All Chapters of I'm all yours: Chapter 61 - Chapter 69

“ฉันพูดหลายรอบแล้วนะ” ซูบอกออกมาในอ้อมแขนของแซมที่กอดเธอไว้แนบแน่นไม่แพ้กัน“พูดอะไรเหรอ” แซมถาม“ฉันบอกว่า ฉันรักเธอ ตั้งหลายรอบแน่ะ”“ฉันก็รักเธอ ชัดไหม” ซูเงยหน้าขึ้นมามองตาแซม ในดวงตาของแซมนั้น ซูเห็นเงาของตัวเองแล้วรู้สึกเหมือนได้เป็นส่วนหนึ่งของแซมจริงๆ จากนี้ไปเธอจะเป็นของแซม และแซมจะเป็นของเธอไม่มีวันเปลี่ยนเป็นอื่นแซมโอบกอดซูอย่างอบอุ่นใจ เธอโยกตัวเบาๆ เหมือนอยากจะกล่อมให้ซูหลับใหลอยู่ในอ้อมแขนนั้น สายตาของเธอเหลือบมองที่ถนนด้านนอกบ้านจากหน้าต่างห้องของซู“ริคมาซะแล้ว ยังไม่อาบน้ำล้างหน้ากันเลย” ทั้งคู่ผละออกจากกัน ซูชะเง้อมองดูที่หน้าต่างบ้าง“เดี๋ยวฉันลงไปรับเขาก่อนแล้วกันนะ เธออาบน้ำแต่งตัวไป” ซูพูดจบก็ยังไม่ไปไหน เธอมองหน้าแซมเหมือนจะรอดูอะไรสักอย่าง แซมยักคิ้วทำหน้าตางุนงง“ทำไมเหรอ” แซมถาม“เธอไม่ได้แพนิคอีกใช่ไหม”“ไม่นี่ ปกติดีเลย หายแล้วมั้ง” แซมจับที่อกตัวเอง สำรวจจังหวะหัวใจว่าเต้นแรงผิดปกติไหม เธอไม่ได้โกหกซู และที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือเธอไม่ได้โกหกตัวเองด้วยซูเดินลงชั้นล่างไปเปิดประตูให้ริคโดยไม่ได้เหลือบมองกระจกเลยแม้แต่เสี้ยววินาที แซมมองตามไปพลางอมยิ้ม เธอลอง

หัวใจของแซมนั้นสุขล้นปรี่ นานมากแล้วที่เธอใช้ชีวิตแต่ละวันให้ผ่านไปกับการเฝ้ารอ ปล่อยให้แรงเหวี่ยงของโลกพาเธอไปยังที่ต่างๆ โดยไร้เข็มทิศ ความเหงาหงอยเดียวดายที่เคยเกาะกินจิตใจของเธอในตอนนี้เหมือนจะคลายกำลังลงเพราะมันไม่อาจกัดกินเธอได้อีกต่อไป แซมลูบไล้เรือนร่างของซูที่ยืนอยู่ตรงหน้า ลำคอของซูเพรียวระหงไม่ต่างกับแซมเลย แซมค่อยๆ ย่อตัวนั่งลงขณะที่ใช้ฝ่ามือนุ่มๆ สัมผัสซูจนทั่วทุกตารางนิ้วจากใบหน้าไล่ลงไปจนถึงปลายเท้า ฟองสบู่ขาวนวลอำพรางรายละเอียดบางจุดบนตัวของซู แต่แซมก็เผยมันออกให้สองตาของตัวเองได้เห็นด้วยไออุ่นจากมือคู่เดิมนั้น ทั้งสองพะเน้าพะนอกันและกันอย่างเงียบเชียบ ให้ภาษากายสื่อสารทุกสิ่งทุกอย่างที่เฝ้าอัดอั้นมาแสนนาน วันนี้แซมได้สังเกตเห็นจริงๆ จังๆ ว่าซูเองก็มีรูปกายอ้อนแอ้น มีสัดส่วนน่าหลงใหลพาให้เธอใจเต้นแรง ทรวงอกทั้งสองที่แซมกำลังลูบไล้นั้นเนียนละเอียดนุ่มละมุน ซูถอนใจออกทางปาก หลับตาแน่นตลอดเวลาที่แซมเปิดบทรักอย่างพินอบพิเทา ซูลืมตาขึ้น ก้มลงมองแซมที่ตอนนี้นั่งคุกเข่าลงข้างหนึ่งในอ่างอาบน้ำตรงหน้าซูที่ยืนอยู่ ซูวางมือลงบนศีรษะของแซมที่กำลังนวดเค้นกลีบเนื้อบอบบางที่หว่างขาขอ

“บ้านเพื่อนเธอสวยจัง เนื้อที่กว้างมากด้วย” ทั้งคู่เดินควงแขนกันมา“นี่วันนี้เขาเปิดรั้วไว้นะ บางวันรั้วจะปิด ต้องแจ้งก่อนว่าเรามา แล้วแคลร์จะกดรีโมทเปิดรั้วให้”“โอ้โห” ซูทำตาโต แซมจูงมือซูเดินเข้ามาหาแคลร์ที่ยืนอยู่กับออสซี แคลร์โบกมือให้แซม“สวัสดีค่ะแซม”“สวัสดีครับ” ทั้งแคลร์และออสซีทักทายแซมก่อน“สวัสดีแคลร์ ออสซี นี่ซูซาน แฟนฉันเอง”แคลร์กับออสซีหันมามองหน้ากัน“โอ้ว ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ฉันแคลร์นะคะ”“ออสซีครับ” ทั้งคู่ยื่นมือออกไป ซูจับมือแคลร์ก่อนแล้วจึงจับมือออสซีตาม“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ฉันซูซาน” “เป็นแฟนใคร บอกด้วยสิ” แซมพูดกระทุ้ง “เป็นแฟนของแซมค่ะ” มีเสียงหัวเราะเบาๆ ผสมออกมากับคำตอบที่ซูใช้แนะนำตัวตามที่แซมปูมาให้ เธอแอบหยิกเนื้อแผ่นหลังของแซมเบาๆ “เจ็บนะ ฉันยิ่งเนื้อน้อยๆ อยู่” “สมน้ำหน้า” ซูบอกกับแซม ทั้งแคลร์และออสซีพากันยิ้มรื่น “ดื่มอะไรกันก่อนดีกว่าค่ะ กว่าเตาจะพร้อม น่าจะอีกพักหนึ่ง” แคลร์เชิญทั้งคู่เข้าบ้าน ออสซีจัดแจงขยับเตาให้พร้อมสำหรับเติมถ่าน แอนนาที่ออกจากห้องน้ำมาพอดี เมื่อเห็นว

จนตอนนี้ที่ขอบฟ้า ดวงอาทิตย์เริ่มโผล่พ้นขึ้นมาแล้ว ท้องฟ้าเปลี่ยนจากสีดำสนิทเป็นสีฟ้าหม่นแล้วค่อยๆ เจือสีส้มเข้มขึ้นเรื่อยๆ ตามโมงยามที่ผ่านพ้นไปแซมนอนตะแคงข้าง ใช้ศอกยันศีรษะของตัวเองกับหมอนหนุน เธอมองดูซูที่กำลังหลับใหลอย่างไร้เดียงสา แซมค่อยๆ ขยับตัวเข้าไปจูบซูที่หน้าผาก หนูน้อยของเธอก็ยังไม่รู้สึกตัวแม้แต่น้อย มีแต่เพียงเสียงถอนใจสั้นๆ เหมือนทารกที่ถูกรบกวนเวลานอนเท่านั้น ร่างกายของทั้งคู่ปราศจากอาภรณ์ใด แซมหงายตัวลงนอนราบกับเตียงอย่างแผ่วเบา ทุกจังหวะเป็นไปอย่างนุ่มนวล ราวกับเตียงนอนหลังนั้นตั้งอยู่บนก้อนเมฆ แล้วแซมกลัวเหลือเกินว่าทั้งเธอและสุดที่รักจะต้องร่วงหล่นลงไปเพดานห้องนอนในอะพาร์ตเมนต์ของแซมเวลานี้ มันเหมือนผืนผ้าใบให้เธอได้วาดภาพฝัน เธอมองเห็นตัวเธอเคียงข้างกับซูในทุกเวลาและสถานที่ ทุกสถานการณ์และอารมณ์ทั้งหนักแน่นและอ่อนไหว มือของทั้งคู่กุมกันอยู่อย่างแน่นแฟ้น ที่ไหล่ของแซมมีซูเอียงศีรษะซบอยู่เสมอ เธอเหน็บปอยผมเข้าที่ข้างหูของซูดังที่ทำอยู่บ่อยๆ ซูเงยหน้ามองดูแซมอย่างซื่อใส แซมยิ้มแล้วจูบเธอในภาพฝันนั้น แซมหลับตาลงอย่างพริ้มเพรา ความสุขความหวานชื่นที่เกิดขึ้นในหัวใจขอ