Agad na nagsalubong ang aking mga kilay nang matapos kong markahan ang mga bills na nabayaran ngayong linggo. Napahilamos na lamang ako ng mukha nang makita na mas malaki ang babayaran ko next week. "Analeia, anak." Tawag saakin ni mama na nasa itaas ng aming apartment at mukhang pababa na ito. Tahimik ko siyang nilingon gamit ang mga matang nagtatanong. Agad akong napatayo nang makita ang kanyang ayos. Ngayon ko lamang siya nakita na nakaayos ng ganon kaganda at disente."Mama? Saan po ang lakad niyo?" Naguguluhan kong tanong. Simula pa lamang noong bata ako ay kayod baka na si mama upang buhayin ako. Maaga akong naulila sa aking ama dahil sa sakit nitong cancer. Nakangiting hinawakan ni mama ang aking mga kamay. "Analeia, anak. Pangako ko sa'yo na matutuldukan na ang paghihirap mong kumayod. Anak, mapapag-aral na kita sa gusto mong kurso." "Mama, ano po ang ibig niyong sabihin?" "Magpapakasal ako sa isang maimpluwensyang tao anak. Mahal ko siya at kayang kaya niya tayong iahon
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-10-18 อ่านเพิ่มเติม