All Chapters of I'm all yours: Chapter 51 - Chapter 60

ทุกคนหยิบข้าวของเตรียมออกจากบ้าน“ไว้กินข้าวเสร็จผมค่อยกลับมาเอากล้องนะแคลร์ ฝากไว้นี่ก่อน พกไปด้วยคงไม่สะดวก” ออสซีบอกกับแคลร์ เขารอฟังคำตอบด้วยแววตากล้าๆ กลัวๆ“ได้เลย ไม่มีปัญหา ก็เหมือนปกตินั่นแหละนะ” แคลร์กับออสซีสบสายตากันทั้งสี่คนเลือกไปรถของแอนนา แน่นอนว่าเธอต้องรับหน้าที่สารถี แซมขอแวะหยิบแว่นตาดำจากรถของตัวเองก่อนขึ้นรถของแอนนา“แล้วอย่างนี้ใครจะกดสวิตช์ปิดรั้วใหญ่ล่ะ เล่นออกมากันหมด” แซมถาม“ก็ใช้ขาหน้าปิดเอาสิ” แอนนาตอบ “แหะๆ ฉันพูดเล่นน่ะ ปิดด้วยมือไง แมนนวลน่ะ แมนนวล” แอนนาหันมายิ้มกับแคลร์อย่างรู้ตัวว่าเสียมารยาท“งั้นฉันไม่ช่วยปิดนะคะ พอดีไม่มีขาหน้า” แซมยียวนกลับไปบ้าง“เดี๋ยวผมปิดให้เอง” ออสซีรับจบ แคลร์ฟาดมือลงไปที่หน้าขาของแอนนา แอนนาสะดุ้งตัวโยนแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรแคลร์ ออสซีลงจากรถไปปิดรั้ว“ไม่รู้มันกลายเป็นภาระไหมนะ เนื้อที่บ้านเยอะๆ แบบนี้” แคลร์เปรย“ออสซีเขาน่ารักนะคะ” แซมพูดขึ้น เธอขยับจากเบาะหลังมาจ้องหน้าแคลร์อย่างกับรู้อะไรมา แคลร์หันมาครึ่งตัวแล้วรีบหันกลับมามองที่หน้ารถ“ใช่ น่ารัก” แอนนาตอบแทน แซมกลับไปนั่งหลังพิงเบาะ แอนนาแอบหันมาสบตากับแคลร์ แซมเห็นท

“เราคบกันอยู่ครับ” ออสซีต่อประโยคให้แซมมองหน้าทุกคนสลับกันไปมา มุมปากเธออมยิ้มด้วยความยินดี แต่สายตาของเธอยังคงแสดงความงุนงงเล็กน้อยออกมาให้ได้เห็น“คุณไม่แปลกใจเลยเหรอ” แอนนาถามพลางอมยิ้มที่ริมฝีปาก“ก็ยอมรับว่าแปลกใจค่ะ” แซมยังเงียบต่อ ทำไมทุกคนถึงมองดูเธอเหมือนรอสังเกตการณ์อะไรสักอย่าง“แล้วทำไมทุกคนต้องมองหน้าฉันงี้ด้วยล่ะ” ทุกคนที่เหลือหันกลับไปมองหน้ากัน จริงด้วยสิ พวกเราจะจ้องแซมทำไม เราคาดหวังอะไรจากเธอกันแซมเข้าใจที่แคลร์ประหม่า เธอเข้าใจว่าทำไมแคลร์ถึงได้ทำตัวไม่ถูก ไม่ใช่เพราะพวกเขาเป็นคู่รักใหม่หรอก แต่มันเป็นเพราะทุกคนรู้ดีต่างหากว่าออสซีเป็นเกย์ ทั้งโต๊ะไม่มีใครรู้ว่าจะพูดอะไรต่อ แม้แต่แอนนาที่คอยทำหน้าที่เป็นตัวประสาน คอยทำให้ทุกฝ่ายหลุดพ้นจากสภาวะ ไปไม่เป็น อยู่เสมอ แต่ตอนนี้แอนนาเองก็ยังลิ้นแข็ง“เอาล่ะๆ พอที เลิกทำงี้ได้แล้วนะ ฉันอึดอัดจังเลย ก็แค่พวกคุณคบกัน แค่นั้นเอง จะงงอะไรกันจริงไหม” แคลร์รู้สึกผิดขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ที่แซมบ่นว่าอึดอัด“นั่นสิ จะงงทำไม” แคลร์พูดขึ้นแก้เขิน พินญา คอลาดาของแอนนากลับมาอยู่ในมือแคลร์อีกหนแล้ว เธอดื่มมันลงคอไปสามอึกใหญ่ติดๆ กัน“

“ยากไหม แค่ยอมรับความจริง” ริคบอกกับแซม เขารับคำขอโทษจากแซมด้วยท่าทาง แซมชะเง้อมองเข้าไปในบ้าน เธอหันมามองริคคล้ายจะขออนุญาตอะไร เธอยังไม่กล้ากระดิกไปไหน ยังรอดูท่าทีของริคก่อน “ตามสบายเถอะ ผมกับซูคงจบกันแค่นี้แล้วล่ะ เข้าไปปลอบซูเถอะ เธอคงรอคุณอยู่... เอ้อ ขอโทษนะที่เมื่อกี้เรียกคุณว่าตัวเมีย ปกติผมไม่พูดอะไรแบบนี้กับผู้หญิงหรอก... อย่าหาว่าตบหัวแล้วลูบหลังเลยนะ” ริคชิงสารภาพอย่างเกรี้ยวกราดเสียก่อนที่จิตใจของเขาจะถูกกร่อนด้วยคำพูดหมาๆ ของตัวเอง แซมพยักหน้ารับ สีหน้าของเธอยังเป็นกังวลอยู่มาก “ไปเถอะ ฝากดูแลซูด้วยแล้วกัน จริงๆ ผมทำใจมาพักหนึ่งแล้วล่ะ ถ้าใจเย็นรอดูซูให้แน่ใจไปอีกสักนิดก่อนจะขอเธอเป็นแฟนก็คงไม่ต้องเป็นอย่างนี้” แซมฟังแล้วยิ่งรู้สึกไม่ดี ริคเสียใจที่เรื่องราวของเขาและซูคงต้องจบลงแล้ว แต่อีกใจหนึ่งมันก็โล่ง มันหมดสิ้นแล้วซึ่งทุกสิ่งที่ยังค้างคา เขาได้คำตอบชัดเจนพอแล้วสำหรับทุกคำถามที่ผุดขึ้นในใจตลอดมา เขาพยักหน้าเบาๆ เป็นการร่ำลาแซมแล้วหันหลังเดินออกจากที่นั่น “ริค!” แซมรั้งริคเอาไว้ “คุณต้องกลับเข้าบ้านก่อน” “ไม่ล่ะ ผมทำใ

ริคลืมจนสนิทว่าเมื่อวานนี้เขานัดกับธีโอเอาไว้ว่าวันนี้จะมาเจอกัน เขาวางสายแล้วเดินเข้าไปในร้านที่เขายืนคุยโทรศัพท์อยู่ด้านหน้า ในร้านมีโต๊ะนั่งแบบยึดติดกับพื้น เข้าคู่กับโซฟายาวสองที่นั่งฝั่งละตัว บรรยากาศไม่ค่อยอบอุ่นเท่าไหร่ตามสไตล์ร้านฟาสต์ฟู้ดที่เน้นให้คนรีบกินรีบไป เขาเลือกโต๊ะที่ใกล้ทางออกมากที่สุด เจ้าของร้านรีบเอาเมนูมาให้ทันทีที่เขานั่งลง ริคมองไปรอบๆ จึงสังเกตเห็นว่าที่นี่ไม่มีพนักงานคนอื่นอีกเลยนอกจากผู้ชายคนนี้ซึ่งเขาพอจะเดาได้ว่าน่าจะเป็นเจ้าของร้าน เขารับเมนูมาพลิกดู เป็นกระดาษเคลือบพลาสติกง่ายๆ ไม่ได้มีลวดลายอะไร ด้านหลังเป็นเพียงหน้าว่าง มีเมนูทั้งหมดราวๆ 15 รายการรวมเครื่องดื่มทั้งหมดแล้ว “ขอจัมโบ้ฟรายด์ กับโคล่าครับ” เจ้าของร้านพยักหน้า รับเมนูคืนจากริคแล้วเดินกลับไป ริคมองตามเขาไปที่เคาน์เตอร์จนเขาเดินหายเข้าไปด้านหลังตู้กดน้ำอัดลม แม้จะเป็นร้านเล็กๆ แต่จากจำนวนโต๊ะทั้งหมดห้าตัวที่เรียงริมกระจกหน้าต่าง เขาก็อดสงสัยไม่ได้ว่าหากเป็นช่วงเวลาที่คนเข้าร้านคึกคัก เจ้าของร้านเพียงคนเดียวจะทำอะไรทันไหมน้อ ลูกค้าที่เข้าร้านฟาสต์ฟู้ด ส่วนมากก็อยากจะรีบหาอะ

“แกก็รู้ว่าฉันหมายถึงอะไร เรื่องแซมน่ะ ไปเดทกันมาแล้วเป็นไงบ้าง ให้ฉันเดา แซมไม่อยากไปต่อใช่ไหม” ธีโอเบ้ปาก ก่อนจะตอบคำถามของริค “ใช่ และไม่ใช่แค่นั้นด้วย แกอยากไปดูเองให้เห็นกับตาไหมล่ะ” ธีโอเหมือนไม่อยากจะเล่า “หือ มันขนาดนั้นเลยเหรอ ต้องไปดูด้วย ต้องดูอะไร” “ไปดูร้านที่แซมพาฉันไป” “ตกลงวันนั้นแซมพาแกไปเหรอ แกให้ผู้หญิงพาไปเดท ไม่ได้ให้เขาออกตังค์ให้ใช่ไหมน่ะ” “เปล่า ฉันจ่ายสิ” “ไม่ต้องไปหรอก แกเล่าๆ มาเลย ทำยึกยักอยู่ได้ ไม่ใช่เรื่องผีนะ จะเท้าความยาวไปไหน” “งั้นฉันสรุปเลยนะ แซมเป็นเกย์” ริคเงียบไปจนธีโอต้องทวนคำพูด “เฮ้ย ได้ยินไหม แซมเป็นเกย์ เลสเบี้ยนน่ะ” ธีโอมองหน้าริค “ขอบใจ” “ขอบใจอะไรวะ” “ขอบใจที่บอกเรื่องที่ฉันรู้อยู่แล้ว” “งั้นฉันจะบอกเรื่องที่แกยังไม่รู้ วันนั้นพอแซมมาถึงหล่อนก็เรียกฉันให้ไปกับเธอ ฉันนั่งรถหล่อนไป รถโคตรเท่ ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้ รสนิยมร้ายกาจฉิบ เอาซะฉันอายเลย นั่งกันไปสักพักก็ถึงร้านที่เธอบอกว่าไปประจำ อยู่ในซอยนะ หาไม่ยากหรอก ไม