All Chapters of เจ้าพ่อก่อรัก: Chapter 61 - Chapter 70

มือหนาของอนรรฆเอื้อมไปจับมือเล็กของเคทเธอรีน่าไว้พร้อมกับเอ่ยออกมาอีกครั้งด้วยน้ำเสียงนุ่มทุ้มจนเคทเธอรีน่าอึ้ง“เคธี่...ผมไม่อยากเสียเพื่อนอย่างคุณไปนะ ถ้าเราคบกันแบบอื่น ผมไม่รู้ว่าผมจะรู้สึกไม่ดีกับคุณวันไหน และถ้าวันนั้นมาถึง ผมก็ไม่อยากที่จะต้องเลือก แต่ถ้าเราเป็นเพื่อนกันความรู้สึกนี้จะยังคงอยู่ตลอดไปนานเท่านาน”แปลก...มันเป็นคำปฏิเสธที่ทำให้เธออบอุ่นหัวใจอย่างประหลาด เคทเธอรีน่าฝืนยิ้มออกมาอย่างไม่สดใสนัก หัวใจเบาโหวงอย่างประหลาด ความจริงเธอก็เข้าใจในข้อตกลงระหว่างเธอกับอนรรฆอย่างดี หลายครั้งที่เธอเหนื่อยล้ากับการไล่ตามเขาและเขาก็ไม่เคยแยแสเธอ หรือว่าสิ่งที่อนรรฆพูดมันจะจริงและดีที่สุดระหว่างเธอกับเขา สิ่งเดียวที่ทำให้เธอกับเขาคบกันต่อได้ก็คือความเป็นเพื่อน“แต่ช่วงนี้ถ้าเคธี่จะหึงผู้หญิงคนอื่นที่มาใกล้เอียนก็อย่าว่ากันนะ...ของแบบนี้มันต้องใช้เวลา”อนรรฆแย้มรอยยิ้มออกมาเพียงนิดแล้วพยักหน้าให้กับเคทเธอรีน่า ก่อนจะโอบประคองร่างบางไว้ในอ้อมกอดและกอดนี้ในฐานะเพื่อนเท่านั้น“ทำไมเคธี่ถึงต้องเชื่อเอียนด้วยนะ”เสียงหัวเราะหึหึดังในลำคออนรรฆ ในขณะที่ดวงตาของเขากลับเหม่อลอยคิดถึงผู้หญิง

สายตาของจอร์จหันมามองอนรรฆด้วยประกายยิ้มเหยียด พร้อมกับยักไหล่เล็กน้อย ราคาประมูลที่เขาทราบจากเอกสารที่กมิตตราขโมยมาให้กับเขานั้นราคาที่ทางอนรรฆประมูลก็สูงใช่ย่อยไม่ได้ต่ำกว่าที่เขาคิด เพราะฉะนั้นราคาที่เขาเสนอไปใหม่ย่อมน้อยกว่าราคาประมูลของบริษัท ซอฟต์แวร์ คอมพิว ดอท คอม จำกัดอย่างแน่นอน และเขามั่นใจว่าบริษัทซันเซสของเขาต้องชนะการประมูลในครั้งนี้“เป็นไปตามที่คาดหมายนะคะ...ขอแสดงความยินดีกับบริษัท ซอฟต์แวร์ คอมพิว ดอท คอม จำกัด ของคุณ อนรรฆ เอียน แบรนดอนด้วยค่ะ...ที่ผ่านพิจารณาให้เป็นผู้ประมูลการนำเข้าส่งออกซอฟต์แวร์คอมพิวเตอร์ในครั้งนี้ค่ะ ขอเชิญคุณอนรรฆขึ้นมาบนเวทีด้วยค่ะ”เลือดในกายจอร์จหยุดไหลเวียนแข็งตัวขึ้นมาทันที ดวงตาวาวโรจน์ สันกรามบดเข้าหากันแน่น วินาทีที่ได้ยินพิธีกรบนเวทีประกาศชื่อ สายตาวาววับที่ลุกโชนด้วยโทสะตวัดมองโอเว่นทันที ซึ่งโอเว่นก็มีสีหน้าไม่แตกต่างจากเจ้านายตัวเองสักเท่าไร ในหัวนึกถึงแต่กมิตตราเพียงคนเดียว เธอกล้ามากที่ทำกับเขาแบบนี้...โอเว่นหยิบเอกสารในซองน้ำตาลที่ถือเอาไว้มาดูทันที ดวงตาของชายหนุ่มวาวโรจน์เมื่อไม่เห็นตราประทับของบริษัทเช่นใบประมูลอื่น ๆ สันกรา

มือหนาสลัดแขนออกจากการเกาะกุมของกันต์แต่อีกฝ่ายไม่ยอมยังคงจับไว้แน่น รู้ดีว่าเจ้านายอารมณ์ร้อนแค่ไหน แต่ถ้าปล่อยไปแบบนี้ก็มีแต่เสียกับเสีย“แล้วเจ้านายวิ่งไปแบบนี้รู้หรือฮะว่ามันจับยัยหนูแก้มไปไว้ที่ไหน เราต้องรอเหมือนที่กันต์บอกฮ่ะ”คำพูดของแดนไทยทำให้อนรรฆตบหลังคารถตัวเองอย่างแรง หัวใจเหมือนโดนใครเอามือมาบีบ มันทั้งอึดอัดและเจ็บปวดคละเคล้ากันจนบอกไม่ถูก คนเป็นเจ้านายเงยหน้ามองไปทางโบสถ์หลังใหญ่พร้อมกับวิงวอนในใจ พระองค์ช่วยลูกด้วยเถิด ลูกไม่เคยขออะไรจากพระองค์สักครั้ง...ครั้งนี้เพียงครั้งเดียว ช่วยให้กมิตตราปลอดภัย เพราะถ้าเธอเป็นอะไรไปลูกคงต้องอยู่อย่างไร้หัวใจ เหมือนตายทั้งเป็น ความผิดที่ลูกกได้ก่อกับเธอ ลูกอยากพูดอยากอธิบายให้เธอเข้าใจ หากมีใครคนหนึ่งต้องเป็นอะไรไป สมควรที่จะเป็นลูกมากกว่า อนรรฆนึกภาวนาในใจก่อนจะซบหน้ากับหลังคารถ นับเป็นครั้งแรกที่เจ้านายแสดงความอ่อนแอให้เห็น แดนไทยกับกันต์มองหน้ากันพลางนึกภาวนาในใจเช่นเดียวกับ ขอให้กมิตตราปลอดภัย ไม่อย่างนั้นอนรรฆคงไม่ยอมวางมือจากจอร์จเป็นแน่ และสงครามระหว่างสองคนนี้คงเกิดขึ้นร่างบางปลิวสะบัดล้มคว่ำลงกับพื้นทันที รสเค็มปร่าในปา

อนรรฆเดินกลับมายังห้องของตัวเองอีกครั้ง สายตามองนิ่งไปบนเตียงกว้างความปวดร้าววิ่งมาจับหัวใจ ภาพเขาบังคับขืนใจกมิตตราลอยเข้ามาในความคิดของเขาทุกครั้งที่หลับตา“ฉันจะช่วยเธอออกมาให้ได้ ต่อให้ฉันตาย...เธอก็ต้องปลอดภัย”เสียงครางของอนรรฆดังออกมาแผ่วเบา ดวงตาของชายหนุ่มแดงก่ำขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้ไม่ใช่เพราะความโกรธแต่เป็นเพราะความเสียใจ แต่ร่างสูงก็ต้องชะงักเมื่อเห็นอะไรบางอย่างอยู่ใต้เตียงชิดกับโต๊ะเล็กที่ตั้งเอาไว้วางของ อนรรฆเดินเข้าไปหยิบขึ้นมาดูทันที คิ้วหนาขมวดเข้าหากันแน่นเมื่อหยิบสร้อยที่ร้อยแหวนเส้นนั้นขึ้นมองสูง ของใคร...แล้วคำถามของเขาก็ได้คำตอบเมื่อภาพวันที่กมิตตราเดินมาบอกว่าลืมของเอาไว้ ชายหนุ่มหยิบแหวนขึ้นมามองพลางนึกในใจ เขาเคยเห็นแหวนแบบนี้ที่ไหนนะ...มือหนาพลิกแหวนไปมาก่อนจะชะงักเมื่อเห็นรอยสลักด้านในของตัวแหวน นึกเท่าไรก็นึกไม่ออกอนรรฆกำสร้อยร้อยแหวนในตัวเองแน่นเมื่อแยกตัวมาจากอนรรฆแล้วคริสก็เรียกแดนไทยกับกันต์เข้าไปคุยกันต่อ เขาไม่ไว้ใจจอร์จอย่างแน่นอนและในการไปครั้งนี้ต้องมีตำรวจไปด้วยแน่นอน คริสจัดการโทร. หาเพื่อนที่เป็นตำรวจแล้วเล่าเรื่องทุกอย่างและแผนการณ์ทั้งหมดให

จังหวะที่ทุกคนกำลังมองไปยังแดนไทยนั้น กันต์กับอนรรฆมองหน้ากันคล้ายส่งความหมายอะไรบางอย่าง แดนไทยปรี่เข้าไปหาอัดกับวิทย์โดยที่พวกมันยังไม่ได้ทันตั้งตัว ปลายเท้าเตะกระบอกปืนของทั้งสองกระเด็นไปไกล การต่อสู้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว กันต์อาศัยจังหวะนั้นยกเท้าขึ้นมาถีบอกโอเว่นจนร่างสูงเซถอยไปหลายก้าว หมัดแข็งแรงซัดบนใบหน้าของมือขวาของจอร์จ ไม่นานโอเว่นก็เริ่มตั้งตัวได้และสวนกลับกันต์มาอย่างไม่มีใครยอมใครจอร์จมองภาพที่เกิดขึ้นอย่างตกละตึง เมื่อตัวเองกำลังโดนบุกไม่ใช่เป็นฝ่ายบุกเหมือนเมื่อสักครู่ กมิตตรามองอนรรฆอย่างสื่อความหมาย เธอกัดฟันใช้จังหวะนั้นอ้าปากงับแขนพร้อมกับกระทืบเท้าใส่จอร์จอย่างแรง จนคนที่รัดเธอเอาไว้อุทานออกมาอย่างเจ็บปวด หญิงสาวจึงสะบัดร่างตัวเองออกจากการเกาะกุมของจอร์จหนีไปซุกตัวอยู่อีกด้านหนึ่งปล่อยให้อนรรฆลุกขึ้นมายกเท้าถีบเข้าใส่จอร์จอย่างแรง ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นไม่ได้ทำให้อนรรฆหมดแรงแม้แต่น้อย เขาจะต้องช่วยกมิตตราออกไปให้ได้พลั่ก!!เสียงหมัดหนักของอนรรฆซัดเข้าที่ใบหน้าของจอร์จอย่างแรงจนชายร่างสูงหน้าสะบัดไปอีกฝั่งหนึ่ง ไม่ใช่แค่ร่างของจอร์จที่เซเท่านั้นอนรร