บททั้งหมดของ OMG!! ฉันย้อนเวลากลับมาเจอปะป๊าตอนเขาอายุ14 : บทที่ 51 - บทที่ 60

"ทำอะไรอยู่ตั้งนานอาหมวย! ม่าเรียกจนคอจะแห้งทีเดียว" เธอถามออกมาทันทีที่เห็นหน้าหลานสาว"ขอโทษค่ะม่า..." หลินรีบทำหน้าสำนึกผิด "พอดีหนูเข้าห้องน้ำอยู่ค่ะ เลยไม่ได้ยิน" เธอโกหกคำโตไปอีกครั้งเคี้ยงถอนหายใจก่อนจะก้าวเข้ามาในบ้าน แต่แล้วหล่อนก็ต้องชะงักกึกเมื่อเห็นว่าในห้องโถงนั้นไม่ได้มีเพียงหลานสาวขอ

"ให้พี่ลองทำให้ดูไหมจ๊ะน้องใช้?" เสียงหวานของเกสรดังขึ้นขัดจังหวะ นางเดินเข้ามาใกล้ ๆ มองหม้อหุงข้าวไฟฟ้าด้วยแววตาสนใจใคร่รู้แต่ไม่ได้แสดงอาการตื่นเต้นหรือแปลกใจเหมือนคนไม่เคยเห็น"ดูแล้วก็ไม่น่าจะยากนะจ๊ะ""มันจะดีหรือครับ เดี๋ยวผมทำเองก็ได้" ใช้ไม่กล้ายกงานที่ควรเป็นหน้าที่ของตนให้คนอื่นเอ่ยเสียงอ

ความพร้อมด้านอุปกรณ์มาเต็มร้อยเกินคาดหมาย ตอนนี้เหลือเพียงการวางแผน จัดการ และลงมือทำเท่านั้นเอง"อาหมวยแล้วเราจะขายกันยังไงล่ะ" เคี้ยงถามขึ้นอย่างจริงจัง"เราจะขายเป็นชุดค่ะม่า เน้นให้คนรู้สึกว่าคุ้มค่ากับเงินที่จ่ายไป หลินปรับคำพูดเล็กน้อย"หนูคิดว่า... ชุดเล็กสุดสำหรับกินคนเดียว เราจะตั้งราคาที่

เกสรพยักหน้ารับอย่างซื่อ ๆ "ใช่จ้ะ พี่ได้ยินเขาว่ามาอย่างนั้นนะ แต่ก็อย่างว่าแหละ...คงไม่ค่อยมีใครกล้าไปอยู่ทนกันสักเท่าไหร่เพราะมันเงียบมากก็ได้" หญิงสาวในรูปจำแลงทิ้งท้ายให้ดูน่าเชื่อถือ"งั้นก็ยิ่งดีเลยสิคะม่า!" หลินรีบสรุปทันที "เราก็แค่ไปลองตั้งร้านดู เปิดตอนเย็นถึงแค่สองทุ่มเอง ไม่ได้ไปนอนค้าง

แล้วในท่ามกลางแสงจันทร์สลัวที่ลอดผ่านม่านใบไม้และฝุ่นผงที่ยังคงฟุ้งกระจายนั้นเอง... ก็เริ่มปรากฏร่างโปร่งแสงจาง ๆ ของเหล่าดวงวิญญาณขึ้นทีละน้อย... ทีละน้อย... กระจายกันไปตามจุดต่าง ๆ ทั่วบริเวณสถานที่รกร้างแห่งนั้นบ้างก็เป็นร่างของชายชราหญิงชราหลังค่อม สวมเสื้อผ้าแบบเก่าคร่ำคร่าตามยุคสมัยที่ตนลาจาก