Todos los capítulos de Bound to My Ruthless Zillionaire Fiancé: Capítulo 11 - Capítulo 20

Inara gritted her teeth so hard she worried they might crack. Of course. The one and only Arlend Kaizan El Davion, a billionaire, flawless-suit wearer, and full-time tormentor, would never miss a chance to trap her. Kahit anong iwas ang gawin niya ay parang may built-in GPS ang lalaki na laging nakatutok sa kaniya. Calm down, Inara. Kaya mo ‘to. Professionalism on. Kinuha niya ang recorder at iniabot nang maayos kay Kaizan. “Mr. El Davion, tapos ko na po ‘yong draft. Kung free po kayo, paki-check na lang agad. Ire-revise ko po kung may kulang pa.” Ngunit imbes na sa recorder ito tumingin ay diretsong sa kaniya tumutok ang mga mata nito. Sa mga namumungay na mata ni Inara at desperasyon na huwag sakalin ang lalaki ay pilit siyang ngumiti. Bigla ay ngumiti rin si Kaizan. Hindi naman labas ang mga mapuputing ngipin nito at halata ang pang-aasar sa mga mata. “Hindi ako satisfied sa buong interview. Revise it. Here. With me.” Ilang beses na napakurap-kurap si Inara. Hindi siya mak

Nang makapasok sa apartment unit ni Liora ay agad siyang dinamba nito para yakapin. Magmula nang umalis siya kaninang tanghali ay hindi na mapakali si Liora—lalo pa at wala man lang siyang balita mula rito. “Diyos ko, Inara! Ayos ka lang ba? Sobra akong nag-alala sa’yo. Wala ka man lang update sa akin kung saang lupalop ng Dumaguete ka dinala ng lalaking iyon kanina. Aba’y hindi pa ako mapapanatag kung hindi ko pa narinig na may interview ka kay Young Master El Davion. Talaga namang mapapatawag na ako ng mga pulis! Ano ba talagang nangyari? May nakaaway ka ba?” Ayon na naman ang ugali ni Liora na lunurin si Inara sa mga tanong nito. Bagaman ramdam din talaga niya ang pag-aalala ng kaibigan. Nang maramdaman niya ang hawak nito ay kahit papaano gumaan ang pakiramdam niya. Pero ang mga sagot sa tanong nito ay hindi na niya masasagot. Hindi maaari. Alangan namang sabihin ko sa kaniya kung anong nangyari sa pagitan namin ni Kaizan kanina? Paniguradong mas maguguluhan lang siya at mag-

Sampung milyon. Kahit yata isang daang taon ang igugol ni Inara sa pagtatrabaho ay hindi siya makakahawak ng ganoon kalaking pera. Napasinghap siya, halos hindi makapaniwala sa narinig. Alam niyang mahal ang blue-and-white porcelain vase, pero hindi niya inakala na gano’n ito kamahal. "This..." Inara was about to tell the manager that Margaret broke the blue and white porcelain, but she didn't expect Margaret to accuse her first. “Siya ang nakabasag!” madiin nitong sabi. “Siya dapat ang magbayad.” Mabilis na umiling si Inara, nanlilisik ang mga mata. “Hindi! Hindi ako!” "Brent, who do you think broke this?" Margaret turned to look at Brent and asked with a smile. Walang pag-aalinlangan ang lalaki. “Siya,” malamig nitong tugon sabay turo kay Inara. “It was indeed this young lady who broke it.” Napakapit si Inara sa gilid ng mesa, pinipigilan ang sarili. Ngayon niya lang tuluyang naunawaan. Sinadya ni Margaret na basagin ang vase — para ipahamak siya. “We can both testify t

Pagkatapos ng charity gala, bumalik si Inara sa mansyon ng pamilya El Davion. Marahang kumalansing ang takong niya sa marmol na sahig—mahinahon ang gabi sa labas, pero magulo ang isip niya. She sat on the edge of the bed, clutching her phone, her thumb hovering over the screen. Should she call him? Tinulungan naman talaga niya ako kanina. Kung hindi ko man lang siya pasalamatan ay baka isipin naman niyang wala akong puso. But then again, I insulted him earlier—hung up on him, even. Calling him now felt awkward. Napabuntong-hininga siya at hinagod ang buhok. Tawagan mo na lang nga, Inara. Magpasalamat ka. After that, end call na. Besides, Kaizan was abroad—five or six in the evening over there. Perfect timing, really. She couldn’t even use the time difference as an excuse not to call. Pero habang tina-type niya ang numero nito, hindi tumigil sa kabog ang puso niya. Sana busy siya. Sana hindi niya sagutin. Pero nang oras na maging konektado ang tawag nila, he picked up im

Pagkatapos kausapin si Inara, hindi na nag-aksaya ng oras si Don Adalvino at agad niyang tinawagan ang anak na si Kaizan. "Hey, are you away on a business trip? Will you be back by noon tomorrow?" Don Adalvino asked directly. Kaizan thought it was that little vixen who had hung up on him earlier, calling back, but when he answered, he realized it was his father. He immediately rubbed his temples and asked, "What's up?" Hindi na nagpaligoy-ligoy si Don Adalvino. “Pagbalik mo bukas, dumiretso ka sa Solace Mansion at subukan mo ang suit mo. Nando’n na rin ang mapapangasawa mo. Huwag mong hayaang mag-isa siyang nagfi-fit ng wedding gown, narinig mo? Do accompany her properly, Kaizan.” "I'm not going!" Kaizan immediately refused, his face darkening. "I don't have time, and I absolutely will not marry her!" “Arlend Kaizan!” bulyaw ng ama, bumagsik ang boses sa galit. “Pupunta ka bukas, gusto mo man o hindi! Siya ang magiging asawa mo at tapos ang usapan! Kung may ibang paraan lang,