Lahat ng Kabanata ng ชีวิตนี้ฉันขอลิขิตเอง: Kabanata 21 - Kabanata 30

ภาพที่เห็นจนชินตาคือเกาเสี่ยวเฟยจะมานั่งทำการบ้านเงียบ ๆ ที่โต๊ะตัวเล็กในห้องพักของสองแม่ลูกโดยมีหานซูอวี้คอยเป็นติวเตอร์ให้ เมื่อถึงเวลาอาหารเย็นหลิวซินก็จะทำเผื่อเด็กชายอีกคนเสมอ กลายเป็นว่าโต๊ะอาหารของพวกเขามักจะมีสมาชิกเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่งคนเป็นประจำ และในช่วงก่อนนอนยามที่พ่อของเขายัง

หลายสัปดาห์ต่อมา วันเปิดภาคเรียนแรกก็มาถึง ช่วงเวลาปิดภาคเรียนฤดูร้อนผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่มันคือช่วงเวลาที่ได้สร้างรากฐานชีวิตใหม่ให้กับสองแม่ลูกตระกูลหลิวอย่างแท้จริง หลิวซินปรับตัวเข้ากับงานใหม่ที่โรงพยาบาลได้อย่างดีเยี่ยม และยังคงออกกำลังกายกับลูกสาวทุกเช้าจนรูปร่างดูสมส่วนและแข็งแรง

เมื่อพวกเขาเดินมาถึงหน้าอาคารที่พักของตน หวงจิงและถังเยว่ฉีก็โบกมือลาเนื่องจากถังเยว่ฉีอยู่อีกตึก ส่วนของหวงจิงนั้นเป็นห้องชั้นหนึ่ง "พรุ่งนี้เจอกันนะพี่ใหญ่! เจอกันนะอู๋ถิง!" หวงจิงตะโกนอย่างร่าเริง "แล้วเจอกันจ้ะ!" ถังเยว่ฉีส่งยิ้มให้ หานซูอวี้พยักหน้ารับ ก่อนจะจูงมือเกาเสี

หลายสัปดาห์ผ่านไป...คำพูดของเกาเสี่ยวเฟยในคืนนั้นยังคงก้องอยู่ในหัวใจของคนเป็นพ่อ เขาเฝ้ามองปฏิสัมพันธ์ที่อบอุ่นระหว่างลูกชายของตนเองกับสองแม่ลูกบ้านตรงข้ามด้วยความรู้สึกซับซ้อนและขอบคุณ และในเวลาเดียวกันนั้นเอง หานซูอวี้ผู้ยังไม่รู้ว่าตัวเองกับแม่ได้ถูกจับตามองเป็นพิเศษจากใครบางคน ก็ยัง

เวลาผ่านไปอีกเกือบสองเดือน...ทุกอย่างดำเนินไปตามคำแนะนำของหวงเจิ้งหรงอย่างไม่ผิดเพี้ยน เกาเจี้ยนกั๋วเดินหน้าเต็มกำลังในแบบฉบับของตัวเอง...นั่นคือการแสดงความจริงใจอย่างเสมอต้นเสมอปลาย เขายังคงมาที่บ้านพักของสองแม่ลูกบ่อยเท่าเดิม รวมถึงยังได้เพิ่มการแสดงความใส่ใจในรูปแบบอื่นด้วย อีกทั้งยัง