Todos los capítulos de Whispers of Forbidden Desire: Capítulo 21 - Capítulo 30

Isabela’s POVIlang araw na ang nakalipas mula nang mangyari ang gulo namin ni Brenda. Hanggang ngayon, nagtaka pa rin ako kung bakit hindi ako pinatawag ni Dean. Si Brenda naman, halatang umiiwas sa akin, pero sa tuwing magtatagpo ang mga mata namin, masama ang titig niya. Napapailing na lang ako.“Today is Valentine’s Day,” bulong ko sa sarili. Ang daming dalagang may dalang bulaklak habang naglalakad sa campus. Hapon na ako pumasok dahil isa lang ang subject namin ngayong araw.Pag-akyat ko sa room namin, nagulat ako nang may isang lalaking nahihiyang lumapit sa akin. “Isabela, you look lovely today. Happy Valentine’s!” sabi niya, sabay abot ng bulaklak na may kasamang tsokolate.Tulala kong tinanggap iyon. Tila kinikilig pa siyang umalis. Napatingin ako sa hawak kong bulaklak. “Bakit ko ba ito tinanggap?” naiilang kong tanong sa sarili. Ayoko namang itapon, sayang din naman.Pagpasok ko sa classroom, wala pa si professor, pero rinig ko ang bulungan ng mga lalaki sa likod. Hin

Isabela’s POVNakatulala pa rin ako habang nasa loob ng aking kwarto. Ramdam ko pa rin ang mahigpit na yakap ni Liam, mainit, totoo, at parang ayaw ko nang pakawalan.Ilang araw na ring wala si Mommy. Hindi ko alam kung ano na naman ang pinagkakaabalahan niya. Laging busy. Laging wala. Patapos na rin ang second year ko, pero parang wala pa ring nagbabago sa amin.Tumingin ako sa dolphin plush na nakapatong sa kama. Kinuha ko ito at niyakap nang mahigpit. Isang ngiti ang kusa kong nailabas. Kahit laging seryoso si Liam at madalas nakakunot ang noo, ramdam ko pa rin ang concern niya sa akin, ’yung genuine. Iba. Kumpara sa nanay kong andito nga, pero parang laging malayo. Walang pakialam, kahit minsan gusto ko lang naman ng simpleng kumustahan.“Kamusta na kaya si Lola?” bulong ko sa sarili. “Kailangan kong malaman kung ano na ang lagay niya. I’ll ask Mom pag-uwi niya. Miss ko na si Lola.”Pagkatapos kong maghilamos at mag-review, bigla akong nagutom. Pancake lang kasi ang kinain ko kani

Isabela’s POVIlang linggo na ang nakalipas pagkatapos ng Valentine’s Day. Tahimik kaming kumakain ng breakfast.Sa kabila ng nangyari, we remained civil ni Liam. Mukhang hindi niya talaga naaalala ang nangyari nung gabing iyon.“Kailan ang bakasyon mo, Isa?” tanong ni Mommy sa akin. “First week of April po.”“Saan mo gustong magbakasyon? Japan, Korea, Europe?” tanong niya muli.Napatigil ako sa pagkain at tumingin sa kanya. “Gusto ko po sanang puntahan si Lola.”Nakita kong natigilan si Mommy. Pagkatapos, pinunasan niya ang kanyang bibig. “Alam mong ayaw ng lola mo na makita mo siyang nahihirapan. Kaya nga ibinigay ka niya sa akin. Don’t worry, your lola is doing great. She is fighting.”“Pero Mommy, ang unfair niyo naman ni Lola! Paano naman ako? Nag-aalala ako sa kanya. Gusto kong alagaan siya, gusto ko siyang makita!”Huminga nang malalim si Mommy. “Kilala mo ang lola mo. Hindi ko mababali ang desisyon niya. She will hate me forever.”“Sabihin niyo lang sa akin kung nasaan si

Isabela’s POVNakaupo ako ngayon sa cottage habang ninanamnam ang hangin na humahaplos sa aking mukha. Ang sarap ng pakiramdam, presko, tahimik, parang sandaling nakalimutan ng mundo ang pagod ko.“Isa, halika na! Magswimming na tayo. Tignan mo, makulimlim ang panahon, hindi masyadong mainit!” sigaw ni Casey habang papalayo sila ni Rico papunta sa dagat.Katatapos lang ng finals namin kaya naisipan naming mag-out of town. Kami lang apat, si Rico, Casey, Erwine, at ako.“Here, Isa. Try my cooking,” sabi ni Erwine sabay abot ng barbecue. Ngumiti ako. “Thank you,” sagot ko bago kumain. Habang ngumunguya, napatingin ako sa paligid, ang dagat, ang buhangin, ang tawa ng mga kaibigan ko. Sa wakas, natapos na ang pressure ng exams, nakahinga rin ako.Nang maluto ni Erwine ang lahat, umupo siya sa tabi ko at sabay kaming kumain. “Are you having fun?” tanong niya. “Oo naman,” nakangiti kong sagot. “Napansin ko kasi, parang lagi kang malungkot nitong mga nakaraang linggo,” sabi niya.Nawala

Liam’s POV“Sir, the project has been disapproved by the board,” kinakabahang sabi ni Adrian sa akin.Natigilan ako, hindi makapaniwala sa narinig ko. “Anong ibig mong sabihin?” tanong ko, halos hindi ko ma-process ang narinig.“Hindi po sila sang-ayon na ang Lorenzo Group ang hahawak ng projects.”“Bang!” Napaatras si Adrian nang malakas kong hinampas ang mesa. Ramdam ko ang panginginig ng buong katawan ko sa sobrang galit.“Investigate what happened. Gusto ko ng detailed report tungkol sa disapproval na ‘to,” galit kong utos.Hindi ko matanggap na ilang buwan kong pinagpuyatang proyekto, mapupunta lang sa wala.“Damn it!” napamura ako paglabas ni Adrian. Alam kong may kinalaman si Dad dito.Kailangan kong kumalma. Kailangan kong mag-isip nang maayos.Imbes na magmukmok, nagdesisyon akong pumunta sa bar.“Martini,” sabi ko sa bartender. Kailangan kong uminom para kahit papano, maibsan ang inis at galit ko.“Here you go, sir.” Pagkalapag pa lang ng baso, tinungga ko agad iyon nang i