All Chapters of สามี ข้าหาได้เป็นสตรีโง่เขลา: Chapter 41 - Chapter 48

ตอนที่ 41ถูกมองออกจากวันแต่งงานก็ผ่านมากว่าหนึ่งเดือนแล้ว นางกำลังเตรียมตัวเพื่อเดินทางไปยังพรรคฟ้าทมิฬ เพราะมีผู้อาวุโสในพรรคคนอื่น ๆ ต้องการให้นางพิสูจน์ความเหมาะสมของตำแหน่งนายหญิงตาแก่ยายเฒ่างี่เง้าพวกนี้ช่างน่ารำคาญนัก!นั่นเป็นคำพูดของซ่งอี้เฉินที่รู้ว่าตัวเองต้องเร่งเดินทางกลับพรรค ทั้งที่ตัวเองยังไม่อยากกลับ“พวกเขาต้องการให้เจ้าสยบเสือดำของข้า ซึ่งนั่นมันอันตรายมากหากเจ้าเป็นอะไรไปข้าคงเสียใจไปชั่วชีวิต” ซ่งอี้เฉินเอ่ยด้วยใบหน้าเคร่งเครียด“เสืองั้นหรือเจ้าคะ ท่านก็เป็นเจ้าของมันไม่ใช่หรือจะกังวลไปทำไมกันเจ้าคะ” นางเอ่ยถามพร้อมกับอ้าปากรับขนมที่เขาป้อน“เพราะข้าเป็นผู้เลี้ยงมันจึงไม่ยอมเชื่อฟังผู้ใด ทุกวันนี้ที่ข้าไม่อยู่พรรคมันก็ได้อยู่แค่ในถ้ำเท่านั้น จะออกมาก็ต่อเมื่อคนเอาอาหารไปวางให้มัน” เขาอธิบายด้วยน้ำเสียงกังวลจนนางหลุดหัวเราะออกมา“ท่านก็อย่ากังวลไปเลยเจ้าค่ะ เรายังไม่ได้เดินทางกันเลยท่านก็คิดมากเสียแล้วระวังจะแก่เร็วนะเจ้าคะ ไม่สิท่านแก่อยู่แล้วนี่”“ฮูหยินเจ้ากล่าวเกินไปแล้ว! กล่าวหาว่าข้าแก่เช่นนี่คืนนี้ข้าจะแสดงให้เจ้าดูว่าคนแก่มีกำลังล้นเหลือเพียงใด”เขาเอ่ยพ

 ตอนที่ 43ปองร้าย “ขอบคุณนายหญิงที่ชี้แนะทางให้แก่ข้า จากนี้ฝากท่านดูแลท่านประมุขด้วยขอรับ” จ้าวฝูหมิงเอ่ยพลางคารวะนางอย่างที่คนในราชวงศ์ทำกัน“ขอให้ท่านตามหาเด็กดื้อผู้นั้นเจอนะเจ้าคะ” นางอวยพรพร้อมกับทำมือชูสองนิ้วให้กำลังใจจ้าวฝูหมิงฝากจดหมายไว้ให้ซ่งอี้เฉินหนึ่งฉบับ ก่อนจะเดินจากไปพร้อมคนของเขา“ท่านจ้าวจะไปตามหาเด็กหายหรือเจ้าคะ” ลู่หลินเอ่ยถามอย่างสงสัยและไม่เข้าใจ“ดูท่าแล้วไม่ใช่แค่เด็กที่หาย แต่หัวใจเขาก็ถูกเด็กผู้นั้นขโมยไปด้วย ข้าเพิ่งพูดคุยกับเขาไปเพียงสองเดือนเองนะ สงสัยเด็กคนนั้นคงเป็นคนในเมืองหลวงนี้เป็นแน่”นางรำพึงรำพันคนเดียว ก่อนที่จะถูกสาวใช้พากลับเข้าเรือน เพราะหิมะเริ่มตกหนักมากขึ้น“คนจากโรงครัวบอกว่าได้ชามาใหม่ จึงอยากให้นายหญิงลองชิมว่าถูกใจหรือไม่เจ้าค่ะ” ลู่หลิ่งเอ่ยพร้อมกับยกชาเข้ามาให้นาง“กลิ่นหอมจังเลย ว้

 ตอนที่ 45ดอกรักผลิบานชั่วกาล “คิดสิ่งใดอยู่ สามีขอสั่งให้เจ้าหยุดคิดถึงเจ้าลูกเต่านั่นเดี๋ยวนี้!!” อยู่ ๆ เขาก็เปลี่ยนเป็นหึงหวงนางแทน“สามีท่านดื่มน้ำส้มจนหมดไปสิบไหแล้วกระมั้ง ก็ไม่ใช่ท่านหรือที่พูดให้ข้าคิดตาม”“ไม่รู้แหละ เจ้าคิดถึงข้าได้เพียงคนเดียวเท่านั้น ไม่ได้การข้าต้องรีบสร้างเจ้าก้อนให้มาอยู่ในท้องเจ้าแล้ว ไม่เช่นนั้นสักวันเจ้าต้องคิดหาบุรุษอื่นแล้วหนีข้าไปแน่” เขาเอ่ยพร้อมกับอุ้มนางตรงไปที่ห้องนอนอย่างแน่วแน่“ท่านจะทำอีกทำไมเจ้าคะ ตอนนี้เขาก็อยู่ในท้องข้าแล้วเนี่ย” คำพูดของนางทำให้เขาชะงักฝีเท้า“เจ้าว่าอย่างไรนะ!!” เขาถามนางอีกครั้งเพื่อความแน่ใจว่าเมื่อครู่ตนไม่ได้ฟังผิดไป“ข้ากำลังตั้งท้องลูกของท่านได้ประมาณสองเดือนแล้วเจ้าค่ะ” นางเอ่ยช้า ๆ ให้เขาฟังอย่างชัดเจนซ่งอี้เฉินคล้ายจะหูดับไปครู่หนึ่ง ชีวิตนี้เพิ่งเข้าใจว่าเหตุ

 ตอนพิเศษจะ... (ตั้งใจรัก) จนกว่าจะได้แต่ง เมื่อขบวนถูกหยุดกลางทาง หยางรุ่นชิงจึงต้องลงมาคุยกับชายหนุ่มให้รู้เรื่อง หากยังถูกตามต่อไปเขาคงได้ใจอ่อนยอมเป็นฮูหยินให้คนตรงหน้าแน่“น้องรุ่นชิงจะไปเมืองไคชิงเหตุใดจึงไม่ส่งข่าวบอกพี่ชายคนงามบ้าง เจ้าเล่นหนีมาเช่นนี้แล้วแม่สื่อกับของหมั้นที่กำลังจัดเตรียมจะทำเช่นไร” จ้าวฝูหมิงเอ่ยเกินจริงทั้งที่ทุกอย่างยังไม่ได้ถูกจัดเตรียมสักนิด“เออ...ข้าไม่ได้หนีนะ เพียงแต่ท่านแม่บอกว่าข้าเหน็ดเหนื่อยจากการค้าขาย จึงไห้ไปพักผ่อนที่เมืองไคชิงก่อน เผื่อจะได้หาช่องทางขยายกิจการของตระกูลหยางด้วย”เด็กหนุ่มเอ่ยแก้ตัว ทั้งที่รู้ว่าคนตรงหน้ามองออกแน่ และที่ตามเขามาทันเช่นนี้คงให้คนจับตาดูเขาเอาไว้ตั้งแต่แรกแล้ว ทำไมเขาไม่คิดให้รอบคอบกว่านี้นะแต่อีกใจก็แอบดีใจจนอิ่มฟูไปทั้งอก ที่รู้ว่าเขาใส่ใจตัวเองเช่นนี้ หากท่านแม่ยอมรับเขาได้ก็คงจะดีไม่น้อย“เช่นนั้นขอพี่ชายคน