All Chapters of เกิดใหม่เป็นมารดาใจร้าย: Chapter 1 - Chapter 10

ไป๋หลินนั้นขึ้นเขาไปตอนยามซื่อพอลงก็ยามอุ้ยแล้ว จึงทำให้ไม่ทันเกวียนประจำหมู่บ้าน สงสัยต้องไปยืมเกวียนที่บ้านเดิมเพื่อไปขายสมุนไพรในเมืองแล้วละระหว่างทางที่เดินกลับบ้านไป๋หลินก็ได้เจอกับสายตาแปลกจากชาวบ้านถงหยาง ที่มองเขาด้วยสายตกตะลึง บางคนมองแล้วก็หันไปซุบซิบนินทา บางคนก็เอ่ยทักทายปกติตามประสาคนรู้จัก"ข้าว่านะสะใภ้เหยียน วันนี้หิมะคงตกหลงฤดูแน่ ๆ เลย" สะใภ้เวิน"ทำไมละสะใภ้เวิน" สะใภ้เหยียน"ก็จู่ ๆ คนเกียจคร้าน แบบสะใภ้เล็กบ้านถานขึ้นหาของป่า แบบนี้มันผิดวิสัยนะ ปกติจะต้องคอยไปเฝ้าหน้าประตูบ้านลี่ เหมือนสุนัขที่ถูกเจ้าของทิ้งไม่ให้เข้าบ้าน ฮ่า ฮ่า " สะใภ้เหยียน"ฮ่า ฮ่า จริงด้วย ผู้ชายเขาไม่เอาก็ยังไปตามเฝ้าหน้าไม่อายว่าไหมสะใภ้เหยียน ดูสิพูดให้ขนาดนี้ยังเมินเฉยได้อีก" สะใภ้เวินเกอกับสตรีที่พูดจาถากถางไป๋หลิน คือสะใภ้รองบ้านเวิน เวินซิงเยียน กับเกอสะใภ้สี่บ้านเหยียน เหยียนเฟยเจิน ทั้งสองนี้เป็นอริกับไป๋หลิน จึงไม่แปลกที่สองคนนี้ที่มักจะพูดแซะบ่อย ๆแต่ด้วยไป๋หลินคนเดิมไม่ค่อยสู้คนนัก เพราะสองคนนี้มักใช้วิธีสองรุมหนึ่ง จึงทำให้ไป๋หลินหลีกเลี่ยงที่จะปะทะด้วย แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะเล

หลังจากไป๋หลินพาคนเจ็บมาถึงบ้าน สมาชิกในบ้านทุกคนรวมถึงแม่สามีและแม่จาง ก็ถึงกับตกใจมากที่จู่ ๆ ไป๋หลินก็พาคนแปลกเข้าบ้านแถมยังเลือดเต็มตัวแบบนี้ แต่เขาไม่มีเวลาอธิบายอะไรมากเขาบอกให้ทุกคนเตรียมสถานที่เพื่อช่วยชีวิตชายปริศนาผู้นี้ก่อน ดูจากอาการน่าจะเสียเลือดไปเยอะต้องรีบฝังเข็มห้ามเลือดก่อน ทุกคนที่อยู่ในบ้านถานรองตอนนี้ก็ช่วยกันเตรียมของต่าง ๆ ตามที่ไป๋หลินบอกทันที แม้แต่เด็ก ๆ อะไรที่ช่วยท่านแม่ก็รีบช่วยไม่อิดออด ท่านแม่ทั้งสองช่วยกันถอดชุดด้านบนของชายคนนั้นออกแล้วใช้น้ำสะอาดชำระกายจึงทำให้คราบออกไปจนหมดเหลือเพียงแผลและจุดที่เลือดยังไหลไม่หยุด ไป๋หลินไม่รอช้ารีบฝังเข็มห้ามเลือดทันทีไป๋หลินทำการรักษาไปสักพักก็ห้ามเลือดได้สำเร็จ ส่วนแผลที่ถูกของมีคมฟันก็ทำการปิดปากแผลเรียบร้อย เขาเสียดายที่ไม่มีไหมสำหรับเย็บแผล ถ้ามีเวลาว่างค่อยทำเองก็แล้วกัน เพราะมันพอที่จะทำได้วัสดุที่ใช้ก็มาจากธรรมชาติ ส่วนวิธีทำนั้นภัสกรเคยไปศึกษาดูงานแหล่งผลิตมาแล้วตอนอยู่โลกเดิม ถึงไม่มีเครื่องจักรที่ทันสมัยแต่ก่อนจากมาเป็นไหมเย็บแผลที่ใช้ในวงการแพทย์ก็ใช้วิธีการทำมือมาก่อนเขาพอจำวิธีได้ทำไว้เยอะ ๆ ยิ่งดีหากถึ

ผ่านไปหนึ่งวันกับหนึ่งคืนไป๋หลินกับทุกคนก็เดินทางถึงเมืองหลวงเว่ยโจวในยามเหม่า พอถึงบ้านเดิมพี่สะใภ้ใหญ่ไป๋หลินก็ถึงกับตะลึง เพราะบ้านเดิมของพี่สะใภ้ใหญ่ดูจากขนาดบ้านแล้วต้องรวยมากแน่ ๆ มีทั้งบ่าวรับใช้มาเปิดประตูให้ด้วย แต่ลองพินิจดูแล้วมันไม่ใช่บ้านแต่เป็นจวนขุนนางมากกว่า ทำไมไป๋หลินไม่รู้มาก่อนเลยว่าบ้านเดิมพี่สะใภ้ใหญ่จะรวยขนาดนี้ แล้วท่านพ่อท่านแม่ของพี่หลิงฉีทำไมถึงยอมให้แต่งงานกับพี่ใหญ่ที่เป็นชาวบ้านธรรมดาละ ในหัวตอนนี้มันมีคำถามเต็มไปหมดส่วนพี่รองกับครอบครัวก็ขอแยกตัวไปบ้านเดิมของพี่สะใภ้รองที่ห่างจากบ้านพี่หลิงฉีไม่ไกลมากนัก ทุกคนนัดรวมตัวกันที่บ้านพี่หลิงฉียามซื่อ เพราะจะได้พากันออกไปเดินชมเมืองชมตลาดก่อน พรุ่งนี้ถึงจะได้ไปดูโรงหมอตระกูลหวงโดยจะให้พี่ใหญ่ของพี่หลิงฉีพาเข้าไปดูเมื่อถึงยามยามซื่อตามที่นัดกันไว้ทุกคนก็พากันออกไปเดินชมเมืองหลวง คนที่ตื่นเต้นที่สุดก็คงไม่พ้นไป๋หลินกับลูกแฝด ทั้งห้าคนยังไม่เคยมาเมืองหลวงเลยสักครั้ง หลัวฟางนั้นเคยมาหลายครั้งแล้วเพราะของที่ใช้สร้างบ้านบางชิ้นไม่มีขายในหมิงโจวหลัวฟางกับท่านพ่อก็ต้องเดินทางมาสั่งเอง แต่จะเดินทางด้วยม้าเช่าจะเร็วและ

เช้าวันนี้ในจวนของจวินอ๋องไป๋หลินยังคงตื่นแต่เช้าเหมือนตอนอยู่ที่บ้าน เพราะไป๋หลินจะเป็นคนทำอาหารเช้าให้ทุกคนในจวนทาน โดยที่มีอี้กงกงและนางกำนัลคอยช่วยอีกแรง ทั้งยังให้อี้กงกง นางกำนัล และพ่อครัวแม่ครัวมาดูวิธีทำใกล้ ๆ พร้อมกับให้จดสูตรไว้อีกด้วย เพื่อจะได้ทำให้จวินอ๋อง พระชายาและองค์ชายแฝดได้ดื่มบำรุงร่างกายทุกเช้า เขาเริ่มจากการทำน้ำเต้าหู้ก่อนแต่ที่แตกต่างออกไปวันนี้มีคนมาช่วยไป๋หลินบดถั่วเหลือง จึงทำให้ขั้นตอนนี้ไวขึ้นและได้ถั่วเหลืองบดเป็นจำนวนมาก ไป๋หลินตั้งใจว่าจะต้มให้ดื่มกันทั้งจวนเลย ที่สำคัญสูตรน้ำเต้าหู้วันนี้แตกต่างจากที่เคยทำทุกวัน ตรงที่นอกจากจะมีน้ำเต้าหู้สูตรธรรมดาที่เคยทำแล้ว ไป๋หลินยังทำน้ำเต้าหู้สูตรงาดำและน้ำเต้าหู้สูตรใบเตยอีกด้วย โชคดีที่มีโม่หินตั้งสี่อันไม่เช่นนั้นไม่ทันกินแน่พอเตรียมน้ำเต้าหู้เสร็จก็มีขันทีมาแจ้งข่าวว่าจวินอ๋อง พระชายาและแขกทุกท่านเริ่มตื่นกันแล้ว ไป๋หลินจึงให้อี้กงกงกับนางกำนัลนำน้ำเต้าหู้ไปถวายจวินอ๋องกับพระชายาก่อน แล้วค่อยทยอยนำไปให้คนอื่นในจวนได้ดื่ม จากนั้นไป๋หลินก็เริ่มทำเมนูอาหารเช้าง่าย ๆ อย่างไข่ดาวทรงเครื่องที่มีหมูสับแครอทและต้นห

วันรุ่งขึ้น จวินอ๋อง หมอใหญ่เหลียนฉี หลัวฟางและไป๋หลินทั้งสามคนเดินทางไปที่จวนของรุ่ยอ๋องเพื่อไปช่วยสืบคดีของนางกำนัลที่ตายอย่างปริศนา พอได้รู้ประวัติคร่าวๆ ของรุ่ยอ๋องหรือองค์ชายสามเฟิงเห่อเป็นโอรสลำดับที่สามของอดีตฮ่องเต้ฉางหลง ช่วยดูแลงานด้านการค้าในเมืองหลวงและทั่วแคว้น รุ่ยอ๋องเองก็งัดข้อกับหมอใหญ่อยู่บ่อย ๆ เพราะรุ่ยอ๋องกับเจ้าเมืองหมิงโจวเป็นเพื่อนรักกันแล้วพี่สาวของท่านเจ้าเมืองยังเป็นพระสนมของฮ่องเต้อีกด้วย แต่น่าเสียดายพระสนมทรงอายุสั้นถูกลอบปลงพระชนม์ด้วยยาพิษเมื่อปีก่อนตอนคลอดพระธิดา หากแต่จับมือใครดมไม่ได้ว่าใครอยู่เบื้องหลัง เพราะนางกำนัลและหมอที่ทำคลอดในวันนั้นถูกฆ่าตายหมด หมัวมัวคนสนิทของพระสนมก็ถูกพิษไปด้วยแต่โชคดีวันนั้นหมัวมัวอดทนอุ้มพระธิดาองค์น้อยไปหาพระสนมเอกจึงรอดมาได้ แต่ทุกคนสงสัยตระกูลสุ่ยและหมอหลวงใหญ่มากแต่ไม่มีหลักฐาน จากนั้นมาเจ้าเมืองหมิงโจวกับรุ่ยอ๋องก็พยายามช่วยกันสืบเบื้องหลังคดีทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับหมอหลวงใหญ่เพื่อช่วยหาเบาะแสให้ศาลต้าเว่ยอีกแรง พอฟังจบไป๋หลินก็คิดว่าหมอหลวงใหญ่คนนี้มันโรคจิตหรือเปล่ามีเรื่องขัดแย้งกับคนอื่นไปทั่วไป เผลอพระสนมสุ่ยก