Semua Bab OMG!! ฉันย้อนเวลากลับมาเจอปะป๊าตอนเขาอายุ14 : Bab 41 - Bab 50

หลังจากนัดวันเวลาทำการโอนบ้านกันเรียบร้อย ลุงเจ้าของบ้านยังใจดีอาสาออกค่าทาสีบ้านให้ด้วย รวมถึงเขายังช่วยเจรจาหาช่างมาปรับปรุงบ้านให้ซึ่งเป็นพรรคพวกกัน น้ำใจอันประเสริฐของคุณลุงเจ้าของบ้านในครั้งนี้ทำให้ภาระหนักอึ้งในใจของเคี้ยงเบาลงไปมาก การที่บ้านจะได้รับการทาสีใหม่และซ่อมแซมส่วนที่จำเป็นก่อนย้าย

การกระทำของหลินนั้นแม้แต่นางไม้ที่อาศัยอยู่ในต้นเสายังรู้สึกประหลาดใจไปด้วย เพราะในตอนนี้หล่อนได้คิดว่าหลินคงเป็นผู้วิเศษอย่างแน่นอนตามที่ตนได้รับนิมิตถึงเรื่องราวของหลินเด็กหญิงผู้มาจากแดนไกล"ทุกคนลืมตาได้ค่ะ" หลินพูดด้วยสีหน้ายินดีเพราะตอนนี้เธอจะได้ไม่ต้องนอนพื้นกระดานแข็ง ๆ ให้เจ็บหลังอีกต่อไป

"ม่าจ๋า! ให้หนูช่วยไหม" หลินเดินเข้าไปใกล้อาม่าที่กำลังยืนหน้าเตาใช้ตะหลิวพลิกผัดผักกาดดองผัดไข่ในกระทะเหล็กใบใหม่อย่างคล่องแคล่ว กลิ่นหอมฉุยของไข่และผักกาดดองลอยฟุ้งจนน่ากิน เด็กหญิงมองตามมืออาม่าตาไม่กะพริบเคี้ยงหันมายิ้มให้หลานสาว เห็นแววตาอยากรู้อยากเห็นและอยากมีส่วนร่วมนั้นแล้วก็รู้สึกเอ็นดู เ

บรรยากาศบริเวณหน้าบ้านไม้กึ่งปูนเก่าสองชั้นในเวลานี้ค่อนข้างคึกคักผิดหูผิดตาไปจากสภาพเงียบเหงาที่เคยเป็นมาหลายปี กลิ่นหอมของข้าวแกงและขนมจีนน้ำยาที่ปรุงสดใหม่โชยไปทั่วบริเวณ ดึงดูดให้ผู้คนที่เดินผ่านไปมาในตลาดเก่าต้องเหลียวมองด้วยความสนใจระคนสงสัย"ป้า! ป้าจันทร์!" เสียงใส ๆ ของหญิงสาวในชุดเครื่องแบ

ทางด้านเคี้ยงหลังจากออกจากบ้านมาได้พักใหญ่ จนกระทั่งถึงโรงพยาบาลหล่อนก็เดินถือปิ่นโตเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยรวมอย่างคุ้นเคย กลิ่นยาจาง ๆ ยังคงลอยอบอวลเหมือนทุกครั้ง หล่อนกวาดตามองหาเตียงของสามีซึ่งอยู่มุมด้านในติดหน้าต่างและแล้วก็ต้องแปลกใจระคนดีใจเมื่อเห็นว่าที่ข้างเตียงนั้นไม่ได้ว่างเปล่า แต่มีร่าง