All Chapters of มาเฟียกำราบรัก: Chapter 51 - Chapter 60

"ริวมีอะไรจะบอกป๊ากับม๊าไหม" เสียงของคาร์เตอร์ดังขึ้นทำลายบรรยากาศอันแสนอึดอัดภายในห้องที่ตกอยู่ในความเงียบมานานหลายนาทีหลังจากคาร์เตอร์เปิดประตูเข้ามาเห็นสองหนุ่มสาวกำลังจูบกันอยู่พอดิบพอดีหงส์ฟ้าได้แต่นั่งก้มหน้างุดไม่แม้แต่จะกล้าเงยหน้าขึ้นมองพ่อแม่มาเฟียหนุ่มเพราะรู้สึกอับอายจนเข้าหน้าไม่ติดไม่รู้ว่าท่านทั้งสองจะคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงประเภทไหนที่กล้าจูบกับผู้ชายในโรงพยาบาล "ตามที่เห็นครับ" ส่วนมาเฟียหนุ่มไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจสักนิดตอบพ่อแม่หน้าเฉยราวกับไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ดวงตาคมกริบปรายมองร่างอรชรที่นั่งก้มหน้างุดก่อนระบายยิ้มออกมาอย่างนึกเอ็นดู"พูดมาให้ชัดเจน อะไรของแกเซริวทำแบบนี้น้องเขาเสียหายนะ" คาร์เตอร์เอ่ยด้วยเสียงที่ดุกว่าเดิมจ้องหน้าบุตรชายเขม็งเมื่อเขายังทำหน้าตาไม่รู้ร้อนรู้หนาวทั้งที่สร้างเรื่องไว้"จะให้ผมพูดอะไรล่ะครับ" ผู้ร้ายปากแข็งยังคงทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้จนสุดท้ายคาร์เตอร์ก็ทนไม่ไหวกับความกวนประสาทของบุตรชายยกเรื่องเมื่อสามเดือนก็ก่อนขึ้นมาพูดมัดตัวผู้ร้ายปากแข็ง "หลังงานวันเกิดป๊า ตอนหัวรุ่งป๊าเห็นลูกเดินออกมาจากห้องหนูหงส์ด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียวหมายความว่ายังไ

3 วันต่อมา..เสียงคลื่นกระทบชายหาดดังซู่ ๆ สายลมเย็น ๆ โอบล้อมร่างอรชรที่ตกอยู่ในห้วงความเสียใจ และผิดคล้ายกับจะปลอบประโลมให้เธอรู้สึกดีขึ้น และมันก็ได้ผลเพราะทำให้อารมณ์คุกรุ่นในใจเธอเย็นลงเพียงแต่ยังมีความเสียใจอยู่เล็กน้อยหลังจากได้รู้ความจริงในวันนั้นหงส์ฟ้าก็ไปหาเพื่อนสาวขอให้ช่วยหาที่หลบซ่อนตัวจากผู้เป็นพ่อและมาเฟียหนุ่มเพราะรู้สึกเสียใจมากไม่อยากพบเจอทั้งสองในตอนนี้ หลันหลันจึงพาเธอมาพักยังเกาะส่วนตัวของแฟนหนุ่มซึ่งไม่มีใครค่อยรู้จักมากนัก"คิดอะไรอยู่หงส์" เสียงของหลันหลันดังขึ้นทำให้คนที่กำลังนั่งทอดสายตามองทะเลบนชิงช้าริมชายหาดหันไปมองทางต้นเสียง "คิดอะไรเรื่อยเปื่อยน่ะ"หลันหลันพยักหน้ารับพร้อมเดินเข้าไปหย่อนสะโพกนั่งลงบนชิงช้าข้างเพื่อนแล้วถามไถ่ต่อ "แล้วแกจะกลับไปหาป๊าเมื่อไร""ไม่รู้สิรอให้สบายใจขึ้นกว่านี้ก่อนค่อยกลับ" หงส์ฟ้าถอนหายใจพรืดใหญ่ตอบอย่างเซ็ง ๆ ขณะที่สายตายังทอดมองท้องทะเลอันไกลโพ้น"ไม่โทรหาป๊าสักหน่อยเหรอป่านนี้ท่านคงเป็นห่วงแย่แล้ว นี่แกก็หายมาตั้งสามวันแล้วนะ""ฉันยังไม่อยากคุยกับป๊าตอนนี้""ที่ป๊าแกทำไปเพราะท่านรักและเป็นห่วงแกนะหงส์คิดให้ดี ๆ นึกถะ.."

วันต่อมา..แสงแดดยามแปดโมงเช้าสาดส่องผ่านหน้าต่างกระจกเข้ามากระทบร่างเปลือยเปล่าของสองหนุ่มสาวที่นอนกอดกันภายใต้ผ้าห่มผืนใหญ่ปลุกให้ทั้งสองรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา"อื้อ" หงส์ฟ้าส่งเสียงครวญครางในลำคอเบา ๆ เพียงแค่ขยับตัวเล็กน้อยก็รู้สึกระบมกลางกายสาวเป็นอย่างมากเพราะหลังจากปรับความเข้าใจกันเรียบร้อยแล้วคนเจ้าเล่ห์ก็รังแกเธอทั้งคืนไม่ยอมหยุดไม่รู้ว่าเอาเรี่ยวแรงมาจากไหนกันทำเอาน้องสาวของเธอบวมช้ำไปหมด"อ๊ะ!" ร่างอรชรสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจเมื่อจู่ ๆ ร่างสูงที่นอนซ้อนหลังเลื่อนมือที่พาดบนเอวคอดขึ้นมาบีบเคล้นเต้าอวบของเธออย่างแรง"หงส์เจ็บนะ" ใบหน้าหวานเอียวไปต่อว่าคนด้านหลังที่นอนอมยิ้มอย่างอารมณ์ดีด้วยแววตาดุพลางแกะมือหนาออกจากเต้าอวบ ทว่าคนหน้ามึนหาได้สนใจเสียงดุไม่กลับฝังจมูกลงบนซอกคอระหงสูดดมกลิ่นกายหอม ๆ พร้อมบดเบียดความเป็นชายที่แข็งขืนกับบั้นท้ายกลมกลึงมือก็บีบเคล้นเต้าอวบไปด้วย"พี่เซริวหยุดนะ..เมื่อคืนพี่ก็รังแกหงส์จนไม่ได้นอนยังไม่พออีกเหรอ" เสียงหวานร้องท้วงด้วยความไม่พอใจเลื่อนมือลงไปดันสะโพกหนาที่กำลังบดเบียดก้นให้ออกห่าง"ก็เมียน่ากิน..กินยังไงก็ไม่อิ่มครับ" แรงเพียงน้อยไม่ได้

2 วันต่อมา..หงส์ฟ้านั่งเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างห้องด้วยแววตาเศร้า หลังจากกลับมาจากอิตาลีผู้เป็นพ่อก็ไม่ยอมให้เธอออกพ้นบริเวณคฤหาสน์เลยเพราะกลัวว่าเธอจะบินกลับอิตาลี แถมยังยึดโทรศัพท์ไปอีกเพื่อไม่ให้เธอติดต่อกับมาเฟียหนุ่มเวลาผ่านไปแค่สองวันแต่มันช่างแสนยาวนานสำหรับเธอ เธอรู้สึกคิดถึงและเป็นห่วงมาเฟียหนุ่มมากไม่รู้ว่าป่านนี้จะเป็นยังไงบ้าง หรือถอดใจยอมแพ้เสียแล้วนี่ก็ผ่านมาสองวันแล้วแต่ยังไม่เห็นเขาโผล่มาสักที"เฮ้อ" เธอถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ก่อนสลัดความคิดฟุ้งซ่านออก แล้วลุกเดินออกจากห้องลงไปยังชั้นล่างเพื่อหาอะไรกินเพราะรู้สึกหิว"กล้ามากนะที่มาเหยียบถึงที่นี่" ทว่าเธอก็ต้องหน้านิ่วคิ้วขมวดเมื่อได้ยินเสียงดุดันของผู้เป็นพ่อดังแว่วมาจากด้านนอก หันไปถามแม่บ้านที่กำลังเดินผ่านไปด้วยความสงสัย "ข้างนอกมีเรื่องอะไรกันเหรอคะ""ไม่รู้ใครมาค่ะเป็นผู้ชายชื่อริว ๆ อะไรนี่แหละค่ะกำลังทะเลาะกับคุณหวงเฟยหงอยู่น.." ไม่ทันที่แม่บ้านจะได้พูดจบหงส์ฟ้าก็รีบวิ่งออกไปทันทีพอจะเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้นคนที่มาก็คงเป็นมาเฟียหนุ่มนั่นเองดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจเมื่อเดินออกมาเห็นภาพตรงหน้าที่ผู้เป็นพ่อยื

วันเวลาหมุนเวียนดำเนินมาจนถึงวันที่มาเฟียหนุ่มกับหงส์ฟ้าแต่งงานกัน ตอนเช้าเป็นพิธีหมั้น พิธีแต่งงานแบบจีน และจัดงานเลี้ยงฉลองมงคลสมรสตอนเย็นที่โรงแรมงานเลี้ยงเลี้ยงฉลองมงคลสมรสของทั้งสองถูกจัดขึ้นอย่างใหญ่โตที่โรงแรมชื่อดังใจกลางเมืองฮ่องกงสมกับฐานะของสองตระกูลมาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ ภายในงานถูกตกแต่งอย่างหรูหราด้วยฝีมือของออแกไนซ์เซอร์และเวดดิ้งแพลนเนอร์ชื่อดังระดับประเทศซึ่งทุกอย่างเป็นไปได้ด้วยดีจนงานเลี้ยงฉลองเสร็จสิ้นลง"อ่อยย!..เมื่อยขาจัง" หงส์ฟ้าในชุดแต่งงานสีขาวแบรนด์ดังสั่งตัดเย็บพิเศษราคาครึ่งล้านล้มตัวลงนอนแผ่หลาบนเตียงร้องโอดครวญออกมาเบา ๆ หลังจากพ่อแม่ออกไปแล้วในห้องเหลือแค่เธอกับสามีป้ายแดง"หึ" มาเฟียหนุ่มที่กำลังถอดเสื้อสูทออกหลุดยิ้มออกมาอย่างนึกเอ็นดู ก่อนฟาดสูทไว้บนพนักเก้าอี้แล้วเดินไปนั่งลงบนเตียงยกขาเรียวขึ้นมาวางบนตักถลกกระโปรงชุดแต่งงานขึ้นไปกองบนขาอ่อนใช้มือบีบนวดไปตามเรียวขาสวยเบา ๆ เพื่อให้เมียสาวรู้สึกดีขึ้น"ขอบคุณค่ะ" ใบหน้าหวานผงกขึ้นขอบคุณผู้เป็นสามีด้วยรอยยิ้มหวาน ก่อนวางศีรษะราบกับเตียงเหมือนเดิมแล้วค่อย ๆ หลับตาลงด้วยความรู้สึกผ่อนคลาย ฝีมือนวดของสามีเธอ