All Chapters of ลูกหมาของมาเฟีย [ราฟาเอล×ซีลีน]: Chapter 51 - Chapter 60

ภายหลังเหตุการณ์ความวุ่นวายสงบลง ทุกคนที่เหลืออยู่ภายในห้องก็ยังคงพูดคุยเรื่องอเมทิสต์ต่ออีกหลายชั่วโมง เรื่องหลักๆ คือเรื่องการขอหุ้นคืนจากฌอง ห้องประชุมถูกบอดี้การ์ดเปิดออกอีกครั้ง ทั้งหมดก็ค่อยๆ ทยอยเดินออกมาจากห้อง สีหน้าแต่ละคนเคร่งเครียด แต่คนที่เครียดที่สุดคงจะหนีไม่พ้นทายาทของอเมทิสต์ การที่ทุกคนในห้องประชุมแสดงออกเป็นอย่างเดียวกันว่าไม่ไว้ใจฌองนั้น ทำเอาซีลีนเกิดความกังวลใจจนเก็บสีหน้าไม่อยู่ เขาคือญาติเพียงคนเดียวของเธอ หากมารู้เอาภายหลังว่าถูกเขาโกงมาตลอด ใจเธอคงสลาย "ซีลีน..." ราฟาเอลเรียกชื่อภรรยาที่เอาแต่เดินเหม่อลอยจนไม่ได้รอเขา "ไหวหรือเปล่า?" ไม่รอให้เธอตอบ เขาดึงเธอเข้ามาหาและสวมกอดเอาไว้ทันที มืออุ่นตบลงบนแผ่นหลังปลอบหญิงสาวเบาๆ ไปด้วย "เธอมีฉัน รู้ใช่ไหม?" เขาถามย้ำอีกครั้ง และจับมือที่สองข้างของภรรยาเอาไว้ให้เธอยึดเหนี่ยว อย่าคิดว่าไม่มีใคร... เขาและเธอแต่งงานเป็นสามีภรรยากันตามกฎหมาย และคนอย่างราฟาเอลจะไม่ยอมให้ใครมาเอาเปรียบภรรยาของตนเองได้อีก คนตัวเล็กยืนสบตากับเขาลึกซึ้ง

ประเทศไทยถูกเลือกเป็นสถานที่ฮันนีมูนในที่สุด และต้องเป็นเกาะภูเก็ตเท่านั้น ด้วยเหตุผลหลักๆ คือทั้งคู่คิดถึงบรรยากาศเกาะทางใต้ เหล้าถัง และข้าวผัดทะเล และราฟาเอลยังคิดถึงบิกินีสีเหลืองเลม่อนบนร่างกายสมบูรณ์แบบไร้ที่ติ กับจิวเงินบนหน้าท้องแบนราบนั้นด้วย จริงอยู่ที่ซีลีนก็ใส่ชุดว่ายน้ำแบบนั้นบ่อยครั้งเวลาเล่นน้ำด้วยกันในสระภายในเขตคฤหาสน์ แต่บรรยากาศมันไม่ได้ เขาชอบเวลาเห็นร่างบอบบางของซีลีนเปื้อนทรายและแดงไปด้วยรอยแดดนิดๆ และคราวนี้เขาจะเป็นคนได้เลือกบิกินีให้เธอสวมใส่ด้วยตนเอง ไม่มีอะไรจะน่าสนุกไปมากกว่านี้แล้ว มาเฟียหนุ่มใช้เวลาพักผ่อนจากการทำงานนออฟฟิศหมดไปกับการเลือกเสื้อผ้าให้ภรรยา แม้กำหนดการฮันนีมูนมันจะหลังปีใหม่ก็ตาม แต่เขาตื่นเต้นมากจนอยู่เฉยไม่ไหว แกร๊ก~ เสียงเปิดประตูห้องทำงานถูกเปิดออกด้วยฝีมือของภรรยา ซีลีนเดินดุ่มๆ เข้ามาหาเขาก่อนจะอ้อมมาหยุดตรงหน้าร่างสูงพร้อมกับใบหน้าเจือไปด้วยความหงุดหงิด สะโพกผายทรุดกายลงบนตักแกร่งเต็มแรง จนชายหนุ่มต้องรีบวางมือจากเม้าส์และเปลี่ยนมาโอบเอวบางเอาไว้

สองสามีภรรยาจูงมือกันและกันเดินไปตามโถงทางเดินชั้นบนสุดของโรงแรม แม้ไร้บทสนทนาต่อกันจนดูผิดแผกจากทุกครั้ง แต่จังหวะการก้าวขาฉับๆ ด้วยความรีบเร่งของคนตัวโตเป็นหลักฐานถึงความร้อนรุ่มในอกของเขาได้เป็นอย่างดี จนซีลีนอดไม่ได้ที่จะเปล่งเสียงหัวเราะออกมากับท่าทีของเขา ปัง! “อ๊ะ!” ทันทีที่ประตูห้องพักโรงแรมปิดลง ร่างบอบบางของหญิงสาวก็ลอยหวือขึ้นเหนือพื้นด้วยฝีมือของสามีหนุ่ม สองแขนแกร่งช้อนกายของภรรยาในท่าแบกพาดบ่าเดินตรงไปในห้องนอนหรูโดยไม่รีรอ จนซีลีนเผลอส่งเสียงหัวเราะออกมาอีกครั้งด้วยความชอบใจ ฟุบ! ร่างเล็กถูกวางลงบนเตียงกว้างอย่างไม่แรงนัก ก่อนที่กายสูงใหญ่ของชายผู้เป็นสามีจะตามมาทาบทับ รูดเดรสสั้นที่เธอสวมใส่ออกทางปลายเท้าก็เผยให้เห็นชุดชั้นในลายลูกไม้สีดำทั้งบนและล่าง ตาสีเขียวหม่นเป็นประกายระยับ พลอยใจให้คนตัวเล็กกัดริมฝีปากด้วยความประหม่าเกร็ง ไม่บ่อยนักที่ซีลีนจะใส่ชั้นในลายลูกไม้ให้เห็น นั่นยิ่งปลุกอารมณ์บางอย่างในกายมาเฟียหนุ่มให้ลุกฮือขึ้น มือหนาเอื้อมต่ำลงมาหมายจะถอดรองเท้าส้นสูงสีเดียวกับช

12.00 PM at Paris, France กว่าครึ่งปีที่ไม่ได้กลับมายังคฤหาสน์ของอาร์โนลด์ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปมากจริงๆ สวนดอกไม้ข้างบ้านกลายเป็นลานหญ้าโล่งเตียน มีหลุมและเสามากมายผุดขึ้นแทนที่ดอกคาเนชั่นที่แม่ชอบ เมื่อก้าวเท้าเข้าไปในตัวคฤหาสน์สิ่งแรกที่มองเห็นคือบันไดเวียน ด้านหน้าเป็นซุ้มประตูโค้งตรงกับประตูหน้าบ้าน ทางเข้าถูกปูพรมใหม่ด้วยสีแดงเลือดนกแทนสีกรมท่า กรอบรูปบานใหญ่ของพ่อแม่ที่แขวนบริเวณจุดพักบันไดถูกเปลี่ยนเป็นรูปแต่งงานของฌองและมารีย์ แล้วรูปของพ่อกับแม่เธอไปไหน... เท้าเรียวเดินบนรองเท้าส้นสูงสองนิ้วครึ่งก้าวขึ้นไปยังชั้นสองช้าๆ กุญแจห้องนอนตนเองถูกหยิบออกมาจากกระเป๋าสะพาย แต่แล้วก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อพบว่าลูกบิดประตูถูกเปลี่ยน ลองขยับหมุนก็เห็นว่าไม่ได้ถูกล็อกเอาไว้จึงเปิดเข้าไปดูด้านใน หัวใจพลันเต้นระรัวราวกับถูกกลองนับสิบตีกระทบอยู่ภายใน ข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวบางส่วนหายไปจากในห้อง ภาพรับปริญญาบนโต๊ะอ่านหนังสือ ภาพถ่ายครอบครัวในวัยเด็ก คนตัวเล็กพุ่งไปยังกล่องไม้เก็บของส่วนตัวใต้เตียง ใช้มือควานหาอยู่นานแต่ไม่พบ ก

TW: Sexual Harassment "กรี๊ดดด!!!" เสียงกรีดร้องตกใจดังลั่นคฤหาสน์ ฌองเปลี่ยนจากการจับข้อเท้าเป็นการใช้ฝ่ามือกดใบหน้าเล็กให้ล้มตัวลงนอนกับเตียง ก่อนจะก้าวขาขึ้นคร่อมร่างบอบบางเอาไว้ "หอมนุ่มไปทั้งตัว...อา" ยกมือข้างที่สัมผัสกายเนียนขึ้นสูดดมส่งเสียงราวกลับคนโรคจิต ซีลีนขนลุกชันไปทั้งตัว เธอรู้สึกขยักแขยงจนแทบจะหมดสติอีกรอบ แต่หากปล่อยให้ร่างกายเป็นเช่นนั้น เท่ากับว่าเป็นการเปิดโอกาสให้มันกระทำกับร่างกายเธอตามอำเภอใจ เท้าเรียวรวบรวมแรงทั้งหมดที่เหลืออยู่ยกถีบกลางอกจนมันตกเตียง เธอไม่รู้ว่าตอนนี้คือกี่โมง เมื่อเช้าน่าจะกินข้าวตามคำชวนของคาลาร์กับเอ็มมา ตอนนี้นอกจากจะไม่มีแรงแล้วยังปวดท้องขึ้นมาเล็กน้อย "อีเด็กเลว!! กล้าทำกูเหรอ..." มันครางในลำคออย่างเจ็บปวด ก่อนจะกลับขึ้นเตียงแล้วลากเท้าหญิงสาวจนร่างบางกระแทกพื้นดัง 'ปึก!' ความเจ็บหน่วงบริเวณท้องน้อยทวีคูณขึ้นทันที ปวดอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมาก่อนจนขยับตัวไม่ไหว จึงทำได้เพียงนอนนิ่งๆ พยุงอาการตนเอง คิด