงินฉัน” เขาก็สู้สุดใจเช่นกัน ราฟาเอลเห็นสายตาของคนตัวเล็กที่มองพื้นอย่างครุ่นคิด นั่นหมายถึงเธออาจจะไล่เขาลงไปนอนพื้น แน่นอนว่าคนรักสบายอย่างเขาไม่ทำ “ถ้าเธอทำใจไม่ได้ก็นอนพื้นไปละกัน” เป็นฝ่ายชิงพูดก่อน และเดินไปที่หน้ากระจกเพื่อถอดเครื่องประดับเตรียมอาบน้ำ
last updateLast Updated : 2025-10-28
Read more

CHAPTER 22 | เคยๆ

[Céline's Talks] ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาเพราะรู้สึกว่าร่างกายหนักอึ้งจนชาไปทั้งตัว เพราะไอ้ม้าเวรสองตัวนั่นแน่ๆ ที่ทำให้ฉันปวดร้าวไปทั้งตัวขนาดนี้ มองไปยังเตียงอีกฝั่งก็ไม่เห็นราฟาเอลนอนอยู่บนเตียงแล้ว หมอนั่นคงไปทำงานแล้วสินะ ฉันใช้มืออีกข้างที่ไม่ได้เป็นอะไรดึงผ้าห่มออกจากตัว และแล้วฉันก็เจอสาเหตุที่ทำให้ตัวฉันชาจนลุกไม่ขึ้น ราฟาเอลนอนซุกหน้าอยู่กลางอกฉัน แถมยังหลับตาพริ้มมีความสุข มือข้างหนึ่งวางทาบอยู่บนนมฉันอย่างถือวิสาสะ "ไอ้โรคจิต!" ดึงใบหูเขาเต็มแรงจนหมอนั่นสะดุ้งตื่น จบด้วยการฟาดฝ่ามือลงบนหัวไหล่ดังเพียะหลังจากที่เราทั้งคู่ดีดตัวขึ้นมานั่งได้สำเร็จ "ทุเรศชะมัด ลักหลับฉันหรือไง" ฉันสบถด่าด้วยความหัวเสีย คนตัวสูงลุกขึ้นมาลูบหูตัวเองป้อยๆ หลุบตาสีอ่อนตนเองมองที่หน้าอกฉันก่อนจะยิ้มกริ่มพอใจ เขามาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมฉันไม่รู้สึกตัวเลย! แถมยังถูกหมอนี่นอนทับแขนถึงขั้นชาหนึบไปทั้งซีก เมื่อคืนฉันน่าจะเพลียมากจนไม่รู้สึกตัวตื่น ทั้งที่ปกติแค่มีคนขยับตัวบนเตียงก็ปลุกฉันได
last updateLast Updated : 2025-10-28
Read more

CHAPTER 23 | วอแว

หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาล อลันก็ตรงเข้ามารายงานการประชุมในช่วงที่เขาพาซีลีนไปหาหมอ ความจริงราฟาเอลมีประชุมตอนบ่าย แต่เขาให้อลันเข้าแทน "งานเคานต์ดาวน์ขึ้นปีใหม่ของโรงแรมเราปีนี้ ยังเป็นคุณเทเรซ่าที่จุดไฟที่แท่นพลุครับ" พลุจำนวนหนึ่งร้อยนัดจะถูดส่งขึ้นฟ้าต่อเนื่องกันหลายสิบนาทีเมื่อวันปีใหม่มาถึง แน่นอนว่าจุดที่มองเห็นพลุได้ชัดที่สุดต้องเป็นโรงแรมหกดาวในเครือลูซโซ่ตั้งแต่ตั้งที่สี่สิบเป็นต้นไป เขาตั้งใจจะเปิดแพ็กเกจเช่าเหมาห้องพักยาวตั้งแต่ช่วงเทศกาลคริสมาสต์จนถึงปีใหม่ เพื่อรองรับนักท่องเที่ยวที่จะมาชมพลุในเวนิส "จองสักห้องไหม?" หันมาถามภรรยาที่นอนเป็นผักอยู่บนเตียง"ฉันไม่ชอบพลุ นอนสงบๆ อยู่ที่นี่ดีกว่า" ราฟาเอลเลิกคิ้วขึ้นด้วยความแปลกใจ ทีแรกเขานึกว่าเธอคงออกคำสั่งให้ล็อกห้องชั้นบนสุดให้ดูพลุอะไรแบบนั้น น่าแปลกที่คนชอบเที่ยวอย่างเธอไม่ชอบพลุ "แล้วคุณซีลีนไปโดนอะไรมาครับ" อลันถามขึ้นเมื่อเห็นผ้าพันที่ขาเรียว "ทะเลาะกับนายเหรอครับ" "น้อยๆ หน่อยมึงอะ ยัยนี่ทำตัวเอง" เจ้านายหนุ่มรีบปฏิเสธ
last updateLast Updated : 2025-10-28
Read more

CHAPTER 24 | I'm Thirsty TW: NC

สองสัปดาห์ต่อมา หลังจากเสร็จสิ้นการประชุมออนไลน์กับทีมเอเชียในเวลาสี่โมงเย็น ร่างสูงก็เดินกลับเข้ามาในห้องทำงานส่วนตัวภายในบริษัท เขาเพิ่งกลับเข้าออฟฟิศได้หนึ่งสัปดาห์ เมื่อเห็นว่าซีลีนสามารถช่วยเหลือตนเองได้แล้ว “ตอนกูไม่อยู่มีอะไรสำคัญเข้ามาไหม” เอ่ยถามลูกน้องในช่วงที่ปิดมือถือขณะประชุม อลันพยักหน้า และเริ่มรายงานการติดต่อเข้ามาในช่วงที่มีการประชุมสามชั่วโมงที่ผ่านมาให้ผู้เป็นนายฟัง “ตอนบ่ายโมง เลขาของคุณลูเซียแจ้งว่าจะมีการแจ้งปรับราคาสินค้าในโซนอเมริกาเพิ่มขึ้นครับ เอกสารจะถูกส่งมาทางอีเมลภายในเที่ยงวันพรุ่งนี้” “ทำไมปรับแค่อเมริกา?” "ปรับตามภาษีสรรพสามิตที่เพิ่มขึ้นปีหน้าครับ” มาเฟียหนุ่มพยักหน้ารับทราบ และรอฟังข้อความถัดมาจากลูกน้องเงียบๆ “วันนี้เราให้ทางเอเจนซีนัดคุยบรีฟถ่ายโฆษณาเทศกาลปีใหม่กับทางผู้จัดการของคุณเทเรซ่า” ชื่อของดาราสาวเรียกความสนใจจากเขาไม่ได้ยาก แน่นอนว่าชื่อของคนที่ชอบย่อมมีอยู่แล้ว แต่สิ่งที่ทำให้เขาสนใจมากกว่านั้นคืออีกฝ่ายพูดอะไรถึงตนเองหรือเปล่า
last updateLast Updated : 2025-10-28
Read more

CHAPTER 25 | over and over TW: NC

ปัง! ทันทีที่ประตูห้องปิดลงก็สาวเท้าไปที่เตียงด้วยความเร่งรีบ ในขณะที่คนถูกอุ้มหน้าแดงด้วยความอับอาย เขาอุ้มเธอเดินฝ่าบรรดาสาวใช้และบอดี้การ์ดเข้าบ้านนับสิบราย ทุกคนต่างแหวกทางให้เมื่อรับรู้ว่าเจ้านายกำลังเร่งรีบ ให้ตาย... โยนเธอลงบนเตียงอย่างไม่แรงนัก พร้อมกับถอดชิ้นล่างของหญิงสาวทิ้งลงข้างเตียง จับขาเธอแบะอ้าจนเห็นร่องกุหลาบค่อยๆ เผยออ้าออกตามแรง น่ากินมาก... แต่คนตัวสูงใจเย็น เขาไม่จู่โจมจุดที่อ่อนไหวที่สุดในเวลานี้ ราฟาเอลเปลี่ยนมาบีบเคล้นทรวงอกใหญ่แทน ตวัดลิ้นร้อนค่อยๆ ก้มชิมยอดอกสวยอีกครั้ง ลากริมฝีปากเลื่อนลงมายังแอ่งสะดือที่มีจิวปิด แหย่แยงลิ้นเข้าไปสัมผัสผิวที่ไวต่อความรู้สึกข้างในด้วยความละเมียด คนตัวเล็กเสียวสะท้านจนเผลอยกสะโพกขึ้นบดเบียดเข้าหาหน้าท้องแกร่ง ทั้งๆ ที่กำลังถูกเขาเล่นงานที่สะดือ แต่กลับรู้สึกเสียววูบวาบจนถึงร่องรักด้านใน เสียวจนต้องยกมือขยุ้มกลุ่มผมและดึงให้เขาหยุด “ยะ อย่าเลียตรงนั้น” เขารู้จุดอ่อนของเธอได้อย่างไร “จะตายเลยสินะ” “ฮึก!” รอยยิ
last updateLast Updated : 2025-10-28
Read more

CHAPTER 26 | เมียก็ง่วง ผัวก็... TW: NC

[Céline Talks] เพราะเขาเลย เราถึงได้ลงมาทานมื้อเย็นเลทตั้งยี่สิบนาที ฉันเดินนำลงบันไดไปที่ห้องอาหารด้วยความหงุดหงิด เพราะคนที่เดินกอดอกตามมาติดๆ จากด้านหลังเอาแต่ฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี แถมยังยิ้มหน้าระรื่นไม่หยุด อยากข่วนหน้าแม่ง... เมื่อมาถึงห้องอาหาร ก็เห็นว่าริคคาโน่เริ่มลงมือทานมื้อเย็นไปก่อนแล้ว วันนี้จานอาหารของเราสองคนถูกจัดวางข้างกันทางขวามือจากด้านหัวโต๊ะ ซึ่งในวันปกตินั้น ริคคาโน่จะนั่งหัวโต๊ะ ราฟาเอลนั่งทางซ้าย และฉันนั่งด้านขวา แม่บ้านคิดว่าเราญาติดีกันเหรอ แค่เอากันหรอก ฉันเองก็ไม่อยากจะมากความ เลยนั่งเว้นที่ให้ราฟาเอลนั่งใกล้พ่อตัวเองไป หลังจากที่เราทั้งสองนั่งลงเครื่องดื่มที่ฉันได้รับกลับไม่ใช่ไวน์อย่างทุกวัน มันคือน้ำส้มคั้นสดแช่เย็น ไม่มีใครกินน้ำส้มก่อนนอนหรอกนะ "เอ็มมา" ฉันเรียกสาวใช้ที่ยู่ใกล้ตัวที่สุดเพื่อขอเปลี่ยนเครื่องดื่ม "เปลี่ยนเป็นไวน์" "พ่อบอกให้แม่บ้านเอาน้ำส้มมาให้แทนเอง" ริคคาโน่เอ่ยขึ้น คงกลัวว่าฉันจะหยุมหัวลูกน้องตน
last updateLast Updated : 2025-10-28
Read more

CHAPTER 27 | เจ็บป่วย

คนตัวเล็กลืมตาตื่นขึ้นมาในช่วงสายของวัน ความรู้สึกเจ็บตึงบริเวณใจกลางความสาวเป็นหลักฐานเรื่องเมื่อคืนได้เป็นอย่างดี ขยับตัวที่หนักอึ้งเพราะถูกของใหญ่นอนทับอย่างยากลำบาก ราฟาเอลยังคงนอนทับบนตัวเธอ มิหนำซ้ำยังสอดใส่ลำรักแช่ทิ้งเอาไว้ในร่างกายของเธอ ไอ้บ้านี่! “ราล์ฟ หนัก” ยกมือตบสะโพกอีกฝ่ายเป็นการปลุก แต่ราฟาเอลยังคงเอาแต่นอนและกอดรัดร่างบอบบางเอาไว้ ใช้มือลูบคลำหน้าอกอวบอย่างถือวิสาสะ “หนาว” น้ำเสียงของเขาแหบพร่าพร้อมบดเบียดกายเข้าหาทำให้เธอสังเกตเห็นความผิดปกติ “ป่วยเหรอ” ยกมือเอื้อมขึ้นพยายามแตะศีรษะคนที่นอนทับตัวอยู่ด้านหลัง แต่ทว่าความยาวช่วงแขนของเธอไม่ถึง “ลุกดิ เอาอันนั้นนายออกจากตัวฉันด้วย” “อย่าเสียงดัง...” อีกฝ่ายแสดงสีหน้าเป็นนัยว่าเสียงของเธอมันแสบแก้วหู และทำให้อาการป่วยเขาหนักกว่าเดิม เมื่อร่างกายเป็นอิสระ สิ่งแรกที่ซีลีนทำคือฟาดฝ่ามือลงบนหน้าท้องแกร่งด้วยความโมโห เพียะ! “ไอ้บ้า แช่ไว้ทั้งคืนได้ยังไง” “ฮื่อออ หนวกหู” หยิบหมอนอีกใบมาทับศีรษะตนเองหลีกหนีเ
last updateLast Updated : 2025-10-28
Read more

CHAPTER 28 | อ้อนไข้

ซุปมันฝรั่งถ้วยใหญ่ถูกบังคับให้รับประทานจนหมดถ้วย และยาสามเม็ดก็ถูกวางลงบนฝ่ามือหนาของคนป่วยในเวลาถัดมา คนตัวเล็กหมุนฝาเกลียวเปิดขวดเครื่องดื่มวิตามินซีรสส้ม และยื่นให้เขาถือด้วยมืออีกข้าง “เอายาใส่ปาก แล้วก็กลืนวิตามินซีตามลงไป จะได้ไม่รู้สึกถึงกลิ่นยา” ชายหนุ่มเบ้ปากคว่ำอย่างไม่ชอบใจ "เธอเคยทำเหรอ" "ฉันเก่ง ฉันกินยาง่าย" ไม่ได้จะอวด แต่คือความจริงล้วนๆ "วิตามินซียี่ห้อนี้ฉันดื่มประจำ ถ้านายไม่อยากป่วยจนต้องกินยาบ่อยๆ ก็ซื้อมาไว้สิ" ผลพลอยได้ คือเธอเองก็จะมีของฟรีให้กินไปอีก อย่างน้อยๆ ก็หนึ่งปี ราฟาเอลไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่คนตรงหน้าพูด แต่ก็ยอมทำตามอย่างว่าง่าย กลืนยาและเครื่องดื่มลงคอพร้อมกันเสร็จก็เบ้หน้าอีกรอบ ก่อนจะตามด้วยการดื่มน้ำอุ่นหลายอึกจนสำลัก “อย่าทำตัวงอแง” ฝ่ามือเรียวลูบแผ่นหลังแกร่งให้ผ่อนคลาย ไม่ลืมที่จะยื่นทิชชูให้ซับริมฝีปากให้ ซีลีนเก็บถาดอาหารที่ทานเสร็จเดินไปวางหน้าห้อง ระหว่างที่เดินกลับมาก็ส่งข้อความหาสาวใช้สองคนไปด้วย ที่นี่ห้ามตะโกนโหวกเหวกเสียงดัง
last updateLast Updated : 2025-10-28
Read more

CHAPTER 29 | อยู่ไม่เป็น

‘ตอนเย็นว่างไหม?’ ‘ไปไหน?’ ‘ไปดูเขาถ่ายงานโพรโมตงานวันปีใหม่’ ‘จุดพลุไหม?’ ‘ไม่’ ‘’งั้นไป’ ด้วยเหตุนี้ทั้งคู่จึงมานั่งอยู่ในรถยนต์คันเดียวกัน ณ ตอนนี้ หากไม่นับในช่วงที่เจ็บป่วย นี่คือครั้งแรกที่ซีลีนได้ออกมานอกคฤหาสน์เลยก็ว่าได้ ตอนนี้คือเวลาห้าโมงเย็น อีกราวๆ หนึ่งชั่วโมงพระอาทิตย์ก็จะตกและเข้าสู่เวลากลางคืน วันนี้อากาศค่อนไปทางเย็นสบายและลมไม่แรงมาก ทางทีมโฆษณาจึงเลือกวันนี้เป็นวันถ่ายเก็บบรรยากาศในช่วงเย็น “เอาฉันมานี่แน่ใจเหรอ เดี๋ยวภรรยาหลวงนายก็มาแดกหัวฉันเอาหรอก” เพราะทราบคร่าวๆ จากราฟาเอลมาแล้ว ว่าตัวหลักในการถ่ายโฆษณาครั้งนี้คือเทเรซ่าและนายแบบอิตาลีดาวรุ่งที่เธอไม่รู้จัก เอาเข้าจริง นอกจากใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นที่หราอยู่ทั่วทุกมุมของอิตาลี เธอเองก็ไม่รู้จักเทเรซ่า และไม่คิดจะหาข้อมูลเกี่ยวกับดาราสาวคนนั้นด้วยซ้ำ “ภรรยาหลวง?” คนไม่เข้าใจมุกเอียงคอด้วยความสงสัย “ก็เทเรซ่าไง นายจีบยัยนั่นก่อนมาแต่งกับฉันก็ต้องเป็นเมียหลวงสิ” “อย่
last updateLast Updated : 2025-10-28
Read more
PREV
1234567
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status