Semua Bab รักมัดใจนายวายร้าย: Bab 1 - Bab 10

"พี่จอดข้างหน้าก็ได้ค่ะ...เดี๋ยวหนูเดินขึ้นไปเอง""ไม่ให้พี่ขึ้นไปส่งเหรอ...แล้วอยู่หอแบบนี้...ความปลอดภัยมีหรือเปล่า...ทำไมหอมันดูเก่าๆ แบบนั้น"เอ่ยถามด้วยความสงสัย พร้อมกับมองออกไปนอกกระจก เพ่งสำรวจหอพักที่เธออาศัยอยู่"คนรวยแบบพี่ไม่เข้าใจหรอกค่ะ...ขอบคุณนะคะที่มาส่ง"ร่างบางยกมือไหว้อย่างนอบน้อม ก่อนจะระบายยิ้มกว้างให้ จากนั้นก็เปิดประตูแล้วเดินขึ้นหอพักไป"เชี้ย!! ยิ้มน่ารักโคตร...ผู้หญิงอะไรวะมีเสน่ห์ฉิบหาย"ปราณเอ่ยบอกกับตัวเอง เบาๆ ยังตะลึงกับรอยยิ้มเมื่อครู่ไม่หาย"แต่เดี๋ยวนะ...กูจะล่อเขานี่หว่า...แล้ว? ...ทำไมกูตกหลุมเขาเองล่ะเนี้ย?"และแล้วเขาก็ตกหลุมให้กับรอยยิ้มกว้างๆ ของเธอ โดยลืมคิดไปเลยว่าจะล่อเหยื่อไปเชือด แถมตอนนี้เหยื่อก็ยังหลุดออกไปได้อย่างสบายใจ~ปรายฟ้า~"ว่า?"[เฮีย...ไปส่งฝันแล้วใช่ไหม]"อะไรมีโทรเช็กด้วยเหรอ?"[ก็แน่ล่ะ เฮียมันไว้ใจไม่ได้...จำยัยมะนาวได้ไหมหลังจากที่เฮียฟันมันแล้วทิ้งมันก็เลิกคบปรายเลย...คนนี้ขอนะเฮีย...ปรายเหลือเพื่อนคนเดียวแล้ว]"อืมๆ ...รู้แล้ว...ยัยนั่นขึ้นหอไปแล้ว"[ขอบคุณค่ะเฮีย...น่ารักที่สุดเลย]"เออ...ทำไมเพื่อนปรายถึงได้อยู่หอแบบนี้...

"พี่ให้แล้ว ไม่รับคืน"ปราณดันเงินกลับมาให้ร่างเล็ก ก่อนจะเดินออกจากร้านไป"อะไรของเขา..."เพียงฝันบ่นอุบอิบกับตัวเองอย่างไม่ค่อยเข้าใจกับเขาสักเท่าไหร่ตกเย็น เพียงฝันมานั่งรอแฟนที่ป้ายรถเมล์ วันนี้เทมบอกจะมารับเธอ แค่เขารับปากมันก็ทำให้หัวใจพองโตแล้ว เพราะช่วงหลังๆ มานี้น้อยมากๆ ที่เธอและแฟนจะได้เจอกัน"ไงครับ...รอพี่นานไหม?"เทมเอ่ยถามเพียงฝันด้วยน้ำเสียงอบอุ่น พร้อมกับส่งยิ้มหวานให้คนตัวเล็ก"ไม่นานค่ะ...ฝันเพิ่งเดินออกมาจากร้านเมื่อกี้นี้เลย""หิวไหม...ไปกินอะไรกันก่อนกลับหอไหมครับ"แม้เขาจะผิดนัดไปบ้าง แต่ส่วนดี มุมน่ารัก เอาใจใส่เขาก็มี และเพราะแบบนี้แหละเธอถึงยังทน"ได้ค่ะ...ฝันตามใจพี่เทม"เพียงฝันกล่าวด้วยรอยยิ้ม"วันนี้...พี่ขอไปนอนกับฝันได้ไหมครับ"ร่างสูงเอ่ยถาม พร้อมกับจ้องมองใบหน้าสวยหวานอย่างต้องการที่จะสื่อความหมาย"คือ...ฝัน...เอ่อ...อย่าดีกว่าพี่เทม...เตียงของฝันมันเล็ก...เดี๋ยวพี่เทมจะนอนไม่สบายเอา"เธอเลี่ยง และเป็นแบบนี้ทุกครั้ง เวลาที่เทมขอไปนอนด้วยเธอมักจะเลี่ยงและหาข้ออ้างต่างๆ เพื่อไม่ให้เขามานอนกับเธอ"งั้น...ไปนอนคอนโดพี่ก็ได้...เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่ไปส่งที่มหาลัยด้วย

"ปีหนึ่งแล้วไงวะ คนเราจะไม่โตไปข้างหน้าเลยเหรอ...ทำอย่างกับกูจะไปพรากผู้เยาว์"ปราณเอ่ยขึ้นเบาๆ กับเพื่อนรักทั้งสองคนที่หลังๆ มา ตั้งแต่เริ่มมีเมียกันก็หายหน้าหายตาไป"ก็ไม่ผู้เยาว์ แต่ยังไม่ถึง20..."คิมหันต์กล่าว"19ปีนี้ ปีหน้าก็20 ปีต่อๆ ไปก็21แล้วก็22 พวกมึงจะอะไรกับอายุนักหนาวะ""ก็น้องเขายังเด็ก..."ซันเอ่ยขึ้นบ้าง"ถามจริง...มึงจะเอาคนนี้จริงๆ เหรอ?"คิมหันต์ยังไม่ค่อยเชื่อเพื่อนที่บอกจะจริงจังกับคนนี้ เพราะที่ผ่านๆ มา ก็มีกรณีที่บอกแบบนี้เหมือนกัน แม้จะไม่ค่อยบ่อยก็เถอะ ครั้งนี้พอปราณพูดเลยทำให้เพื่อนไม่เชื่อ สุดท้ายพอเลิกก็อ้างเหตุผลว่าเข้ากันไม่ได้ ทั้งที่ก็เข้าไปแล้ว"ไม่ใช่พอได้เขาแล้วบอกเข้ากันไม่ได้ แล้วไปตีเนียนออกห่างเขาอีกล่ะ? ...มึงคิดดีๆ ก่อนนะเว้ยไอ้ปราณ...ถ้าคนนี้ไม่ใช่จริงๆ น้องมึงไม่เหลือเพื่อนดีๆ แล้วนะ"ซันปรามเพื่อน"คนนี้จีบยากกว่าคนอื่น ดูไม่อ่อนข้อให้กูเลย มุขที่กูเคยใช้ ก็ไม่ได้ผลกับคนนี้เลย""กูว่ามึงแค่รู้สึกท้าทายเพราะยังใหม่อยู่ พอได้เขาแล้วมึงก็จะกลับเข้าโคจรเดิม ได้แล้วทิ้ง...อย่าไปยุ่งกับน้องเลยมึงหาคนใหม่เถอะ...ถือว่าสงสารน้องมึง"คิมหันต์ออกความเห็นบ้

@ เซเลบริตี้คอนโดมิเนียมร่างเล็กมองสำรวจรอบคอนโดสุดหรูด้วยความตื่นตาตื่นใจ นี่เท่ากับบ้านหลังใหญ่ๆ 1หลังเลยก็ว่าได้ มีครบครันทุกสิ่งที่อำนวยความสะดวก"พี่จะให้หนูอยู่ที่นี่จริงๆ เหรอคะ"เสียงหวานเอ่ยขึ้น ห้องที่เธออยู่นี่เทียบไม่ติดกับที่นี่เลย แถมค่าเช่าห้องนั่นก็แค่เดือนละ2500 ถ้าจะเช่าคอนโดแบบนี้อยู่ ต้องหาเงินยังไงถึงจะอยู่ที่แบบนี้ได้"ใช่...ทำไม...มันเล็กไปเหรอ?""เอาอะไรมาพูดว่าเล็กคะ...ฝันไม่มีปัญญาจ่ายพี่หรอกนะคะมันต้องแพงมากแน่ๆ เลย""บอกแล้วไง...จ่ายเท่าที่ไหว...จ่ายเท่าห้องของเธอเมื่อกี้ก็ได้"เขากล่าวอย่างไม่เดือดร้อนเท่าไหร่"สองพัน5มันจะไม่น้อยไปเหรอคะกับห้องระดับนี้""พี่เอา2พัน..."ร่างสูงพูดจบก็เดินไปนั่งอยู่ที่โซฟาตัวยาวราคาแพงอย่างสบายใจ "ไม่ต้องคิดมาก...จริงๆ พี่ให้เธออยู่ฟรีๆ ก็ยังได้เลย""พี่ทำแบบนี้ทำไมคะ? ...หลอกล่อหนูหรือเปล่า"เธอยังไม่มั่นใจกับความหวังดีของเขา มันดูหวังดีเกินไปจนน่าสงสัย~เสียงโทรศัพท์~'ปรายฟ้า'"อืม..."[เฮีย...ถึงคอนโดกันหรือยัง] ปราณยกหูโทรศัพท์ออกจากหูแล้วเปิดสปีกเกอร์โฟนให้ร่างเล็กได้ยินด้วย"ถึงแล้ว...เมื่อกี้นี้เลย"[อย่าทำอะไรเพื่อนปร

"แล้วปรายต้องทำอะไรบ้าง...แต่เดี๋ยวก่อนสั่งไปหรือยัง!!"ปรายฟ้าเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจว่าพี่ชายของเธอไม่ได้ตุกติก"เรียบร้อย...นี่หลักฐานการซื้อ...อีก1อาทิตย์ของถึงไทยไปเอาที่ศูนย์ได้เลย"ปราณโชว์หลักฐานให้น้องสาวดู"ค่อยน่าช่วยหน่อย...มาทำข้อตกลงกันก่อน""ว่ามา...""ข้อที่1...ห้ามทำอย่างว่ากับเพื่อนปรายโดยที่เพื่อนปรายไม่สมยอม""ได้!!"ปราณเอ่ยอย่างมั่นใจ เพราะเขาไม่เคยบังคับขืนใจใครอยู่แล้ว เพราะส่วนใหญ่ก็สมยอมพร้อมใจให้เขาเองทั้งนั้น"ข้อ2...ถ้าจะไปไหน...ทำอะไรต้องถามความสมัครใจฝันก่อน และต้องรายงานบอกปรายด้วยให้ปรายรู้""ทำไมต้องบอกขนาดนั้น...เป็นน้องหรือผู้คุมขัง?"ปราณเลิกคิ้วมอง"ก็เป็นห่วงเพื่อน...แล้วดูเฮียสิ...ไว้ใจได้ที่ไหน""เฮ้อ...วุ่นวายชิบ...เออๆๆ ...มีอะไรอีกไหม?""3...ระหว่างที่จีบเพื่อนปราย...ห้ามยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นแบบว่าห้ามทำเรื่องอย่างว่ากับใครทั้งนั้น""ปราย!!!...ฆ่าเฮียเถอะถ้าจะห้ามเรื่องอย่างว่า...ปรายก็รู้เพื่อนปรายคงไม่ให้แน่ๆ ...แล้วแบบนี้จะปลดปล่อยที่ไหน!!"ปราณเริ่มโวยวาย"เห็นไหมแค่นี้ยังทนไม่ได้เลย...แล้วปรายจะมั่นใจได้ยังไงว่าเฮียจะจริงใจกับเพื่อนปรายจริงๆ ..