All Chapters of มาเฟียปลาข่อใหญ่: Chapter 21 - Chapter 30

เขาฉีกถุงฟอยล์ออกอย่างช่ำชองแล้วจัดการสวมถุงยางอนามัยด้วยความไวแสง ริมฝีปากเรียวพรมจูบหลังคอเนียนก่อนมือใหญ่จะสอดเข้าไปภายใต้ชายเสื้อคอกลมผืนบางเพื่อลูบไล้ผิวนุ่ม “อ๊ะ!” มือซนเลื่อนขึ้นมากอบกุมหน้าอกอวบอิ่มพลางใช้นิ้วนวดคลึงปลายยอดอ่อนไหวจนร่างเล็กกระตุกและหลุดครางเสียวออกมาอีกรอบ “อื้ออ” เสียงครางต่ำดังขึ้นอย่างข่มใจเมื่อสะโพกกลมกลึงเริ่มขยับรูดปืนของเขาไปมาตรงหว่างขาและบดเบียดกลีบเนื้ออ่อนนุ่มกระตุ้นอารมณ์วามไหว สุดท้ายเขาก็อดใจไม่ไหวส่งปืนลูกซองลำใหญ่ยาวเข้าไปทะลวงภายในรูฉ่ำเยิ้มของภรรยา ทั้งคู่ฝึกซ้อมกันอย่างหนักจนเกิดเสียงครางสนั่นโรงยิม ทำเอาเหล่าบอดีการ์ดที่ถูกสั่งให้ถอยห่างออกมาคุ้มกันในระยะ 5 เมตรขมวดคิ้วกันเป็นแถบ “ท่านคิน แม้แต่นายหญิง นายท่านก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้เลยเหรอครับ” เสียงเล็กร้องโหยหวนดังลอดออกมาจากโรงยิมขนาดใหญ่ ฟังดูเหมือนโดนทารุณอย่างโหดร้ายมากกว่าฝึกซ้อมมวยเสียอีก ไหนจะเสียงดัง ตุบตับ! ปั้ก! ปึ้ง! ราวกับถูกกระแทกอย่างสาหัสนั่น พวกเขาได้แต่หวังว่านายหญิงจะมีชีวิตรอดป

“มึงเป็นหยังอีแก้ว คึมาผู้เดียวกลางค่ำกลางคืน” “ขอหล่าขึ้นไปอาบน้ำสาแม่ เมื่อยแฮง อยากนอนแล้ว” (ขอหนูขึ้นไปอาบน้ำนะย่า เหนื่อยมาก อยากนอนแล้ว) “อีอันนี่แหม!” “ซางมันเถาะอีแม่ ให้มันไปพักซะ” (ช่างมันเถอะแม่ ให้มันไปพักเถอะ) หญิงอายุมากถอนหายใจเฮือกเมื่อเห็นหลานสาวขับรถกลับบ้านกลางดึกด้วยสภาพเลื่อนลอย เจ้าตัวไม่ตอบคำถามอะไรแต่กลับตีมึนเดินขึ้นห้องไป ทิ้งให้ท่านขมวดคิ้วสงสัย บุญเกื้อรีบห้ามผู้เป็นแม่และมองตามแผ่นหลังบางของลูกสาวด้วยสายตาเป็นห่วง ไม่รู้ว่าทะเลาะอะไรกับลูกเขยมาถึงได้ซมซานกลับบ้านตอนฟ้ามืดแบบนี้ “ทอนบ่ถืกเด้หนิแก้ว น้าให้โตร้อยนึง ซื้อของเหมิด 50 มันกะต้องทอน 50 ตั๊ว เด่มาหยัง 60” (ทอนไม่ถูกนะหนิแก้ว น้าให้เราร้อยนึง ซื้อของหมด 50 มันก็ต้องทอน 50 สิ ยื่นมาทำไม 60) “ขอโทษหลาย ๆ จ้ะน้าพร” บุญเกิดได้แต่ถอนหายใจพลางส่ายหน้ามองหลานสาวที่ถอนเงินผิดมาหลายครั้งแล้ววันนี้ “ไป ๆ! เดี๋ยวกูขายเอง มึงขึ้นไปนอนเถิงบ้านพุ่น” (ไป ๆ! เดี๋ยวกูขายเอง มึงขึ้นไปนอนบนบ้านนู้น) “บ่เป็นหยังแ

ก๊อกๆ! หลังจากไปง้อเมียกลับบ้านสำเร็จและได้นอนกอดร่างเล็กถึงเช้า จู่ ๆ เสียงเคาะประตูขัดความสุขของเขาพลันดังขึ้น “มีอะไร!” เสียงกระโชกโฮกฮากของผู้เป็นนายทำเอาอคินที่ยืนอยู่หน้าประตูสะดุ้งเฮือก เขาก็ไม่ได้อยากขึ้นมาเหยียบหน้าประตูห้องเจ้านายอีกรอบหรอก แต่มันจำเป็น “คุณญามาขอพบครับ” “อืม” เขาตอบกลับห้วน ๆ และไม่มีท่าทีว่าจะผละออกจากร่างเล็กไปอาบน้ำแต่งตัวเหมือนครั้งก่อน “ไม่รีบลงไปเหรอคะ” บุญแก้วที่ตื่นขึ้นอย่างงัวเงียรู้สึกเหมือนเห็นเหตุการณ์เดจาวู แต่รอบนี้สามีกลับดูไม่กระตือรือร้นเหมือนเคย “รออาบน้ำพร้อมเมีย” “ไม่กลัวเขารอนานเหรอคะ” “ถ้าเขารีบก็ให้เขากลับไปเถอะ” เสียงทุ้มพูดขึ้นอย่างไม่สะทกสะท้านก่อนจะจุมพิตลงกลางกระหม่อมของเมียสุดรัก พรึบ! “ว้าย!” เสียงนุ่มร้องขึ้นอย่างตกใจเมื่อจู่ ๆ แขนแกร่งช้อนร่างของเธอขึ้นจากที่นอนแล้วตรงไปยังห้องน้ำ “ทำอะไรคะ” “เมื่อวานเรายังไม่ได้ฝึกซ้อมกันเลย วันนี้คงต้องจัดหนัก ๆ หน่อย”

ปังๆ! “นายท่าน เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ!” “มีอะไร!” บุญแก้วสะดุ้งตื่นเพราะเสียงทุบประตูกลางดึก แม้แต่คนที่นอนกอดเธออยู่ก็ตะโกนถามลูกน้องคนสนิทอย่างหัวเสีย ปกติอคินทำเพียงเคาะประตูเพื่อรายงานว่ามีใครมาขอพบ แต่ครั้งนี้ชายหนุ่มกลับทุบประตูใหญ่เสียงดังราวกับกำลังเกิดเรื่องคอขาดบาดตายขึ้น “ตำรวจบุกมาครับ” “ว่าไงนะ!” ร่างสูงผุดลุกขึ้นไปแต่งตัวก่อนจะหันมาบอกเมียที่ลุกขึ้นตามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ไม่มีอะไรหรอก ไม่ต้องกลัว” “ฉันจะไปด้วย” ภรรยาตัวน้อยลุกขึ้นมาสวมเสื้อยืดกางเกงขายาวอย่างมิดชิดแล้วเดินมาจับมือของสามีแน่น รอยยิ้มอบอุ่นผุดขึ้นบนมุมปากเรียวอย่างเอ็นดูภรรยา แม้ยามหน้าสิ่วหน้าขวานเจ้าตัวก็ยังยืนหยัดจะอยู่เคียงข้างเขาไม่ห่าง ฟุบ! เทพทัตวางมือลงบนเรือนผมนุ่มอย่างรักใคร่พลางเอ่ยด้วยน้ำเสียงสบาย ๆ เหมือนไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร “งั้นไปกันเถอะ ไปด้วยกัน” “คุณเทพทัต มอบตัวเถอะครับ!” เสียงตำรวจตะโกนดังมาจากเบื้องหน้าในขณะที่เรือนร่างสูงสง่าเดิ

บุญแก้วหวนนึกถึงอดีตสามีที่ยอมเซ็นใบหย่าให้ตนด้วยแววตาผิดหวัง เธอทิ้งชายหนุ่มที่เห็นค่าของเธอในขณะที่บุญแก้วยังหาข้อดีของตัวเองไม่เจอด้วยซ้ำ ‘ฉันไม่ได้มีอะไรดี แถมยังเคยถูกตราหน้าว่าเซ็กซ์ห่วยและเป็นผู้หญิงจืดชืดด้วยซ้ำ ทำไมคุณถึงหวงฉันขนาดนั้นเหรอคะ ฉันมีประโยชน์อะไรกับคุณงั้นเหรอ’ ‘ใครว่าเธอไม่มีอะไรดี’ ‘ฉันไม่ได้เลือกใครมาเป็นเมียสุ่มสี่สุ่มห้านะ เธออะโคตรสวย แถมเซ็กซ์ยังเด็ดกว่าทุกคนที่ฉันเคยผ่านมา’ คนที่ลบคำสบประมาททั้งหมดออกไปจากใจของเธอ คนที่คุกเข่าลงตรงหน้าพ่อบังเกิดเกล้าของเธออย่างไม่ถือทิฐิหรือศักดิ์ศรีของการเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียทรงอิทธิพล... ‘พ่อไม่ต้องห่วงนะครับ ผมกับบุญแก้ว เราเข้ากันได้ดีมาก ขอบคุณพ่อที่เลี้ยงดูลูกสาวมาอย่างดี...’ ‘ผมสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายบุญแก้วไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ผมจะดูแลเธอเป็นอย่างดี’ เขาไม่ได้ให้แค่เงิน แต่กลับมอบความรักแสนบริสุทธิ์ ความรักในแบบที่บุญแก้วไม่เคยได้รับ เขาทำถึงขนาดนั้น เธอกลับเอาแต่กลัวหัวหดและถอยหลังหนีปัญหาอย่างคนขี้ขลาด ในโลกนี้มันมีอะไรให้ต้องห