All Chapters of บ่วงรักแสนหวาน: Chapter 71 - Chapter 80

“ใช้งานเสร็จก็รีบไล่พี่ให้กลับไปนั่งทำงานเลยนะคะ” มือลูบแผ่นหลังบอบบาง ปากก็คอยประทับจูบที่ไหล่กลมกลึง ไม่มีทีท่าว่าจะกลับไปที่เดิมแต่อย่างใด“ไม่ได้ไล่ค่ะ หนูกลัวว่าพี่วินจะเคลียร์งานเสร็จไม่ทันต่างหาก เย็นนี้มีนัดพาหนูไปเดินเล่นที่ห้างแล้วนะคะ พี่วินอย่าแกล้งทำเป็นลืมสิคะ หนูอยากได้กระเป๋าใบใหม่” พี่วินตามใจเธอเสมอ แต่ถ้าเรื่องไหนไม่เห็นสมควรเขาก็จะมีวิธีเกลี้ยกล่อมตามแบบฉบับของเขาที่ทำให้โอนอ่อนผ่อนตามตามได้ไม่ยาก บางครั้งป๋าเองยังต้องยอมพี่วินเลยอย่างไม่มี ข้อโต้แย้งเลยสมาธิไม่ค่อยจะมีหากมีจัสมินคอยวนเวียนอยู่ใกล้ๆเวลาทำงานแต่เขาก็ชอบที่จะพาตัวป่วนมาด้วยแทบทุกครั้งหากโอกาสมันเอื้ออำนวย และเหมือนอย่างตอนนี้ที่เขาไม่อยากจะกลับไปนั่งทำงานต่อแล้วเพราะอยากอยู่ตรงนี้“ที่แท้ก็กลัวว่าจะไม่ได้กระเป๋าใบใหม่นี่เอง”“เรื่องเที่ยวเรื่องซื้อกระเป๋าแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้นแหละค่ะ เพราะหลักใหญ่เลยหนูห่วงงานของพี่วินมากกว่า แต่ถ้าได้กระเป๋าใบใหม่ในเย็นนี้เลยจะยิ่งดีกว่ามาก ๆค่ะพี่วินขา รุ่นใหม่ล่าสุดที่หนูอยากได้เพิ่งจะวางขายเมื่อวานนี้เองที่พี่วินรับปากว่าจะพาไปวันนี้ไง” จุ๊บรัวๆบนริมฝีปากหยักสีแดง

“สอบมหาโหดเสร็จสิ้นได้มาผ่อนคลายกล้ามเนื้ออันอ่อนล้าแบบนี้ดีจังว่าปะ ฉันฝากกราบกรานที่อกของพี่วินเพื่อขอบพระคุณผู้สนับสนุนหลักในกิจกรรมทั้งหมดด้วยนะคะเพื่อนรัก ถึงจะไม่ได้ไปทะเลตามแพลนเพราะแฟนใครบางคนไม่อนุญาตแต่ได้มาที่นี่โคตรจะโอเคเลย โกรธไม่ลงที่แผนพังไม่เป็นท่า” นวดสปาเอย ขัดหน้าเอย กินข้าวเอย กินขนมนมเนย คือทุกอย่างล้วนฟรีหมด อยากจะทำอะไรในนี้พี่วินของยัยจัสมินก็ไม่ขัดข้องแถมได้รับการบริการระดับพรีเมียมอีกด้วย เป็นแฟนของพี่วินนี่ดี๊ดีบริการทุกระดับประทับใจ“ไปกราบกรานเองเลยดีไหมกัส ฉันไม่อยากรับฝากทำอะไรให้ใครอ่ะ” จัสมินแกล้งกระเซ้าเพื่อน พอพูดถึงบุคคลที่ไม่อยู่ด้วยก็คิดถึงขึ้นมาทันทีเลย พี่วินบินไปตรวจดูความเรียบร้อยของโรงแรมในเครือที่ฮ่องกงก่อนเธอสอบสองวัน และกำหนดการเดินทางกลับบ้านของเขาก็คือวันพรุ่งนี้ตอนค่ำ ๆ ที่กัสพูดเรื่องอดไปเที่ยวทะเลตามที่แพลนไว้ก็พาลคิดถึงสารพัดข้ออ้างของพี่วินที่ไม่ยอมให้ไปทั้งที่รับปากว่าถ้าทำตัวดีไม่ดื้อจะให้ไปรวมถึงช่วยเจรจากับป๋าด้วย‘พี่มานอนคิดดูแล้วพี่คงอนุญาตให้หนูไปเที่ยวกับเพื่อนตามลำพังไม่ได้หรอกค่ะจัสมิน เพราะพี่กลัวว่าหนูจะแอบใส่ชุดว่ายน้

“หนูรู้มาว่าผู้ชายมีความต้องการมากกว่าผู้หญิงหลายเท่า แล้วเอ่อพี่วินจะทนรอหนูได้อีกนานแค่ไหนกันคะ” เธอดันตัวเองออก ใช้มือยันไหล่แกร่งเอาไว้เพื่อให้มองเห็นหน้ากันแล้วจ้องดวงตาที่แสดงความสงสัยออกมา“สงสารพี่?”“ค่ะ”“โธ่คนดี พี่บอกแล้วไงคะว่าพี่จะรอจนกว่าหนูจะพร้อมกับเรื่องนี้” จูบมุมปากนุ่มแล้วโยกร่างบนตัก จัสมินแคร์ความรู้สึกของเขา เขาไม่อยากให้สาวน้อยต้องเครียด“รอได้เหรอคะถ้าหนูบอกว่าอีกห้าปีเราค่อยมาคุยเรื่องนี้กันใหม่” เธอไม่ได้กำลังทดสอบความอดทนแต่อยากจะรู้ว่าหากให้รอแล้วเขาจะรอได้นานขนาดนั้นเชียวเหรอเพราะพี่วินมีเลือดมีเนื้อและมีความต้องการเหมือนกับผู้ชายทั่วไป และเธอเองก็ไม่ปรารถนาที่จะให้เขาไปยุ่งกับผู้หญิง คนไหน ใจเธอไม่กว้างพอ“โธ่ คนดี ทำไมหนูมาโหมดจริงจังเรื่องนี้ล่ะคะ พี่มีความอดทนมากพอนะคะ และไอ้ห้าปีของหนูมันก็นานเกินไป อย่าได้แกล้งให้พี่อกแตกตายนะตัวแสบ” ไม่อยู่ด้วยแค่ไม่เท่าไหร่ ใครมันเอาความคิดพวกนี้ใส่สมองแฟนเขากันนะ“หึ” จัสมินเบะปาก สะบัดค้อนใส่จัสมินต้องการจะสื่ออะไรกับเขากันแน่ถึงได้ดูเหมือน หรือว่า โอ... ดวงตาของอนาวินเบิกกว้างเมื่อสิ่งที่คิดมันกำลังตอกย้ำควา

Rrrrrrrมือหนาควานหาโทรศัพท์เมื่อมันกำลังสั่นรบกวนการพักผ่อนอย่างบ้าคลั่ง เขาเผลอนอนหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ อาจเป็นเพราะความเหน็ดเหนื่อยที่สะสมจากการทำงานหนักติดต่อกันมาหลายวัน รีบเร่งวันเร่งคืนให้มันเสร็จเรียบร้อยโดยเร็ววันเพื่อที่จะกลับมาหาหวานใจ ร่างกายเลยพักผ่อนได้ไม่เต็มที่บวกกับการเดินทางต่อทันทีด้วยเลยอ่อนล้ามากเป็นพิเศษ ตื่นขึ้นมาเพราะเจ้าสิ่งนี้เลย มุมปากหนายกยิ้ม เมื่อเห็นว่าเจ้าของเบอร์นั้นเป็นใคร พลางหลุบสายตาลงมองหน้าแมวน้อยขี้เซาที่กอดก่ายร่างกายเขาเอาไว้อย่างเหนียวแน่นก่อนจะกดรับสายที่ยังคงไม่ยอมวางง่าย ๆ“ครับป๋า”(นี่แก! ไหนยัยหนูบอกว่าแกจะกลับมาพรุ่งนี้ไง แล้วทำไมอยู่ ๆ ถึงโผล่มาคุยกับฉันได้ในเวลานี้ไอ้วิน)“ผมเลื่อนการเดินทางครับ และตอนนี้จัสมินก็หลับอยู่ครับป๋า”(นอนบ้าอะไร! นี่มันเพิ่งจะทุ่มกว่า ทำไมยัยหนูถึงนอนหลับตอนนี้ แกทำอะไรลูกสาวฉันไอ้วิน!!)“ผมว่างานหมั้นของผมกับจัสมินคงต้องเร่งวันเร่งคืนให้จัดขึ้นเร็วกว่าเดิมแล้วล่ะครับ รอให้น้องเรียนจบก่อนผมว่ามันช้าเกินไป จบปุ๊บจะได้แต่งปั๊บ ป๋าเข้าใจที่ผมพูดนะครับ”(ไอ้วิน!!!!!!!)“ฮื่อออ พี่วินนน”“พี่กำลังรบก

มุมปากล่างทางด้านซ้ายของอนาวินเขียวช้ำทันทีหลังจากถูกหมัดของว่าที่พ่อตาซัดเข้าให้เต็มแรงตั้งแต่ก้าวขาเข้ามาในบ้านโดยที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าจะเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น ประมุขใหญ่ของบ้านที่อารมณ์เย็นลงบ้างแล้วแต่นัยน์ตายังคงแข็งจ้องลูกสาวสลับกับไอ้ตัวดีที่สำออยอ้อนเจ้าหญิงดวงใจของทุกคนในบ้าน นี่ถ้าพ่อแม่มันไม่มาด้วยป่านนี้คงได้โดนประเคนหมัดใส่ปากอีกข้างแน่“ผมกับภรรยามาในวันนี้ก็เพื่อจะมาสู่ขอหนูจัสมินให้หมั้นหมายกับตาวินเอาไว้ก่อน ทางครอบครัวของเราไม่ได้อยากเร่งรัดคุณมาร์ตินหรือว่าหนูจัสมินแต่แค่อยากทำอะไรให้ชัดเจน และเป็นขั้นเป็นตอนเพื่อความสบายใจของทั้งสองฝ่าย คุณมาร์ตินกับคุณเฟิร์นมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บอกได้เลยนะครับ เราคนกันเอง ผมไม่อยากทำให้ไม่สบายใจ” ภาคภูมิเริ่มต้นเจรจาอย่างเป็นงานเป็นการด้วยสีหน้ายิ้มแย้มใจนั้นหวังว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามที่อนาวินต้องการ เดิมทีก็ไม่ได้เห็นด้วยที่ลูกชายใจร้อนอีกแล้ว เพราะก่อนหน้านี้ถูกมาร์ตินปฏิเสธไปรอบหนึ่งแล้วว่ามันเร็วเกินไปทีจะให้หมั้น แต่เจ้าตัวยืนยันเสียงหนักแน่นว่าครั้งนี้มันอาจไม่เหมือนครั้งนั้น ถึงขนาดโทรทางไกลมาบอกล่วงหน้า