All Chapters of ลูกไม้มาเฟีย: Chapter 111 - Chapter 120

"วัยอย่างมุกก็น่าจะสักแปดชั่วโมง..." หนูมุกตอบคำถามนั้นด้วยน้ำเสียงที่เธอคิดว่ามั่นคงแล้ว เพราะเมื่อสะโพกของคนด้านบนยังขยับหยอกล้อให้ตัวตนของตัวเองที่ดูแล้วภูมิใจในสิ่งที่เป็นอยู่นักถูไถบริเวณความเป็นหญิงของเธอ ไปมา....            "เปิดทางสิที่รัก..." อลันเอ่ยบอกด้วยเสียงที่แหบพร่าอย่างเป็นนัยยะ สื่อความให้ผู้รับสารเบื้องล่างที่แน่นอนเข้าใจ...เพราะเรียวขาเล็กขยับแยกห่างกันอย่างเชื่องช้า โดยที่สายตายังคงจ้องดวงตาคมเข้มที่มองใบหน้าคมหวานตรงหน้าอยู่ตลอดเวลาร่างบางหอบหายใจทันที เมื่อมือใหญ่ของอลันเลื่อนไปกอบกุมตัวตนที่ขยายตัวพร้อมลุกล้ำโพรงสาวที่เปิดทางรอ รอยยิ้มเกิดขึ้นอย่างพึงพอใจเมื่อส่วนปลายแก่นกายสัมผัสความชุ่มฉ่ำความงามนั้น            "อ้าร์ส..../...อื้มมม..." สองเสียงครางออกมาพร้อมกันเมื่ออลันจัดการให้ตัวตนล้วงล้ำเข้าสู่โพรงสาวหายวับจนสุดทางอย่างรวดเร็ว และคนที่มีเหตุผล ใจเย็นกับทุกเรื่อง ยกเว้นเพียงเรื่องนี้เรื่องเดียวที่อลันไม่ต้องหาเหตุผลลดทอนความต้องกา

"คุณพ่อมุกตื่นเต้นจังเลย..." เอกวุฒิจับร่างเล็กของหนูมุกที่ยืนคล้องแขนเขาเพื่อรอให้ประตูด้านหน้าเปิดออก เพื่อที่ตัวเองจะนำพาบุตรสาวเพียงคนเดียวที่เป็นทุกๆ สิ่งทุกๆ อย่างฝากไว้ในมือของชายอีกคน ที่เขาทั้งรักและไว้ใจฝากแก้วตาดวงใจให้ดูแลต่อไป 'อลัน' เจ้าบ่าวที่เขาเลี้ยงดูมาตั้งแต่เกิด และวันนี้ 'อลัน' จะเพิ่มฐานะให้กับตัวเขาอีกตำแหน่งในฐานะพ่อตา            ….ทันใดนั้น....            ....เสียงดนตรีเริ่มขึ้นกับสายลมที่โหมกระหน่ำที่มาจากด้านนอกปะทะประตูของโบถส์            "อุ้ย!...." หนูมุกร้องขึ้นมาอย่างตกใจที่มีสายลมพัดมาพร้อมเสียงเครื่องยนต์ที่ดังสนั่นจากด้านนอก เมื่อเธอและเอกวุฒิหันหลังกลับไปมองแหล่งกำเนิดเสียง            "ปัง!!!"            "คุณพ่อ!!!..."  สองเสี

หนูนาโอบกอดบุตรชายทั้งสองที่เข้ามากอดแม่ หนูนาที่ใบหน้าเต็มไปด้วยหยาดน้ำตาโอบกอดอลันแนบแน่น เพราะตอนนี้เธอรับรู้ว่าบุตรชายคนโตของเธอ ร่างทั้งร่างสั่นอย่างน่าสงสาร            "แม่ครับ...หนูมุกตั้งครรภ์อยู่ครับ" หนูนาเบิกตากว้างกับข่าวใหม่ที่ได้ยินพร้อมกับอดัมที่หันมามองอลันด้วยดวงตาที่กว้างขึ้นเช่นกัน เพราะข่าวใหม่ที่ทั้งสองได้ยินนั้นเป็นข่าวดีและไม่ดีในเวลาเดียวกัน เพราะการที่หนูมุกตั้งครรภ์อยู่แต่ไม่มีใครรู้นั่นแสดงว่ายังเป็นครรภ์อ่อน แต่นั่นก็จะทำให้ร่างกายของหนูมุกอ่อนแอยิ่งนัก...อ่อนแอจนน่าเป็นห่วง            อดัมหันไปทางแอลและเจอาร์ที่เดินเข้ามาใกล้ พร้อมหยิบโทรศัพท์ออกมาเปิดหาสัญญาณติดตามตัวที่อดัมถอดต่างหูของตัวเองยัดใส่เข้าไปในกระเป๋ากางเกงของแมท อย่างที่ไม่มีใครรู้ตัวนอกจากอดัมและแมท            "พี่อลันเข้มแข็งไว้นะครับ..." อดัมเอ่ยออกมาเมื่อตอนนี้เขาได้เห็นน้ำตาลูกผู้ชายของพี่ชายเป็นครั้

"คุณแม่อย่าร้องไห้นะครับ...ท่านอดัมต้องทำสำเร็จ" เอ็ดเวิร์ดที่ขยับและยกมือขึ้นมาเช็ดน้ำตาให้กับน้ำฟ้าอีกครั้ง เฮเลนมองเด็กชายเอ็ดเวิร์ดและอดพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มให้กับน้ำฟ้า เข้มแข็งไว้น้ำฟ้าโอบกอดเอ็ดเวิร์ดไว้แน่น เพียงแค่สองปีที่เธอดูแลเอ็ดเวิร์ดมา แต่เธอรักเอ็ดเวิร์ดไม่น้อยไปกว่าลูกแท้ๆเลย และสิ่งที่ทำให้เอ็ดเวิร์ดน่ารักมีเสน่ห์ในตัวคือเอ็ดเวิร์ดมีความคิดที่เกินอายุมาก ทำให้น้ำฟ้าอดคิดถึงอังเดรไม่ได้ว่าถึงแม้ชีวิตของอังเดรจะแวดล้อมไปด้วยความเลวร้ายแต่ในความเลวร้ายนั้นอังเดรก็ยังมีแสงสว่างที่ให้อังเดรได้รับความโชคดี คือบุตรชายเพียงคนเดียวของเขานั้นเอง ถึงแม้สองปีที่ผ่านมาอังเดรไม่ติดต่อพวกเธอเลยสักครั้งซึ่งเธอเข้าใจดี เพราะเขาไม่ต้องการให้เอ็ดเวิร์ดมีชีวิตด้านมืดถึงแม้เอ็ดเวิร์ดจะถูกเลี้ยงดูในครอบครัวมาเฟีย แต่น้ำฟ้ารู้ว่าเพราะอังเดรรู้ดีว่าเธอจะไม่มีทางให้เอ็ดเวิร์ดต้องเข้าสู่ชีวิตด้านสีเทาแน่นอน และนั่นก็เป็นเหตุผลที่อังเดรตัดตัวเองออกจากเอ็ดเวิร์ดอย่างถาวร เพราะไม่ต้องการเอาตัวเองที่แปดเปื้อนมาเกี่ยวข้องกับเอ็ดเวิร์ด แต่ใครเล่าจะรู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้นบนความแน่นอนก็คือความไม่แ

[ผมได้ยินแล้ว...ทุกคนจุดหมายอยู่ดาดฟ้า...เส้นทางเคลียร์] เสียงของ  อดัมดังมาตามระบบสัญญาณที่มีแต่พวกเขาแปดคนเท่านั้นที่ได้ยินและ 'เส้นทางเคลียร์' ที่อดัมเอ่ยบอกนั้นทุกคนเข้าใจทันทีว่าด้านอดัมจัดการกับคนในห้องวงจรปิดไปแล้ว เวลาต่อจากนี้ผ่านกว่ายี่สิบนาที หลังจากที่แอลกดระบบสัญญาณตอนนี้ทั้งเจ็ดคนยกเว้นแอลที่ต้องอยู่ด้านนอกคอยเคลียร์พื้นที่ เมื่อเฮลิคอปเตอร์มาถึง ทั้งเจ็ดคนยืนเรียงกันตรงทางขึ้นบันไดเพราะภายในบ้านไม่ค่อยมีพวกของเนธานมากนัก นั่นก็อาจเพราะบางส่วนไปรวมกันอยู่บนดาดฟ้า            ทั้งเจ็ดคนหันมามองหน้ากัน เป็นสัญญาณที่ทุกคนต้องเอาอาวุธบรรจุลูกตะกั่วออกมาเตรียมพร้อมใช้งาน เพราะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเข้าไปขัดขวางและช่วยตัวประกันชั้นดาดฟ้าจะไม่เป็นที่พบเห็นของฝั่งตรงข้าม            ทั้งอลันทั้งอดัมและอเล็กเซียร์ ก้าวขึ้นบันไดไปทันที โดยที่มีอาวุธพร้อมใช้งานอยู่ในมืออย่างพร้อมใช้ เดธ กาย ก้าวตามหลังพร้อมกับเจอาร์และอิวานอฟที่เดินตามในระยะห่างออกมาเพราะ