All Chapters of BAD INTEREST เพื่อน (ขัดดอก): Chapter 51 - Chapter 60

สามวันต่อมา..."โอ๊ย แพทริค...ฉันหนัก!" เสียงฉันโวยวายขึ้นหลังจากที่ถูกแขนแกร่งของคนที่นอนอยู่ด้านข้างพาดอยู่ที่กลางลำตัว โดยมันเป็นแบบนี้ทุกวัน! ตั้งแต่ที่เขาไม่ยอมกลับไปนอนห้องของตัวเอง ใช่! แพทริคเอาแต่มาอยู่ที่ห้องของฉันอยู่อย่างนี้ตั้งแต่สามวันก่อน แถมเขายังบังคับให้ฉันลาพักร้อนกับที่ทำงานตัวเองอีกด้วย! แน่นอนว่าข้อเสนอจากเขาค่อนข้างน่าสนใจ ฉันจึงยอม"อยู่เฉย ๆ ดิ""นายก็ปล่อยฉันสิ""ฉันจะนอน""แต่ฉันไม่นอนแล้ว โอ๊ย! ปล่อย" ทุกวันฉันก็ต้องมานั่งปวดหัวอยู่กับความเอาแต่ใจของคุณชายเจ้าหนี้ ที่ไม่รู้ช่วงนี้เป็นบ้าอะไร ถึงเอาแต่มาคลุกคลีอยู่แต่กับฉัน"แพทริค! ฉันบอกให้ปล่อยไง พวกมันรออยู่" ฉันบอกคนตัวสูงออกไป ทำให้อีกคนยอมปล่อยแขนแกร่งที่พาดอยู่กลางลำตัวฉันออก โดยวันนี้เป็นวันที่ฉันต้องเดินทางไปถ่ายแบบให้กับธุรกิจของมอส เซฟ ภูมิ ก็ธุรกิจท่องเที่ยวที่พวกมันไปลงทุนไว้นั่นแหละ เห็นว่าอยากรีบถ่ายเพื่อโปรโมตเลยเลื่อนวันเข้ามาเร็วขึ้น ตอนแรกเห็นมันบอกว่าจะรอภูมิกลับก่อน ซึ่งก็คืออีกสองสามวัน แต่ล่าสุดเหมือนจะไม่รอภูมิแล้วมั้ง อะไรของพวกมันก็ไม่รู้ แล้วคนที่ลงทุนก็มีแต่คนไม่ค่อยมีสติกันด้วยน

ตกดึกขณะที่พราวดาวกำลังจะเคลิ้มหลับ...ก๊อก ๆเสียงประตูห้องของคนตัวเล็กดังขึ้นทำให้ร่างบางที่นอนอยู่สะดุ้งงัวเงียเพราะกำลังจะได้หลับ"ใครวะเนี่ย!" เรียวปากสวยสบถเอ่ยด้วยสีหน้าหงุดหงิดก่อนจะลุกขึ้นเดินปึงปังไปยังประตูห้องท่าทีเอาเรื่อง ทว่าทันทีที่เปิดประตู เจ้าของใบหน้าเรียวสวยก็ต้องชะงักไป"แพทริค..." ร่างเล็กถูกคนที่ยืนอยู่แทรกตัวเดินเข้ามาในห้องด้วยความรวดเร็วท่ามกลางสีหน้างุนงงของหญิงสาว"อะไรของนายเนี่ย มาห้องฉันทำไม" พราวดาวเดินไปถามยังคนที่เข้ามาใหม่ แต่ยังไม่ทันได้คำตอบ เสียงหวานเล็กก็ต้องโวยวายขึ้น"นี่! ทำบ้าอะไรของนายเนี่ยแพทริค" สองเท้าบางเดินเข้าไปเอ่ยถามยังคนตัวสูงที่กำลังซุกตัวนอนลงบนเตียงนอนของเธอ"ฉันง่วง" ปากหนาตอบ"ง่วงก็ไปนอนห้องนายสิ!""..." เจ้าของใบหน้าหล่อก็นอนนิ่งไม่สน ทำให้คนตัวเล็กต้องตะโกนออกมาอีกครั้ง"แพทริค!""แอร์ห้องฉันมันพัง" เรียวปากหนาเอ่ย"โอ๊ย! แล้วทำไมไม่ไปบอกไอ้มอส เซฟ ไม่ก็ไอ้ภูมิ...""...ให้ตายเถอะ ขอร้องล่ะ พรุ่งนี้ฉันมีถ่ายงานแต่เช้านะ" พราวดาวมองหน้าเอ่ยบอกคนที่นอนอยู่แววตาขอความเห็นใจให้อีกคนออกจากห้องพักของเธอไป ทว่า..."..." แพทริคก็ตี

"หนาวอยู่เหมือนกันนะเนี่ย..." เสียงพราวดาวพึมพำเอ่ยออกมาขณะที่กำลังยืนส่องกระจกภายในห้องน้ำขนาดพอดีอยู่ มือเล็กลูบเบา ๆ ตามลำตัวด้วยความรู้สึกหนาวจากอากาศที่เย็นพอสมควรในช่วงหัวค่ำ แต่ทว่าเมื่อนึกถึงใบหน้าของใครบางคนขึ้นมา พราวดาวก็เลือกที่จะพยายามอดทนต่อ"สั่งอยู่ได้ เป็นแค่เจ้าหนี้นะเว้ยไม่ใช่เจ้าชีวิต" เรียวปากสวยขยับบอกด้วยความรู้สึกหมั่นไส้ทันทีที่ภาพของแพทริคฉายเข้ามาในหัว"เหอะ" ร่างบางทำเสียงพร้อมกับทำท่าจะเดินออกจากห้องน้ำไปตามปกติ แต่แล้วทันทีที่เปิดประตูออกไป พราวดาวก็ต้องชะงักเผลอเบิกตากว้าง"แพทริค..." คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอก็คือคนที่เธอเพิ่งจะแอบต่อว่าเขาไป คนตัวเล็กที่ได้สติพยายามที่จะเบี่ยงตัวหลบหนีไปอีกทาง ทว่าก็ต้องถูกมือแกร่งกระชากลากกลับเข้าไปยังด้านในห้องน้ำตามเดิม"ทำบ้าอะไรแพทริค!...""...ปล่อยฉันนะ" พราวดาวพยายามออกแรงสู้ไม่ยอมให้อีกคนพาเธอเข้าไป แต่แรงของแพทริคที่มีมากกว่าเธอหลายเท่าตัวก็ทำเอาหญิงสาวต้องยอมหยุดพยศในที่สุด"ทำอะไรของนาย" ดวงตากลมจ้องมองพร้อมถามร่างสูงขึ้น"..." แพทริคก็เงียบไม่ตอบใช้สายตาคมลากมองไปตามร่างกายของคนตัวเล็กที่สวมใส่ชุดบิกินีสีดำอยู

"อื้อ!..." เสียงหวานครางระงมไปกับสัมผัสที่แสนวูบวาบกับลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามายังใจกลางความเป็นสาวของเธอ คนตัวสูงจัดการใช้ปลายลิ้นหนาเขี่ยแตะไปยังจุดอ่อนไหวของร่างเล็กพร้อมทั้งเริ่มที่จะแสดงลีลาความร้อนแรงออกมา โดยที่พราวดาวก็ได้แต่นอนแดดิ้นไปกับทุกการกระทำจากชายหนุ่ม"อ อ๊ะ! แพทริค..." เจ้าของใบหน้าเรียวสวยจิกเล็บลงไปยังบริเวณบ่ากว้างด้วยความรู้สึกต้องการระบายความเสียว ลิ้นหนาไม่เพียงแค่เขี่ยยังจุดไวต่อความรู้สึก ทว่ายังใช้ปากแกร่งในการขบเม้มไปตามกลีบกุหลาบสวยด้วยความดุเดือด จนร่างบางที่นอนอยู่บิดส่ายไปกับความวาบหวาม เสียงหวานยังคงครางร้องไม่เป็นภาษาอยู่หลายครั้งกับสัมผัสจากลิ้นร้อนที่สอดแทรกขบเม้ม"อ๊ะ อะ...อ๊ะ!" พราวดาวรู้สึกเสียวจนแทบบ้าไปกับปลายลิ้นร้อนที่ลากเข้ามาอย่างหนักหน่วง ปากเล็กทั้งครางร้องพร้อมกับหอบหายใจออกมาไม่หยุด ใบหน้าเรียวสวยเปียกชุ่มไปด้วยเม็ดเหงื่อจากทุกสัมผัส แพทริคที่รับรู้ได้ถึงอาการต่าง ๆ ของคนตัวเล็กก็ยิ่งเร่งจังหวะให้อีกคนปลดปล่อยความต้องการ โดยใช้เวลาไม่นาน ร่างเล็กก็กระตุกเกร็งถี่ปลดปล่อยน้ำสีใสออกมาอีกครั้งทำให้ปากหนาที่รอรับน้ำหวานอยู่ใช้ลิ้นร้อนเลียไปตามร

ตกดึก"ขอบคุณนะแพท ที่ออกไปเดินเล่นกับณิ" เสียงหวานของณิชาเอ่ยบอกร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าขึ้นขณะที่ทั้งสองเดินเข้ามาหยุดยังด้านหน้าห้องพักของคนตัวเล็ก"ครับ ไม่เป็นไร" ชายหนุ่มยิ้มบาง ๆ ตอบกลับ โดยหลังจากที่พาร่างบางไปกินอาหารเสร็จ ทั้งสองก็พากันเดินเล่นอยู่บริเวณริมชายหาด"งั้นฝันดีนะ" ใบหน้าเรียวใสยิ้มบอกคนที่ยืนอยู่"อืม ฝันดี" แพทริคตอบ ทำให้คนตัวเล็กยิ้มเดินเข้าไปในห้องพักของตัวเองพร้อมกับปิดประตูลงช้า ๆ ร่างสูงที่เห็นแบบนั้นก็ลอบถอนหายใจออกมา และไม่รอช้าที่จะหมุนตัวกลับไปยังห้องพักฝั่งตรงข้ามทันทีติ้ด! ~เสียงคีย์การ์ดห้องพักพราวดาวที่แพทริคสามารถไปเอามาได้ถูกสแกนเปิดออก พร้อมกับสองเท้าหนักที่รีบสาวเท้าเดินเข้าไปภายในห้องพักขนาดใหญ่ด้วยความรวดเร็ว ซึ่งทันทีที่ประตูห้องพักของพราวดาวปิดลง ประตูห้องฝั่งตรงข้ามที่ปิดอยู่ก็ค่อย ๆ ถูกเปิดออกมาเผยให้เห็นดวงตากลมที่กำลังมองตรงไปยังห้องฝั่งตรงข้ามด้วยสีหน้าเรียบนิ่งยากจะคาดเดาในความคิดของร่างเล็กด้านพราวดาว"อื้อ..." ร่างสวยหุ่นดีที่นอนอยู่ค่อย ๆ งัวเงียลืมตาขึ้นมาหลังจากที่รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างที่บีบเคล้นอยู่บริเวณเนินอกสวยไร้ซึ่งช