All Chapters of วิศวะล้ำเส้นเพื่อน: Chapter 221 - Chapter 230

จากนั้นก็ ค่อย ๆ ชูนิ้วชี้เล็ก ๆ ขึ้นมา แล้วจิ้มไปที่หน้าอกซ้ายของจิน เชิงบอกว่าตรงนี้ไงหมาป่า ทำให้จินชะงักไปเล็กน้อย ก่อนก้มลงมองรอยสักที่อกซ้ายของตัวเอง ซึ่งคือภาพหมาป่าคำรามใต้แสงจันทร์ สักไว้ด้วยเส้นสายดุดัน ป่าเถื่อน โชว์กล้ามเนื้อแน่นตึงของอกซ้าย “ออกไปได้แล้ว” จินเอ่ยเสียงต่ำแฝงความข่มอาร

บทที่ 68 เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมง… กลิ่นผ้าสะอาดอบอุ่นหอมฟุ้งอยู่ในห้องซักผ้า ไอมิเอะจัดการอบผ้าเรียบร้อย แล้วก็หยิบเสื้อผ้าของจินไปแขวนไว้ที่ราวตากภายในห้องซักผ้า ก่อนจะเดินออกมาอย่างเบาเสียงที่สุด ในใจก็แอบลุ้นอยู่เล็ก ๆ ว่าเขาจะหลับไปแล้ว แล้วเธอก็ชะงักไปเล็กน้อย ที่เห็นจินนอนคว่ำหน้าอยู่บนเตียง

“…หายไปไหน?” เด็กน้อยพึมพำกับตัวเองเบา ๆ ก่อนจะลืมตาเต็มที่ หันไปมองอย่างสงสัย แล้วสายตาก็หยุดลงที่เตียงนอนของพี่สาวตัวเอง ภาพที่เห็นตรงหน้าทำเอาดวงตาโต ๆ เบิกกว้าง จินกำลังนอนตะแคง กอดพี่สาวของเด็กน้อยเอาไว้เต็มแขน ท่อนแขนใหญ่ข้างหนึ่งพาดแนบเอวของไอมิเอะอย่างเนียน ๆ ส่วนใบหน้าคมคายก็ก้มแนบเส้นผมไอ

“กูเป็นผู้ชาย งอนเองหายเองได้ แต่อย่าทำให้หมดความอดทนบ่อย เพราะความอดทนของกูมีขีดจำกัด” คำพูดนั้น ทำให้เธอเผลอกลั้นหายใจ มองสบตากับเขาแล้วขยับตัวไม่ได้เลย ราวกับถูกเขาสะกดไว้ทั้งร่าง เธอเพิ่งเข้าใจว่าผู้ชายที่นิ่งได้มากขนาดนี้ เวลาพูดจริงจังขึ้นมา มันรุนแรงยิ่งกว่าคำด่าเสียอีก แล้วจินก็เดินผ่านหน

บทที่ 70 “มีเด็กอยู่ด้วย พูดอะไรระวังหน่อย” ไอมิเอะก็เอ็ดเขาเบา ๆ ทั้งที่หน้าแดงก่ำ มือก็ป้อนข้าวน้องชายไปพลางอย่างพยายามไม่สบตา “หึ” จินก็ยกยิ้มมุมปากกึ่งเย้ยกึ่งเจ้าเล่ห์ ก่อนจะเอนหลังพิงพนักเก้าอี้อย่างสบาย ๆ เท้าแขนลงกับพนัก พาดขาไขว้อย่างเจ้าของบ้าน สายตาคมกริบกวาดมองเธอผ่านไอน้ำจากกาแฟในมือ