“เชิญครับ! เป็นเกียรติของผมอย่างมากครับที่ได้ต้อนรับท่านชอว์” ชอว์ไม่ได้รู้สึกยินดีกับคำประจบของคนตรงหน้าเลยสักนิด ในทางตรงข้ามเขาเบื่อและเอือมระอาคนประเภทนี้อย่างมาก “ผมจัดที่ให้ท่านแล้วครับ”
ชอว์และลูกน้องที่ติดตามอีกสามสี่คนเดินตามเจ้าของสถานที่ ที่นี่เป็นผับย่านดังแถวพัทยา เขายอมนั่งรถจากกรุงเทพมาพบคนคนนี้ใช้เวลาการเดินทางสองชั่วโมงกว่าๆ เขาหวังว่าคงมีข่าวดีที่เป็นประโยชน์ให้กับเขานะ
สาวสวยและเครื่องดื่มถูกยกมาเสิร์ฟเอาอกเอาใจแขกอันทรงเกียรตินี้มากมาย เหล่าลูกน้องที่ได้ติดตามมาในครั้งนี้ได้รับอนุญาตหาความสุขให้กับตัวเองอย่างเต็มที่ เพราะวันนี้พวกเขาแค่มารับข่าวไม่ได้มาเพื่อปฎิบัติการเสี่ยงตายหรือตัดลมหายใจของใคร
“สวัสดีค่ะ หนูชื่อลูกเจี๊ยบค่ะ” หญิงสาวที่สวยมากยกมือไหว้ชอว์ เธอคนนี้ขาวสวยหมวยอึ๋มครบสูตรเลยทีเดียว
“ลูกเจี๊ยบเป็นเบอร์หนึ่งของร้านเราในตอนนี้ครับ” เจ้าของร้านประกาศดีกรีเด็กดริงก์ ชอว์ไม่ได้มีความรู้สึกยินดียินร้ายสักนิด สำหรับเขาผู้หญิงก็เหมือนกันหมด สวยมากสวยน้อยก็จบกันที่บนเตียงร้องโหยหวลเสียวซ่านได้ทั้งนั้น
“อีกนานมั้ยกว่าฉันจะได้รู้ในสิ่งที่ต้องควรรู้”
“ไม่นานหรอกครับ ผมแค่อยากให้ท่านได้เสพสุขและสนุกกับสิ่งที่ผมเตรียมไว้ให้นะครับ” ชอว์พยักหน้าอนุญาตในที่สุด เจ้าของร้านยิ้มและส่งสัน-ญาณให้เด็กดริงก์ชื่อลูกเจี๊ยบทันที
ชอว์ได้รับการดูแลอย่างดีจากลูกเจี๊ยบ เธอเป็นหญิงไทยเชื้อสายจีน ลูกเจี๊ยบเป็นแค่ฉายาของเธอในร้านแห่งนี้ ชอว์แม้จะดื่มไปไม่น้อยแต่เขาก็ไม่มีอาการบ่งบอกว่าจะเมาอะไร เขามันคอแข็งระดับเทพเลย ในขณะที่เหล่าลูกน้องบางคนเริ่มที่จะออกอาการมึนๆกันแล้ว
“นายอยากเต้นรำมั้ยคะ” ลูกเจี๊ยบเอ่ยกระซิบเบาๆใส่ใบหู และเธอก็อดไม่ได้ที่จะยั่วยวนชอว์ เธอขบเม้มเบาๆที่ติงหูยาวของชอว์ ซึ่งชอว์เองก็ไม่ได้ขัดเคืองอะไร ปกติไม่ค่อยมีผู้หญิงกล้าจะทำกับเขาแบบนี้มากนัก พวกเธอมักกลัวเขามากกว่า เพราะอะไรนะเหรอ เพราะเขาไม่เคยมีสายตาอ่อนโยนหรือหว่านเสน่ห์ใส่พวกเธอ เป็นสิ่งที่ไม่จำเป็นสำหรับคนหน้าตาอย่างเขา
“เธอทำอะไรได้มากกว่าเต้นรำมั้ย” ลูกเจี๊ยบยิ้มทันความหมายแฝงในคำพูดนั้น
“นายอยากได้เป็นที่ไหนละคะ”
“ที่นี่” ลูกเจี๊ยบยิ้มหว่านเสน่ห์ เธอไม่รีรอ หน้าที่เธอคือทำได้ทุกอย่างตามที่แขกอันทรงเกียรติคนนี้ต้องการ ผับแห่งนี้แม้คนจะมากมาย แต่ห้องสำหรับ วีไอพีจะเป็นกระจกมองเห็นการแสดงบนเวทีอย่างชัดเจน กระจกที่ใส คนจากด้านนอกมองเข้ามาแม้จะเห็นแต่ก็ไม่ชัดนัก แต่ใครเล่าจะสนใจ คนที่มาที่นี่สนใจมาดื่มมากินมาหาความบันเทิงไม่มีใครมาสนใจใครอื่น
ลูกเจี๊ยบจึงขยับขึ้นนั่งคร่อมตักชอว์ นิ้วเล็กไล่ปลดกระดุมเสื้อสีเข้มออกสองสามเม็ดด้านบน ฝ่ามือขาวล้วงเข้าไปลูบไล้บนแผ่นอกกว้างที่หนักแน่นยิ่งนัก ลูกเจี๊ยบปลาบปลื้มใจมากที่เธอได้ดูแลแขกที่ทั้งหล่อทั้งเท่ห์ เธอไม่สนหรอกว่าเขาจะเป็นใครมาจากไหน แต่คืนนี้เธอจะเป็นผู้หญิงที่โชคดีมาก ถ้าเธอได้ครอบครองเขา แค่คิด...ร่องสาวเธอก็เปียกชื้นในทันที เขาฟิตมากๆ ซิกแพคเขาแข็ง แน่นมากๆ คืนนี้เธอจะทำให้เขาไม่มีวันลืมเธอเลยคอยดู
อ๊ะ! ชอว์หันหน้าหนี เมื่อลูกเจี๊ยบหมายจะดูดดื่มริมฝีปากหยักที่สวยได้รูปนั่น ชอว์ไม่เคยจูบปากผู้หญิงคนไหนมาก่อน และมันจะไม่มีทางเกิดขึ้นกับใครโดยเฉพาะผู้หญิงแบบนี้
เขาไม่ได้พูดอะไรหรือมีความจำเป็นที่ต้องอธิบาย ฝ่ามือใหญ่เลื่อนมา กอบกุมอกที่ชุดเกาะอกแทบจะไม่ได้ช่วยอะไรเลย เมื่อเต้าอวบอึ๋มแทบจะเปิดเผยสายตาเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอเดินมานั่งข้างๆแล้ว
ลูกเจี๊ยบไม่งี่เง่า เธอควบคุมและเก็บความผิดหวังเบื้องต้นไว้ เธอเลื่อนมือมาดึงซิบของชุดข้างๆตัวให้เลื่อนลงทันที ไม่กี่วินาทีต่อมา อกเปลือยสองเต้าก็ปรากฎตรงหน้าชอว์ เขายกยิ้มมุมปากเพียงนิดก่อนที่จะครอบครองยอดเกสรสีชมพูนั่น ความชำนาญช่ำชองของเขาทำเอาลูกเจี๊ยบเสียวซ่านจนครางออกมา เธอเด้งขยับไปข้างหน้ายัดอกอึ๋มใหญ่เข้าหาใบหน้าคมเข้มนั่นมากขึ้น เคราหนวดเขา ปากเขา ลิ้นเขา ช่างร้ายกาจเหลือเกิน
อู้ยยยยย ลูกเจี๊ยบครางเสียงดัง มือเล็กอยู่ไม่สุข เธอเลื่อนมันลงต่ำระหว่างขาของเขาทันที เข็มขัดหนังสีดำถูกปลด ตะขอกางเกง ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก มือเล็กก็พบกับความยิ่งใหญ่น่าหวั่นเกรงยิ่งนัก เขา! ของเขาไม่ธรรมดา มันร้อนดังแท่งไฟที่มีไฟเผาผลาญรุกโชนอยู่ตอนนี้ มือเล็กสั่นเมื่อเธอจำไม่ได้ว่าเคยพบกับยิ่งใหญ่แบบนี้มาเหรอเปล่าชีวิตนี้
ให้เธอรู้ว่าเธอต้องตายหลังจากที่ได้ลิ้มลองเขา เธอก็ยินยอม ลูกเจี๊ยบใช้มือเล็กที่มีประสบการณ์โดยสายอาชีพให้กับเขาทันที และเธอก็รู้ว่าชอว์พึงพอใจเพราะเสียงครางเขาเล็ดลอดออกมาในทันที
เหล่าผู้ติดตามของชอว์วันนี้ที่ได้รับอนุญาตแล้ว ต่างก็หายไปกับเด็กดริงก์ คงเหลือแต่ชอว์ที่ยังปักหลักอยู่ที่เดิม โดยมีลูกเจี๊ยบคอยเอาตัวแนบติดไม่ยอมออกห่าง ชอว์เคยชินกับการถูกเอาอกเอาใจของเหล่าผู้หญิงที่เขาเปิดโอกาสให้ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าพวกเธอเหล่านั้นไม่ได้หวังแค่ให้เขาลิ้มลอง แต่พวกเธอคิดว่ารางวัลใหญ่ ที่ยังไม่มีใครเคยได้จะตกเป็นของพวกเธอสักคน
ติ๊ง ต่อง ติ๊ง ต่อง กรี๊ดดดดด เสียงอ๊อดหน้าประตูจู่ๆ ก็ดังขึ้นมา หนูอัญกรีดร้องดังลั่นบ้านและเธอก็วิ่งขึ้นกลับเข้าห้องไปทันที ฮือออออ ฮือออออ ไม่เอา! หนูกลัวแล้ว หนูไม่อยากตาย หนูยังมีความสุขไม่พอเลย ฮือออออ ก็อก ก็อก ก็อก เสียงเคาะประตูห้องดังอีกครั้ง ฮืออออ ฮืออออ หนูอัญไม่รู้จะทำยังไงดีนอกจากร้องไห้ เสียงเคาะประตูด้านนอกไม่ได้ทำให้เธอสนใจมันเลยสักนิด เธออยากหายตัวได้จริงๆ เธอจะได้เสกตัวเองหายไปจากที่นี่ “หนูอัญ ลูก!” เสียงคุณยาย! “คุณยายขา...” หนูอัญออกมาจากใต้ผ้าห่ม และเข้ากอดเอวหนาของคุณยายที่รักไว้มั่น “เป็นอะไรไป บัวบอกว่าหนูร้องเสียงดังลั่นบ้า
“ท่านไม่เคยเห็นบุตรสาวของท่านเลยเหรอคะ” “ไม่!” มาตารีเงียบเสียงลงทันทีเมื่อแก้วตาไม่อธิบายเหตุผลใดๆ เธอก็ไม่กล้าเอ่ยถาม เธอจึงเปลี่ยนประเด็น “แล้วบุตรสาวท่านหญิงยินดีช่วยท่านเหรอคะ” แก้วตายิ้มอีกครั้ง “แน่นอนว่าไม่มีทาง” ห๊า! “ท่านหญิง ท่านทำดิฉันงงไปหมดแล้ว” “เวลาจะทำให้เจ้าได้รู้ เอาละถึงเวลาแล้ว เจ้าส่งที่อยู่เข้าเมลล์ได้แล้ว” มาตารีหยิบ MacBook ขึ้นมาทำตามคำสั่งทันที พึ่บ พั่บ พึ่บ พั่บ อัญมณีนอนพลิกตัวไปมา เธอนอนไม่หลับ สายตาเอาแต่จ้องนาฬิกาเข็มวินาทีเดินไม่หยุด แต่เข็มนาทีกำลังจะเลื่อนไปที่เที่ยงคืนตรงแล้ว โอ้ยยย! “ไม่สนหรอก!” หนูอ
ตึบ ตึบ ตึบ ตึบ นอกจากชอว์จะไม่ถนอมร่องสาวที่รัดเขาแน่นแล้ว เขายังจับสะโพกขาวไว้มั่นและอัดเรี่ยวแรงดั่งกับว่าเขากำลังซ้อมวัดกำลังหมัดกับกระสอบทรายอยู่ไม่ปาน อู้ยยยยย “นายท่าน...ขา หนูเจ็บ...” เสียงเว้าวอนขาดๆ ของออยดังขึ้น เธอกำลังออดอ้อนขอความเห็นใจจากชอว์ เขาเกลียดผู้หญิงมากนักหรือไงนะ สิ่งที่ออยคิดอยู่ ไม่ทันไรร่างกายสาวก็ร้อนดั่งไฟ เสียงหลากหลายในห้องแห่งนี้ไม่ได้เข้าหูชอว์เลย สายตาเขานิ่งเยือกเย็นเมื่อนึกถึงสิ่งที่แก้วตาบอก “ชอว์ ข้ารู้ว่าเจ้าไม่ใช่คนเสียสัตย์ แต่ข้าต้องการความมั่นใจมากกว่าแค่คำสัตย์ของเจ้า อย่าว่าข้าเลย เจ้าก็ไม่ได้เสียหายอะไร ข้ามีหลักประกันให้เจ้าด้วย อย่างไรแล้วข้าก็เป็นแม่คนนะ บุตรสาวของข้าจะเป็นนาฬิกายืดเวลาให้ข้าเมื่อถึงเวลาอันเหมาะสมเธอจะนำของที่เจ้าต้องการมอบให้กับเจ้าด้วยมือ”&nb
เพราะเรื่องนี้เขาไม่รู้จริงๆ แล้วใครละที่กล้าหักหลังเขา คิดจะเป็นนกสองหัวอย่างงั้นเหรอ มันจะไม่ตายดีแน่!!!! หรือเพราะเขาทะนงตัวมากเกินไปว่าจะต้องไม่มีใครกล้า แต่เธอผูู้นี้เชื่อได้แค่ไหนกันเธออาจจะแกล้งแหย่กระตุกหนวดเสืออยู่ก็ได้ “ตกลง ผมจะตอบแทนพระคุณท่านปีดา แต่คุณรู้ใช่มั้ยว่าผมไม่อาจติดตามคุ้มครองคุณได้” “ไม่จำเป็น เรื่องนั้นข้ามีวิธีของข้า ข้าเพียงแค่ต้องการให้เจ้าถ่วงเวลาให้ข้าคลอดเด็กคนนี้ออกมาได้อย่างปลอดภัย” “ถ่วงเวลา?” “ใช่! ความจริงแล้วเด็กในท้องข้าไม่ใช่บุตรคนแรกของข้า ข้ามีบุตรมาก่อน ตอนนี้เธออายุน่าสักประมาณสิบเก้าแล้ว ข้ารู้ถ้าเจ้าสืบเสาะเรื่องของข้าต่อเจ้าก็จะเจอเธออีกไม่นาน ของที่เจ้าหาอยู่ อยู่กับเธอคนนี้ หรือจะให้ถูกต้องมีแต่เธอคนนี้
“รับปากยายแล้วนะ” “เจ้าค่ะ” หนูอัญรับปากแข็งขัน และเธอทั้งหอมทั้งกอดคุณยายที่เธอรักที่สุดและบอกรักไม่หยุด คุณยายจึงยอมกลับไปพักผ่อนอย่างสบายใจ อัญมณีมองกล่องสีชมพูที่คุณยายวางไว้บนเตียง ไหนๆเธอก็กำลังเซ็งๆและหวาดผวากับเรื่องอนาคตของตัวเอง เธอคิดว่าลองแกะดูเสียหน่อยก็ไม่เสียหายเผื่อสิ่งที่อยู่ในกล่องจะช่วยฆ่าเวลาให้เธอลืมเรื่องบ้าๆพวกนั้นไปบ้าง แคว่กกกกก ดวงตากลมโตเบิกขึ้น ด้านในมีเพียงซองจดหมายสีขาวพับไว้ ‘Secrets.0099@XXX.com’ และตามด้วยรหัสผ่าน “อะไรของเขาละเนี่ย” อัญมณีบ่นออกมา แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็นเธอจึงเปิดคอมพิวเตอร์ และเข้าเมลล์ตามนั้น กล่องขาเข้าและกล่องขาออกม
เอี๊ยดดดดด เสียงประตูที่ไม่ได้รับการดูแลเอาใจใส่มานานดังขึ้นยามที่มันถูกผลักเบาๆ ภายในห้องมีโต๊ะยาวเหมือนโต๊ะประชุม หัวโต๊ะมีเก้าอี้ใหญ่พนักสูงซึ่งตอนนี้มันหันหลังให้กับประตู เขารู้ว่ามีคนนั่งอยู่ตรงนั้น เอี๊ยดดดดด เสียงประตูปิดลง พร้อมกับเจ้าของร้านที่ออกจากห้องไป ภายในห้องมีผู้หญิงอีกคนเธออายุไม่มากนัก แต่งกายด้วยชุดส่าหรีพร้อมผ้าคลุมหน้าสีเข้ม ดวงตาสีเทาหลี่มอง สมองอันปราดเปรื่องทำงานอย่างรวดเร็ว เพราะเขาเห็นเข็มกลัดบนแผ่นอกของผู้หญิงคนนั้น ควับ! เก้าอี้ค่อยๆ เลื่อนกลับมา มุมปากหยักกดลึกอย่างเย้ยหยัน เมื่อสิ่งที่คิดไว้ปรากฎอยู่ตรงหน้าจริงๆ ฮาฮาฮา ชอว์หัวเราะออกมาทันทีด้วยเสียงเย้ยหยัน “การมาเมืองไทยของผมครั้งนี้ คุณรู้หรือไม่” “แน่นอนว่าข้าต้องรู้”&nbs